tag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post1312470230783853447..comments2024-02-24T06:34:48.882-06:00Comments on ΠΥΛΑΡΟΣ: Στην αρχή δημιουργήθηκε η Στεριά:pylaroshttp://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comBlogger14125tag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-2344416121753687942009-11-10T19:13:02.748-06:002009-11-10T19:13:02.748-06:00Φίλε Ντένη, καταλαβαίνω ότι
διόρθωσες τον υπολογισ...Φίλε Ντένη, καταλαβαίνω ότι<br />διόρθωσες τον υπολογιστή σου, αυτό είναι καλό σημάδι.<br /><br />Ντένη γράφω αυτά που γράφω γιατί ειναι η ιστορία του τόπου μας, με τη διαφορά όπως την έβλεπα τον καιρό εκείνο, με τα μάτια ενός αθώου πιαδιού, αλλα πρέπει να λέγονται γιατί έτσι μεγαλώσαμε φίλε όχι (με γιε μου έλα να φας το αυγό σου) που δεν το είχαμε.<br />Αχ! Η ζωή έχει πολλές τούμπες, όταν ξεκινήσεις από κάτω σέβεσαι την από πάνω. Όταν ξεκινήσεις από πάνω ε! τότε θα τα βρεις όλα δύσκολα,θα είσαι πάντα ανικανοποίητος.<br />Ευχαριστώ<br /><br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-82666055080854939592009-11-10T15:32:15.435-06:002009-11-10T15:32:15.435-06:00Με λίγες λέξεις, με λίγες φράσεις φίλε, αραδιάζεις...Με λίγες λέξεις, με λίγες φράσεις φίλε, αραδιάζεις πάνω στο χαρτί μιά ζωή ολόκληρη. Μιά ζωή που κάπως παρόμοια ζήσαμε όλοι και που το μόνο που μας χάρισε είναι τα σημαδια της. Μετά γιά σένα ήρθε η θάλασσα. Κι΄ίσως να ήταν η λύτρωση. Γιά μας ήρθανε άλλα πιό σκληρά. Πιό δύσκολα. Πιό φαρμακερά. Πέτρινα χρόνια τα είπανε. Και χάραξαν πάνω μας πολλά ακόμη σημάδια. Δεν τα έζησες φίλε και είσαι τυχερός. Κείνα τα χρόνια εσύ οργωνες τις θάλασσες.<br />Πάντως σ΄ευχαριστώ και σε θαυμάζω που έχεις το θάρρος να τα ζωντανεύεις και τώρα ακόμη.<br />Νάσαι καλά φίλε.<br />ΝτένηςDennis Kontarinishttps://www.blogger.com/profile/10892574830314261401noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-55918278772919952242009-11-10T14:36:00.544-06:002009-11-10T14:36:00.544-06:00Και δεν υπάρχει χώρος στην ψυχή οπότε ξαναβγαίνουν...Και δεν υπάρχει χώρος στην ψυχή οπότε ξαναβγαίνουν, <br /><br />Φίλε μου Στρατο, είναι σκηνικά που έχουν αφίσει αποτυπωματα πάνω μας, είναι αυτά που μεγαλώσαμε μαζί.<br />Αν δεν τα πω θα χαθούν στην άβυσσο της αιωνιοτητας.<br /><br />Ευχαριστώ<br /><br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-35290900337707504122009-11-10T14:29:41.794-06:002009-11-10T14:29:41.794-06:00Αγαπητή μου Μαριάνθη,
Απίστευτο κι όμως αληθινό, ...Αγαπητή μου Μαριάνθη, <br />Απίστευτο κι όμως αληθινό, το ότι διαβάζεις για δεύτερη φορά το Αχ Νάξερα, <br />Θέλω να ξέρεις κάτι, όταν το έγραφα αυτό το βιβλίο κλεινόμουν στον δικό μου κόσμο, σε μια απομόνωση και μετά που έβγαινα στον ήλιο μου φαινόταν σαν ψέμματα, ότι κάποτ τα εία ζήσει...<br /><br />Ευχαριστώ πολύ<br /><br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-30474072390963887942009-11-10T12:31:09.653-06:002009-11-10T12:31:09.653-06:00... Μετά ήρθε η θάλασσα...
Τα συναισθήματα όταν ε...... Μετά ήρθε η θάλασσα...<br /><br />Τα συναισθήματα όταν είμαστε νέοι λίγες φορές τα καταλαβαίνουμε και λιγότερες τα δικαιολογούμε...<br /><br />Με τον καιρό όμως χωνεύουν, κατακάθονται και δεν υπάρχει χώρος στην ψυχή, οπότε ξαναβγαίνουν και γίνονται λόγος...<br /><br />Κι εσύ έχεις τον τρόπο, τη γλώσσσα, τις λέξεις κι αυτές τις εικόνες που διεγείρουν τη φαντασία, κυλάνε και φτιάχνουν όλο τούτο το... σενάριο που μας έδωσες.<br /><br />Να 'σαι καλά!Μηθυμναίοςhttps://www.blogger.com/profile/00385827632710967989noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-70093164333527939242009-11-10T01:59:50.429-06:002009-11-10T01:59:50.429-06:00Σε ατσάλωσε χωρίς να το πολυκαταλάβεις κ. Γαβριήλ ...Σε ατσάλωσε χωρίς να το πολυκαταλάβεις κ. Γαβριήλ το άγριο στεριανό τοπίο του τόπου σου, των παιδικών σου χρόνων γιαυτό και τιθάσευσες τη θάλασσα. Ξέρεις πως διαβάζω για δεύτερη φορά το Αχ ναξερα και μένω πάλι έκπληκτή για όσα τράβηξες, να το πω έτσι απλά. Από αυτή την πορεία της στεριάς και της θάλασσας βγαίνουν πολλά αισιόδοξα μηνύματα.<br />Πολλούς χαιρετισμούς.Μαριάνθηhttps://www.blogger.com/profile/03937324224848519997noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-78619599971557466332009-11-09T14:37:43.621-06:002009-11-09T14:37:43.621-06:00Αγαπητή μου Υιώτα, Κι όμως τα συμβάντα είναι ιστορ...Αγαπητή μου Υιώτα, Κι όμως τα συμβάντα είναι ιστορία, και είναι δική μου-μας, χωρίς αυτήν είμαστε σαν το φτερό στον άνεμο κι όχι μόνο αλλά πρέπει να γράφοντε, πρώτα γιατί ο ζήσας τότε σε αυτή την περίπτωση ο εαυτός μου ξαλαφρώνει από τα πάθη το μίσος της τότε εποχής και μετά για να τα βλέπουν οι νεώτεροι, το πως γίναμε άνθρωποι με ατσαλένια θέληση για να μην ξεχνάμε... <br />την φωλιά μας έστω κι αν ζούμε μακριά. <br />Είναι κι αυτά μέρος της ανθρώπινής μας υπόστασης στα ξένα που όμως ζουν κρυφά μέσα μας, είναι αυτά που θα πάρουμε μαζί μας όταν φύγουμε, γιαυτό είναι καλά κάπου κάπου να λέμε τα γεγονότα ότι κάποτε συμβήκαν, ίσως να μείνουν στην ιστορία...<br /><br />Χίλια ευχαριστώ<br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-22430875777272737332009-11-09T14:29:06.574-06:002009-11-09T14:29:06.574-06:00Αγαπητή μου κ, Ε. Τσαμαδού,
Η οικογένειά μου κι ...Αγαπητή μου κ, Ε. Τσαμαδού,<br /><br /><br />Η οικογένειά μου κι εγώς σας στέλνουμε τις ευχαριστίες μας για τις ευχές σας...<br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-85337128968219514722009-11-09T14:26:54.873-06:002009-11-09T14:26:54.873-06:00Νίκο, αυτές οι ιστορίες έχουν σημαδέψει κατά κάποι...Νίκο, αυτές οι ιστορίες έχουν σημαδέψει κατά κάποιον τρόπο την ζωή μας και όχι μόνο αλλά υπάρχει το βαθύ χάσμα ανάμεσα στην δυστυχία και το κέρδος, αναλόγως του συμφέροντος του κάθε ενός μας. Παράδειγμα, όταν σκότωσαν τον Βαγγέλη ο κόσμος, η οικογένειά του φοβούταν έκλαιγαν για την δυστυχία τους, οι μόνοι που χαρήκανε ήταν τα παιδάκια αυτά που θα κουβαλόυσαν τα εξαπτέρυγα στην κηδεία και θα τους πλήρωναν.<br />Τέτοια χαόδεις αντίθεση αισθημάτων, σα να είναι ο κόσμος μας μια ζωόδης ζούγκλα χωρίς ανθρώπινη υπόσταση. <br />Το πηλήκον είναι πόσοι το εννοούν, πόσοι το βλέπουν αυτό;<br />Ευχαριστώ σε<br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-44016380412160165112009-11-09T12:57:24.904-06:002009-11-09T12:57:24.904-06:00...ξεφυλλίζοντας, πόσες άγραφες σελίδες ακόμη!!! Δ......ξεφυλλίζοντας, πόσες άγραφες σελίδες ακόμη!!! Δεν τελειώνουν, παρά με κείνες που θα είναι οι τελευταίες...<br />Πάντα καλά, <br />Γαβρίλη μου,<br />να κεντάς το εργόχειρο της σκέψης και των αναμνήσεων,<br />Υιώτα<br />αστοριανή, ΝΥΑστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-14117679194365516792009-11-09T11:27:29.659-06:002009-11-09T11:27:29.659-06:00Χρόνια πολλά καλά και ευτυχισμένα με τους ανθρώπου...Χρόνια πολλά καλά και ευτυχισμένα με τους ανθρώπους που αγαπάτε και σας αγαπούν, αγαπητέ κ. Παναγιωσούλη.Eleni Tsamadouhttps://www.blogger.com/profile/07695560608957417918noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-23077103702674120922009-11-09T10:03:27.064-06:002009-11-09T10:03:27.064-06:00Γαβρίλη, γεια σου,
Υπάρχουν χιλιάδες δρόμοι που δ...Γαβρίλη, γεια σου, <br />Υπάρχουν χιλιάδες δρόμοι που δεν έχουν ακόμη χαραχτεί και χιλιάδες τόποι ζωής που δεν έχουν ακόμη εξερευνηθεί. <br />Η γη και ο άνθρωπος είναι ανεξάντλητοι και ανεξερεύνητοι. <br />Αναζητώντας κάποιος το νόημα της ζωής, θα διαπιστώσει ότι ζει σ'εναν κόσμο που ψάχνει αδιάκοπα για κάποιο συγκεκριμένο νόημα ζωής, αλλά δεν έχει τη νοημοσύνη να το προσδιορίσει. <br />Οι απορίες ενός μικρού παιδιού σ'αυτό το διήγημα, τις οποίες ο συγραφέας παρουσιάζει διηγηματικά με υπαρξιακή αίσθηση, είναι μέρος αυτής της αναζήτησης. <br />Νa'σαι καλά, <br />ΝίκοςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-88886360802346323772009-11-09T08:32:00.837-06:002009-11-09T08:32:00.837-06:00Φίλε Σπύρο,
Ναι είναι όπως τα λες, μόνο ότι η συν...Φίλε Σπύρο, <br />Ναι είναι όπως τα λες, μόνο ότι η συνδετική ροή (τότε δεν την ήξερα)προβάλλει στο τέλλος με τρεις άγνωστες για τον καιρό εκείνο λέξεις.¨"Μετά ήρθε η θάλασσα." Σπύρο λες ((Πυροβολούσες μέ εικόνες που μέσα τους είναι και η ψυχή σου))"Είναι αληθινό και ζωντανό, φτάνει μέχρι τα γεράματα¨"<br />Μετά αυτές τις τόσο ζωντανές εικόνες είναι αυτές που μας γεμίζουν με καρτερία με το από που προερχόμαστε και τώρα στα στερνά μας καταλαβαίνουμε ότι αυτές οι εικόνες ατσάλωσαν τον χαρακτήρα μας, ώστε να εκτιμούμε σήμερα, το τι έχουμε τουλάχιστον εμείς οι παλαιοί, ή οι της ηλικίας μου.<br />Κι ένα άλλο ακόμα, έτσι πλάστηκε ο χαρακτήρας μας, ο οποίος εξακολουθεί να έχει τις ρίζες του εκεί, κι ας το αγνοούν οι νέώτερες γεννιές, είναι σαν να μην τιμάς τους γονείς σου το σπίτι σου την πατρίδα σου. <br />Φίλε μου Ευχαριστώ<br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-23670264781039767182009-11-09T07:58:56.265-06:002009-11-09T07:58:56.265-06:00Γαβρίλη,αυτή τη φορά με εξέπληξες.
Ρίχνεις με γρηγ...Γαβρίλη,αυτή τη φορά με εξέπληξες.<br />Ρίχνεις με γρηγοράδα αγκίστρι στο παρελθόν και ανασύρεις εικόνες η κάθε μιά με την δική της πινελιά αλλά στον ίδιο καμβά της εποχής εκείνης.Είπα με εξέπληξες γιατί,.....αδιαφόρησες εσκεμμένα την συνδετική ροή και εβγαλες μπροστα πιό ωμά την εικόνα.<br />Πυροβολούσες μέ εικόνες που μέσα τους είναι και η ψυχή σου.<br />Εκανες ένα γλυκόπικρο ξεπόρτισμα από τις ναυτικές ιστορίες.Σπύρος Δαρσινόςnoreply@blogger.com