tag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post6257864485284260312..comments2024-02-24T06:34:48.882-06:00Comments on ΠΥΛΑΡΟΣ: ΦΕΥΓΩpylaroshttp://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comBlogger10125tag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-33281035324858501422010-09-14T16:53:05.561-06:002010-09-14T16:53:05.561-06:00Αγαπητή μου Στέλλα,
Είδες πως είναι η ζωή, ότι έχο...Αγαπητή μου Στέλλα,<br />Είδες πως είναι η ζωή, ότι έχουμε περάσει τα θεωρούμε δικά μας και όχι μόνο αλλά κατά κάποιο τρόπο διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας.<br /><br />ευχαρισρτώ πολύ<br />χαιρετισμούς<br /><br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-13394881076742358952010-09-13T16:44:01.488-06:002010-09-13T16:44:01.488-06:00Γαβριήλ καλέ μου φίλε,
Πολύ αισθαντικό και αληθινό...Γαβριήλ καλέ μου φίλε,<br />Πολύ αισθαντικό και αληθινό στην αναλαμπή του πίσω στην ζωή σου το νέο γραφτό σου στην Πύλαρο με τον τίτλο ΦΕΥΓΩ.<br />Αυτό το Μωσαϊκό που ζήσαμε για να φτάσουμε στο τωρινό σημείο της ζωής μας τώρα, ήταν το απαραίτητο μονοπάτι με τις διάφορες και ποικίλες φάσεις για να φτάσουμε στον αφαλό της ύπαρξής μας και της αλήθειας.<br />Προσωπικά τα θέλω ΟΛΑ τα κομμάτια που έζησα, ακόμα κι αυτά που με γέμισαν πικρά δάκρυα… Σαν τα σκαλοπάτια που οδηγούν κάπου όπως τα’ ανεβαίνεις, έτσι και οι διάφορες εμπειρίες που γεύτηκες στις διάφορες χώρες και παγκόσμια λιμάνια στα ταξίδια σου σ’ έφεραν τελικά Αληθινό ΛΙΜΑΝΙ σου. <br /><br />Με απέραντη φιλία και Αγάπη<br /><br />Στέλλα...Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-64579378326585942552010-09-13T16:15:38.987-06:002010-09-13T16:15:38.987-06:00Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου αγαπητή μου Δέσποιν...Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου αγαπητή μου Δέσποινα,<br />Τα περασμένα είναι αυτά που διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας, και όχι μόνο αλλά είναι αυτά που ο άνθρωπος όταν φτάσει στην ωρίμανση του χρόνου, σαν τυφλός ψηλαφίζει το παρελθόν του και παίρνει θάρρος κοιτάζοντας το πως ήταν κάποτε η ζωή...<br />Χίλια ευχαριστώ<br /><br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-62116626803504579022010-09-13T00:38:50.883-06:002010-09-13T00:38:50.883-06:00"Πως θα πάω;
Καβάλα στη θάλασσα.."
&quo..."Πως θα πάω;<br />Καβάλα στη θάλασσα.."<br /><br />"Μα μου έχουν πει να κυνηγώ το μονοπάτι του ήλιου μόλις φτάσει στη δύση του εκεί θα βρω μια πλούσια ζωή."<br /><br />"Ναι τώρα αμέσως, μάζεψε τα ρούχα σου.<br />Μα δεν έχω τίποτα. Τότε ανέβα στο τζιπ."<br /><br />όνειρα ζωής βουτηγμένα στην αλμύρα της θάλασσας...<br />Διαδρομές κατα την μεριά του ήλιου να ζεσταίνονται οι ανάσες τις παγωμένες νύχτες....<br />Και τώρα τι ?<br />Ενας καθρέφτης που προσπαθεί να αποτυπώσει αναμνήσεις πάνω στο ζωγραφισμένο γκρίζο ....<br />Η κάθε μέρα που περνάει βλέπεις να λιγοστεύει στιγμές... <br />Αλλά σε νιώθω ...μέσα σου τα κρατάς ,τα κλείνεις θησαυρό ψυχής ..για να περνούν τα δύσκολα ... <br />Μη φύγεις !!<br />Να μείνεις να κλέβουμε κουράγια <br />Να αναζητούμε στις λέξεις σου ελπίδες που ξεχάσαμε !!!<br />οι αναμνήσεις σου πια γίναν και δικές μας !!!!<br />Καλό φθινόπωρο μακρινέ μου φίλε <br />Να είσαι καλά !!!Δέσποινα Γιαννάκουhttps://www.blogger.com/profile/13775587433579367455noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-40539443298348131052010-09-12T08:15:53.365-06:002010-09-12T08:15:53.365-06:00Αγαπητή μου Υίώτα,
Πολλές φορές είναι η αντίδραση...Αγαπητή μου Υίώτα,<br /><br />Πολλές φορές είναι η αντίδραση του εαυτού μας, μέσα στην τυποποιημένη ζωή που ζούμε σήμερα, μέσα στο αχ και το βαχ, του χρόνου, δύσκολο να το παραδεχθώ ότι είμαι εγώ ο ίδιος που με ενοχλούν τα πονάκια, ο καιρός, τα μικροπράγματα της καθημερινότητας, κοιτάζοντας το παρελθόν προσπαθώ να ισορροπίσω και γιατί όχι να πάρω θάρρος από τις περιπέτειες του τότε και να αντέχω στις καθημερινές μου "δυσκολίες"<br /> <br />Το 'κλαίω' ήταν μεταφορικό για τη φθορά του χρόνου... <br /><br />Ευχαριστώ<br /><br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-19714491072667791442010-09-12T08:06:08.617-06:002010-09-12T08:06:08.617-06:00Αγαπητή μου Μαριάνθη,
Γυρίζοντας στα περασμένα πο...Αγαπητή μου Μαριάνθη,<br /><br />Γυρίζοντας στα περασμένα πολλές φορές (όπως γράφω και πιο πάνω)<br /><br />"Τσιμπάω" τον εαυτόν μου, έτσι για να βεβαιωθώ ότι είμαι πράγματι ο ίδιος άνθρωπος μετά από τόσες περιπέτειες, <br />το ότι 'κλαίω' είναι μια μεταφορική έννοια, για την σφριγηλότητα και αντοχή του εαυτού μου αυτή που χάθηκε όπως είναι φυσικό, από τον χρόνο,<br /><br />Ο νους δεν γερνά ποτέ!<br /><br />Ευχαριστώ <br />Χαιρετισμούς, Νίκο, Παιδιά <br /><br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-63125371848334700262010-09-12T07:57:27.867-06:002010-09-12T07:57:27.867-06:00Φίλε μου Στράτο,
Ξέρεις πολλές φορές οι παλαιές σκ...Φίλε μου Στράτο,<br />Ξέρεις πολλές φορές οι παλαιές σκέψεις, τα παλαιά συναισθήματα με κάνουν να θέλω να γνωρίσω για μια ακόμη φορά τον εαυτόν μου, μάλλον να εξακριβώσω αν πράγματι είμαι εγώ ο ίδιος, αυτός που έζησε κάπου αλλού, τόσο διαφορετικά από μια "στρωμένη" ζωή<br />Κι όλα αυτά με κάνουν να γίνομαι αντάρτης, σκέψεων...<br /><br />Αλλά κοιτάζω γύρω μου και υπακούω, σαν ένας άνθρωπος civilizado, <br /><br /><br />Ευχαριστώ σε φίλε<br /><br />Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-87275182604688471162010-09-11T18:46:59.972-06:002010-09-11T18:46:59.972-06:00Γαβρίλη μου,
είχαμε ένα φίλο που ρώταγε "...δ...Γαβρίλη μου,<br />είχαμε ένα φίλο που ρώταγε "...δε μελές... δε μελές..."<br />λοιπόν κι εδώ, τώρα, δεν ...με (μου) λες... <br />η Όμορφη Ορτανσία... δεν είναι το λιμάνι της ασφαλειας σου... με καμαρωτά καράβια τα παιδιά, τους γαμπρούς σου, τα όμορφα κλαδιά-τα εγγόνια σου...-<br /><br />Η λογοτεχνία κι οι μνήμες... είναι καλές, μα στο πρώτο (αυτοβιογραφικό) πρόσωπο...<br />"..όχι δεν φεύγω πια, αλλά κλαίω γιατί έφυγα"...<br />Γαβρίλη μου,<br />’οσο βάρος και να έχει η αλμύρα, το αλάτι, των 13 χρόνων στους ωκεανούς...<br />δεν σου έδωσε την γυναικούλα σου, την όμορφη οικογένειά σου...<br />!<br />κι αν η ΤΥΧΗ δεν ... σε ήθελε... Τι νομίζεις θα γινόταν περισσότερο απ’ ότι έγινε!<br />Μοιάζεις να σε στενοχωρεί πράγματι πολύ, μα... και στο χωριό να έμενες, τί παραπάνω από... κεφαλλονίτης χωριάτης... <br />έξω, μορφώθηκες, κοινονικοποιήθηκες,’εγινες ...νεο-υορκέζος από το... μπρούκλυν-...<br />σεβαστός πολίτης και οικογενειάρχης... ΛΙΓΟ το θεωρείς αυτό!!!!!!!!!!!<br />Τα όνειρα, πολλές φορές είναι οι σκιές του παρελθόντος... ΣΚΙΕΣ είναι...<br />Μη μου θυμώσεις, Γαβρίλη μου.<br />Αφηγηματικά, όμορφες σελίδες, ενδιαφέρουσες μνήμες...<br /><br />ΚΟΙΤΑ το σήμερα με υγειή αισιοδοξία.<br />Όλοι περαστικοί είμαστε! κι αφου αφήνουμε λίγο τ’ αχνάρια μας, δεν είναι λίγο!<br />ΥΓ.<br />Δεν μας είπες αν είχες νέα από τον Ντένη.<br />Πόσο ευχόμαστε να είναι όλοι καλά...<br /><br />Χαιρετισμούς,<br />πάντα με αγάπη,<br />Υιώτα,<br />αστοριανή...<br />ΝΥΑστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-68457730820531743142010-09-11T14:25:11.971-06:002010-09-11T14:25:11.971-06:00Θεωρώ επιτυχία για τον καθένα κ. Γαβριήλ , σαν έρχ...Θεωρώ επιτυχία για τον καθένα κ. Γαβριήλ , σαν έρχεται ο καιρός που μπορεί και στρέφει πίσω του τη ματιά να΄χει πολλά να δει. Να΄ναι πολλά τα καμώματά του και γεμάτος ο κόσμος του.<br />Οπότε μην κλαις...<br />Καλή Κυριακή σου εύχομαι με τους δικούς σου . Εδώ γευόμαστε φθινόπωρο. Ήρθαν οι πρώτες ψύχρες.Μαριάνθηhttps://www.blogger.com/profile/03937324224848519997noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-68366807907135392592010-09-10T23:28:45.308-06:002010-09-10T23:28:45.308-06:00Λεύτερο το κορμί, έσφιγγε όλο τον κόσμο στην αγκαλ...<i><b>Λεύτερο το κορμί, έσφιγγε όλο τον κόσμο στην αγκαλιά του. Κάθε αγκαλιά άφηνε κι ένα σημάδι. Σημάδια που έπλασαν οι 4.745 μέρες στο κορμί και νου. Σημάδια που είναι μέρος του εαυτού σου…</b></i><br /><br />- Αυτά τα σημάδια είναι θησαυρός, φίλε! Ναι, ο θησαυρός του εαυτού σου, κι αν κάνω καλά το λογαριασμό, 13 χρόνια όλα αυτά τα σημάδια έπλασαν το κορμί και το νου σου!<br /><br /><i><b>Η απεραντοσύνη της θάλασσας που ταξίδεψες –παρ’ όλες τις φουρτούνες– σού χάρισε γαλήνη και σ’ έμαθε να ονειρεύεσαι κι άλλο… Σου έμαθε να κρατάς ισορροπία ανάμεσα στα θέλω και τα πρέπει, να αναμετριέσαι μαζί της και να μη φοβάσαι τίποτα. Κράτησες τελικά, το μερτικό που σου αναλογεί στη ζωή και στον κόσμο, και χαίρεσαι…</b></i><br /><br /><i><b>Όχι δεν φεύγω πια…</b></i> <br /><br />- <i> όσο υπάρχουν όνειρα, συνέχισε να ονειρεύεσαι… Μη φεύγεις! Μη τ’ αφήσεις να πάνε χαμένα.</i><br /><br /><i><b>αλλά κλαίω γιατί έφυγα.</b></i><br /><br />- Μη κλαις, καλέ μου, <i>εμείς διαλέγουμε κι ακολουθούμε τα ιδανικά μονοπάτια της ζωής και της μοίρας μας. {…} Ωστόσο, αόρατο μα υπαρκτό, είναι το πεπρωμένο, το γραφτό μας, που μας ακολουθεί, κι αλίμονο, φτιάχνει τον ιστό της ζωής μας.</i><br /><br />Πάλι κατάφερες και με συγκίνησες!!!Μηθυμναίοςhttps://www.blogger.com/profile/00385827632710967989noreply@blogger.com