tag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post6694270500784176686..comments2024-02-24T06:34:48.882-06:00Comments on ΠΥΛΑΡΟΣ: Αναμνήσεις που δεν πεθαίνουν ποτέ:pylaroshttp://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comBlogger21125tag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-46679277231081544192008-11-26T11:25:00.000-06:002008-11-26T11:25:00.000-06:00Αναπαυμένη ήταν η συνείδηση μου ότι έκανα το καθήκ...Αναπαυμένη ήταν η συνείδηση μου ότι έκανα το καθήκον μου που είναι πάντοτε να απαντώ στους φίλους αναγνώστες και να τους ευχαριστώ δια το κόπο που έκαναν να επισκεφτούν και να διαβάσουν την ιστοσελίδα μου και όχι μόνο αλλά και να γράψουν τα σχόλιά τους. Κάτι που κάνει όλους μας να αισθανόμαστε ότι μαζί αποτελούμε ένα αναπόσπαστο κομμάτι του κύκλου μιας φιλικής παρέας.<BR/> Ανακάλυψα λοιπόν ότι ξέχασα την απάντηση να την κάνω Copy and paste της φίλης Στέλλας.<BR/><BR/><BR/>Ιδού η απόδειξη:<BR/><BR/><BR/><BR/>Αγαπητή μου Στέλλα,<BR/>Λες και ήξερα τα γούστα σου και σου παρουσίασα την φωτογραφία του ψαριού Μάχι-μάχι,<BR/>Συμφωνώ ότι είμαστε ένα απόσταγμα, θα έλεγα εγώ και νεανικών εμπειριών, θα πρόσθετα επίσης ότι τις ξαναφέρνεις (τις εμπειρίες) στη μνήμη σου για να βεβαιωθείς ότι είσαι συ ο ίδιος και όπως λες κι εσύ η διάπλασή μας συνεχίζεται μέχρι την τελευταία μας ανάσα.<BR/><BR/>Ευχαριστώ<BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-19730595250367372352008-11-24T07:30:00.000-06:002008-11-24T07:30:00.000-06:00Aγαπητή μου Βάνα, χάρηκα που σου άρέσει το αλέγρο ...Aγαπητή μου Βάνα, χάρηκα που σου άρέσει το αλέγρο τραγούδι με τον εύθυμο σκοπό. Ονομάζεται (Αλέθοντας Καφέ) <BR/>Επίσης σε ευχαριστώ που επισκέφτηκες το ΠΥΛΑΡΟΣ, αν και η ιστορία μου είναι ναυτική πάντως είναι ένα κομμάτι του "ψηφιδοτού" όπου πλάθεται ένας χαρακτήρας...<BR/><BR/>Ευχαριστώ<BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-55180640292672462722008-11-23T23:35:00.000-06:002008-11-23T23:35:00.000-06:00Γαβρίλη μου,Αυτή την φορά δεν θα πω τίποτα για το ...Γαβρίλη μου,<BR/>Αυτή την φορά δεν θα πω τίποτα για το κομμάτι που έγραψες. Ειναι μέρος κι αυτό από τις ναυτικές ασχολίες πάνω στο καράβι φτειαγμένο όπως πάντα με τον όμορφο δικό σου τρόπο. Μοιράζομαι όμως μαζί σου τον ΄νεανικό' παλμό που βγαίνει μέσα από τους ζωηρούς ρυθμούς του τραγουδιού. Είναι μια κρυφή αισθησιακή έκφραση ζωής, μια υπόσχεση στην διατήρηση της μνήμης της..που με συγκινεί.<BR/>Βάνα.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-29472611053645792092008-11-23T15:15:00.000-06:002008-11-23T15:15:00.000-06:00sΑυτές οι αναμνήσεις Φάιδων έπλασαν το δημιούγημά...s<BR/>Αυτές οι αναμνήσεις Φάιδων έπλασαν το δημιούγημά τους, ένα πολύχρωμο "ψηφιδωτό", από όπου αντλώ και συγκρίνω της ζωής τις δυσκολίες, όπου βγαίνει το συμπέρασμα ότι οι σημερινές οι πιο πολλές είναι επιφανειακές...<BR/><BR/>Ευχαριστώ<BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-26362121744899662102008-11-23T10:20:00.000-06:002008-11-23T10:20:00.000-06:00Όλες αυτές οι αναμνήσεις, που τόσο γλαφυρά περιγρά...Όλες αυτές οι αναμνήσεις, που τόσο γλαφυρά περιγράφεις είναι πολύτιμα πετράδια στο ψηφιδωτό της ζωής σου. Πως να μη γοητεύσουν τον αναγνώστη; Πως να ξεχαστούν;;ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥhttps://www.blogger.com/profile/12662311039338870249noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-28672170560975470642008-11-22T14:23:00.000-06:002008-11-22T14:23:00.000-06:00Νίκο, απίστευτο αυτό δεν το ήξερα ότι έχεις κάνει ...Νίκο, απίστευτο αυτό δεν το ήξερα ότι έχεις κάνει και στον Καναδά.<BR/>όπως βλέπεις η ζωή είναι γεμάτη περιπέτειες, πιστεύω ότι είναι αυτές που μας διαμορφώνουν τον χαρακτήρα μας. <BR/>Άλλος στα βουνά, άλλος στους κάμπους, άλλος στη θάλασσα, εμείς οι Έλληνες του καιρού εκείνου διασκορπιστήκαμε όπου γης και πατρίς...<BR/>Ευχαριστώ, να μου χαιρετίσης την Καρολίνα<BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-62377355415131854432008-11-22T10:02:00.000-06:002008-11-22T10:02:00.000-06:00Γαβρίλη,Πάντως η αφεντιά μου με σας τους θαλασσινο...Γαβρίλη,<BR/>Πάντως η αφεντιά μου με σας τους θαλασσινούς δε θα διασταυρώναμε ποτέ τις ρότες μας γιατί αυτά τα χρόνια - τα ξανάφερε στη μνήμη η φωτογραφία στο πλοίο - μιά παρέα από κάμποσα ελληνόπουλα βρισκόμαστε στο βορειοδυτικό Γιούκον του Καναδά κοντά στην Αλάσκα. Δουλεύαμε που αλλού, παρά στην κουζίνα: ταΐζαμε τους εργάτες που συναρμολογούσαν εγκαταστάσεις ραντάρ.<BR/>Μετά ένα χρόνο δουλειάς, σχόλασαν όλους τους μετανάστες γιατί έπιασαν δύο κατάσκοπους. Ενας Ουγκαρέζος κι ένας Γερμανός ήταν μυστικοί πράκτορες της τότε Σοβιετικής Ενωσης.<BR/>Και ξέρεις - παρόλη τη μοναξιά και το τρομερό κρύο του χειμώνα κάποτε -60 Fahrenheit και το καλοκαίρι υπερβολική υγρασία και κουνούπια μεγάλα σα σφήκες - μας στενοχώρησε γιατί καλοπληρωνόμαστε. <BR/>Μόνο που αναμνηστικές φωτογραφίες δεν υπάρχουν, απαγωρευόταν η φωτογράφηση.<BR/>Αναμνήσεις . . .<BR/>Νάσαι καλά,<BR/>ΝίκοςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-82120203442968231552008-11-21T18:40:00.000-06:002008-11-21T18:40:00.000-06:00Ένα από τα ψαρικά που μου αρέσει ιδιαίτερα είναι τ...Ένα από τα ψαρικά που μου αρέσει ιδιαίτερα είναι το ΜΑΗΙ-ΜΑΗΙ<BR/>και διαβάζοντας την ιστορία σου στην ΠΥΛΑΡΟ τώρα Γαβριήλ μου νιώθω πως όταν ξαναφάω Μάχι-Μάχι θα βλέπω πάντα εσένα παιδί λιγνό και νόστιμο να ποζάρεις με τους φίλους σου κρατώντας αυτό το τεράστιο ψάρι! <BR/>Δεν νομίζω όμως πως μόνο στις αναμνήσεις σου κι ας είναι συγκλονιστικές και αθάνατες σαν τα νιάτα μέσα μας…θα βρεις τον ΑΛΗΘΙΝΟ ΓΑΒΡΙΗΛ!<BR/>Όλοι είμαστε ένα απόσταγμα στιγμών, ημερών, χρόνων και εμπειριών… Ένας κύκλος είναι η ζωή και κάθε του γραμμή γράφει δική της ιστορία. Όσο ο κύκλος δεν συμπληρώνεται για να κλείσει…πάντα το Αύριο θ’ απομένει το μεγάλο ερωτηματικό.<BR/>Η διάπλαση μας συνεχίζεται μέχρι την τελευταία μας ανάσα. <BR/>Αλλά και πέρα από τον κύκλο εγώ πιστεύω πως υπάρχει μια άλλη διάσταση απέραντη και αιώνια.<BR/>Σε συγχαίρω εγκάρδιε φίλε μου και σ’ ευχαριστώ που μοιράζεσαι μαζί μας τις ολοζώντανες θαλασσινές σου ιστορίες. Σ’ απολαμβάνω! <BR/>Με απέραντη φιλία και αγάπη<BR/>ΣΤΕΛΛΑ ΖΑΜΠΟΥΡΟΥ ΦΟΛΛΕΝΤΕΡ <BR/>21/11/08Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-6326461293662312632008-11-21T13:07:00.000-06:002008-11-21T13:07:00.000-06:00Αγαπητή μου Αστοριανή,Χα, χα, με έκανες και γέλασα...Αγαπητή μου Αστοριανή,<BR/>Χα, χα, με έκανες και γέλασα με την πρότασή σου, για τα θαλασσινά μου ταξίδια. <BR/>Αλλά πρέπει να παραδεχθούμε ότι είμαστε έτσι όπως μας έχει πλάσει το παρελθόν μας, εκτός βεβαίως από τα κληρονομικά.<BR/>Νομίζω η εμπειρίες της νεότητας μέχρι να γίνει κανείς ώριμος πλάθουν κατά κάποιο τρόπο τον χαρακτήρα του, την προσωπικότητά του ατόμου, δι αυτό τουλάχιστον εγώ παίρνω ως πρωτότυπο τον εαυτόν μου και ξαναζώ κατά κάποιον τρόπο τις περιπέτειες μου. <BR/>Είναι μνήμες ατόφιες παράξενες όχι τόσο κοινές, αυτές που «στροβιλίζονται πάνω σε κατάρτια και φουγάρα» όπως γράφεις αλλά είναι αναμνήσεις ιδιόμορφες.<BR/>Κι ένα άλλο πράγμα που με χαροποιεί είναι ότι γράφοντάς τες ξαναγίνομαι παιδί, ή ακόμη ξανα-πλέω στους ωκεανούς με την τότε παιδική αθωότητά μου κι αυτό με διαβεβαιώνει ότι σήμερα είμαι ο ίδιος άνθρωπος, έστω κι ας έχουν σκαφτεί πάνω μου τα μονοπάτια ρυτίδων της φθοράς του χρόνου.<BR/>Ευχαριστώ<BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-12197595976998023172008-11-20T19:08:00.000-06:002008-11-20T19:08:00.000-06:00...Εγώ προτείνω..."εισιτήριο" για τα θαλασσινά ταξ......Εγώ προτείνω..."εισιτήριο" για τα θαλασσινά ταξίδια του Γαβρίλη!<BR/><BR/> Ή... μήπως θα ήταν καλύτερα να γίνει μια ναυτική λέσχη, φαντάζεστε κάτι παρόμοιο?<BR/>Ανταλλαγή φωτογραφιών, αρειμάνιες, ζωηρές αναμνήσεις...(μακριά το γυναικείον φύλον!) <BR/>... μυρωδιά φρέσκο-τυλιγμένου καπνού, ψητό ψάρι στην αμμουδιά, καφές στο μπρούντζινο μπρίκι...<BR/>τα καυσόξυλα, ξασπρισμένα κομμάτια από τη μανία της θάλασσας, να γίνονται κάρβουνα π' ανοιγο-κλείνουν τα μάτια τους στο φύσημα του αγέρα ... γέλια τρανταχτά, γλώσσα απροσποίητη, τραχειά <BR/>και μνήμες, <BR/>μνήμες ριζωμένες στο νου και στο δέρμα, να φεύγουν ακολουθώντας τα δρομολόγια των πλοίων και να στροβιλίζονται πάνω από φουγάρα και κατάρτια, <BR/>μνήμες αλκυώνες σε συντροφικές ώρες!!! <BR/><BR/>Κάποτε,(πότε!!!) παιδιά συγγενικά, βγαίναμε βαθιά στον Αιγιάλειο κόλπο με μια τοσοδούλα βάρκα κι ένα χειροποίητο πυροφάνι...<BR/>Λίγες οι μνήμες, αθώες,<BR/>μα πολύτιμες.<BR/>Γεια σας, φίλοι,<BR/>ο Γαβρίλης καλά κρατεί, <BR/>τις δικές σας μνήμες να διαβάζουμε...<BR/>Μ' εκτίμηση,<BR/>ΥιώταΑστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-15620872244627645092008-11-20T14:51:00.000-06:002008-11-20T14:51:00.000-06:00Αγαπητέ μου Καπτα Δημήτρη, καλώς όρισες στη συντρο...Αγαπητέ μου Καπτα Δημήτρη, καλώς όρισες στη συντροφιά μας, πιο πολύ μάλιστα όπου ήσουν θαλασσινός, (ναυτικός)<BR/><BR/>Πράγματι οι αναμνήσεις είναι αυτες που μας κρατούν θα μπορούσα να πω σε ένα φωτεινό μονοπάτι, όπου εκεί μέσα καθρεφτίζεται ο εαυτός μας. Και είναι για τον κάθε ένας μας διαφορετικές.<BR/><BR/>Με αυτές ζούμε και υπάρχουμε ως το τέλος, γιατί με αυτές τις εμπειρίες πλάστικε ο χαρακτήρας μας.<BR/><BR/>Πάλι σε καλωσορίζω στν συντροφιά μας<BR/>Νάσαι καλά και με υγεία<BR/>Ευχαριστώ<BR/><BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-30373728433847525722008-11-20T14:40:00.000-06:002008-11-20T14:40:00.000-06:00Φίλε Ντέννη, ευχαριστώ για τις ευχές σου αυτό κάνω...Φίλε Ντέννη, ευχαριστώ για τις ευχές σου αυτό κάνω κι εγώ, γράφω, γράφω, γράφω. Οι αναμνήσεις είναι ένα κομμάτι της ίδιας μας της ζωής, με αυτές περνώ τουλάχιστον εγώ τή φθορά του χρόνου.<BR/><BR/>Το ψάρι αυτό είναι αφρόψαρο τρέχει και μέχρι 50 μίλια την ώρα, λέγετε Mahimahi<BR/>Ευχαριστώ<BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-74515156178263119112008-11-20T14:35:00.000-06:002008-11-20T14:35:00.000-06:00Στράτο, όπως καταλαβαίνεις σου είχα γράψει ένα σχό...Στράτο, όπως καταλαβαίνεις σου είχα γράψει ένα σχόλιο πάνω στο σχόλιό σου, αλλά για να διορθώσω ένα ορθογραφικό λάθος μου το έσβησα όλο κατά λάθος, Κι εγώ νόμιζα ότι ήταν παρόν. <BR/>Γράφεις (είμαστε αυτά που είμαστε χάρης σε αυτά που μαθαίναμε,) θα προσθέσω χάρης στο πως μεγαλώσαμε ο κάθε ένας μας με διαφορετικές συνθήκες, οι οποίες διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μας, σε έναν μοναδικό μας εαυτό.<BR/>Ένα πράγμα είχαμε όλοι κοινό το μέρος της γέννησής μας, μετά ο κάθε ένας μας. μικρό παιδάκι τράβηξε το μονοπάτι του δικού μας πεπρωμένο, εκεί άλλαξαν αυτά που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μας για την υπόλοιπη ζωή μας.<BR/> Έτσι και οι αναμνήσεις είναι ένα μέρος του εαυτού μας..<BR/>Ευχαριστώ<BR/><BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-72595748605486830732008-11-20T13:46:00.000-06:002008-11-20T13:46:00.000-06:00ΓαβριήλΚαλησπέραΟι αναμνήσεις είναι αυτές που μαςσ...Γαβριήλ<BR/><BR/>Καλησπέρα<BR/><BR/>Οι αναμνήσεις είναι αυτές που μας<BR/>συνοδεύουν μέχρι το τέλος του<BR/>ταξιδιού της ζωής και μας ταξιδεύουν στο πέλαγος και στους<BR/>ωκεανούς της σκέψης της καρδιάς<BR/>και της ψυχής.<BR/>Είναι πολύ όμορφα όλα αυτά τα γραφτά γιατί μπορεί οι αναμνήσεις<BR/>να φεύγουν μαζί με μας αλλά τα<BR/>γραφτά των αναμνήσεων είναι αυτά<BR/>που μένουν για όλους αυτούς που<BR/>έρχονται που ακολουθούν την ζωή.<BR/><BR/>Καλό βράδυ<BR/>Να είσαι πάντα καλά<BR/>καπτάν Δημήτρης<BR/><BR/>και εγώ στο πρώτο πλοίο που μπάρκαρα ήταν ένα Εμπάϊερ Εγγλέζικο<BR/>φορτηγό με παλινδρομική μηχανή<BR/>που το μετέτρεψαν από το κάρβουνο<BR/>στο πετρέλαιο το 1960....Anonymoushttps://www.blogger.com/profile/11507957291342444058noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-69850192948296447982008-11-20T09:30:00.000-06:002008-11-20T09:30:00.000-06:00Φίλε Γαβρίλη.Γιά μιά ακόμη φορά δίνεις μιάν αξιόλο...Φίλε Γαβρίλη.<BR/>Γιά μιά ακόμη φορά δίνεις μιάν αξιόλογη και πολύ όμορφη εικόνα των νεανικών σου αναμνήσεων.<BR/>Το ψάρεμα εν πλω, τα μέσα που χρησιμοποιούσατε κι΄ο τρόπος που το απολαμβάνατε είναι μιά διέξοδος της μοναξιάς σ΄ένα πολυήμερο ταξίδι. Σε καταλαβαίνω και σε ζηλεύω γι΄αυτές τις αξέχαστες στιγμές που έζησες. Γράφε, γράφε!!!<BR/>Νάσαι καλά<BR/>ΝτένηςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-13152120721183925282008-11-19T08:03:00.000-06:002008-11-19T08:03:00.000-06:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.pylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-15764373815726881552008-11-19T07:58:00.000-06:002008-11-19T07:58:00.000-06:00Φίλε Ντίνο, όπως ξέρεις όταν έχεις ελευθερο χρόνο,...Φίλε Ντίνο, όπως ξέρεις όταν έχεις ελευθερο χρόνο, μετά κι αφότου πάρεις σύνταξη, πάντοτε σκαλίζεις τα περασμένα, προσπαθείς να καταλάβεις αν είσαι ο ίδιος άνθρωπος, προβάλλοντας σκηνές από την περασμένη σου ζωή.<BR/>έτσι για να μην υπάρχει αμφιβολία,<BR/><BR/>Ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά καλά σου λόγια...<BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-44088977579038595582008-11-19T07:57:00.000-06:002008-11-19T07:57:00.000-06:00Τούτο το είδος ημερολογίου που μας έχεις συνηθίσει...Τούτο το είδος ημερολογίου που μας έχεις συνηθίσει να γράφεις κι εμείς να σε διαβάζουμε και να ταξιδεύουμε, πολλές φορές, μαζί σου, είναι, κατά κάποιο τρόπο, όλες αυτές οι λεπτομέρειες που έχεις συσσωρεύσει στη μνήμη σου και τώρα δίνεις μια διέξοδο αποτυπώνοντάς τα, τόσο γλαφυρά, εδώ σε τούτο το δικό σου μέσον επικοινωνίας. <BR/>Είμαστε αυτό που είμαστε, φίλε, χάρη σε αυτά που μαθαίνουμε και θυμόμαστε. Και οι μνήμες μας αποτελούν ένα είδος ταξιδιού (σαν κι αυτά τα δικά σου) πίσω στον χρόνο και τελικά μας κάνεις κι εμάς γνώστες των διαδρομών σου!!!Μηθυμναίοςhttps://www.blogger.com/profile/00385827632710967989noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-13716663411123588192008-11-19T07:52:00.000-06:002008-11-19T07:52:00.000-06:00Βαγγέλη σου βγάνω το καπέλο εις ένδειξη συναδελφοσ...Βαγγέλη σου βγάνω το καπέλο εις ένδειξη συναδελφοσύνης στο "Βίοι παράλληλοι και το γάντι, κατα σύμπτωση ρίξαμε κάβο στο ίδιο μουράγιο"<BR/><BR/><BR/>Ευχαριστώ<BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-34427858443034010602008-11-18T23:02:00.000-06:002008-11-18T23:02:00.000-06:00Λαχανιάζεικανείς για να σε παρακολουθήσει στα συγκ...Λαχανιάζεικανείς για να σε παρακολουθήσει στα συγκλονιστικά ταξίδια σου στο παρελθόν Γαβρίλη μου.Όλα αυτά που τόσο γλαφυρά περιγράφεις,εξωτικά μέρη,ιδιότυπα πρόσωπα, συνθέτουν το παραμύθι της ζωής σου και αποτελούν το κότινο στους Ολυμπιακούς του πολυτάραχου και επισοδειακού βίου σου.<BR/>Εύχομαι να είσαι πάντα καλά για να μπορείς να τα διηγείσαι και να ξαναζεις τα νειάτα σου.<BR/>Μη σταματήσεις<BR/>Ν τ ί ν ο ςAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-53194859007469136432008-11-18T20:13:00.000-06:002008-11-18T20:13:00.000-06:00Βιοι παραλληλοι" ,ειναι ο τιτλος που θα ταιριαζε "...Βιοι παραλληλοι" ,ειναι ο τιτλος που θα ταιριαζε "γαντι" στις θαλασσινες ζωες,τοσο της δικης σου,οσο και της δικης μου.Σε διαβαζω και νοιωθω σαν να με αντιγραφεις.Η διαφορα μας ειναι οτι εσυ επλεες πανω σε Τανκερς-Φορτηγα-Ποντοπορα'Λιμπερτι,ενω εγω σε Ναρκαλιευτικα Αντιτορπιλικα Υποβρυχια.Ποιος ξερει ποσες φορες οι πορειες μας διασταυρωθηκαν χωρις να το ξερουμε και ποιος το περιμενε οτι παροπλισμενοι <BR/>σημερα κι¨οι δυο,θα ριχναμε καβο στο ιδιο μουραγιο !Γραφε τετοια,ειναι αμειωτο το ενδιαφερον μας. ΕΥΓΕ ΣΟΥ ` <BR/><BR/>ΒαγγέληςAnonymousnoreply@blogger.com