tag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post7926770811300586800..comments2024-02-24T06:34:48.882-06:00Comments on ΠΥΛΑΡΟΣ: Η Κοινωνίαpylaroshttp://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-26734639197725832872009-03-15T09:15:00.000-06:002009-03-15T09:15:00.000-06:00(Να σου ομολογήσω κι εγώ, φίλε μου, και συμπάθαμε ...(Να σου ομολογήσω κι εγώ, φίλε μου, και συμπάθαμε που ήρθα κάπως αργά, πως το γράψιμο για μένα είναι μαγεία. Είμαι ασπούδαστος. Με δίδαξε όμως το συνεχές διάβασμα, όσο ήμουν στην ξενιτιά.)<BR/><BR/>Στράτο, σμφωνώ ως προς το απόφθεγμά σου.<BR/>Εάν δεν ήταν η γραφή δεν ξέρω πως θα ήταν η ζωή μου δηλαδή αν θα μπορούσα να συνεχίζω να υπάρχω.<BR/>Φίλε ευχαριστώ.<BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-9297485514537506062009-03-15T07:39:00.000-06:002009-03-15T07:39:00.000-06:00Να σου ομολογήσω κι εγώ, φίλε μου, και συμπάθαμε π...Να σου ομολογήσω κι εγώ, φίλε μου, και συμπάθαμε που ήρθα κάπως αργά, πως το γράψιμο για μένα είναι μαγεία. Είμαι ασπούδαστος. Με δίδαξε όμως το συνεχές διάβασμα, όσο ήμουν στην ξενιτιά. <BR/>Ευτυχώς που δεν έχω χάσει την παιδική μου αθωότητα κι αυτό είναι θαύμα. Το γράψιμο με άγγιζε, το αγαπούσα αλλά συγχρόνως με φόβιζε. Είχα την τύχη τα πρώτα μου γραφτά να έχουν πολύ καλή κριτική από ανθρώπους που εκτιμούσα κι αυτό μου έδινε φτερά. Μου έδινε την δυνατότητα να πιστεύω στον εαυτό μου. Κι αυτό μ’ έκανε να υπάρχω ακόμη…<BR/><BR/>Κι εγώ, όπως κι εσύ νομίζω, γράφω για να συντηρήσω τις αναμνήσεις μου, που έρχονται ξαφνικά στο μυαλό μου κι έτσι μ’ αυτό τον τρόπο υπάρχω για ένα διάστημα συντροφιά με κάποια πράγματα ή πρόσωπα. <BR/>Και νομίζω, ακόμα, πως γράφουμε για να συμπληρώσουμε κάπως τη ζωή μας, να μην την αφήσουμε ανολοκλήρωτη φεύγοντας.<BR/><BR/>Αυτά μας κρατάνε για να ξεπερνάμε άλλα…Μηθυμναίοςhttps://www.blogger.com/profile/00385827632710967989noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-25056303159047245702009-03-14T12:59:00.000-06:002009-03-14T12:59:00.000-06:00ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΣ "ΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ"http://ellhnkai...ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΣ "ΠΛΑΝΗΤΙΚΕΣ ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ"<BR/><BR/>http://ellhnkaichaos.blogspot.com/2009/03/blog-post_13.htmlΕΛΛΗΝ VS ΧΑΟΣhttps://www.blogger.com/profile/15073779126315683048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-57582944513017617592009-03-13T09:23:00.000-06:002009-03-13T09:23:00.000-06:00"Η δύναμη του γραπτού λόγου μαζί με τη μαγεία, την..."Η δύναμη του γραπτού λόγου μαζί με τη μαγεία, την αισθητική απόλαυση και τη συγκίνηση που μπορεί να προσφέρει τόσο στον συγγραφέα όσο και στον αναγνώστη δεν οριοθετείται ούτε εξαργυρώνεται με οποιοδήποτε χρηματικό ποσό."<BR/>Αγαπητή μου Μαριάνθη,συμφωνώ απολύτως με το γράμμα σου. <BR/>Έγραψες ένα γράμμα γεμάτο αναζωογονητικό πνεύμα, γεμάτο οξυγόνο, για έναν που γράφει. Χίλια ευχαριστώ.<BR/>Στο γράμμα μου θέλω να εξηγήσω κατά κάποιον τρόπο πως οι άνθρωποι η κοινωνία που συναναστρεφόμαστε σε βλέπει σα μια μηχανή χωρίς ψυχή, χωρίς καρδιά μόνο με τι έχει να κερδίσει από την παρουσία σου, ε! λοιπόν όταν με αυτό που ασχολείσαι δεν φέρνει κέρδος, ή ακόμα αν ζητήσεις να δημοσιεύσεις τις σκέψεις σου σε κοιτούν σα να ήρθες από τον Άρη. <BR/>Μερικοί ακόμη κινούν το κεφάλι τους με οίκτο και ψιθυρίζουν. <BR/>Βρε τον φουκαρά, κρίμα στον άνθρωπο, Δεν πρόκοψε! <BR/>Όπως καταλαβαίνεις αυτές οι εντυπώσεις μου δεν είναι καθημερινές, αλλά μόνο όταν συνδιαλέγομαι με μια πλατειά κοινωνία παρατηρώ, σταματώ, μιλώ στον εαυτόν μου. Μήπως η ευτυχία βρίσκεται στην ύλη; Μήπως έχω πάρει λάθος δρόμο; <BR/>Αλλά είναι πλέον πολύ αργά να αλλάξω, για εμένα έχει μπει το νερό στο αυλάκι, κι έτσι θα συνεχίσω…<BR/>Χίλια Ευχαριστώ,<BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-29756574435899470922009-03-12T14:59:00.000-06:002009-03-12T14:59:00.000-06:00Η δύναμη του γραπτού λόγου μαζί με τη μαγεία, την ...Η δύναμη του γραπτού λόγου μαζί με τη μαγεία, την αισθητική απόλαυση και τη συγκίνηση που μπορεί να προσφέρει τόσο στον συγγραφέα όσο και στον αναγνώστη δεν οριοθετείται ούτε εξαργυρώνεται με οποιοδήποτε χρηματικό ποσό.Κάνοντας λόγο τις σκέψεις του, τα αισθήματα,τις εμπειρίες του κανείς δίνει μια ιδιαίτερη νοηματική στα γράμματα και τις λέξεις που παύουν πλέον να αποτελούν απλά σύμβολα. Έστω κι έναν αν καταφέρει να συγκινήσει, να εμπνεύσει, να αγγίξει με το γραπτό του ο συγγραφέας πιστεύω πως αξίζει τον χρόνο που αφιέρωσε για να γράψει. Αξίζει και για τον ίδιο, σίγουρα λειτουργεί οξυγονωτικά. <BR/>Και...όσον αφορά τα δικά σας γραπτά κ.Γαβριήλ συγκινούν και αγγίζουν όχι έναν αλλά πολλούς.Τολμώ να πω και συγκλονίζουν. Μην τους στερήσετε λοιπόν την ευχαρίστησει να απολαμβάνουν μαζί με σας τον πλούτο του πνευματικού σας κόσμου μέσα από την τέχνη του λόγου σας. Να είστε καλά καλή συνέχεια.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-29835561305871874182009-03-12T05:12:00.000-06:002009-03-12T05:12:00.000-06:00Σπύρο η απάντησή σου είναι η ωμή πραγματικότητα, α...Σπύρο η απάντησή σου είναι η ωμή πραγματικότητα, αυτή που ζούμε όλοι μας.<BR/><BR/><BR/>Όσο για την ισορροπία ε! ναι, δεν έχουμε άλλη επιλογή.<BR/><BR/>Ευχαριστώ<BR/><BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-32401069907349031772009-03-11T21:33:00.000-06:002009-03-11T21:33:00.000-06:00Γαβριήλ,εμείς θα γράφουμε γιατί μας αρέσει να γράφ...Γαβριήλ,εμείς θα γράφουμε γιατί μας αρέσει να γράφουμε.<BR/>Οι εκδοτικοί οίκοι θα μας πέρνουν τα λεφτά για να εκδόσουν αυτά που γράφουμε και να κάνουν λεφτά και απο μας που μας αρέσει να γράφουμε και απο τον αγοραστη του βιβλίου μας .Αυτοί είναι η σειρά στους μη διάσημους γραφιάδες.Οι δυο πρώτοι να είναι ευχαριστημένοι, γιά διαφορετικους λόγους, και ο αγοραστης που θέλει να ευχαριστηθεί .Υπάρχει λοιπόν ισορροπία .<BR/>Γραψε λοιπόν φίλε μου,γιά σένα και για μας που σε απολαμβάνουμε και σε αγαπάμε.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-63552214484251193582009-03-11T16:58:00.000-06:002009-03-11T16:58:00.000-06:00Αγαπητή μου Υιώτα,Η εισαγωγή αν δεν την έγραφα θα ...Αγαπητή μου Υιώτα,<BR/>Η εισαγωγή αν δεν την έγραφα θα έσκαγα, δεν άντεχα πλέον, ξέρεις όταν δεν είναι όπως τα υπολογίζω, όταν βλέπω ότι άλοι σε βλέπουν σαν δολάριο ε! Τότε μου τη δίνει...<BR/><BR/>Ευχαριστώ<BR/><BR/>Γαβριήλpylaroshttps://www.blogger.com/profile/04292419117033438618noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-665540110573806389.post-83254881475491186712009-03-11T14:34:00.000-06:002009-03-11T14:34:00.000-06:00Ακόμη μια σελίδα από τις όμορφες αναμνήσεις σου, Γ...Ακόμη μια σελίδα από τις όμορφες αναμνήσεις σου, Γαβρίλη μου...<BR/>...και<BR/>η εισαγωγή<BR/>που έγραψες<BR/>για να εξηγήσεις τον λόγο <BR/>που γράφουμε... α! δεν είναι απαραίτητος, διότι, φίλε μου, άλλοι<BR/>παίζουν χαρτιά, άλλοι ακριβοπληρώνουν εταίρες... άλλοι κάνουν άλλα που δεν είναι της στιγμής να αναλύσουμε...<BR/>Εμείς, όχι μόνον σαν φίλοι σου, μα σαν εθισμένοι θάλεγα στις αναμνήσεις σου, πεταγόμαστε, διαβάζουμε και σου λέμε και μια καλημέρα...<BR/>Όχι ότι γράφεις για μας, μα κι εμείς απολαμβάνουμε θαλασσοδαρμένες<BR/>στιγμές...<BR/>Για τα... υπόλοιπα, ο καθένας ότι έχει προσφέρει. <BR/>Η δική τους "απαξίωση" δική σου δύναμη, Φίλε!<BR/>Υιώτα, ΝΥΑστοριανήhttps://www.blogger.com/profile/08738006999585378601noreply@blogger.com