Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013

Καλό μήνα


Το ρουν της ζωής μας είναι ένα παροδικό στάδιο της ύπαρξής μας, παντού  υπάρχει η αρχή και το τέλος.

Στο ενδιάμεσο  για να θερίσεις αυτό που σου αρέσει, ακόμα κι αυτό που ποθείς πρέπει να σπείρεις, σπέρνεις λοιπόν με αγάπη και όταν έρθει η ώρα θερίζεις.                            Ευλογία Θεού, όμως ωρίμασαν πολλές μαζί, οπότε...
 Αυτό συμβαίνει σε οτιδήποτε υπάρχει πάνω στη μητέρα γη, ακόμα και σε ανθρώπινη σχέση και μη.
Εφέτος μια και δεν κατάφερα να γευθώ τις αγκαλιές της πατρίδας που με γέννησε, αποφάσισα ν’ ασχοληθώ με το κηπάκι μου. 


Έσπειρα  λοιπόν με αγάπη και ο του θαύματος!  Ευγνώμων η γη μου  έδωσε την χαρά να γευθώ τους άφθονους καρπούς της, προπαντός τις τομάτες, κουμεντόρα τις λέγαμε στο χωριό μου.


Να έχετε έναν καλό μήνα Αύγουστο, όπως λέει και μια ελληνική παροιμία,
Αύγουστε καλέ μου μήνα να’ σουν δυο φορές τον χρόνο.

 κοβοντας κολοκυθάκια


Γαβριήλ Παναγιωσούλης

   

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013

Καλοκαιρινές Σκέψεις

                                               Καλοκαιρινές Σκέψεις


Ο εσωτερικός κόσμος είναι σαν ένα μπουμπούκι, που κλείνει  μέσα του τα μάτια της ψυχής, μένει αμόλυντος,  άφθαρτος, αθάνατος. Ο  εξωτερικός κόσμος μοιάζει με ροδοπέταλα από μπλε τριαντάφυλλο,  ομορφαίνει τα πάντα στη ζωή, όμως φθείρεται και χάνεται.



Με το πέρασμα των χρόνων ανθίζει το μπουμπούκι, ζωντανεύουν τα μάτια της ψυχής, είναι η εποχή όπου τα ασημένια μαλλιά στολίζουν το κεφάλι όπως τα  σύννεφα στολίζουν την κορώνα τ’ ουρανού.


                                                     Γαβριήλ








   

Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013

Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013

Καλημέρα,

 Καλημέρα, Good Morning, buenos días,   





Η θάλασσα ήταν  γαλάζια ήρεμη, ξελογιάστρα νανουρίστρα, κοιμόμουν στην αγκαλιά της, μα όταν θύμωνε γινόταν αφρώδη, μας χτύπαγε, μας χαστούκιζε, άνοιγε γκρεμούς υδάτινους έτοιμη να μας καταπιεί.  Ήτανε η παρέα μου στα  καλύτερά μου χρόνια και ήταν τόσο πολλά!!!

Σήμερα πια με περιτριγυρίζει η ασφυξία της τσιμεντένιας πόλης. Το  πράσινο του καλοκαιριού με πνίγει, μου φαίνεται  ότι ζω σε μια νεκρή πολιτεία. Ο λήθαργος της ζέστης, οι διά-κοπές  έχουν κόψει τον ομφάλιο λώρο της καλημέρας.


Κι εγώ επιμένω!  Επιμένω ανθρώπινα, για μια καλημέρα!
Αλήθεια τι παράξενος τύπος που είμαι;

Γαβριήλ Παναγιωσούλης  


Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

Ήρθε το Πράσινο Καλοκαίρι,








Ήρθε το Καλοκαίρι
Η ζέστη μας θυμίζει ότι είναι καιρός για παραθερισμό, για διακοπές, δηλαδή να διακόψεις τις μέχρι τώρα συνήθειές του. Αν και παλαιότερα στα χρόνια που μεγάλωνα δεν υπήρχαν παραθερισμοί και λοιπές πολυτέλειες εν τούτοις σήμερα πορευόμαστε με τις σημερινές συνήθειες. Το καλοκαίρι είναι για να ξεκουράζεται ο άνθρωπος, ας το πω καλλίτερα για να ταξιδέψει, να χορτάσει τ’ αγαθά που μας προσφέρει η μητέρα γη, εξοχή,  βουνό και θάλασσα.   


Όταν όμως αδυνατώ να παρακολουθήσω τα σημερινά  δρώμενα της κοινωνίας,  μένω στο άστυ του Μεγάλου Μήλου, τότε καταγίνομαι όσο μου επιτρέπει ο χώρος με το μικρό μου καταπράσινο κηπάκι, εκτός από τα λουλούδια καλλιεργώ και ζαρζαβατικά, τομάτες και άλλα.

Με ανυπομονησία περιμένω πότε να ωριμάσουν, το κηπάκι μου σε ευγνωμοσύνη που μένω δίπλα του μου χαρίζει τον πλούτο της γης από όπου και οι φωτογραφίες.


Μπρονξ, Νέα Υόρκη 13 Ιουλίου 2013   

      

Τρίτη 9 Ιουλίου 2013

REGATTA

                                                 Λεμβοδρομίες   


Η ζέστη εδώ ανυπόφορη, υγρή με σποραδικές  καθημερινές βροχές, μια θάλασσα με παλίρροια και άμπωτη και μετά μένει ο βούρκος,   μου λείπει το γαλάζιο της Ελληνικής  θάλασσας, ο νυχτερινός ουρανός με τ’ άστρα, να τα μετράω τα βράδια όπως έκανα μικρός, να ονειρεύομαι τις σκάλες να φτάσω τον  ουρανό, να με ελκύει το άγνωστο όπως έκανα μικρός, να ονειρεύομαι παλάτια και να με νανουρίζει  του τζίτζικα το ακομπανιαμέντο.  

Έτσι μια κι έμεινα στην πόλη του Μεγάλου Μήλου όπως την ονομάζουν τη Νέα Υόρκη, που κανονικά μέσα στην οχλοβοή αισθάνεσαι σα να είσαι για το κατεστημένο ένας αριθμός χωρίς ιδιαιτερότητα, καμιά προσωπική διαφορά από το  κοινούς θνητούς. Όχι, δεν επιτρέπεται να διαφέρεις.   


Πήγα μαζί με άλλους στην Φιλαδέλφεια να παρακολουθήσω λεμβοδρομίες πανεπιστημίων των ΗΠΑ  μια κι έπαιρνε μέρος σε αυτές και η εγγονή μου, από όπου και οι φωτογραφίες.




                                            Γαβριήλ  Παναγιωσούλης 

Γαβριήλ Παναγιωσούλης   


Παρασκευή 5 Ιουλίου 2013

Ιππόκαμπος και Δελφίνια

Ιππόκαμπος και Δελφίνια 



Καλοκαίρι πλέον, όλοι κάπου τρέχουμε, που καιρός για αλληλογραφίες, απαντήσεις σε διλήμματα, σχόλια, κι ένα σωρό προβλήματα σκέψεις. Τα παραμερίζουμε στην άκρη περιμένοντας την χειμωνιάτικη θαλπωρή, αυτή που κατ’ ανάγκη φέρνει το κρύο.

Σας Εύχομαι λοιπόν καλό και χαρούμενο καλοκαίρι.
Με δροσερό θαλασσινό  αεράκι σαν αυτό που μας χάριζε κάποτε η απεραντοσύνη του ειρηνικού ωκεανού. (είδε φωτογραφίες)  


Όχι δεν θα πάω πουθενά, θα είμαι εδώ στην πόλη του Μεγάλου Μήλου.      










Ατλαντικός Ωκεανός

Γαβριήλ Παναγιωσούλης