Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Η Νοσταλγία της Δραχμής:











Όλοι μας όταν ήμασταν παιδιά μεγαλώσαμε με τα χαρτονομίσματα της δραχμής.
Αυτά μας έδιναν χαρά όταν μας έκαναν μποναμά την πρωτοχρονιά, ή ακόμα κι όταν πρώτο-εισπράξαμε τον πρώτο μας μισθό, ή ακόμα κι όταν μας έδιναν χαρτζιλίκι…
Τα χαρτονομίσματα έχουν αλλάξει τόσες πολλές όψεις, ώστε μερικά από αυτά που βλέπεται, «όχι όλα» μου θυμίζουν παιδικές αθώες εποχές. Γι’ αυτό και τα έχω φυλαγμένα αφού σε μερικά από αυτά ξαναζώ τη στιγμή, που μου τα έδιναν είτε κερδίζοντάς τα πουλώντας ελιές ή δαφνόφυλλο, αυτά που μαζεύαμε απ το βουνό, ή τσιγάρα χύμα στις κηδείες, είτε ως χαρτζιλίκι. Σε μια επόμενη δημοσίευσή μου θα παρουσιάσω τα Ιονικά χαρτονομίσματα εποχής 1940+…



Γαβριήλ Παναγιωσούλης

8 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Ενδιαφέρουσα η συλλογή σου, φίλε Γαβριήλ!
Θα περιμένουμε κι αυτή της Κατοχής.

stavros είπε...

Γαβριήλ,

Από το 1832 έως το 1944 που «μαζεύεις» χρήματα είναι ακριβώς 113 χρόνια
Στα 113 χρόνια έχεις μαζέψει 16.618.251,15 ελληνικές δραχμές ή 48769,63 ευρώ!!
Τα 113 χρόνια είναι 41245 ημέρες!!
Δηλαδή την ημέρα αναλογεί 402,08 δραχμές ή 1,18 ευρώ(σε δολάρια κάνε το εσύ)
Στην Ελλάδα σήμερα με 1,18 ευρώ αγοράζεις περίπου 1,5 ψωμί!!
ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ!!!

Σταύρος Θεσσαλονίκη

pylaros είπε...

Ξέρεις φίλε Στράτο,
Είναι κι αυτά ενθύμια μιας περασμένης ζωής, ταλαντεόμουνα να τα βάλω στο Μπλογκ ή όχι,
Αυτές οι αναμνήσεις με ακολουθούσαν πάντα και είναι προσωπικές δικές μου, Να δηλαδή θύμάμε μια φορά με φώναξε ο πατέρας μου και μου έδωσε χαρτζιλίκι, ένα χαρτονόμισμα 500.000 δραχμές. Ο πληθωρισμός ήταν τέτοιος που αν το φύλαγες πάνω από 10 μέρες ήταν (η αγοραστική του αξία)άχρηστο...

¨εχω και μια άλλη συλλογή Χρημάτων των Ιονίων Νήσων στον πόλεμο (Ιταλικής κατοχής)

Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητέ μου Σταύρο, είσαι αριθμομνήμων, μαθηματικός, απίστευτο τόσους λογαριασμούς για να καταλήξουμε ότι εμείς οι Έλληνες ήμαστε πλούσιοι σε συν-αισθήματα...
Αχ! αυτά τα συναισθήματα είναι το αλατοπίπερο της ζωής, χωρίς αυτά η ζωή είναι ανιαρή.
Όμως ο νόστος μου για τον τόπο που άφησα ήταν τόσο μεγάλος, ώστε θεωρούσα ιερά ότι έφερνα μαζί μου, αντπροσώπευαν ένα κομμάτι του εαυτού μου όταν ήμουν παιδί κι αυτά μαζί με γραμματόσημα του καιρού εκείνου με ακομπανιάρουν όπου πάω κι όπου σταθώ.

Είναι μια παράξενη έλξη την οποία αδυνατώ να την μοιραστώ ούτε με την οικογένειά μου ούτε με άλλους.

Μέσα μου όμως βαθιά νομίζω ότι είναι ένα πείσμα ενάντια, σε αυτούς που μείνανε, (Δεν ξέρω ίσως και να σφάλω) του γιατί δεν μπόρεσα να έχω μια φυσιολογική ενηλικίωση,

Τα άδυτα της ψυχής είναι τοσο πολύπλοκα...

Φίλε Ευχαριστώ

Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου,
μια κάποια μέρα, θα τα βάλουμε πλαί-πλάι μ' εκείνα του Δημήτρη...
Ίσως και σε καμιά εκδήλωση του "Κέφαλου"...
Πώς πάει το ξε-χιόνισμα;

Θα τα πούμε, Υιώτα

Dennis Kontarinis είπε...

Φίλε Γαβρίλη καλησπέρα
Πολύ σπουδαία η συλλογή σου. Έχω κι΄εγώ μιά πάρα πολύ μεγάλη συλλογή που αρχίζει από τις τρύπιες δεκάρες και πεντάρες αν τις θυμάσαι. Τις περνούσαμε σε σπάγγο γιά να μην τις χάνουμε και τις χάναμε όλες μαζύ
Συμφωνώ με την Υιώτα κάποια μέρα να γίνει μιά έκθεση με μιά σχετική ομιλια.
Όποιος από του φίλους χρειάζεται χιόνι έχω πάρα πολύ και καλής ποιότητος.
Νάσαι καλά
Ντένης

pylaros είπε...

Γεια σου Υιώτα,

Τα χαρτονομίσματα αυτά μαζί και με άλλα τα είχα σε έναν πίνακα επιμελώς στη σειρά και τα είχαμε παρουσιάσει σε μια έκθεση μαζί με γραμματόσημα με τον Τζιλιάνο στον Κέφαλο 2007 αν θυμάμαι καλά.
Το ενδιαφέρον του κοινού ΚΑΝΕΝΑ τίποτα.

Οπότε κοσμούν το υπόγειό μου και τη μνήμη μου μαζί...

Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Γεια σου φίλε Ντένη,

Έχω κι εγώ εκτός από τα ελληνικά χαρτονομίσματα, όλα τα Ιονικά επί Ιταλικής κατοχής, κάποτε θα τα δημοσιεύσω κι αυτά προσεχώς.

Όσο για το ενδιαφέρον των συμπατριτών μας εδώ στα ξένα φίλε είναι ανύπαρκτον, τουλάχιστον από προηγούμενή μου πείρα.

Ευχαριστώ

Γαβριήλ