Πέμπτη 24 Μαρτίου 2011

ΜΟΝΟΤΟΝΙΑ

Λένε ότι ο Απρίλης είναι ο μήνας των ποιητών.
Λένε ότι η εαρινή ισημερία 21η Μαρτίου είναι η ημέρα των ποιητών, της Ποίησης, έτσι αποφάσισα να συμβάλλω κι εγώ στον πανηγυρισμό αυτόν με κάτι πρωτότυπο δικό μου.
Η ποίηση συνήθως εκφράζει ανικανοποίητους πόθους, όνειρα, φανταστικά, καθρεφτίζει σε κάθε στοίχο μια ψυχή η οποία αναπολεί, αυτά που δεν έφτασε ποτέ, ή αυτά που έφτασε και της έφυγαν, ή ακόμα και νοσταλγία περασμένων πρωτόγνωρων συγκινήσεων…


Το δικό μου (ποίημα) εκφράζει μια ιστοριούλα 30 ατόμων, την αληθινή ανθρώπινη χαρά ότι έσπασε η μονοτονία, αυτή που μας βασάνιζε στη μέση του Ωκεανού, εκεί όπου για ολόκληρα μερόνυχτα, μας θαλασσόδερνε η αρμύρα των κυμάτων.

Μονοτονία εν Πλω

Ο Κουμιότης ο θερμαστής,
είχε την τράπουλα στην τσέπη,
σαν τελείωνε τη βάρδια την 4-8
φώναζε για 66 αγοραστό.
*
Μάζευε κοντά του κι άλλους
κάπνιζαν σαν τα φουγάρα,
πίνανε καφέ, γράφανε πόντους,
αποτρέποντας ανίας φαγωμάρα.
*
Εκεί όμως εις την πρύμη,
μερικά χαρτόμουτρα,
πόκα στρώσανε κρυφά,
φώναζαν και βλαστημούσαν
και βιδάνιο σκορπούσαν.
*
Μετά από τα μεσάνυχτα,
στου καραβιού τη μέση,
ακούστηκαν τρεχάματα,
φωνές και φασαρίες.
*
Ξύπνησα, πετάχτηκα επάνω,
ένας Μανιάτης φάνηκε,
στο χέρι καραμπίνα,
Κεφαλλονίτη κυνηγούσε,
κλέφτη τον αποκαλούσε.
*
Ο Καπετάνιος κατέβηκε,
ένας Καρδαμυλήτης,
την καραμπίνα φούχτωσε,
την πήρε στα γραφείο.
*
Φωνές, κακό, διαπληκτισμοί,
Έμοιαζε με λειτουργία.
Ώσπου φωνή λάλησε: «Ω! τι ευτυχία!
»Δόξα τω Θεώ! Έσπασε η μονοτονία.»

Γαβριήλ Παναγιωσούλης





8 σχόλια:

Μαριάνθη είπε...

Καλώς τον!! Όπως πάντα εξαιρετικός.
Και μην ξεχάσεις αύριο του Ευαγγελισμού τον μπακαλιάρο σκορδαλιά, την αλιάδα!!!
Με υγεία και χαρά τους χαιρετισμούς μας.
Σε όλους σας.
Μαριάνθη και Νίκος

pylaros είπε...

Ευχαριστώ για την υπενθήμηση αγαπητή μου Μαριάνθη,
Μάλιστα Παρασκεύη θα φάμε την πατροπαράδοτη αλιάδα.


Χαιρετισμούς και χρόνια πολλά

Γαβριήλ

Dennis Kontarinis είπε...

Φίλε Γαβρίλη.
Με το ένα μου το μάτι απόλαυσα για μιά ακόμη φορά τις πανέμορφες εικόνες της θαλασσινής ζωής που έζησες. Με έντονα χρώματα οι χαρακτήρες του καραβιού παρουσιάζονται ολοζώντανοι μπροστά μας.
Νάσαι καλά
Ντένης

Αστοριανή είπε...

...Γαβρίλη μου,

αθεόφοβε! Τίποτε δεν σε "πιάνει"...
ούτε μάτι, ούτε νύστα!
ο γιατρός άλλες οδηγίες σου έδωσε, εσύ, ενάντια στη μπόρα και τη φουρτούνα!
Όσο για το δημιούργημά σου!!! πράγματι, έσπασες τη μονοτονία!

Να είσαι καλά, και πρόσεχε.
(Σήμερα, τα είπαμε, για το κείμενο που έβαλαν και στου Ε.Κ.. Καλά τους τα λές μα δεν ακούει πλέον κανένας...)
Χαιρετισμούς,
Υιώτα
Δημήτρης

pylaros είπε...

Γεια σου φίλε Ντένη,
Ναι είπα να γράψω κάτι τι και για την μονοτονία, αυτή του τότε μα και αυτή της σήμερον ημέρας, όχι δεν καταχρώμαι αλλά κλέβω λίγη ώρα από τα τόσα πολλά ΜΗ για να αισθανθώ κι εγώ ότι ναι! ακόμα υπάρχω...

Φίλε νάσαι καλά
ευχαριστώ
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα, Προσπαθώ όσο μπορώ να υπακούω στα αμέτρητα ΜΗ, αλλά ξεφεύγω πολλες φορές για να νιώσω ότι ε! Ε! είμαι κι εγώ μέλλος της κοινωνίασ μας.

ευχαριστώ
Γαβριήλ

Μηθυμναίος είπε...

Η ποίηση είναι μια συνομιλία με τη ζωή μας… ένας τρόπος για να ανακαλύψουμε τι συμβαίνει μέσα μας.
Πάντως έχει δίκιο η Υιώτα, να προσέχεις!

pylaros είπε...

Οι ώρες περνούν, μα και οι μέρες, Ναι μάλιστα προσέχω, να μην ανεβαίνω σκάλες, να μην σκύβω, να μην ερωτεύουμαι αχ! ένα σωρό μη, μη, μη, να μην βρέχω το κεφάλι μου, αλλά δεν γίνεται η ζωή πως θα περάσουν οι ώρες οι μέρες, κλέβω λίγον καιρό με τον υπολογστή, με την τηλεόραση, με το οδήγημα,
όσο για τον έρωτα δεν ξέρω γιατί το γράψανε στα απογαρευμένα... ίσως να με πέρασαν για κανένα Don Juan που όμως δεν είμαι.
Φίλε Ευχαριστώ

Γαβριήλ