Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011

Ανά τον Κόσμο!

Εκεί όπου θεωρείται προνόμιο να υπηρετείς στον στρατό.
* * *

-Καλημέρα σας κυρ αστυνόμε, αυτό εδώ σας το στέλνει ο θειος μου,

-Α! μάλιστα παιδί μου, κάθισε, να ρωτήσω κάτι; Πως από τα μέρη μας, δηλαδή εννοώ τι σε έφερε στα νερά μας; Με συγχωρείς για την ερώτηση αλλά θέλω να σε βοηθήσω, δηλαδή τα χαρτιά σου, είσαι κανονικά στη χώρα μας;

-Μα βεβαίως! Είπα.

-Θα ήθελα να δω τα χαρτιά σου.

-Ορίστε το διαβατήριό μου, είναι εν ισχύ.

-Αυτό είναι άχρηστο για εμένα, δεν έχεις κάτι άλλο;

-Γιατί είναι άχρηστο; Διαμαρτυρήθηκα

-Δεν έχεις θεώρηση βίζα παραμονής στην Ελλάδα.

-Έχω το πιστοποιητικό γέννησής μου.

-Ταυτότητα έχεις;

-Έχω, ορίστε!

-Μα αυτή λέει ότι είσαι κάτοικος άλλης χώρας.

-Έχω πράσινη κάρτα του στρατού, ως έφεδρος.

-Όχι, όλα άχρηστα είναι.

Είχα αρχίσει να θυμώνω το αίμα ανέβηκε στο κεφάλι,

- είμαι γιος του Πέτρου αδελφού του θείου μου.

-Μπορείς να το αποδείξεις ότι είσαι νόμιμο παιδί από νόμιμο ορθόδοξο γάμο;

-Νόμιμο ναι, ορθόδοξο όχι.

-Το νόμιμο δεν ισχύει αναδρομικώς, λογίζεσαι λαθραίος δεν σε βάζω φυλακή γιατί γνωρίζω τον θείο σου.

-Μα δεν ξέρετε τι λέτε είμαι ναυτικός πλήρωμα σε βαπόρι, που βρίσκεται στο λιμάνι.

-Α! ρε πατέρα που μ’ έστειλες.

Μια φωνή ακούστηκε:

- Φύγε γιε μου φύγε, αυτή δεν είναι η πατρίδα που άφησα. Σήκωσα τα μάτια μου στον ουρανό, ένα σύννεφο περνούσε, έμοιαζε με σγουρομάλλη άντρα, κατάλαβα ήταν ο πατέρας, δυο δάκρυα κύλησαν απ’ τα μάτια μου, ένοιωσα την πικράδα τους, συνήλθα, θυμήθηκα τον πατέρα που δάκρυζε όταν θυμόταν την πατρίδα του, φοβήθηκα μην επαναληφθεί η ουτοπική ιστορία του και βιάστηκα να φύγω.


Γαβριήλ Παναγιωσούλης

8 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Γεια σου, Γαβρίλη μου!

"Φαγώνεσαι" να ...επικοινωνείς μαζί μας, και βέβαια το ΧΑΙΡΟΜΑΙ!
Τα μάτια σου, να μη κουράζεις, φίλε!
Κάνε λίγο "κράτει"!

όσο για το... κείμενο;
μια φορά, εμένα, στο αεροδρόμιο, μ' έβλεπε (?) ο ηπάλληλος, και... με ρώτησε ΑΝ ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ...!!!!!!!!!!!!!!

-ναι, στο Ισραήλ!!!!! του απάντησα, και μόνο που δεν μ' έβρισε!!!
Περαστικά
υπομονή,
και χαιρετίσματα.
Υιώτα
ΝΥ





0
0
0
0

σταγόνα είπε...

"ένα σύννεφο περνούσε, έμοιαζε με σγουρομάλλη άντρα"
Εχεις έναν τρόπο φίλε Γαβριήλ... και υλικό πολύ που δεν πρέπει να πάει χαμένο...
καλό μήνα!!!

pylaros είπε...

Καλημέρα αγαπητή μου Υιώτα,
Μετά από τα συγχαρητήριά μου για το νεογέννητο και τις ευχές μου,
Η ιστορία που παραθέτω στην ανάρτησή μου με κάποιες παραλαγές για να μην εκθέσω είναι αληθηνή.
Απλούστατα την "έντυσα"

Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου

χαιρετισμούς
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλώς ήλθες σταγόνα, τα λόγια σου με γέμισαν αισιοδοξία, μου έφτιαξαν την ημέρα.

Ναι παραδέχομαι έχω υλικό πολύ σκορπισμένο λέω κάποια μέρα θα το βάλω σε τάξη και θα το εκδόσω σε βιβλίο,
Αλλά μέχρι νάρθει εκείνη η μέρα...

Ευχαριστώ πολύ
με εκτίμηση
Γαβριήλ

Dennis Kontarinis είπε...

Καλημέρα φίλε μου και καλό μήνα.
Η γραφειοκρατία είναι ένα άγριο θηρίο που το συναντάς σε όλο τον κόσμο και έχει σαν σκοπό του να σου κάνει τη ζωή δύσκολη.
Τα έχω βιώσει κι΄εγώ πολλές φορές.
Νάσαι καλά
Ντένης

pylaros είπε...

Καλημέρα και καλό σου Μήνα, φίλε Ντένη, σήμερα πρωταπριλιά.

Δεν είναι μόνο η γραφειοκρατία αλλά και τα πιστεύω σε διάφορα ταμπου αυτά τα οποία καταστρέφουν ανθρώπους...

Σε όλο τον κόσμο, σε όλα τα κράτη.


Ευχαριστώ

Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

Όσο πιο στενό μυαλό διαθέτει κανείς τόσο περισσότερο πεδεύει τους άλλους κ. Γαβριήλ.
Δυστυχώς τα στενά μυαλά είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Χαιρετισμούς.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη, θα έλεγα κι όμως σε αυτά τα στενά μυαλά βασίζονται πολλές από τις κακοδαιμονίες της ανθρωπότητας,

χαιρετισμούς,
ευχαριστώ
Γαβριήλ