Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016

Ημέρα Ευχαριστιών



Στην αρχή ήταν ένας, για πολλά χρόνια έκανε παρέα με την μοναξιά, αυτή που τούχε κολλήσει απ’ το χωριό  του τα Μαρκάτα Πυλάρου  λες και φοβόταν μην δεν ξαναγυρίσει. Βαρέθηκε την συντροφιά της, έτσι  σαν χελιδονόψαρο που πετά στον αφρό της θάλασσας, ταξίδευε για μέρες, νύχτες, χρόνια μέχρι που η θάλασσα τον βαρέθηκε και τον ξέβρασε σε μια στεριά.
Σε μια στεριά όπου δεν έτρωγαν γαλοπούλες αλλά  η τροφή τους βασιζόταν στο καλαμπόκι μια που και ο μύθος των προπατόρων τους μας λέει, ότι ήταν δώρο των θεών… σύμφωνα με την μυθολογία Μάγια.
Εκεί από ένας έγιναν δυο, μετά γίνανε πέντε.
Περνούσαν τις μέρες τους ξέγνοιαστα, φτωχικά, χαρούμενα, μέχρι τους θάμπωσαν τα κάλλη αυτά που προερχόταν απ’ το κράτος του  βορά. Πάμε κι εμείς να χαρούμε του πολιτισμού μας τα υλιστικά αγαθά.
Κι έφθασαν
Έχασαν την αθώα του συμπεριφορά, έπρεπε να παλέψουν για την αποκτήσουν αυτά που γυάλιζαν,  αλλά κατάλαβαν ότι  όλα αυτά δεν φέρνουν την ευτυχία.  Έδωσαν την προσοχή τους αλλού.
Έτσι η οικογένεια μεγάλωσε  από πέντε γίνανε 13 άτομα, όπως και κάθε χρόνο θεωρούν ότι είναι ευλογία Θεού  να μπορούν να συγκεντρώνονται όλοι μαζί να ευχαριστούν τον Θεό, μιμούμενοι τα του τόπου, απολαμβάνοντας το γεύμα γαλοπούλας.
Και να σκεφτεί κανείς έφυγε μόνος χωρίς παπούτσια,  η ζωή τον πήρε και τον δίδαξε τον έντυσε κι αυτός γυρνά το κεφάλι προς τα πίσω εκεί όπου ήταν γδυτός.
Τι παράξενη που είναι η  νοσταλγία, ο νους σε ταλανίζει όχι μόνο την σκέψη αλλά και το σώμα, αυτό που αρνείται να υπακούσει.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης




6 σχόλια:

airis είπε...

Γαβρίλη μου, συγκινήθηκα!
Σε σκεφτόμουν χτες.... Thanksgiving! Ήθελα κι εγώ να κάνω ανάρτηση- δυστυχώς δεν πρόλαβα! Το γιορτάζουμε, μάλλον τώρα πια το μνημονεύουμε στην οικογένειά μου. Δεν κάνουμε γαλοπούλα, αλλά πάντα βρίσκουμε λόγους να λέμε ευχαριστώ για τα καλά που έχουμε!
Εύχομαι η όμορφη οικογένειά σου να μεγαλώνει διαρκώς και να γεμίζει παιδικές φωνούλες !
Χρόνια πολλά και καλά, χρόνια πολλά και για τα γενέθλιά σου που τα είχες πρόσφατα!
Σε θαυμάζω για πολλά!
Την αγάπη μου!
Αριστέα

pylaros είπε...

Αηαπητή μου Αριστέα.
Thank you for not forgetting me,
Σε ευχαριστώ πολύ για τις τόσο όμορφες ευχές σου, είσαι πραγματικά μια ευγενική lovely lady.
Το έθιμο είναι αυτό που έχει τον πρώτο λόγο, από γαλοπούλα προτιμώ άλλο είδος αλλά σέβομεθα το έθιμο και πάμε σύμφωνα με τις εδώ συνήθειες.
Ένα άλλο έθιμο που δεν συμφωνώ είναι η τρέλλα που ποιάνει τον κόσμο με το Black Friday Περιμένουν στην ουρά στο κρύο για να ψωνίσουν εκπτώσεις,λες και όλα αυτά τα υλιστικά αγαθά θα τους φέρουν την ευτυχία

και πάλι χίλια ευχαριστώ

με αγάπη

Γαβριήλ

nikol είπε...

Καλησπέρα Γαβρίλη μου !! Αλήθεια έχω γιορτάσει και εγώ στην Βοστώνη και στην Αστόρια το Thanksgiving και πραγματικά είναι σωστό να ευχαριστούμε για όσα έχουμε στη ζωή μας !! Και μετά από τόσα χρόνια εσύ βρίσκεσαι εκεί με τα 13 άτομα της οικογένειας σου αγαπημένοι και ενωμένοι να γιορτάζετε και να ευχαριστείτε το Θεό !!
Να είστε όλοι γεροί και να έρχεστε τα καλοκαίρια στα αγαπημένα σου Μαρκάτα !! Την αγάπη μου !!

Μαριάνθη είπε...

Χαίρομαι που σε βλέπω Γαβριήλ. Πάντα έτσι ευτυχισμένα να γιορτάζεις με την όμορφη οικογένειά σου.Καλή Κυριακή!!!

pylaros είπε...

Καλησπέρα από την απέναντι όχθη αγαπητή μου Νικόλ,
Η ημέρα των ευχαριστιών μια καθεαυτό Αμερικάνικη εορτή, την περιμένουν όλοι οι κάτοικοι των ΗΠΑ να συγκεντρωθούν και να δώσουν ευχαριστίες στον Θεό αυτόν που ο κάθε ένας τους πιστεύει, μα και οι οικογένειες να γευματίσουν με γαλοπούλα.

Ναι όσο αντέχο θα έρχομΙ EN MI tierra natal
Muchas gracias
co cariño
Gabriel

pylaros είπε...

Αγαπητή μου μαριάνθη,
Ευχαριστούμε πολύ για τις ευχές σου
χαιρετισμούς
πάντα με την αγάπη μας

Γαβριήλ