Κυριακή 21 Οκτωβρίου 2018


                      Οκτώβρης ο μήνας της επέτειος του ΟΧΙ



Χθες βράδυ 20 Οκτωβρίου ο σύλλογος Αθηναίων Νέας Υόρκη εόρτασε την επέτειο της απελευθέρωσης των Αθηνών από του Γερμανούς Οκτώβριος 1944… ήμουν προσκεκλημένος της προέδρου κ. Βάνας Κοντομέρκου
Ομιλία της κ. Προέδρου κλπ…
Ήταν για εμένα ένα γύρισμα του χρόνου σε μια παλιά Ελλάδα αυτή που μεγάλωσα…
Με ζωντανή μουσική η τραγουδίστρια κ. Ιουλία  Τζιάβρα μας τραγούδησε όλα τα της τότε εποχής τραγούδια, αρχίζοντας από ‘Βάζει ο Ντούτσε την στολή του’… ‘Βλέπε φωτογραφία’  
Ένα  σύντομο ντοκιμαντέρ  για την κήρυξη του πολέμου,
Ένα μουσικό βίντεο με τον Βασίλη Τσιτσάνη (To build and destroy Castles)
Ένα ντοκιμαντέρ για τη απελευθέρωση των Αθηνών της Φίνος φιλμ.  
Έκλεισε με ένα μουσικό Βίντεο  τραγούδια της Σοφίας Βέμπο  «Κάνε κουράγιο Ελλάδα μου»
Χωρίς να το θέλω μεταφέρθηκα  στην τότε εποχή, όταν μάλιστα άκουσα και τα τότε τραγούδια προπαντός το ‘Συννεφιασμένη Κυριακή μοιάζεις με την καρδιά μου’…

 
Η νοσταλγία της παιδικής ηλικίας με νίκησε. Η αίθουσα σκοτεινή…
Έκλεισα τα μάτια μου… άκουσα τις καμπάνες να χτυπούν χαρμόσυνα, πιτσιρικάς έτρεξα να μάθω το γιατί, ο Μεταξάς είπε όχι και ο στρατός μας νικά,     μάλιστα έφθασαν και αφίσες που τις τοιχοκόλλησαν στα καφενεία οι Νίκες του Ελληνικού Στρατού, με την Λεζάντα πήραμε την Κορυτσά, το Αργυρόκαστρο την Πρεμετή, το Τεπελένι κλπ.  Τα καφενεία στο χωριό γέμιζαν Λεζάντες  στρατιώτες με ξιφολόγχες, παρατεταμένες ενάντια στους  εχθρούς, άνθρωποι σωριαζόταν στο έδαφος με ανοιχτές πληγές…  μια μάλιστα είχε και εύζωνες με την γροθιά παρατεταμένη  και το μότο ‘Γιγαντομαχία Ευζώνων’  μα και μια μεγάλη Λεζάντα του τότε πρωθυπουργού Ι. Μεταξά, ούτε μια σπιθαμή γης να μην μείνει ακαλλιέργητη…  ο στρατός επίταξε όλα τα ζώα άλογα και μουλάρια στο χωριό οι άμαξες χάθηκαν.  Πόλεμο έχουμε ακούστηκε η φωνή του πατέρα…  να,  το γράφει και ο Νεολόγος Πατρών…
Με συνέφερε η φωνή φίλου μου Ανδρέα   Ε! Γαβρίλη πάμε κάτω στη καφετέρια  για κάνα κρασάκι! Τρόμαξα είχα αφαιρεθεί νόμιζα  ότι ζούσα στην τότε εποχή,  ότι ξαναγύρισαν τα παλιά, η αίθουσα σκοτεινή, συνήλθα,
Πάμε  είπα.  

Κατεβήκαμε στην αίθουσα με ρώτησε τι προτιμάς άσπρο ή κόκκινο; Ξέρεις κάτι λέω φίλε μου θα πάρω μόνο ένα μπουκαλάκι νερό, τόσφιξα στο χέρι μου. Χαιρέτισα  κι έφυγα μπήκα στο αυτοκίνητο, έβαλα μπρος  και χαρούμενος γύρισα σπίτι μου εκεί με περίμενε το σήμερα…
Γαβριήλ Παναγιωσούλης   

Υ.γ. παρέλειψα την ομιλία του Professor Andreas Karras

5 σχόλια:

nikol είπε...

Οι αναμνήσεις σου Γαβρίλη μου , όπως τις έζησες πάλι με κλειστά μάτια μέσα στον χώρο της εκδήλωσης , νιώθω ότι σε κάνει να σκέφτεσαι την πατρίδα με πόνο παρά το γεγονός ότι ζεις τόσα πολλά χρόνια μακριά της !!! Την αγάπη μου

Αστοριανή είπε...

Η αίθουσα σκοτεινή…
Έκλεισα τα μάτια μου… άκουσα τις καμπάνες να χτυπούν χαρμόσυνα, πιτσιρικάς έτρεξα να μάθω το γιατί, .... ΓΠ

Γαβρίλη μου,

..αν η πρόεδρος είχε την ευγενή νοημοσύνη να στείλει πρόσκληση-Ημέϊλ, -ως εγίνονταν με τον πρώην Πρόεδρο κ. Αδαμόπουλο- σε πρώην Μέλος που στο κάτω-κάτω έχει προσφέρει Πολλά, για χρόνια στον Σύλλογο. ... 'εστω κι αν μένουμε αρκετά μακριά από την Αστόρια,
θα ερχόμαστε στην εκδήλωση που τιμάει τον Ελληνισμό.

...και θα σε έβλεπα

...με μισόκλειστα μάτια να αναπολείς τόσο πειστικά το παρελθόν!

Απλά, εύχομαι να μη νόμισε κανείς ότι ...κοιμόσουν κατά τη διάρκεια της ομιλίας.

Βέβαια μπορεί να δυσανασχετήσεις με την πρώτη παράγραφό μου, μα θυμάμαι ήσουν εκεί, στην αίθουσα των Λημνίων, όπου η τωρινή πρόεδρος αγωνιζόταν να ... δείξει το... ύψος της.

Καλό "Χαλογουήν"
... καιρός να είναι καλός

Σας φιλώ

Υιώτα

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Νικόλ,
Όταν βλέπεις αναπαραστάσεις σε Βίντεο ή φρωτογραφίες μιας παιδιής ζωής που την έζησες προπαντός τα τραγούδια του τότε, ναι κλείνεις τα μάτια σου και φέρνεις την σκέψη σου στα παλιά , και ψάχνεις να βρεις μια ευτυχισμένη μέρα της παιδικής σου ηλικία που έλεγες ή να πεις Δόξα ο Θεός...
Δεν υπήρχε καμία....
Σε ευχαριστώ πολύ
πάντα με την αγάπη μου
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλημέρα αγαπητή μου Υιώτα Χρόνια πολλά για την σημερινή ημέρα 28η Οκτωβρίου


Και ήμουν στα πίσω καθίσματα μόνος δίπλα απ τον διάδρομο,
δυο κυρίες πέρασαν από μπροστά μου και κάθισαν στην ίδια σειρά βέβαι σηκώθηκα, μετά ξανασηκώθηκα ήθελαν να βγούν μετά άλλαξαν γνώμη ξαναγύρισαν
τσαντίστικα κι άλλαξα σειρά καθισμάτων... Αλλά ναι όλα αυτά μου θύμησαν μια παιδική ζωή προπαντός τα τραγούδια που τα έζησα....
εκεί έκλεισα τα μάτια της φαντασίας μου και προσπάθησα να θυμηθώ τις χαρούμενες μέρες της τότε εποχής...

Τι άλλο να πω παρά να σας ευχηθώ Happy Halloween... Regards Demetri

Gabriel

farlypacific είπε...

How to get to Casino 101: How to play the game - DRMCD
The basic steps are 화성 출장안마 simple: Go to the casino floor 경상남도 출장안마 and enter the game. You can select 김포 출장마사지 the best slot 양주 출장마사지 games online and 부천 출장안마 choose the best