Η ΖΩΗ ΣΗΜΕΡΑ...

Η Ζωή Σήμερα…
La vida de hoy..
Πρέπει να παραδεχθούμε ότι ένα μας μέρος, της προσωπικότητάς μας είναι συνδεδεμένο με τον Ηλεκτρονικό Υπολογιστή, αλλά αυτό το απρόσωπο μηχάνημα που αδημονείς να το ψάξεις, μέχρι που νομίζεις ότι έχει ψυχή. Εκεί φαίνονται οι στενοχώριες μας, οι ανημποριές μας, τα προβλήματά μας, ακόμα και ο ρομαντισμός μας. Σε αυτόν αναζωογονούνται οι αναμνήσεις, φουντώνουν οι ελπίδες, σε αυτόν ζεις μια ζωή όπως θα ήθελες να ήταν, που όμως δεν είναι, και ψάχνεις, ψάχνεις για μια αδελφή ψυχή, σε αντίβαρο αυτής που δεν σε καταλαβαίνει πάνω στη γη, ψάχνεις με την λυχνία της ελπίδας , ότι μια μέρα θα την βρεις, έτσι αόρατος πίσω απ’ την οθόνη γίνεσαι ήρωας, ρομαντικός, αγαπάς, ανοίγεις την καρδιά σου, μέχρι που να καταλάβεις ότι εδώ κάτω στη γη, η δική σου γη, είναι γη όλων μας, είναι αυτή που οι περαστικοί την ποδοπατούν, περιμένοντας μια καινούργια χαραυγή γεμάτη ελπίδες…
Γαβριήλ Παναγιωσούλης

Tenemos que admitir que una de nuestras personalidades está conectada a la Computadora, pero ésta máquina sin rostro que estás mirando hasta crees que tiene alma. Ahí es donde se puede ver nuestra angustia, nuestra impotencia, nuestros problemas, incluso nuestro romance. Rejuvenece los recuerdos, las esperanzas son explotadas, en él vives una vida como quisieras ser, estas tan invisible detrás de la pantalla te conviertes en un héroe, romántico, amas, abres tu corazón hasta que te des cuenta de que aquí en la tierra, tu tierra es tierra de todos, es la que los transeúntes pisotean, esperando un nuevo amanecer lleno de esperanzas…….
Gabriel Panagiosoulis