Περπατώντας…
Ξάφνου θόρυβος ακούστηκε από πίσω μου, γύρισα το κεφάλι, η λογική και ο νους, παρέα με τον χρόνο πιασμένοι χέρι, χέρι με ακολουθούσαν.
Στάσου φώναξαν, μην τρέχεις:
Σταμάτησα έκπληκτος, η ζωή σου μέχρι εδώ ήταν σαν παραμύθι μου είπαν, τώρα ήρθε η σειρά μας πλέον να αναλάβουμε εμείς τα ηνία.
Τους κοίταξα έκπληκτος, λυπημένος, κι εγώ που νόμιζα ότι ήμουν ένας παντοτινός Φαέθων που κρατούσα τα ηνία της ζωής μου;
Κοίταξα τα πόδια μου πατούσαν στην γη, τον Φαέθων στον ουρανό τον κυνηγούσε ο πατέρας ήλιος, με βαρύ χέρι παρέδωσα τα ηνία φοβούμενος τον θυμό του ήλιου.
Ήταν οι αρχές της Νέας Υόρκης, αυτές που μου είπαν κάτσε μέσα, φοβού την κορώνα του, άσε τον ήλιο να τρέχει μόνος του…
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Ξάφνου θόρυβος ακούστηκε από πίσω μου, γύρισα το κεφάλι, η λογική και ο νους, παρέα με τον χρόνο πιασμένοι χέρι, χέρι με ακολουθούσαν.
Στάσου φώναξαν, μην τρέχεις:
Σταμάτησα έκπληκτος, η ζωή σου μέχρι εδώ ήταν σαν παραμύθι μου είπαν, τώρα ήρθε η σειρά μας πλέον να αναλάβουμε εμείς τα ηνία.
Τους κοίταξα έκπληκτος, λυπημένος, κι εγώ που νόμιζα ότι ήμουν ένας παντοτινός Φαέθων που κρατούσα τα ηνία της ζωής μου;
Κοίταξα τα πόδια μου πατούσαν στην γη, τον Φαέθων στον ουρανό τον κυνηγούσε ο πατέρας ήλιος, με βαρύ χέρι παρέδωσα τα ηνία φοβούμενος τον θυμό του ήλιου.
Ήταν οι αρχές της Νέας Υόρκης, αυτές που μου είπαν κάτσε μέσα, φοβού την κορώνα του, άσε τον ήλιο να τρέχει μόνος του…
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
4 σχόλια:
Θα επανέλθουμε, φίλε μου, η τεχνολογία (ευτυχώς) θα ξαναγίνει γιοφύρι για να ενώνει ερημιές, τόπους, ανθρώπους. Οι αρχές της Ν.Υ. σου λένε «κάτσε μέσα, φοβού την κορώνα του, άσε τον ήλιο να τρέχει μόνος του… Ελπίζουμε όλο τούτο να είναι σύντομο και μέχρι τότε στις σιωπές και στις σκέψεις στη θαλπωρή και στην αγκαλιά του σπιτιού και του εαυτού μας.
Γαβρίλη μου αας ελπίζουμε οτι οι ομορφες μέρες θα ξαναρθούν και γρήγορα και θα πάψει να στέκεται πάνω απο τα κεφάλια μας αυτό το βαρύ πένθιμο σύννεφο.Νάσαι καλά και να προσέχεις!
Είναι κι αυτό το κείμενό μου της επικαιρότητος
Σήμερα το αύριο μας φαίνεται τόσο άγνωστο ώστε δεν μπορούμε να προεξοφλήσουμε ή προγραμματίσουμε τίποτα για το καλοκάιρι...
Σε ευχαριστώ φίλε Στράτο
Πάντα με την αγάπη μου
Γάβο
Καλημέρα αγαπητή μου Χαρά, Είπα κι εγώ κάτι να γράψω σύγχρονο επίκαιρο
αυτό που μας υποχρεώνει να μένουμε μέσα και όχι μόνο από σήμερα υποχρεωτικές μάσκες όχι της αγοράς γιατί χρειάζοντε στα νοσοκομεία αλλά αυτοσχέδιες δικές μας π.χ. ένα κασκόλ ή μαντήλι....
Σε ευχαριστώ
με αγάπη
Γαβριήλ
Δημοσίευση σχολίου