Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2008

Φύγαμε και όμως Ελλάδα σ' αγαπάμε!

Φύγαμε και όμως Ελλάδα σ’ αγαπάμε!

Οι Έλληνες μαγκουροφόροι συνέλαβαν τον πατέρα του Μάκη, λέγανε ότι θα τον εκτελούσαν. Η χωροφυλακή δεν επέβαινε, σιωπηλά επικροτούσε τις ενέργειες των παραστρατιωτικών δεξιών αποσπασμάτων. Έτρεξαν χωριανοί, φίλοι, η μάνα του Μάκη, τα παιδιά του ξυπόλυτα έκλαιγαν, παρακαλούσαν, αφού τον ξυλοφόρτωσαν σχεδόν ετοιμοθάνατο τον έφεραν στο σπίτι. Στα μάτια τους ήταν ένοχος, γιατί είχε πιο πλατιές ιδέες για την κοινωνία, ήξερε να διαβάζει. Εποχή του εμφυλίου στην Πύλαρο .
Ο Μάκης ανήλικος φοβισμένος κλείσθηκε σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο από την χαραμάδα του παραθύρου παρακολουθούσε, έκλαιγε κρυφά, η μάνα του, αν και άρρωστη του έδινε θάρρος. Τα μικρότερα αδέλφια του σφιγγόταν πάνω της, η θεια του αναθεμάτιζε την ώρα και τη στιγμή που ο πατέρας του είχε μάθει γράμματα, ήταν απόφοιτος σχολαρχείου, είχε μάθει να διαβάζει. Η θεια βλαστημούσε τα βιβλία.
-Του τόλεγα εγώ, μην διαβάζεις μην παίρνεις εφημερίδα, δεν βλέπεις τι γίνεται γύρω σου; Αλλά ποτέ του δεν με άκουγε, έλεγε κλαίγοντας.


Ο νόμος του δυνατότερου:

Οι δήμιοι μαγκουροφόροι είχαν αφήσει διαταγή αν δεν πεθάνει
μέχρι την επόμενη μέρα πρέπει να φύγει απ’ το νησί.
Οι μαγκουροφόροι ήταν έλληνες χριστιανοί ορθόδοξοι,
έβγαλαν φιρμάνι, αφού διαβάζει δεν είναι ένας από εμάς πρέπει να εξοριστεί.

Η εξορία,

Βρέθηκε ένα καΐκι, για την Πελοπόννησο ο σωτήρας τους,
βρέθηκε ένα άλογο να σέρνει καρότσα, βρέθηκε ένα αχυρένιο στρώμα,
μια βουβή συνοδεία, προς το λιμάνι, η μάνα του και ο Μάκης.
Το καΐκι της εξορίας, το κατάστρωμα για ξάπλα,
τα άρμπουρα χάθηκαν στον κυκλικό ορίζοντα μαζί μ’ ένα παντοτινό αντίο,
πήρε τον πατέρα μακριά, για τους άλλους ένα αμφίβολο αύριο.

Η καινούργια τους ζωή:

Με το πέσιμο του ήλιου γυρίσανε σπίτι, ερημιά,
οι δήμιοι έκοβαν βόλτες απ’ έξω.
Οι κουκουβάγιες φωλιασμένες στα κυπαρίσσια λαλούσαν πένθιμα,
τ’ αστέρια λάμπανε στο νυχτερινό ουρανό,
ο γαλαξίας μας, ξεχώριζε στον ουρανό σαν ποτάμι λευκού γάλακτος
που ρέει από τα στήθη της θεάς Ήρας.
Μάταια ο Μάκης προσευχήθηκε, για μερικές σταγόνες γάλα, για αυτόν είχε στερέψει.
Η ανέχεια άνοιξε τα φτερά της για ακόμη μια φορά. Τούτη τη φορά το μαχαίρι χώθηκε πιο βαθιά βρήκε κόκαλο, άνοιξε πληγές πόνεσε πιο πολύ γιατί ήταν από αδέλφια έλληνες…
Ανήμπορος για να ζήσει παιδάκι, ο Μάκης έφυγε, ήταν η μόνη ελπίδα αυτών που έμειναν.
Τα χρόνια πέρασαν αλωνίζοντας στην ξενιτιά, ο χρόνος έφθειρε τη σάρκα, τα πιο αγαπημένα πρόσωπα έφυγαν για το μακρινό ταξίδι με βάρκα στον Αχέροντα. Τι απέμεινε; Τα σπίτια ερείπια, δένδρα, βουνά, πέτρες, και η Ελλάδα. Ο Μάκης ασπρομάλλης ξαναγύρισε θυμούμενος τα περασμένα, βρήκε μια άλλη Ελλάδα, φιλούσε ότι είχε απομείνει, ακόμα και τα δένδρα, τις πέτρες, τα δάκρυά του πότιζαν το χώμα και ένα αιώνιο παράπονο του έκαιγε τα χείλη. Γιατί;

Γαβριήλ Παναγιωσούλης


12 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Και τούτο που ζούμε σήμερα τι θαρρείς πως είναι, φίλε μου, ένας ΙΔΙΟΡΥΘΜΟΣ ΕΜΦΥΛΙΟΣ!!!

Καημένη Ελλάδα...

Αστοριανή είπε...

Φίλε μου,
σαν ιστορία, θυμίζει εκείνη ενός πολύ αγαπητού φίλου μας, όπου το φαρμάκι έγινε δημιουργία...
Σαν γραφή,
είναι από τα καλύτερά σου.

Η ζωή, αποχρώσεις έχει. Βασικά,ίδια.

Υιώτα, Ν.Υ.

Ανώνυμος είπε...

Πολυ περιεκτικες οι πρωϊνες σου κουβεντες Γαβριλαρε,εδωσαν"τροφη" στον στοχασμο μου.Αργοτερα,διαβαζοντας ΠΥΛΑΡΟ,σε διαβεβαιω πως οι αφηγησεις που κανεις αποτελουν"ακριβες αντιγραφο" παραστατικοτητας, της φοβερης πατροκτονου ,μητροκτονου,κι'αδελφοκτονου εξεως που χαρακτηριζε τους ελληνες εκεινης της εποχης.Εισαι ΑΞΙΕΠΑΙΝΟΣ.
Σαφες και ευστοχο το αποφθεγμα του Ισοκρατη,ο οποιος μιλωντας προς τους Αθηναιους ειπε το ανεπαναληπτο:
Ελληνες καλεισθε τους της Παιδευσεως της ημετερας ή τους της κοινης Φυσεως μετεχοντες ουδ'εκ πολλων εθνων μιγαδες συλλεγεντες,απαντα τον χρονο διατελουμεν Αυτοχθονες !!! Μ'αλλα λογια ο περιφημος εκεινος ρητορας μας λεει οτι: Οι ελληνες,δεν ειμεθα συλλεγμενοι μιγαδες αλλων εθνων ,αλλα γνησιοι και αυτοχθονες.
Αυτα ακριβως τα λογια του Ισοκρατη,ειναι που η αμορφωσια των συγχρονων ελληνων παραβλεπει ,γιαυτο και παψαμε να ημαστε εθνος ομαιμον,ομογλωσσο και ομοθυμον....
Συγνωμην , που αφηνω εδω το Σχολιο μου,αλλ'οπως σου'χω ξαναπει δεν εμαθα ακομα την σωστη διαδικασια

Ε. Διακογιάννης

pylaros είπε...

Μηθυμναίο!
Το κακό, η κρίση είναι παγκόσμια, η υπευθυνότης της Κυβένησης είναι να εξασφαλίσει την τάξη, τον σεβασμό, και την βοήθεια προς τους αδυνάτους.
Χθες κανανε διαδήλωση εναντίων της Ελλάδας έξω απότο Ελληνικό προξενείο, Ν.Υ. Η εφημείδα Ε.Κ τους πλησίασε δημοσιογαφικώς τους χωροφύλακες που παρακολουθούσαν και ρώτησε αν είχαν άδεια να διαδηλώνουν
Απάντηση: Δεν χρειάζεται άδεια αν είναι λιγότερα από 20 άτομα. Οι διαδηλωτές ήταν 18 άτομα. Και όπως γράφουν ΌΧΙ Ελληνες.
Απο βραδύς σπάσανε με τούβλο τα παράθυο του Προξενείου και έγαψαν γραφφίτη στους τοίχους με συνθήματα υπερ του ΑΛΕΧ. κλπ.
τα οποία η πολειτία τα καθάρισε με το που ξημέρωσε.

Η απορία μου, μήπως 'εψαξε κανείς γιατί στην Ελλάδα τα συμβάντα και όχι στα άλλα κράτη;
Μήπως κρύβεται κάτι από πίσω;
Ευχαριστώ
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή Υιώτα, η ζωή, οι αποχρώσεις όπως λες βασικά είναι οι ίδιες.

Αυτό που άλλαξε είναι ο χρόνος στην ωμοπλάτη μου, που μου απαγορεύει να λάβω πρακτικά μέρος και αυτό με αποκαρδιώνει.
Ευχαριστώ για τα τόσο καλά σου λόγια, για το δημοσίευμά μου.

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Βαγγέλη, όπου και να αφήσεις το σχόλιό σου αυτό θα βρει το μονοπάτι της Πυλαρου!
Χάρηκα πολύ το απόθευγμα - φιλοσοφία του Ισοκάτη.

Οι ελληνες,δεν ειμεθα συλλεγμενοι μιγαδες αλλων εθνων ,αλλα γνησιοι και αυτοχθονες.

Αυτα ακριβως τα λογια του Ισοκρατη,ειναι που η αμορφωσια των συγχρονων ελληνων παραβλεπει ,γιαυτο και παψαμε να ημαστε εθνος ομαιμον,ομογλωσσο και ομοθυμον.

Ευχαριστώ
Γαβριήλ

Ανώνυμος είπε...

Γαβρίλη μου, από τότε που κατάλαβα τον εαυτόν μου, το ΓΙΑΤΙ, ήταν το ερώτημα στα χείλη ολονών μας για ό,τι κακό συνέβαινε και συνεχίζει να συμβαίνει γύρω μας. Τις περισσότερες φορές ξέρουμε τις απαντήσεις. Αλλά δεν μπορούμε πάντα να κάνουμε κάτι. Όπως δεν έγινε κάτι κι εδώ στο κείμενό σου όπου η αισχρή πολιτική βία καθώριζε τα γεγονότα και ήταν ανωτέρα των δυνάμεων του απλού κοσμάκη.
Το γραφτό σου είναι ζωντανό. Διαβάζοντάς το, ένοιωσα το κλάμα και το κομμάτιασμα της ψυχής σου.
Δεν μοιρολατρώ. Αλλά έχω πολλές φορές αναρρωτηθεί, αν είχαμε την δυνατότητα να πορευτούμε αλλιώς στην ζωή μας, η μοίρα μας στην κατάληξη, θα ήταν διαφορετική;
Βάνα.

Ανώνυμος είπε...

Γαβριήλ
απέφυγα ως τώρα να σχολιάσω την ανάρτησή σου .Και ο λόγος είναι γιατί νίκησα κάποιες μνήμες και αποφεύγω να γυρίζω σ'αυτές.
Το Θεμα σου όμως δυστυχώς ειναι επίκαιρο
Και πάντα θα ειναι,με άλλες μορφές.Τοτε κυνηγαγαν αυτους που διάβαζαν τωρα τους κάνουν υποχείρια των σκοπων τους .
Τοτε φοβόντουσαν την γνώση τωρα φοβουνται την ορμή,γι αυτο και την πυροβολουν .Την γνωση τωρα την εκαναν ειδίκευση ,κι'αυτή χυμένη στα καλούπια τους.Κι οταν η απληστεια Βανα μου πάρει τα ηνία ο ανθρωπος γίνεται το υποζύγιο.Δεν τον μαστιγωνουν τωρα ,ριχνουν στην τροφη του μια σκόνη που την λένε βολή,εξάρτηση,αμνησία.

Μα την πιστη μου,κατι φορες νοσταλγώ εκεινη τη σκλαβιά απο τουτη ελευθερια ,γιατι τότε ενιωθα την ικανοποιηση του αγωνα μου να την κατακτησω ,τωρα μου την επιβαλουν να την ακολουθησω.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Γαβρίλη.
Με την ιστορία του Μάκη σου, ξυπνάς μέσα μας κείνα τα αλησμόνητα πέτρινα χρόνια. Τότε που όλοι εμείς τρέμαμε τους μαγκουροφόρους.
Βλέπεις αυτοί είναι ένα φαινόμενο που εμφανίστηκε στην Ελλάδα από την εποχή του Δεληγιάννη. Τότε που αυτός έβαζε τους μαγκουροφόρους του να πολεμούν τον μεταρυθμιστή Χαρίλαο Τρικούπη και τους οπαδούς του ηγιατί ήθελαν να φτιάξουν την πατρίδα μας. Αργότερα ήρθαν οι Μαϋδες, οι Χίτες, οι Χωροφύλακες.
Και η ιστορία συνεχίζεται με τους σύγχρονους Ειδικούς Φρουρούς. Ένα σώμα Πραιτωριανών που σας αποστολή τους έχουν την προάσπιση των ανάξιων πολιτικών της Ελλάδας.
Το άσχημο γι΄αυτούς της αντίθετης πλευράς είναι ότι δεν έχουν σωστούς στόχους, δεν έχουν οράματα, δεν έχουν ιδανικά. Είναι η νεολαία της καφετέριας του του χαρτζιλικιού από τους γονείς μέχρινα γεράσουν.
Δεν έχουν την ικανότητα να πάρουν μαζύ τους, στο αγώνα τους τον λαό. Κι΄αυτή είναι η αποτυχία τους.
Από την άλλη τα σφάλματα των πολιτικών πολλά και τραγικά. Τι να πρωτογράψει κανείς. Μόνο μιά ευχή. Ο Θεόςνα λυπηθεί την πατρίδα μας.
Ντένης

pylaros είπε...

Αχ! αγαπητή μου Βάνα, αυτό το αιώνιο γιατί μεταλαμπαδεύει, σα φοίνικας κάθε φορά που ξαναγυρίζω στην Ελλάδα και με καίει. Ακόμα δεν μπορώ να το πάρω αποφαση ότι πάει πια έσβησε αυτή η εποχή. κι εγώ επίσης αναρωτιέμαι αν θα ήταν καλύτερα αν δεν είχα φύγει ποτέ;
Αυτό είναι ένα δίλημμα που δεν έχω καμια συγκεκριμένη απάντηση.
Όταν κάποτε μου έκανε αυτή την ερώτηση δηλαδή αν θα προτιμούσα τη ζωή που έχω ζήσει ή να μην είχα φύγει καθόλου απ το χωριό μου Νοελ Παρλαβάντζας στην ΕΡΤ ράδιο εκπομπή χωρις σύνορα,, αυθορμύτως του απάντησα τη ζωή που έχω ζήσει, οπότε άντε μετα να βρεις άκρη

Ευχαριστώ
Γαβριήλ

pylaros είπε...

(Το Θεμα σου όμως δυστυχώς ειναι επίκαιρο)
όπως το λες κι εσύ Σπύρο το Θέμα...
Μα πως είναι δυνατόν να αυτοκαταστέφετε η Ελλάδα, μετα από τόσα χρόνια ξεριζωμού των παιδιών της, να μην υπαρχει μια ωρίμανση μυαλών ανθρώπων υπέυθυνων που να αγαπάνε την πατρίδα τους; Δεν μπορώ και δεν ξέρω να εξετάσω για πιο λόγο συμβαίνουν όλα αυτά, αλλά αυτή η ανευθυνότης η κομπίνες ο μή έλεγχος η ανομία χτυπάν στα μούτρα όλη την Ελλάδα, όλους τους Έλληνες.
Δεν μαθαίνουν την ιστορία τη δικιά μας του εμφυλίου; γιατί δεν παίρνουν παράδειγμα της τότε Ελλάδας που πάνε να ξαναβιώσουνε σήμερα; ποιος φταίει σήμερα, ποιος παρακεινεί και σπέρνει κουκουλοφόρους; κάποιο αόρατο χέρι είναι, που τους σπρώχνει στο διαμελισμό της πατρίδας....
Ευχαριστώ σε Σπύρο
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Ντέννη, επειδή όλες μας οι πικρές αναμνήσεις, κι εννοώ οι δικές μου, που οι κουκουλοφόροι ήταν οι ηθικοί δολοφόνοι που χρησιμοποιούσαν οι κατακτητές, οι καταδότες καταδεικνύοντας ποιος είχε διαφορετικά φρονήματα από αυτούς χάθηκε πολύς ελληνικός πληθυσμός, είναι απαράδεκτο την σήμερον ημέρα να ξαναζωντανεύουν αυτού του είδους οι αναρχικοί. Προδότες όποιοι και να είναι,
Που είναι το κράτος; Οι νόμοι; Ο σεβασμός στην ξένη περιουσία;
Άρα υπάρχει έλλειψη κράτους, έλλειψη ιδανικών από μια παιδική κοινωνία, έλλειψη καθηγητών, έλλειψη υπευθύνων ανθρώπων που να αγαπούν την πατρίδα τους, υπάρχει και από τους μεγάλους μια καταναλωτική ιδιομορφία, να τα κονομήσω εγώ κι άσε την κοινωνία να κουρεύεται. Καλοπερασάκηδες κρατικοί λειτουργοί, μοναχοί αγιορείτες που πουλάν τα πάντα, για να κονομήσουν, αλλά πώς να τα χαρούν; Τι να τα κάνουν τα εκατομμύρια αφού απαγορεύεται να αγγίξουν γυνή; Πως θα τα γλεντήσουν; Φανερά εννοώ.
Πίστεψέ με ούτε σε τριτοκοσμικά κράτη που έχω ζήσει δε υπάρχει-ε τέτοια αναρχία.
Λείπει το κράτος, λείπει τουλάχιστον για εμένα η παρουσία της αστυνομίας από τα κεντρικά μέρη, εμένα μου με στρίμωξαν στον σταθμό λεωφορείων μου έκλεψαν το πορτοφόλι, το έκαναν πάσα σε άλλους που ευτυχώς δεν πρόλαβε, το βρήκε στο χώμα ένας Σαμαρείτης και με φώναξε, κοίταξα για αστυνομία ΠΟΥΘΕΝΑ μα προπαντός λείπει το ελληνικό φιλότιμο που κάποτε υπήρχε. Λείπουν τα ιδανικά, λείπει και η διάθεση για εργασία από τους ντόπιους που να μην είναι της τάξης τους, ή του γραφείου, για πήγαινε να βρεις έλληνα εργάτη στην επαρχία να σε βοηθήσει να κόψεις τα αγριόχορτά σου, τα κεραμίδια, ή οτιδήποτε άλλο; θα σου υποσχεθεί και θα εξαφανισθεί.
Δώσε όμως φραπέ και τσιγαριλίκι γεμάτα τα καφενεία.
Ευχαριστώ
Γαβριήλ