Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2011

Είναι γιατί δεν έχεις γεννηθεί στη χώρα μας:



Η κομματική πολιτική:
Το ταξί μου στην πιάτσα μπροστά απ’ το λιμάνι, περίμενε να πέσει κάνας λαχνός.

Στο κράτος βασίλευε ησυχία, η κυβέρνηση των συνταγματαρχών κρατούσε την πολιτική κατάσταση υπό έλεγχο, ήταν μια δικτατορία, τα αμερικανικά βαπόρια της United Fruit Company, ιδιοκτήτριας και του μόλου έκαναν εβδομαδιαία προγραμματισμένα ταξίδια στο λιμάνι, φέρνοντας τουρίστες κι εμπόρευμα. Αρκετή κίνηση, το χρήμα κυκλοφορούσε αρκεί να είχες κουράγιο για δουλειά.
Βόμβος αεροπλάνου ακούστηκε, θα ήταν περίπου 10 η ώρα πρωινή, το τηλέφωνο της εταιρίας μπανανών άρχισε να κτυπά. Ήταν το μοναδικό στην πιάτσα, ο Τηλεφωνητής ένας μελαχρινός αγγλόφωνος απ’ το Μπελίσε βγήκε στην βεράντα και φώναξε, ζητούν 4 ταξί στο αεροδρόμιο, μια απόσταση περίπου 4 χιλιομέτρων. Πρώτος ετοιμάστηκα να πάω, μάλιστα φώναξα και τον οδηγό του δεύτερου ταξί μου νάρθει κι αυτός.
Κάτω υπό διεθνείς πιέσεις η κυβέρνηση είχε προκηρύξει εκλογές για το επόμενο έτος. Αμέσως γεννήθηκαν διάφορα κόμματα όλα εθνοσωτήρες, το πιο σοβαρό κόμμα της αντιπολίτευσης ήτα το partido revolucionario ιδρυτής του ένας το επώνυμο Μοντενέγρο στα Ελληνικά Μαυροβουνιώτης. Το κατεστημένο τον δολοφόνησε, τότε ανέλαβε ο αδελφός του να φέρει πέρας την ελπίδα του λαού… Αυτός λοιπόν είχε έρθει στο αεροδρόμιο με την συνοδεία του και ζητούσαν ταξί για να πάνε στο Στάδιο να βγάλουν προεκλογικό λόγο.

Λόγο ενάντια του καθεστώτος, ενάντια στην κυβέρνηση, τους μεταφέραμε όλους στο στάδιο, αφού γέμισαν με υποσχέσεις τους ακροατές, τους περιμέναμε και τους πήγαμε πίσω στο αεροδρόμιο… Την άλλη μέρα κάποιος συνάδελφος ταξιτζής μου λέει:
-Ξέρεις είχε έρθει στην πιάτσα ένα τζιπ της λιμενικής αστυνομίας και σε ζητούσε.

Άνοιξα τον στόμα μου από την έκπληξη.
-Εμένα; να με κάνει τι;
Εν τέλει με βρήκαν ήταν παιδιά του λιμενικού, γνώριζα πολλούς από αυτούς ένεκα τα βαπόρια.
-Μάθαμε ότι προσφέρθηκες να μεταφέρεις τους αντίθετους για να βγάλουν λόγο στο στάδιο κι αυτό τιμωρείται κλπ…
-Εγώ εργάζομαι για το μεροκάματο, φώναξαν ταξί στο αεροδρόμιο και πήγα, είναι η δουλειά μου, παραπέρα δεν ξέρω τίποτα.
Άνθρωποι λογικοί κατάλαβαν με άφησαν να φύγω. Επισκεπτόμενος την Νέα Υόρκη, δεκαετία του 70 πήγα να επισκεφθώ φίλο Κεφαλλονίτη από τα βαπόρια στο εστιατόριο Ακρόπολις απέναντι από το αντικαρκινικό νοσοκομείο SLOAN KETTERING στους 68 δρόμους και πρώτη λεωφόρο. Μου λέει ο φίλος μου:
-Έχει έρθει από την Γουατεμάλα για θεραπεία καρκίνου ο πρόεδρος Μοντενέγρο που στο μεταξύ είχε κερδίσει τις εκλογές ή κάποιος της οικογενείας του, περίμενε να σου τους συστήσω:
Πράγματι με σύστησε νομίζω ήταν γιος ή ανιψιός του, καθώς συζητάγαμε του ανέφερα την ιστορία με το ταξί. Μου λέει:
-Πρέπει να είσαι μαχητικός υπέρ του κόμματος:
-Μα εγώ προσπαθούσα να κρατώ ισορροπία ανάμεσα στα κόμματα, να μην γίνομαι φανατικός ούτε με τον ένα ούτε με τον άλλο…

και τι μου απαντά:
-Είναι γιατί δεν έχεις γεννηθεί στην χώρα μας, την Γουατεμάλα…
-Τι άλλο να πω! Ο καθένας μπορεί ν’ αλλάξει την Γουατεμάλα π.χ. με Ελλάδα Στην πολιτική από όπου και να πας τον μπελά σου βρίσκεις.


Γαβριήλ Παναγιωσούλης

14 σχόλια:

Dennis Kontarinis είπε...

Ωραία η ιστορία σου φίλε Γαβρίλη
Να ξέρεις ότι η πολιτική και οι πολιτικοί σε κάθε χώρα ζητάνε πάντα θύματα και θύτες
Καλό είναι να μην ανακατεύεσαι όταν δεν μπορείς
Γειά σου φίλε

Δέσποινα Γιαννάκου είπε...

Είχα καιρό να περάσω και ξανακοίταξα με ενδιαφερον την τόσο όμορφη σελίδα σου..Πάντα απλή μα περιγραφική με τον γνωστό τρόπο της γραφής σου..
Καλό βάρδυ εύχομαι και καλή Κυριακή !!!

Mary Ka είπε...

Εξαιρετικός ο παραλληλισμός ως προς τη χρονική συγκυρία αν και η παρέμβαση υπερ του ενός ή του άλλου σχηματισμού θυμίζει Ελλάδα προ δεκαετιών, ευτυχώς το έχουμε ξεπεράσει σε μεγάλο βαθμό αυτό το " αν δεν είσαι με εμένα, είσαι με τους άλλους".

pylaros είπε...

Μια παροιμία λέει φίλε Ντένη,
(Όποιος καεί στο κουρκούτι φυσάει και το γιαούρτι)

Γιαυτήν την πολιτική κατάσταση έφυγα χωρίς να φταίω παιδί από τη χώρα μου, νομίζω ότι γιαυτή την πολιτική φύγαμε οι περισσότεροι,

Από τότε προσπαθώ να αποφύγω αυτά τα θέματα...
Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλή σου μέρα αγαπητή μου Δέσποινα,
είχα πολύ καιρό να ακούσω από εσένα, χάρηκα ιδιαιτέρως που ξαναβρεθήκαμε εκτιμώ τόσο πολύ τα γραπτά σου, έχουν μια ρομαντική αθωότητα, σαν ο κόσμος σου να είναι φτιαγμένος από κρινολούλουδα αγάπης...
Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Mary-Ka

Βλέποντας την σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα, έκανα τον παραλληλισμό της αληθινής ιστοριούλας μου, της δεκαετίας του 70.

Ασφαλώς σήμερα όλα έχουν αλλάξει, εύχομαι να πάνε όλα καλά, αλλά ποιο θα είναι το συμφέρον της Ελλάδας Ευρώ ή Δραχμή, ακόμα είμαι μπερδεμένος, δηλαδή δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη με σιγουριά...

Ευχαριστώ

Γαβριήλ

Μηθυμναίος είπε...

Πόσες φορές βλέπω φίλε μου να κάνεις τα απλά πράγματα της ζωής σου λόγο και μετά να γίνονται αναμνήσεις.

Primera vez veo este carnet Cedula de Vecindad...

Ανώνυμος είπε...

Κι εδώ φίλε Γαβρίλη είμαστε χειρότερα από τη Γουατεμάλα,εδώ και πολλά χρόνια αν είσαι γραμμένος στην κλαδική του ΠΑΣΟΚ αμέσως εξυπηρετήσαι η βρίσκεις δουλειά και αναφέρω το ΠΑΣΟΚ ,γιατι στην ουσία τα τελευταία χρόνια αυτό κυβερνά την Ελλάδα τα παραδείγματα πάμπολλα δυστυχώς οι πολιτικοί παντού είναι οι ίδιοι ...την καλημέρα Κάτε

Μαριάνθη είπε...

ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΥΡΙΕ ΓΑΒΡΙΗΛ!!
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΕ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΙ ΕΓΓΟΝΙΑ!!!ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑ!!!

pylaros είπε...

Φίλε μου Στράτο,
Αερά τα μικρά απλά πράγματα είναι αυτά που συνδέουν "δένουν" το δικό μου DNA σε μια ζωή καθεαυτή δική μου, ORIGINAL no una copia...
Η Cedula de Vecindad με τρεις σελίδες είναι ένα είδος ταυτότητας με αυτήν κάνεις ότιδήποτε ακόμα και διαβατήριο εκδίδεις...
Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Γεια σου αγαπητή μου Κάτε!,

Δυστυχώς όταν η κομματικός φανατισμός ξεπερνά την φιλοπατρία γίνεται ένα μπάχαλο, ένα χάος που αυτός που χάνει είναι η ίδια η μητέρα Ελλάς.
Μα καλά αυτοί οι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν;

Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,

Ευχαριστώ για τις ευχές σου,
Η ιστορία της κομματικής διαφθοράς και φανατισμού σε όλλα τα κράτη επαναλαμβάνεται σε άλλα πολύ σε άλλα λίγο...

Ευχαριστώ

Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

...στα "ιν-μπιτουίν μας !!!"

σου ευχηθήκαμε χθες,
αγαπητέ μας Φίλε!

Ας ειναι καλά η ...Όλγα μας, που μου το θύμησε!
...κι έχουμε κάμποσους Φίλες και Φίλους,
κι εκείνη την παιδική της φίλη Μισέλ, που θα γίνει και νονά του Πίτερ-Τζέϊμς, σε καμια δεκαριά ημέρες...
κι εσύ, ξέρεις ότι ΔΕΝ υπάρχει στιγμή γι' ανάσα...

Όσο για τα "πολιτικά";
κι εγώ τ' αποφεύγω
όπως ο ..."διάβολος το λιβάνι..."
(έχουσα πικράν πείραν...!!!)

Χαιρετισμούς κι ευχές και στην Γαβριέλα σας,
Υιώτα-Δημήτρης

pylaros είπε...

Ένα να μεγάλο ευχαριστώ αγαπητή μας Υιώτα, Δημήτρη,
έτσι απο περιέργεια χθες γιορτάζαμε 4 άτομα στην οικογένεια, φαίνεται ότι πάμε να προσπεράσουμε τους 3 ταξιάρχες σς 4


Χαιρετισμούς κι ευχαριστώ

Γαβριήλ