Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Ναυτικές Ιστορίες





Διάβασα αυτές τις ναυτικές ιστορίες κι ανατρίχιασα από θύμηση μιας παλαιάς μου ζωής, όπως και χιλιάδες άλλων Ελλήνων που ζητούσαν μια διέξοδο στα καράβια  τότε  στα πέτρινα χρόνια.
Είναι τόσο αληθινές! Τόσο πραγματικές! Με έφεραν πίσω πολλά, πολλά χρόνια τότε που ανώριμος παιδάκι, πάσχιζα να γίνω  άνδρας, σε ένα τόσο  διαφορετικό περιβάλλον των ποντοπόρων πλοίων.

Ξέρω ότι πολλοί από εσάς τους επισκέπτες δεν θα καταλάβετε το λεξιλόγιο, ίσως να σας φαίνεται  σταυρόλεξο, όμως  είναι  σαν να αποδίδω φόρο τιμής στην νεανική μου ζωή και σε όλους τους συναδέλφους του καιρού εκείνου! Μια καθεαυτό περιπετειώδη διαφορετική ζωή όπου χρωμάτισε τα μονοπάτια του βίου μου, μα και  τις σκέψεις μου μέχρι σήμερα.   

Στην Πόρτα της τραπεζαρίας,
-Όποιος έχει μπακαλιάρους αλατισμένους στην καζανιέρα για στέγνωμα να τους μαζέψει. Θα βάλω μπογιά στις οκτώ.
-Μπάρμπα Μιχάλη να φέρω αυγά ή Πόριτς;
-Φέρε ότι να’ ναι και γρήγορα. Και άκου την τέσσερις οκτώ να την σερβίρεις γρήγορα και χωρίς κουβέντες γιατί έχει οβερτάιμ άκουσες; Πες το και του καμαρότου χωρίς συζήτηση και παρλατόρι, γιατί κάθε φορά εννιά παρά μου τους στέλλει για δουλειά. Και που’ σαι, πες του μάγειρα να βγάλει κα’ να κόκκαλο για την απόχη να ρίξω για κανέναν  κάβουρα..


Από τον Αλουέ
-Για το γιατρό, ρεε. Στις εννιά. Και που’ σαι όχι κοπάνα και μπαρότσαρκα! Έχουμε σπατσαμέντο μετά το μεσημέρι. Εντάξει!!
Γραμματικέ, βάλε και τον Λευτέρη τον Φλούφλη στη λίστα. Εχθές μου’ λεγε πως στάζουνε τα κεραμίδια.   


  Τραπεζαρία    πληρώματος.
-Άντε, ρε Βασίλη, τι έγινε ρε η ομελέτα; Στα Μέγαρα πήγες για τα’ αυγά;
Και που’ σαι ρίξε μια ματιά στο ψυγείο της κουζίνας. Είναι ανοιχτή από νωρίς. Κάτι από τυρί θα βρεις. Άντε να γίνει πιο πλούσια. Και πρόσεξε όχι μαγιά του ψωμιού για γραβιέρα. Έτσι;  Τις  προάλλες ο Καλαματιανός  ο πονηρός τις δώδεκα τέσσερις την τηγάνισε και το πρωί τσακωνόταν ο Τραπεζαρία μάγειρας με τον καμαρότο πως ξέχασε ν’ αφήσει για το ζύμωμα. Και που’ σαι. Ρίξε και λιγάκι γάλα μέσα, ρε, να φουσκώσει η ομελέτα.
-Δες και για κανένα σαλαμικό στο ψυγείο της κουζίνας, όλο και κάτι καλό θα’ χουνε βγάλει για το μεσημέρι. Μεγάλη γιορτή σήμερα, δε βλέπεις ετοιμάζονται για λουκουμάδες.

Πηγές:  Περιοδικό ΔΑΦΝΗ εκδιδόμενο στην Χίο, συγγραφέας των ανωτέρω Γεώργιος Φράγκος.  
Ευχαριστώ  τον Διονύση Κονταρίνη όπου μου δώρισε το περιοδικό αυτό.
     
 Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Νέα Υόρκη    

Επειδή το λεξιλόγιο που χρησιμοποιείτε στις ναυτικές ιστορίες είναι δύσκολο να το καταλάβουν οφείλω να δώσω μια κάποια διευκρίνιση.
Στα ποντοπόρα φορτηγά βαπόρια η εργασία είναι επί 24ώρου βάσεως. Το πλήρωμα χωρίζεται σε τετράωρες βάρδιες, μέρα νύχτα οι ίδιες ώρες. Π.χ.
Η βάρδια των 4-8  2 άτομα για γέφυρα, 2 άτομα για μηχανή εκτός των αξιωματικών που και αυτοί υπόκεινται στους ίδιους κανονισμούς.  Εννοεί  ότι από τις 4 χαράματα  θα είναι εν επιφυλακή ως την 8η πρωινή, το ίδιο και το απόγευμα από 4 έως 8 βράδυ. Μετά έρχεται η 8-12 και μετά η 12-4.
Επειδή η βάρδια των 12-4 όταν σχολάσουν πρέπει να φάνε πριν πάνε για ύπνο ο καμαρότος τους αφήνει κάτι τι στο ψυγείο για να κολατσίσουν. Έτσι ο καλαματιανός βρήκε την μαγιά, την πέρασε για γραβιέρα και την τηγάνισε/

Αλουές = διάδρομος
Όπως  φαίνετε αυτός που μιλά είναι ο Λοστρόμος
Στάζουν τα κεραμίδια= αφροδίσιο νόσημα
Γραμματικός= υποπλοίαρχος υπεύθυνος για να στέλνει στον γιατρό.
Σπατσαμέντο= τελειωμός
 Καζανιέρα το μέρος πάνω από το στόκωλο όπου είναι τα καζάνια παραγωγής ατμού, κάνει πολύ ζέστη, εκεί απλώναμε τα ρούχα για στέγνωμα
Για κολατσιό υπήρχε κάθε πρωί αυγά ή Πόριτς= κουάκερ
Η βάρδια των 4-8 θα την φώναζαν για υπερωρίες γι’ αυτό έπρεπε να τους σερβίρει γρήγορα ο καμαρότος   
 
,
          


8 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

Gabriel!
again in English!
Just to say HI!

All is good.

Love,
Yiwta

pylaros είπε...

Hi! good morning dear Yiota.

Το γλωσσάριο των θαλασσινών του καιρού εκείνου είναι τόσο δύσκολο να το καταλάβουν ώστε θα πρέπει να γράψω μια εξήγηση, για την σημασία των λέξεων κανονικά για την κατάσταση που επικρατούσε στα πλεόμενα..
Ευχαριστώ

χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Dennis Kontarinis είπε...

Aπίθανα τα όσα ναυτικά μας μεταφέρεις φίλε μου σήμερα.
Δύσκολη η γλώσσα των ναυτικών αλλά κατέχω πολλά μιά και πάρα πολλά χρόνια μου τα έζησα στα νησιά μας και πλάϊ στους ναυτικούς.
Νάσαι καλά φίλε μου.

Μηθυμναίος είπε...

Te entregastes al mar y luego al tropico, formastes tu caracter y adaptastes a la civilización sin problemas... allí a la capital del mundo! Habitante del mundo!

Mis saludos!

pylaros είπε...

Φίλε Ντένη είναι κι αυτό ένα απόσταγμα μιας περασμενης ζωής.

που σήμερα φαίνεται σαν παραμύθι.

Ευχαριστώ
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

pylaros είπε...

crecí en éstas tres cosas,
En el Mar, en El tropico y en la capital del mundo,
creo lo que me venció fue la edad, pero así es la vida, la naturaleza sigue su camino.

saludos y gracias

Gabriel

defstathiadis είπε...

Το "Πυλαρος" απο που προήρθε; Χωρίς να είμαι αδιάκριτος. Κάποιο πλοίο του Αγούδημου θυμάμαι μ αυτό τ όνομα.

pylaros είπε...

Αγαπητέ κ Ευσταθιάδη,
Η ΠΥΛΑΡΟΣ ήταν ένας Δήμος Κεφαλληνίας, σήμερα ενώθηκε σε κεντρικό Δήμο Κεφαλονιάς
Είναι μια περιοχή λεκάνη με είσοδο από τα δυτικά τον Μύρτο και ανατολικά το λιμάνι της Αγίας Ευφημίας, από Νότο και βορρά την κλείνουν δυο βουνά Η Αγία Δυνατή Ν. και το Καλόνόρος Β.
Με το όνομα Πύλαρος υπήρχε προπολεμικά ένα βαπόρι το οποίο έανε συγκοινωνία Πειραιά Πάτρα και Κεφαλλονιά κλπ... Αρχικά η Πύλαρος είχε 24 Χωριά σήμερα άστα ας μην λέω τίποτα. Είναι το μέρος που έχω γεννηθεί στο χωριό Μαρκάτα Πυλάρου
Εφολιστης από το ίδιο χωριό ήταν το επωνυμο Αθανασούλης ο οποίος είχε κάνει τα λεφτά του στην Ρουμανία. Αρχικά το βαποράκι αυτό ήταν στον Δούναβη και ανήκε στην Βασίλισσα της Ρουμανίας
Το αγόρασε και το έφερε στην Κεφαλονιά.
Όμως υπήρχε ανταγωνισμός με το Α/π Άσσος του Γιανουλάτου από άλλη περιοχή της Κεφαλονιάς, τελικά το Ασσος Εμβόλησε το Πύλαρος...
¨ηταν τέτοις ο ανταγωνισμός ώστε υπήρχε το σλόγκαν (Όλοι με την Πύλαρο κι ένα πιάτο Μακαρόνια)
Ευχαριστώ για την επίσκεψή σου
Γαβριήλ
υ.γ. Παλιός ναυτικός