Κυριακή 23 Ιουνίου 2013

Εντυπώσεις από τη γειτονιά μου


 Περπατώντας στα γειτονικά μου πεζοδρόμια εδώ στο Μπρονξ είπα να περάσω να ρίξω μια ματιά στο φεστιβάλ της Ελληνικής κοινότητας το οποίο γίνεται κάθε χρόνο  υπό την αιγίδα της εκκλησίας της Ζωοδόχου Πηγής και του Ελληνοαμερικανικού ημερήσιου σχολίου του Μπρονξ. Εκτός από το Λούνα Παρκ τα παιχνίδια τα εστιατόρια με παραδοσιακή ελληνική κουζίνα,  εντύπωση μου έκανε και η μουσική τους όλη Ελληνική, δεν ακούστηκε ποτέ κανένα τραγούδι αλλόγλωσσο  στην αρχή είχαν DJ  μετά είχαν τραγουδιστές Έλληνες, τα   Ελληνόπουλα  χόρευαν  στους σκοπούς της μουσικής των παραδοσιακών ελληνικών χορών, μα και  Ζεϊμπέκικο, χασάπικο.  Ατελείωτες ουρές σχηματιζόταν  εμπρός στα παραδοσιακά γλυκά προπαντός στους  λουκουμάδες.   
Υπήρχε και μια  αίθουσα με εκθέσεις διαφόρων καταναλωτικών αγαθών, θρησκευτικών βιβλίων, κεριά λιβάνι,  εικόνες αγίων, και διάφορα ας μου επιτραπεί η λέξη χρυσαφικά, (που μόνο χρυσάφι δεν ήταν) μπιζού, γυναικείες τσάντες, γενικώς   μπιμπελό  όπου μαγνητίζουν τα γυναικεία βλέμματα.   Κάπως εκεί παράμερα καθόταν κι ένας κύριος με την πραμάτεια του, βιβλία στα Αγγλική  και Ελληνική γλώσσα, το τραπεζάκι του δεν είχε επισκέπτες, κανένας δεν σταματούσε έστω κι από περιέργεια να ρίξει μια ματιά, αν κι αυτός φώναζε στα Αγγλικά (history books.)
Σταμάτησα μπροστά του, του λέω καλέ μου άνθρωπε από πού έρχεσαι; Πήρα στα χέρια μου και ξεφύλλισα τα βιβλία του.  


Τα  βιβλία του στην Ελληνική και αγγλική  γλώσσα με ιστορικά γεγονότα  όπως το  θωρηκτό Αβέρωφ κλπ… και γενικώς ιστορίες του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, η ιστορία και βύθιση του αντιτορπιλικού   βασίλισσα Όλγα, διάβασα την λίστα  εκδόσεώς του  (Η μάχη της Κρήτης, η Ιστορία της Θεσσαλονίκης,  οι Βαλκανικοί πόλεμοι, κλπ, κλπ.  
Συζητήσαμε για πολύ ώρα, μου παραπονέθηκε για την μοναξιά αυτού που έχει το χάρισμα να γράφει, όλος ο κόσμος το πλατύ πλήθος συγκεντρωνόταν στα σουβλάκια, σε οτιδήποτε είχε να κάνει με την τέρψη του οισοφάγου. την δεύτερη βραδιά πήρα μια καρέκλα κι έκατσα δίπλα του, τι απογοήτευση; Δεν σταματούσε κανένας. 

Ανταλλάξαμε απόψεις, βιβλία, φωτογραφίες  χαρήκαμε έστω κι ας ήμασταν μόνο οι δυο μας,   είχαμε πολλά κοινά μέχρι που νύχτωσε, χαιρετηθήκαμε με ένα  εις το επανειδήν, ή hasta pronto που λένε στα , ή till we meet again στην Αγγλική.  
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Bronx, New York 
 


9 σχόλια:

Dennis Kontarinis είπε...

Φίλε Γαβρίλη, αυτή είναι, δυστυχώς, η μοίρα όλων όσων ασχολούνται με το βιβλίο σήμερα.
Νάσαι καλά.

Αστοριανή είπε...

...κι ε΄δω το δίκιο
με δίχως δικαίωση...

Υιώτα
ΝΥ

pylaros είπε...

φίλε μου Ντένη, όμως μιλώντας για πολλες ώρες με τον κύριον αυτόν ανταλλάξαμε απόψεις ξεκουράστηκα.

Μετά καθιστός στην καρέκλα συνομιλώντας πάνω στην έξαψη της συνομιλίας μας για τα βιβλία για τα χάλια μας έρχεται μια κυρία και μου λέει.
Κούνα τη καρέκλα σου πιο εκεί ρε φίλε κρύβεις την πραμάτια μου απ του υποτιθύμενους πελάτες και το είπε με εχθρικό ύφος, πουλούσε περιδέρια γυναικείες τσάντες κλπ...

Ξέρεις την κύταξα και διερωτήθηκα τα αργύρια δεν έχουν ούτε ιερόν ούτε όσιον.

ευχαριστώ

χαιρετισμούς

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα μου άρεσε εξαιρετικά το ρητό σου αυτό (κι ε΄δω το δίκιο
με δίχως δικαίωση...

ευχαριστώ

χαιρετισμούς
Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

:) Ωραίο το ρεπορτάζ μπορώ να πω. Και οι φώτο ακόμη καλύτερες αγαπητέ μου Γαβριήλ. Οι ζυμώσεις της ζωής.
Να περνάς καλά πάντα και να μας μεταφέρεις το ρυθμό της πόλης σου.
Σε χαιρετώ με πολλή αγάπη.

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Κύριε Γαβριήλ, στάθηκα στην ανάρτηση αυτή που είχε όλα τα χρώματα και τις ανθρώπινες αποχρώσεις. Είναι έτσι, όπως τα γράφετε κι όπως τα σχολιάζουν οι φίλοι σας. Όσοι ασχολούνται με το βιβλίο έχουν μοναξιά, όμως: σκεφθείτε ότι το βιβλίο(αυτό που διαβάζεις ή αυτό που είναι μέσα στη σκέψη σου πριν το γράψεις) είναι ο καλύτερος φίλος. Σας γράφω για έναν ακόμη λόγο: ήμουν στη Ζάκυνθο 20-24/06 επ ευκαιρία της γκιόστρας με το Λύκειο Ελληνίδων της Κέρκυρας, και υπήρχε αντιπροσωπεία από το Λύκειο Ελληνίδων Κεφαλλονιάς(Αργοστολίου). Χόρεψαν κι ένα χορό από Πύλαρο, και η Χαρά η κοινή μας φίλη, είχε τη σκέψη ότι θα σας άρεσε να λάβετε ένα βιντεάκι μ αυτό. Οπότε, έγώ που τραβούσα με την κάμερα, τράβηξα το χορό και επειδή δίπλα μου βρέθηκε η πρόεδρος του Λυκείου της Κεφαλλονιάς, της είπα και σας έκανε αφιέρωση ζωντανά. Θα το ανεβάσω στο youtube και θα σας γράψω εδώ τη διεύθυνση να το δείτε. Καλή σας μέρα και επιτυχία σ ότι κάνετε.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,
είναι όπως το λες οι Ζυμώσεις της Ζωής,
έτσι είναι τα πράγματα μόνο ότι μερικοί από εμάς θα έλεγα βλέπουμε τα πράγματα ας μου επιτραπεί η έκφραση (μ' ένα τρίτο μάτι) ενώ όλος ο κόσμος γλεντούσε η προσοχή μου στράφηκε στον άνθρωπο που πουλούσε βιβλία!

Ευχαριστώ πολύ
χαιρετισμούς
με αγάπη

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου κ. Τατιάνα
Σας ευχαριστώ όπως και την Χαρά για την ευγενή σας πρωτοβουλία, αναμένω ν’ ακούσω τον χορό της Πυλάρου που θα πρέπει να είναι ο Διβαράτικος.
Ευχαριστώ επίσης για την επίσκεψή σας στην Ιστοσελίδα μου…

Η ιστοσελίδα μου αυτή ΠΥΛΑΡΟΣ είναι η συνέχιση της ζωής μου σε έναν ρυθμό παγκοσμιοποιημένου έλληνα, όμως οι ρίζες μας, η μητρική γλώσσα, τα ήθη και έθιμα πάντα έχουν την βάση τους στον τόπο που γεννηθήκαμε έστω κι ας έζησα εκεί μόνο την παιδική μου ηλικία.

σας ευχαριστώ πολύ

χαιρετώ

Γαβριήλ

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Κύριε Γαβριήλ ο χορός είναι εδώ και υπάρχει και μία προσωπική αφιέρωση από την πρόεδρο του Λυκείου Ελληνίδων Αργοστολίου κυρία Ευρώπη.

http://www.youtube.com/watch?v=eOkps07-6Tk&feature=youtu.be

Εύχομαι να είστε πάντα καλά και να συνεχίζετε ν αγωνίζεστε και σεις και οι φίλοι σας για ότι Ελληνικό.