Σάββατο 13 Ιουλίου 2013

Ήρθε το Πράσινο Καλοκαίρι,








Ήρθε το Καλοκαίρι
Η ζέστη μας θυμίζει ότι είναι καιρός για παραθερισμό, για διακοπές, δηλαδή να διακόψεις τις μέχρι τώρα συνήθειές του. Αν και παλαιότερα στα χρόνια που μεγάλωνα δεν υπήρχαν παραθερισμοί και λοιπές πολυτέλειες εν τούτοις σήμερα πορευόμαστε με τις σημερινές συνήθειες. Το καλοκαίρι είναι για να ξεκουράζεται ο άνθρωπος, ας το πω καλλίτερα για να ταξιδέψει, να χορτάσει τ’ αγαθά που μας προσφέρει η μητέρα γη, εξοχή,  βουνό και θάλασσα.   


Όταν όμως αδυνατώ να παρακολουθήσω τα σημερινά  δρώμενα της κοινωνίας,  μένω στο άστυ του Μεγάλου Μήλου, τότε καταγίνομαι όσο μου επιτρέπει ο χώρος με το μικρό μου καταπράσινο κηπάκι, εκτός από τα λουλούδια καλλιεργώ και ζαρζαβατικά, τομάτες και άλλα.

Με ανυπομονησία περιμένω πότε να ωριμάσουν, το κηπάκι μου σε ευγνωμοσύνη που μένω δίπλα του μου χαρίζει τον πλούτο της γης από όπου και οι φωτογραφίες.


Μπρονξ, Νέα Υόρκη 13 Ιουλίου 2013   

      

7 σχόλια:

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Γαβρίλη μου
εξεπλάγην με την έκρηξη της σοδειάς σου!!! Πραγματικά δεν πίστευα οτι στη Ν.Υ θα μπορούσαν να ευδοκιμούν τόσο καλά πράγματα που τα έχω συνδεδεμένα με την Μεσογειακή ζώνη.
Η Ν.Υ. στο μυαλό μου είναι μια μεγαλούπολη κρύα και απρόσωπη για τα πάντα (σόρρυ),τώρα μου ανέτρεψες τα δεδομένα.
Ευχομαι ν απολαύσεις τις ντομάτες σου και να τις τρως ενθυμούμενος την Ελλαδίτσα μας!
Την αγάπη μου συντροφιά για μας τους εναπομείναντες κοινούς θνητούς άλλους στο Μεγάλο Μήλο, άλλους σε χαμένους Παραδείσους...
Με εκτίμηση και αγάπη
Χαρά

pylaros είπε...

Καλημέρα από τον Νέο κόσμο αγαπητή μου Χαρά, καλή σου εβδομάδα.
Είδα ότι σου προξένησε έκπληξη η σοδειά μεσογειακών προϊόντων που ευδοκιμούν στην Νέα Υόρκη.

Μόνο το νησί του Μανχάταν όπου είναι η πόλη των Ουρανοξυστών είναι μια κρύα απρόσωπη πόλη, εμείς όπου ζούμε σε γειτονιές με σπιτάκια ένα δυο ορόφων έχει ο κάθε ένας μας την αυλή του, τον κήπο του, όπου όταν δώσει προσοχή παράγει οτιδήποτε φυτέψεις. Χώμα πολύ έφορο. Η κόρη μου δίπλα μου έχει συκιές (βούσκα) αχλαδιές κερασιά μηλιές.
Εγώ δε στην πισινή μου αυλή έχω περγουλιά τα σταφύλια όπως και όλα τα φρούτα όταν ωριμάσουν τα τρώνε οι σκίουροι γι' αυτό πολλές φορές πρέπει να τα κόβουμε πιο άγουρα.
θα σου στείλω και φώτο της Περγουλιάς.
Χθες Σάββατο έκανα μια βόλτα στη Αστόρια, συνάντησα αρκετούς φίλους και τα λέγαμε από αυτούς που δεν ήρθαν εφέτος στην Ελλάδα.

Ευχαριστώ πολύ
πάντα με αγάπη κι εκτίμηση

Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

Γαβρίληηηηηηηηηηηηηηηηηηηηη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Θα μετακομίσω στο Μπρονξ!

Με τον κόπο, άσε τα ...έξοδα/
που βάζω γύρω-γύρω στον λαχανόκηπο...
μισή ζωή από αυτά...'Δέντρα; Έχω τα ίδια, τα αγόρασα βέβαια, μα φέτος μόνον η ροδακινιά έχει κρατήσει κάμποσα!
Η "σταφυλιά" με μαύρο μυρωδάτο -μα με κουκούτσια- φέτος δυνάμωσε, η άλλη, λευκό, καλά πάει... μα όπως είπες, πουλιά και σκιούροι, το γλεντάνε!
Οι ντομάτες σου!!!!!!!!!! κούκλες!
Εμένα, η μία έβγαλε μικρούλικα ΚΙΤΡΙΝΑ ντοματάκια!!!
Τα έκοψε το μωρό, τα πλύναμε και τα ...κατάπιε! όπως και δυο ρίζες φράουλες...
Φέτος, έχω και δυο πανέμορφα λεμόνια, ένα στην κάθε γλάστρα...

Μα νέα ΜΗΧΑΝΗ δεν έχω, -την έχω δώσει στην κόρη μας...
και τώρα ΔΕΝ εμφανίζουν τα φίλμς με την Κάννον που έχω!!!
Τα στέλνουν στην Ατλάντα, κ.λ.π.

Α!!! Δεν με πολυνοιάζει! Ακόμη δεν συνέδεσα το Πρίντερ μου!
Ετοιμασίες για βαπτίσεις κ.λ.π.
Ο Δημήτρης σε χαιρετάει,
Υιώτα

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα, καλή Εβδομάδα,
Πάντοτε όλα τα χρόνια τέτοια εποχή είμαι στην Ελλάδα, φέτος δεν πήγα επί τη ευκαιρία έδωσα πιο προσοχή στο κηπάκι μου.
Εκτός από τις ντομάτε έχω κάτι κολοκυθιές γεμάτες άνθη αλλά δεν βλέπω κολοκυθάκια, και αγγουριές έχουμε φάει αρκετά.

Είναι το χώμα πολύ έφορο, έτσι για να περνά η ώρα μου το βοτανίζω κάθε πρωί και μετά όση ώρα ελεύθερη πάω στον υπολογιστή.

Τώρα εδώ περιμένουν κάυσωνα θα δούμε,

Ευχαριστώ πολύ

Χαιρετισμούς Δημήτρη

Γαβριήλ

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Τι ωραίες ντομάτες Γαβριήλ! Ζηλεύω θανάσιμα.. Έχω στο..μπαλκόνι μου τρείς ντοματιές σε γλάστρες..! Μη γελάσεις σε παρακαλώ. Είναι σοβαρό το θέμα.. Μου έχωσε τα φυτά ο αδελφός μου και τις προσέχω και τις μεγαλώνω τώρα και καιρό σαν να ήταν παιδιά μου.. Τις καμαρώνω και τις ποτίζω καθημερινά με αγάπη. Τους έβαλα και υποστηρίγματα και τις περιμένω. Έχουν βγάλει μικρά κίτρινα λουλουδάκια αρκετά. Αλλά πότε θα κάνουν έστω και πράσινες ντοματούλες, αγνοώ πραγματικά. Γιατί όλων των άλλων τα ανθάκια έχουν από καιρό δέσει σε πράσινες ντομάτες, μικρότερες πάντως από τις δικές σου, κι εμένα μόνο ανθάκια; Ήλιος τις βλέπει κάποιες ώρες αλλά όχι κι όλη μέρα. Να φταίει αυτό; Έχεις καμιά συμβουλή του μερακλή στην ..αρχάρια;

pylaros είπε...


Αγαπητή μου Τατιάνα,
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή είμαι στην Ελλάδα, εφέτος αποτελεί εξαίρεση, επί τη ευκαιρία είπα να καλλιεργήσω το κηπάκι μου, φύτεψα διάφορα και τομάτες.
Εδώ στην γειτονιά μου λίγο παράμερα μένουν Ιταλοί οι οποίοι διατηρούν περιστερεώνες με πιτσούνια. Στην Αρχή της άνοιξης ένας από αυτούς μου έφερε λίγη κοπριά από πιτσούνια και την έριξα στον κήπο. Υποπτεύομαι ότι αυτή θα βοήθησε στην παραγωγή της τομάτας.

Όχι ότι είμαι αυθεντία αλλά μου αρέσει να περιποιούμαι τον κήπο μου έτσι περνώ τον καιρό μου στις ελεύθερές μου ώρες.

Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια,
καλή σου εβδομάδα
Χαιρετώ
Με εκτίμηση

Γαβριήλ

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Αχ Γαβριήλ...κοπριά δεν έχω αλλά μέχρι και νερό με κεφίρ τις ποτίζω.. Τίποτα! Ανθάκια όλο και περισσότερα, κοντεύουν να γίνουν...δέντρα από φύλλα και κλαδιά και ντοματούλες τίποτα..!