Αγαπητοί φίλοι του Πύλαρος:
Στη συνέχεια του άρθρου μου (Στην ζωή μας δεν υπάρχει πια μύθος) Φίλος από την Βοστώνη ο κ. Γεώργιος Ιατρού μου έστειλε το παρόν με την παράκληση να το δημοσιεύσω στο Πύλαρος.
ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ
Όχι δε θα μιλήσουμε για το γνωστό τηλεοπτικό
σήριαλ που παιζόταν σε τηλεοπτικό σταθμό, αλλά για τις στιγμές που γίνεται
σύγκρουση μέσα μου όταν προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι είμαι τυχερός που
είμαι Έλληνας, που γεννήθηκα στην Ελλάδα με τον Παρθενώνα, τη Σαλαμίνα, την
Αρχ.Ολυμπία, στη χώρα του έπους του 40, στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία.
Είναι στιγμές που το μυαλό μου παει πίσω -
όχι πολύ πίσω - μέχρι το 1821. Στο μεγαλείο της ψυχής εκείνων των ανθρώπων και
στην αγάπη τους για την Πατρίδα.
Γεμίζει το είναι μου με περηφάνια, με πιάνει
το Ελληνικό φιλότιμο, σκέφτομαι και το <<για την Ελλάδα ρε γ. . . .
ο>> που έχουν πει πολλοί κατά καιρούς και δε δέχομαι κουβέντα επί του
θέματος ...άμα λάχει ναούμε.!!
Άλλες στιγμές πάλι, (επειδή στην Ελλάδα είσαι
ότι δηλώσεις) σκέφτομαι, να δήλωνα εφοπλιστής και να μου έλεγαν πάρε τα καράβια
σου και πετάξου μέχρι τα Ίμια να διώξεις μερικές Τουρκάλες προβατίνες γιατί
τρώνε το χορτάρι και αν το φάνε όλο, θα μείνουν ξερονήσια, ενώ εμείς θέλουμε να
μεγαλώσει (το χορτάρι ), να το...
κάψουμε και να κάνουμε οικόπεδα.
Εάν δεν ήταν Μ. Εβδομάδα και αν οι ναύτες μου δεν είχαν
απεργία ( όλο κάτι τέτοιες μέρες βρίσκουν να κάνουν απεργία κι αυτοί οι
Χριστιανοί ) και επειδή εγώ... αγαπώ την Πατρίδα μου, θα πήγαινα ευχαρίστως και
με όλες τις….. μίζες που μου επιτρέπει ο νόμος. Δυο φορές άγονη γραμμή,
μεγαλύτερο Φ.Π.Α. θα τσίμπαγα τις τιμές στα σάντουιτς και στο μικρο μπουκαλάκι
νερό κι επειδή θα ήταν επικίνδυνα τα πράγματα και μπορούσε κάποιο Τούρκικο βόλι
να με άφηνε ξερό, θα ζήταγα ένα πενταώροφο στη Πανεπιστημίου, όχι για μένα
βέβαια, αλλά για κάνα κουνιάδο η κουμπάρο η ξάδελφο.Tι ψυχή έχει ένα πενταώροφο στην Πανεπιστημίου με τόσο
καυσαέριο, μπροστά σ'ενα οικοπεδάκι -φιλέτο στα Ίμα!!!
Ποιος θα νοιαζόταν αν έχω καράβια η όχι.
Μήπως νοιάστηκε κανείς που πήγαιναν δεκάδες χιλιάδες μαϊμούδες συντάξεις; Νοιάστηκε κανείς
για τις 50 συντάξεις που πήγαιναν σε ανύπαρκτους Δεσποτάδες και στα επιδόματα
τοκετού σε....άντρες; Άκουσον!!! Άκουσον!!! Επίδομα τοκετού σε άντρες. Ήθελα να
ήξερα τι αισθανόταν όταν έπαιρνε αυτό το επίδομα. Να αισθανόταν άραγε
υπερηφάνεια για την Ελληνική του καταγωγή, λεβεντιά και μαγκιά για αυτό που...
κουβαλούσε μέσα στα παντελόνια του;
Ποιος νοιάστηκε όταν μια αγράμματη και
αναλφάβητη Αθίγγανος Ρομά, η Μάννα της μικρής Μαρίας ( έτσι έλεγε, ότι ήταν
Μάννα της ) δήλωνε ότι γέννησε τρία παιδιά σε πέντε μήνες και έπαιρνε από
υπηρεσίες τριών διαφορετικών νομών, επιδόματα για όλα τα παιδιά της;
Ποιος νοιάστηκε, όταν Δήμαρχος μέσα στο
δημαρχείο πάντρεψε τα ίδια άτομα τρεις φορές την ίδια μέρα;
Ποιος νοιάστηκε όταν γιατροί μέσα στα
νοσοκομεία έκαναν εμπόριο βρεφών και φαρμακοποιοί εμπόριο φαρμάκων;
Ακούσαμε κι αυτό!!! Πρώην Υπουργός
συγκοινωνιών κυκλοφορούσε με ψεύτικες πινακίδες σε ανασφάλιστο
αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού. Του χρειαζόταν ένα ''μεγάλο'' αυτοκίνητο να
πηγαίνει στο χωριό του στον ξενώνα ( σαλέ ) που είχε φτιάξει με ψεύτικα
δικαιολογητικά και με μια ψεύτικη Θεία ( είχε πεθάνει πριν
δέκα χρόνια, αλλά πιστεύω θα έπαιρνε αληθινή σύνταξη ) να δηλώνει
ότι ο ξενώνας λειτουργούσε για τις ανάγκες των τουριστών, των επισκεπτών και
δεν ήταν κατοικία του ανιψιού της.
Ψεύτες και κυκλώματα παντού. Έχουν
''κυκλώσει'' την Ελλάδα, την σφίγγουν και δε την αφήνουν να πάρει ανάσα.
Δε σκέφτηκε κανένας αυτά τα λόγια. Μην
κοιτάς τι κάνει η Πατρίδα σου για σένα...Κοίταξε τι μπορείς ΕΣΥ να κάνεις για
αυτή !!!
Ποιος νοιάστηκε ποτέ για αυτή τη δύσμοιρη
Πατρίδα μας;
Προσπαθώ να συγκρίνω εκείνους τους παλιούς
Έλληνες με μας τους σημερινούς. Δεν μπορώ, γιατί δεν συγκρίνονται δυο ανόμοια
πράγματα.
Μας άφησαν έναν Παρθενώνα κι εμείς
απαγορεύουμε στον τουρίστα να πληρώσει να τον θαυμάσει κι αν επιμένει τον...
πλακώνουμε στο ξύλο.
Μας άφησαν μια Ολυμπία κι εμείς την καίμε.
Μήπως δεν την αξίζουμε την Πατρίδα που
έχουμε. Μήπως δεν αξίζουμε τις αξίες και την κληρονομιά που μας άφησε. Μήπως
της αξίζει ένας λαός που έχει συνείδηση της αποστολής του.
Είναι στιγμές που... δεν ξέρω εάν είναι ευχή
η κατάρα το να είσαι Έλληνας.
Γιώργος Ιατρού
Βοστώνη
15 σχόλια:
Φίλε του αγαπητού Φίλου Γαβριλη,
κ. Υιώργο.
Χρόνια Πολλά για τις ερχόμενες Γιορτές.
Αν από την σωστή γραφή σου υπολογίζω ότι έχεις γεννηθεί στην Πατρίδα... από την ευγενική μα σταθερή έκφρασή σου διαπιστώνω ότι είσαι Ελληνας.
Αν, διαβάζοντας, προχωρήσεις πέραν του .21 και σκοντάψεις σε αρκετούς αρχαίους πρόγονούς μας... θα διαβάσεις ότι
ανέκαθεν ΙΔΙΟΙ είμαστε...!!!
Ευτυχώς που ξένες βιβλιοθήκες φρόντισαν και προστάτεψαν την δημιουργική εργασία τους για να την βρούμε εμείς αργότερα... και να περηφανευόμαστε για τους Μεγάλους μας...
ευτυχώς που υπάρχουν αιωρούμενες ψυχές για να μας θυμίζουν και να μας εμπνέουν...
ευτυχώς που η μισή πατρίδα είναι εκτός και έχει δημιουργήσει ένα γνήσιο, ανθεκτικό κορμό για να μη χαθεί η μικρή μας γη με το ανέσπερο φως...
ευτυχώς που υπάρχουν φωνές και καρδιές
όπως η δική σου...
Η Ελλάδα ΖΕΙ και θα ζει
ακόμη κι αν φαινομενικά στερεύει (ή πίνει το αίμα των παιδιών της...)
ΔΙΟΤΙ
θα πρέπει να ξαναγραφούν τα βιβλία του κόσμου που την αναφέρουν και παραδειγματίζονται από το πνεύμα της...
για να σιωπήσει η ύπαρξή της...
Μα κι αυτό αν ποτέ γίνει,
ΚΑΤΩ από το χώμα της,
αμέτρητες φωνές ζωντανεύουν την σκόνη της
και ο Ήλιος της
πάντα θα χρυσίζει με τις αιωρούμενες
ψυχές της.
Μακρυγόρησα, κατανόησα το ευγενικό χιούμορ σου,
μα να θυμάσαι:
" ...κάθε θαύμα, θετικό ή αρνητικό,
κρατάει τρεις ημέρες... μετά, ξεχνιέται..."
κι οι δικοί μας, που έχουν περιορισμένη μνήμη... προχωρούν για την προσωρινή "δόξα τους" ζώντας στιγμές αδιάντροπες, χασκογελώντας για κείνους που προσπαθούν να συμμορφώσουν τους ασυμόρφωτους...
Γαβρίλη μου, Ευχαριστώ για τον χώρο σου.
Κύριε Γιώργο,
η Ελλάδα που είναι μέσα σου,
ΑΥΤΗ έχει σημασία.
Να είσαι καλά,
Υιώτα Στρατή,
"αστοριανή"
Γουέστμπερυ, Λ.Ι., ΝΥ
Ευχαριστώ που επισκέφθηκες την γειτονιά μου αγαπητή μου Υιώτα, δεν κάνω κανένα σχόλιο, στο άρθρο του φίλου Γιώργου.
αφού τον φιλοξενώ
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Γεια σου Μπάρμπα Γαβριήλ.
Κάθε φορά που βγαίνω ''ζητιανιά'' να βρω ένα φιλικό μπλοκ να πω τα βάσανά μου, τις σκέψεις μου, να ακουστεί η φωνή μου, είσαι πάντα στο δρόμο μου με την φιλόξενη ιστοσελίδα σου.
Σε ευχαριστώ για την γενναιοδωρία σου.
Επίτρεψέ μου να ''συζητήσω'' λιγάκι με την κ. Γιώτα αφού της ευχηθώ κι εγώ Καλές Γιορτές.
Δε με ξέρει. Εγώ όμως την γνώρισα λίγα χρόνια πριν. Διάβασα 10-12 σελίδες από το βιβλίο της ζωής της, όταν την τίμησε ο ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΥΡΗΚΑΣ σε ένα ένθετο περιοδικό, για την προσφορά της στην Ομογένεια, στη λογοτεχνία και στα γράμματα.
Συγχαρητήρια Κυρία Γιώτα και σας ευχαριστώ για τον συμπνευματισμό και τα ωραία σας λόγια σχετικά με το κείμενο ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ.
Ναι,έχω γεννηθεί στην Ελλάδα, τα τρία παιδιά μου επίσης και η γυναίκα μου είναι από το ίδιο χωριό. Εφάρμοσα την παροιμία που λέει: παπούτσι από τον τόπο σου... Τώρα μεταξύ μας το δικό μου ήταν μπαλωμένο, το δικό της ήταν ολοκαίνουργιο.
Στο τέλος του σχολίου σας λέτε << Κύριε Γιώργο, η Ελλάδα που είναι μέσα σου, ΑΥΤΗ έχει σημασία>>.
Έτσι είναι. Δεν διαφωνώ. Όταν ήρθα από την Ελλάδα, είχα αποσκευές 14 βαλίτσες και μερικές τσάντες στα χέρια. Τότε δεν υπήρχε περιορισμός στον αριθμό των αποσκευών. Μέσα σε αυτές τις βαλίτσες εκτός από σοκοφρέτες, μέλι, τραχανά και χυλοπίτες, υπήρχε και πολύ Ελλάδα. Έφερα ότι Ελληνικό υπήρχε στο σπίτι. Φωτογραφίες, πολλές κασέτες με Ελληνικά τραγούδια, τους ελέγχους και τα ενδεικτικά των παιδιών από το Δημοτικό Σχολείο και πολλές εικονίτσες. ( Χόμπι-τέχνη που έμαθα στο Μοναστήρι που δούλευα στην Ελλάδα ). Το σπίτι που αγοράσαμε το έβαψα μπλε και άσπρο. Κάνει μπαμ από μακριά οτι είναι Ελληνικό.
Ελλάδα λοιπόν παντού!!
Σε μια τράπεζα αφήσαμε λίγα λεφτά να πληρώνονται τα έξοδα του σπιτιού, φως, νερό, τηλέφωνο. Πριν λίγα χρόνια βρέθηκε η γυναίκα μου στην Ελλάδα και πήγε στην τράπεζα να πάρει λεφτά. Της είπαν οτι το όνομά της δεν φαίνεται στην τράπεζα και της ζήτησαν μερικά χαρτιά. Ήταν τότε που άρχιζε η κρίση στην Ελλάδα, ανακατωσούρα στις τράπεζες, συγχωνεύσεις, η μια τράπεζα αγόραζε την άλλη, είπαμε εντάξει, άσε να τακτοποιηθούν κι αυτές, να μπουν σε σειρά και θα βρουν το όνομα.
Αυτή τη στιγμή η γυναίκα μου βρίσκεται στην Ελλάδα, πήγε να δει τον άρρωστο Πατέρα της. Πήγε στην τράπεζα να βγάλει λεφτά και της είπαν τα ίδια. Είχε μαζί της διαβατήριο, άδεια οδηγήσεως, πιστοποιητικό γεννήσεως, πιστοποιητικό γάμου, χαρτί οικογενειακής μερίδας, χαρτί από την εφορία με Α.Φ.Μ.,το όνομά της ασφαλώς στο βιβλιάριο που μας ειχε δωσει η ίδια η τράπεζα και πάλι της είπαν οτι δεν φαίνεται στα χαρτιά της τράπεζας πουθενά σαν Μαρία Ιατρού.
Πλήρωσε κάτι χαράτσι χωρίς να της ζητήσουν ούτε ένα χαρτί.
Ο Καζαντζίδης σε ένα Ποντιακό τραγούδι λέει: Στα ξένα είμαι Έλληνας και στην Ελλάδα ξένος.
Έχω γίνει Αμερικανός όχι γιατί δεν ήθελα να είμαι Έλληνας αλλο πια, αλλά αφού θα έμενα σ' αυτή τη χώρα, ήθελα να είμαι νόμιμος πολίτης. Στα χαρτιά είμαι Αμερικανός, όχι στη συνείδηση.
Σ' ένα ποίημα που είχα γράψει παλαιότερα για την ξενιτιά, ο τελευταίος στίχος έλεγε: Το σώμα μας η ξενιτιά μπορεί να έχει κλέψει, μα την καρδιά και το μυαλό ποτέ δε θα μπορέσει.
Τώρα, ύστερα από όλα αυτά θα πάω να τους τα παραδώσω κι αυτά, θα γίνω συνειδητά Αμερικανός και θα έχω ήσυχη τη.. συνείδησή μου.
Θα φταίει ο φονιάς μετά:
Βέβαια, το περιστατικό το δικό μου με την τράπεζα, δεν είναι το χειρότερο. Και ο Γαβριήλ ειχε προβλήματα και ο κ. Κονταρινης, αλλά και από τα σχόλια των φίλων που ζουν στην Ελλάδα, τα ίδια τραβάνε κι αυτοί σε καθημερινή βάση. Για αυτό θα περιμένω τρεις μέρες ( όπως λέτε ) μήπως μου περάσει ο θυμός και η κατάρα γίνει ευχή και παραμείνω Έλληνας.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας που διαθέσατε για μένα.
Με σεβασμό κι εκτίμηση
Γιώργος Ιατρού.
Άγνωστε φίλε Γιώργο και φίλε του φιλτάτου κοινού φίλου μας Γαβριήλ, παίρνω την ελευθερία να εκφράσω δυό σχόλια στο θέμα του «ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ».
Είμαι βέβαιος ότι στον Αρχαίο Έλληνα ρήτορα ΙΣΟΚΡΑΤΗ και στην σύντομη παράγραφο (50) του πανηγυρικού του λόγου, μπορείς να βρείς την απαντηση στους ενδοιασμούς σου, του: «Είναι στιγμές που... δεν ξέρω εάν είναι ευχή η κατάρα το να είσαι Έλληνας».
Σου παραθέτω την παράγραφο:
«...και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή του της κοινής φύσεως μετέχοντας...»
Ας μου επιτραπεί να παραφράσω:
Είναι πολύ πιό Έλληνας αυτός που μορφώνεται στην Ελληνική παιδεία και πνεύμα, ανεξάρτητα που είναι γεννημένος και βρίσκεται, παρά ο γηγενής Ελλην που είναι αμόρφωτος της Ελληνικής παιδείας και του Ελληνικού πνεύματος !
Και δυστυχώς φίλε μου αυτό επικρατεί στην ταλαίπωρη φυλή μας, διότι το πλείστον εξ’ ημών, οι δήθεν απόγονοι των ενδόξων, αθανάτων Αρχαίων Ελλήνων, όχι μόνον είμεθα ανάξιοι κληρονόμοι αυτής της ιερής κληρονομιάς που μας άφησαν αλλά προσπαθούμε με κάθε τρόπο να την καταστρέψουμε!
Ακόμα κι’ αυτή την γλώσσα μας, την Ιερή και πιό πλούσια γλώσσα του κόσμου, την βάση όλων των γλωσσών του Δυτικού Πολιτισμού, την εκφυλίζουμε καθημερινώς έτι περισσότερον, με την ξενομανία που μας δέρνει!
Μην πτοείσαι όμως φίλε! Το Ελληνικό Πνεύμα και η Ελληνική Γλώσσα επιζούν και θα επιζούν στον αιώνα τον άπαντα διότι πάντα θα ζούν μέσα στην καρδιά και στην ψυχή του κάθε μορφωμένου ανθρώπου στην κάθε γωνιά της Γης.
Διά μέσω των αιώνων οι αμαθείς, βλάσφημοι και βάρβαροι από κάθε καρυδιάς καρύδι έκαναν πάντα προσπάθειες να διαστρεβλώσουν την ιστορία και να καταστρέψουν την αίγλη της μικρής αυτής Γης που λέγεται Ελλάδα και είναι η κοιτίδα του Δυτικού πολιτισμού! Ακόμα κι’ αυτοί οι «πολιτισμένοι βάρβαροι» κατακρεούργησαν την μαρμάρινη βίβλο της τέχνης, τον ιερό ναό της Παλλάδος Αθηνάς, της γλαυκώπιδος Παρθένου Θεάς της Σοφίας, τον Ιερό Παρθενώνα! Κι’ακόμα μέχρι σήμερα στην δήθεν υπερπολιτισμένη κοινωνία μας αδιάντροπα κρατούν τα γλυπτά του αιχμάλωτα μακριά απο τα ιερά χώματα της Γης που ανήκουν! Αλλά ακόμη και μέσα στα ερείπιά του ο Ιερός Παρθενώνας λάμπει και ακτινοβολεί το φως του Ελληνικού πνεύματος σ’ όλον τον κόσμο!
Τοιουτοτρόπως αυτό το Ελληνικό πνεύμα μαζί και η Ελληνική γλώσσα, ασχετα εάν το πλείστον αυτών των σημερινών κληρονόμων τους τα έχουν προδώσει, θα παραμένουν Ιερά στην αιωνιότητα διότι δεν ανήκουν μόνον σ΄αυτούς τους ανάξιους κληρονόμους που δήθεν είναι και λέγονται Έλληνες αλλά σε όλη την οικουμένη, διότι είναι συνυφαισμένα με το ανθρώπινο γένος!
Η επιλογή είναι δική σου. . .
Καλές Γιορτές, Υγεία και Αγάπη,
Δημήτρης Τ.
Καλησπέρα αγαπητέ μου Γιώργο.
Δεν θα καταπιαστώ λεπτομερώς σε όσα γράφεις απλά για ένα λόγο.
Καλύπτεις όλα όσα κι΄εγώ έχω αποθηκευμένα μέσα μου οπότε τι άλλο να προστέσω;
Λυπάμαι για την κατάντια της πατρίδας μου. Και λυπάμαι πιο πολύ για τις μαύρες μέρες που πλησιάζουν. Παρακολουθήστε τι θα γίνει από τις 17 του μηνός που αρχίζει ο εκλογοπόλεμος.
Θα φαγωθούνε μεταξύ τους και θα τους καταπιούν οι ξένοι.
Νάσαι καλά φίλε μου.
Αγαπητέ άγνωστε μέχρι πριν δυο λεπτά φίλε Δημήτρη Τ.
Ήσουν άγνωστος μέχρι που άνοιξα το κομπιούτερ. Όταν διάβασα το σχόλιό σου, αισθάνθηκα οτι γνωριζόμαστε για πολύ καιρό, γιατί αυτά που μου γράφεις έχουν μια ζεστασιά, μια γλυκιά συγκίνηση και αισιοδοξία και ακούγονται σαν συμβουλή του Πατέρα προς το παιδί, η καλύτερα σαν μάθημα από Δάσκαλο σε μαθητή. Έτσι αισθάνθηκα φίλε Δημήτρη.
Είσαι Δάσκαλος;
Θα αρχίσω από την τελευταία σου φράση: " Η επιλογή είναι δική σου '', που ασφαλώς θα εννοείς εάν θέλω να μείνω Έλληνας. Όταν απαντούσα πιο πάνω στο σχόλιο της Κ. Γιώτας, είχα δαιμονιστεί ( φράση του Πατέρα μου ) με την υπόθεση της τράπεζας που δεν έδινε λεφτά στην γυναίκα μου. Η παράγραφος 50 του ΙΣΟΚΡΑΤΗ όχι μόνο λέει πολλά, αλλά μάλλον τα λέει όλα. Σίγουρα το Ελληνικό πνεύμα μαζί και η Ελληνική γλώσσα θα παραμένουν Ιερά στην αιωνιότητα όπως πολύ σωστά λες. Είναι Ιερά κειμήλια ολόκληρης της ανθρωπότητας πλούτος βαθύς και παντοτινός για αυτό κι εγώ θα μείνω Αμερικανός μόνο στα χαρτιά γιατί θέλω να αισθάνομαι πλούσιος και περιούσιος σαν Έλληνας. Ξέρεις Δημήτρη οι Αμερικανοί που έχουν παει σχολείο, ξέρουν πολλά για την Ελλάδα και την ιστορία της. Το καλό είναι οτι σέβονται την ιστορία και αγαπούν την Ελλάδα. Και εδώ δένει απόλυτα αυτό που γράφεις σε άλλο σημείο του σχολίου σου: << Μην πτοείσαι όμως φίλε! Το Ελληνικό Πνεύμα και η Ελληνική Γλώσσα επιζούν και θα επιζούν στον αιώνα τον άπαντα διότι πάντα θα ζούν μέσα στην καρδιά και στην ψυχή του κάθε μορφωμένου ανθρώπου στην κάθε γωνιά της Γη ς>>.
Φίλε Δημήτρη απόψε μου έδωσες ένα καλό μάθημα Ελληνικής Ιστορίας. Το έχω ήδη διαβάσει πολλές φορές και θα το ξανά διαβάσω.
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ και εύχομαι και σε σένα Καλές Γιορτές υγεία ασφαλώς και αγάπη που την χρειαζόμαστε όλοι.
Με εκτίμηση
Γιώργης Ιατρού.
ΕΛΛΗΝΕΣ
*******
Φίλε δέ είσαι ο μόνος στή ζωή μέ τά παραπονά σου, μισή Ελλάδα Ελλη-νες διωγμένοι απ'τή ΜΑΜΑ τους. (ΜΑΜΑ ΕΛΛΑΔΑ)
ΣΕ ΤΙ ΠΑΤΡΙΔΑ ΖΟΥΜΕ
*******************
Σέ τί Πατρίδα ζήσαμε σέ τί Πατρίδα ζούμε. Οι τριακόσιοι τής Βουλής πάντα νά μάς πωλούνε.
Λαέ ξύπνα γιά νά δής πώς ζούνε οι
τριακόσιοι, πτωχομπινέδες τής Βουλής νά τρώνε κι'αλλοι τόσοι.
Αυξήσεις θέλουν πέρνουνε ρουσφέτια
κι'οσα κλέψουν, κανείς μας δέ τούς
ρώτησε πού τά βρήκαν καί τά εχουν.
Σέ λένε ψοροκώστηνα γιά μάς είσαι
Πατρίδα, σέ χρέωσαν καλά καλά σέ
άρμεξαν σάν τή ΓΙΔΑ.
Αφήσαμε νά κυβερνούν ολοι οι διευθαρμένοι, νά πώς κατήντησαν τή
Πατρίδα μας ΚΟΥΡΕΜΕΝΗ.
Γιατί οπως ψυφίζουμε βρωμάνε καί
μυρίζουν, οι τριακόσιοι τής Βουλής
νά τρών καί νά θερίζουν.
Οσα καί νά χαρίσουνε τό χρέος είναι χρέος, γι'αυτό η ΤΡΟΙΚΑ ερχετε νά μάς ξυρίση στό τέλος.
Ελληνες τραβάτε τώρα τά κουπιά
απ'τά βαθειά νερά καί πές μας αν θα φθάσουμε κάποτε στή στεριά.
Αγιε Νικόλα φύλαγε ολους τούς ναυτικούς πού θαλασσοδέρνουντε μές στούς ωκεανούς.
Αυτοί πού μάς προσέφεραν μέ τό συναλαγμά τους καί τώρα στά γηράματα ζούν πτωχοί στή γειτωνιά τους.
By Captain John Ko. Korinis
Fort Lauderdale, Fl. Ξαν. 2νδ 2012
Μπάρμπα Νιόνιο Κονταρίνη έχεις απόλυτο δίκιο. Τρώγονται συνέχεια μεταξύ τους για την κουτάλα που έλεγε παλιά ο Χάρυ Κλύν ( τον θυμάσαι ) και δεν κοιτάνε την άδεια κατσαρόλα του κόσμου. Το χειρότερο όμως είναι αυτή η καινούργια ''εφεύρεση'' του ξεπουλήματος. Πουλάνε Ελλάδα λες και είναι ιδιοκτησία τους. Ξέρεις τι φοβάμαι Μπάρμπα Νιόνιο ; Μήπως σε λίγο καιρό βλέπουμε και θαυμάζουμε την χαμένη Πατρίδα μας μέσα από τις δικές σου αναρτήσεις, όπως κάνεις τώρα με τα Εφτάνησα. Ο Θεός να φυλάει.
Καλή σου μέρα.
Καπετάν-Γιάννη το ξέρω οτι δεν είμαι ο μοναδικός Έλληνας με παράπονα, ξέρω επίσης οτι το δικό μου πρόβλημα είναι πολύ μικρο έως μηδαμινό σε σχέση με άλλων ανθρώπων που έφτασαν στην αυτοκτονία. Όλα αυτά που γράφεις στο ποίημά σου είναι αληθινά για αυτό ψάχνω κι εγώ να δω που πήγανε όλα εκείνα τα ωραία ιδανικά που μας άφησαν οι Παππούληδές μας.
Σήμερα ( Κυριακή ) παρακολουθούσα σε ένα Ελληνικό κανάλι την εκπομπή ΕΙΚΟΝΕΣ. Είχαν παει στην Κένυα σε μια φυλή Μασαΐ - Μάρα ( αν θυμάμαι καλά ) την οποίαν ( φυλή ) δεν είχε ακουμπήσει καθόλου ο πολιτισμός. Έλεγε ο παρουσιαστής οτι κρατούν τα έθιμά τους, τις παραδόσεις τους, την κληρονομιά τους και την ιστορία τους με παθος, σεβασμό και ευλάβεια. Ξέρεις τι ήταν όλα αυτά Καπετάνιε; Το Ιερό ( για αυτούς ) ζώο η αγελάδα, τα γάλα, το αίμα και η κοπριά της. Πατούσαν πάνω στην κοπριά και έχτιζαν τα σπίτια τους με αυτή. Αυτά τους άφησαν οι πρόγονοί τους και αυτά τιμούν και σέβονται. Πες μου Καπετάνιε τι κάνουμε εμείς για τα δικά μας ιδανικά; Που είναι το Αρχαίο μας το πνεύμα το Αθάνατο, το Ωραίο, το Μεγάλο και το Αληθινό. Τα μεταλλάξαμε σε ρεμούλες, κλεψιές, δολιοπλοκές, δολιοφθορές, ασυδοσία και ασυνειδησία.
Μορφώσαμε όλους τους λαούς, τους φωτίσαμε με τα δυνατά μας φώτα και εμείς κρατήσαμε τα λυχνάρια για να βλέπουμε τι; Την τύφλα μας.
Δυο λέξεις έχουμε και κοκορευόμαστε σαν νεοέλληνες. Την φιλοξενία και το φιλότιμο. Κι αυτές τις χρησιμοποιούμε όπως μας συμφέρει. Περιμένουμε δηλαδή να ..φιλοτιμηθεί ο άλλος κι όχι εμείς. Τέλος πάντων ότι καi να πούμε δεν αλλάζει τίποτα, ας ελπίσουμε οτι αυτόν τον καιρό ξαποσταίνει η Ελλάδα και σύντομα θα τραβήξει μπροστά!
Σε ευχαριστώ που μου έδωσες την ευκαιρία να γνωριστούμε και σου εύχομαι Καλές Γιορτές αν και πιστεύω θα τα ξανά πούμε μέχρι τότε.
Have a nice day...Florida.
Γεια σου
κ. Γιώργο.
Είδες πόση ανταπόκριση
για το ευαίσθητο θέμα;!!!
Και πόσοι ακόμη που δεν γράφουν, μόνον διαβάζουν και γυρίζουν σελίδα...
Τέλος δεν υπάρξει εύκολα. Σίγουρο.
Τώτα, με όλο το θάρρος,
πήγαινε,
παρακαλώ,
στο
http://astoriani.blogspot.com
να δεις κι ένα δικό μου παλιό διήγημα...
μοιρασμένα συναισθήματα
σε δυο πατρίδες!!!
Ως τότε, να είστε καλά,
Υιώτα Στρατή, ΝΥ
Γεια σας κ. Γιώτα.
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ που δευτεροσχολιάζετε και ένα ευχαριστώ ακόμη που είσαστε η πρώτη που γράψατε. Πράγματι δε θα καταλήξουμε πουθενά μ' αυτό τα θέμα γιατί είναι μεγάλο, σοβαρό και συνάμα λεπτό. Έγινε πάντως μια ωραία συνομιλία και ανταλλαγή σκέψεων με εκλεκτούς ανθρώπους και πιστεύω όλοι να ωφεληθήκαμε κάτι. Είναι σωστό αυτό που λέτε οτι πολλοί διαβάζουν μόνο χωρίς να γράφουν. Το ίδιο κάνω κι εγώ γιατί δεν έχω χρόνο. Κάνω μια γρήγορη βόλτα στα μπλογκς κι αν θελήσω να σχολιάσω κάτι, ώσπου να βρω λίγο χρόνο, κάποια καινούργια ανάρτηση έχει φανερωθεί κι εγώ είμαι στο ..περίμενε ακόμη. Τώρα θα μου πείτε..ναι, καλά, δεν έχεις χρόνο αλλά απάντησες σε όλους μακροσκελέστατα μάλιστα. Ο όφις με εξαπάτησε. Ο Γαβριήλ. Όταν σας έγραψε οτι δεν μπορεί να κάνει κανένα σχόλιο στο άρθρο μου γιατί με φιλοξενεί, τότε κατάλαβα οτι είμαι εγώ υποχρεωμένος να κάνω αυτή τη δουλειά, βρήκα χρόνο κι έσκασα κιόλας, όπως αυτή τη στιγμή που η ώρα είναι 12 το βράδυ. Μόλις γύρισα από τη δουλειά. Το διήγημά σας το διάβασα από την πρώτη μέρα που το αναρτήσατε. Αφού σας είπα σας γνωρίζω χρόνια πριν. Με άγγιξε γιατί είναι ανθρώπινο με πολλές ευαισθησίες. Δεν είχα χρόνο όμως να σχολιάσω. Θα βρω, σας υπόσχομαι, μια άλλη φορά.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Τιμή μου που ασχοληθήκατε μαζί μου.
Thank You.
Αγαπητέ φίλεΓιώργη,
Αμοιβαίως αισθάνομαι κι’εγώ σαν να σε γνωρίζω από πολύ καιρό διότι τα αισθήματα που εκφράζεις στο κείμενό σου κάποτε στα μακρινά παλιά χρόνια ήταν και δικά μου και μερονύχτι καίγανε τα μύχια της ψυχής μου!
Όχι φίλε μου δεν είμαι Δάσκαλος! Ούτε μαθήματα προτίθημι να παραδώσω!...
Είμαι ένας απλός περασμένης ηλικίας μακροχρόνια ξενητεμένος Έλληνας νησιώτης που στο μακρυνό παρελθόν όταν ήμουν ακόμη άγκουρο παλληκάρι μ’ άρπαξε ο άνεμος της ξενιτιάς και αφού απόστασε να με περιπλανεί σε πολλά και διάφορα μέρη τελικά με ρίζωσε μακρυά από την αγαπημένη και Ιερή Γη που πρωτανάσανα την ευωδιά της και πρωταντίκρυσα το φώς του ήλιου της!
Εκλεισα όμως στην ψυχή μου και κουβαλώ για πάντα συντροφιά μου το Μεγαλείο της πατρίδας μου Ελλάδας όπως την γνώρισα όταν ήμουνα παιδί και παρότι που κάποτε οι προνομιούχοι αυτής της πονεμένης Γης μ’έκαναν να ξενιτευθώ και εν συνεχεία την έφεραν στα σημερινά αυτά χάλια, για μένα παραμένει το ιερό φυλαχτό της ζωής μου, που θα το έχω μαζί μου εώς ότου ο Θεός με καλέσει στην βασιλεία της αιωνιοτητάς Του.
Κι’αν ρίζωσα στα μακρινά και γνώρισα άλλους λαούς κι’ άλλες κουλτούρες κι’ αναγκάστηκα να μάθω και να μιλώ άλλη γλώσσα,να γεύομα το γλυκόξυνο ψωμί της ξενιτιάς και να πίνω το γλυκόπικρο κρασί της, στο βάθος της ψυχής μου είναι φωλιασμένο καθε τι Ελληνικό και με περηφάνια δηλώνω ότι είμαι Ελληνας, άσχετα αν οι συμπατριώτες μας φροντίζουν αδιάκοπα να διασύρουν το όνομά της στον υπόλοιπο κόσμο.
Φίλε μου, ο απλός Έλληνας είναι ένας χρηστός άνθρωπος που συνήθως διαπρέπει σ΄όλα τα μέρη του κόσμου, εκτός μέσα στην δική του πατρίδα, διότι έχει την ατυχία οι εκάστοτε ηγέτες του να είναι είτε ανίκανοι είτε διεφθαρμένοι, που δυστυχώς διοχετεύουν αυτή την ανικανότητα και διαφθορά και στον λαό αυτής της καταπονεμένης πατρίδας!...
Εν κατακλείδι φίλε μου μπορεί να γίνεις Αμερικανός ή οτιδήποτε άλλη υπηκοότητα τύχει να αποκτίσεις, μπορεί να ζείς σε όποιαδήποτε γωνιά της Γης και να παραμένεις μέσα σου γνήσιος Ελληνας, άπαξ κι’έχεις φωλιασμένα στην ψυχή σου τα όσια και ιερά της πατρίδας σου και την Ελληνική σου παρακαταθήκη!
Να είσαι καλά και καλή τύχη
Φιλικώτατα,
Δημήτρης
Ευχαριστώ όλους τους επισκέπτες και σχολιαστές της ΠΥΛΑΡΟΣ, επίσης τον συγγραφέα του άρθρου Γεώργιο Ιατρού.
Πάντα με υγεία
Γαβριήλ
Τυχαία βρέθηκα στην σελίδα και διάβασα με ενδιαφέρον τα όσα γράφονται..(Γνωρίζω και ένα δυό άτομα από παλιά , πάντα μέσα από μπλογκ..)
Και εντός της Πατρίδας μας υπάρχουν έλληνες που σκέπτονται έτσι ακριβώς ..
Ομως αυτά τα άτομα είναι δακτυλοδεικτούμενα απ την πλειοψηφία γιατί αρνούνται να δώσουν άφεση αμαρτιών στους πολιτικούς ( όπου και άν ανήκουν) δια της ψήφου τους..
Είναι τα άτομα που μόλις ανοίξουν το στόμα τους να φωνάξουν πως η Πατρίδα μας πουλιέται θεωρούνται ξένα σώματα και όλοι φροντίζουν να τους απομονώσουν, και να τους κοροϊδέψουν.. ελέω της τηλεόρασης , των δημοσιογράφων και του τύπου.
Δεν τολμούμε να πούμε ότι αυτήν την εγκληματική ομάδα που λέγεται Χρυσή Αυγή πρώτος ο Αρειος Πάγος έδωσε την συγκατάθεση του να σχηματίσει πολιτικό κόμμα και να ψηφιστεί από ανίδεους αλλά και από κρυπτοφασίστες..Τα πολιτικά κόμματα την δέχτηκαν στα έδρανα του ( Χαχαχα! ναού της Δημοκρατίας )
Δεν μιλάω εξ ονόματος κανενός μόνο δικές μου σκέψεις λέω ..γιατί το κατάφεραν κι αυτό..να χαθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ μας ..και να κάνουν πιο εύκολα την δουλειά τους ..
Δεν ξέρω πόσοι από σας ζείτε στην Ελλάδα..Δεν ξέρω την ηλικία κανενός -πιστεύω πως είναι γύρω στην δική μου- που την κατοχή μόνο από βιβλία την γνωρίζω και από ιστορίες μεγαλυτέρων..
Αν όμως βρεθείτε σε γειτονιές της Αθήνας νύχτα, όχι μακριά απ το κέντρο θα γνωρίσετε την συσκότιση αυτή που μας είχαν επιβάλει κάποτε οι κατακτητές..Μαγαζιά με λουκέτα στη σειρά..μαγαζιά που τους δόθηκε επιδότηση για να ανοίξουν για να δείξουν κάποιοι πως ενδιαφέρονται για τους "μικρομεσαίους"που δημιούργησαν αλλά και για να κρύψουν τις απολύσεις εργαζομένων( κάνοντάς τους επιχειρηματίες ) απ τα εργοστάσια και το κλείσιμο αυτών..
Σήμερα τι γίνεται?? Κανένας δεν μιλάει για την αλλαγή του συντάγματος ( γιατί αυτό ενδιαφέρει την κυβέρνηση , και όχι η ανάδειξη προέδρου)
Κανένας δεν μιλάει πως για να έρθει η ανάπτυξη , εκτός των άλλων μέτρων που πάρθηκαν δλδ μειώσεις μισθών , συντάξεων , ανύπαρκτες κοινωνικές υπηρεσίες θα πρέπει να υπάρξει και το ανάλογο σύνταγμα, έτσι ώστε ο θάνατος της Πατρίδας μας να είναι νόμιμος και εντός συνταγματικών διατάξεων..
Υπάρχουμε λοιπόν κι εμείς ..οι απέχοντες απ το αλαλάζων πλήθος
που θέλει να φύγει η μια κυβέρνηση για να ρθεί η επόμενη, - συνέχεια της προηγούμενης- οι απέχοντες συνειδητά απ τις εκλογές αφού στόχος τους δεν είναι ποιό κόμμα θα βγει αλλά ποιο κόμμα θα διαχειριστεί καλύτερα ( και με όσο τον δυνατόν μεγαλύτερη συναίνεση του Ελληνικού λαού) τα όσα πρόκειται να συμβούν τα οποία έχουν προαποφασιστεί πρίν χρόνια..
..Και προσωπικά εγώ..δεν περίμενα να κάνει τίποτα η Πατρίδα για μένα..αλλά και μου απαγόρευε να κάνω κάτι γι αυτήν..
Ζητώ συγνώμη για την πολυλογία μου και για την κατάχρηση του χώρου σας..
Εύχομαι καλή Χρονια σε όλους σας και στις οικογένειές σας
Αγαπητή μου Ελίτσα,
Καλώς όρισες στην μπλοκο-γειτονιά μας και σ' ευχαριστώ!
Μου άρεσε η ανάλυση που δίνεις στην σημερινή κατάσταση στην Ελλάδα,
Αλλά με εντυπωσίασε αυτό ου γράφεις:(..αλλά και μου απαγόρευε να κάνω κάτι γι αυτήν..) Είναι ακριβώς όπως κι εγώ αισθάνομαι
όταν μπλέκω με την λογική της γραφειοκρατίας.
Οι διαχειριστής και γράφων στο Μπλογκ ΠΥΛΑΡΟΣ δηλαδή ο εαυτός μου, έχω γεννηθεί στην Ελλάδα Κεφαλονιά αλλά ζω στην Νέα Υόρκη, όπως και πολλοί άλλοι φίλοι οι οποίοι σχολιάζουν ή έχουν δικά τους Μπλογκ ζουν στο εξωτερικό συνήθως ΗΠΑ.
μα και πολλοί φίλοι-λες τους οποίους περιλαμβάνω στο ΠΥΛΑΡΟΣ είναι από την Ελλάδα, όμως είμαστε όλοι Έλληνες.
Όσο για την ηλικία στην Ελλάδα εγώ ένιωσα τις μπότες του κατακτητή (κατοχή κλπ...)
Σε ευχαριστώ για την επίσκεψή σου μα και για το ενδιαφέρον σου να απαντήσεις στο Θέμα
Γαβριήλ Παναγιωςσούλης
Νέα Υόρκη
Δημοσίευση σχολίου