Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Το Μέλλον θα δείξει:


                                              Το Μέλλον θα δείξει

 Ήταν  το έτος 1946 1η Απριλίου, γινόταν δημοψήφισμα στην Ελλάδα και ήταν υποχρεωτικό να ψηφίσεις. Το δημοψήφισμα ήταν αν θέλει ο λαός  να γυρίσει στην Ελλάδα ο βασιλιάς, ο Γεώργιος ο Βου, ή όχι.

 Ήμουν μικρός δεν είχα δικαίωμα ψήφου, αλλά μια και το σχολείο μας το θεωρούσα κάτι σα δεύτερό μου σπίτι ήμουν παρών στο προαύλιο του όταν οι κάτοικοι ψήφιζαν.  Τα ψηφοδέλτια ήταν 3 ένα ΝΑΙ, ένα ΟΧΙ, κι ένα ΛΕΥΚΟ.

Στην πόρτα το σχολείου είχαν τοποθετηθεί δυο μαγκουροφόροι, σαν Ηρακλείδες το μόνο που έλλειπε ήταν το στέμμα  και το μότο «Η ισχύς μου, η αγάπη του Λαού»

 Αλλά δεν έχει και πολύ σημασία μια που πολλοί κάτοικοι, μετά βίας καπάκιζαν το αλφαβήτα. Όταν ο πολίτης εκτελούσε το καθήκον του και ψήφιζε κατά την αρέσκεια του, βγαίνοντας στην πόρτα οι μαγκουροφόροι του ζητούσαν να τους δείξει τα εναπομείναντα άχρηστα ψηφοδέλτια.  Θα έπρεπε να έχει δυο, το λευκό και το Όχι, σημείο ότι είχε ψηφίσει ΝΑΙ  Αν δεν ήταν έτσι τον έπαιρναν παράμερα και τον ξυλοφόρτωναν  με τις μαγκούρες κι αυτός ο φουκαράς έτρεχε να γλυτώσει τη ζωή του…. Έτσι με την βία  κατόρθωσαν και  ξαναϊδρύθηκε η Βασιλεία στην Ελλάδα….
Όμως ο τότε κατατρεγμένος φτωχός Ελληνικός λαός δεν είχε εναλλακτική επιλογή.
Εμείς που σήμερα γίναμε παππούδες!!

 Φύγαμε  για ένα καλύτερο αύριο, (δεκαετία 1950)  μάλλον μας έδιωξαν ακόμα ανήλικους σαν το παιδομάζωμα, που όμως δεν ήταν παιδομάζωμα αλλά κατά κάποιον τρόπο αναγκαστική μετανάστευση, όχι μόνο για τον εαυτόν μας, αλλά για να έχουν μια μπουκιά ψωμί οι εναπομείναντες, έστω κι ένα παράθυρο ελπίδας. Φύγαμε με μια αθώα καρδιά γεμάτη αγκάθια που έσταζε αίμα από τις κακουχίες, από αυτά που αφήσαμε πίσω με τον σκοπό να βοηθήσουμε.

Βρεθήκαμε μπρος σε μια σκληρή αντιμετώπιση εργασίας, μπρος σε μια μη μόνιμη διαμονή, που δεν σου επέτρεπε να μορφωθείς, ή ακόμα να μάθεις μια τέχνη, οπότε ήμασταν  πάντοτε στο εν κινήσει, εκτός αυτοί όπου είχαν μπάρμπα στην «Κορώνη.» 

Ποια ήταν η πληρωμή μας;  

Όταν γυρίζαμε ως επισκέπτες στην γενέτειρα  οι εναπομείναντες ζωντανοί έτρεχαν να κρυφτούν μην τους ζητήσουμε μερτικό από τις κληρονομική πέτρινη γη.

Αυτά ήταν τότε:  
Σήμερα όμως έχουν αλλάξει τα πράγματα, οι Έλληνες εκπολιτίστηκαν, μορφώθηκαν σε μια σύγχρονη κοινωνία.
Οι  εθνοσωτήρες μας προκήρυξαν εκλογές, περιμένουν να εκλεγούν, από έναν λαό που τον έχουν καταδυναστεύσει  αυτοί οι ίδιοι, που τον έχουν βουλιάξει στο χρέος  και το πιο παράξενο είναι ότι όλοι υπόσχονται, μα και ο κάθε ένας χωριστά  ότι αυτοί ξέρουν την λύση του προβλήματος. Πολλά τα κόμματα, πολλοί οι Εθνοσωτήρες, όλοι τους έχουνε το εγώ μπροστά τους, ακολουθεί το ατομικό συμφέρον τους και τελευταία η πατρίδα.     

Κι εγώ ως απλός άνθρωπος  λέω:

-Είναι Απορίας άξιον αφού οι εθνοσωτήρες  ήξεραν τη λύση,   γιατί άφησαν την Ελλάδα Να βουλιάξει στο χρέος και στην  ρεμούλα;        
Δεν είναι σωστό η γη που μας γέννησε να διασύρεται με τέτοιο βάναυσο τρόπο στην παγκοσμιότητα..
Ζητούν δανεικά για να πληρώσουν τα επιτόκια δανεισμού, είναι σαν μια πυραμίδα, που κάποτε θα γκρεμιστεί. Ξανά έρχεται η ξένη μπότα του κατακτητή, τούτη την φορά όχι στρατιωτική, αλλά οικονομική κατοχή.
Χρεωκοπία, πτώχευση, δραχμή, ή  Grexit, ή τίποτε απ τα ανωτέρω!
Αντί να συσπειρωθούν να μονιάσουν, να κάνουν μια εθνική κυβέρνηση υπάρχει μια μυωπία ως προς την εξωτερική πολιτική  κάνουν πως δεν βλέπουν τις βλέψεις των γειτόνων,  στην επανασύσταση της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και όχι μόνο... 
Επικρατεί μια κατάσταση όπου μοιάζει με αυτή μετά την του πρώτου παγκοσμίου πολέμου και έπεται  συνέχεια,  όπου οι ξένοι κινούσαν και  κινούν τα ηνία. 
Το μέλλον θα δείξει...
 Όλοι μας που ζούμε στο εξωτερικό  έχουμε κάτι τι κοινό. Είμαστε Μετανάστες, μα και νοσταλγοί, με έναν κοινό παρονομαστή, την Ελληνική εθνικότητά μας.
Κανονικά θα έπρεπε το ελληνικό κράτος να μας παρέχει μια καινούργια ταυτότητα,  την των μεταναστών,   θα έπρεπε να αισθάνεται περήφανο για του Έλληνες του εξωτερικού, που νοσταλγούν και αγαπούν τον τόπο που γεννήθηκαν…
Αντί αυτού μας αρνήθηκαν και συνεχίζουν να μας αρνούνται το δικαίωμα ψήφου…
Άρα ούτε που μας λαμβάνουν υπ’ όψιν τους.
Τι κρίμα!

 Γαβριήλ Παναγιωσούλης

10 σχόλια:

Ντένης Κοντρίνης είπε...

Καλή σου μέρα φίλε Γαβρίλη.
Αυτά που γράφεις τα έζησα κιέγώ παιδάκι τότε στην Κέρκυρα.
Δυστυχώς έχουμε κάποιους ελεεινούς πολιτικούς που πιστεύουν ότι έχουν δικαίωμα πάνω στην πολιτική συνήδειση του πολίτη. Και δες ποια είναι η κατάντια μας.
Νάσαι καλά φίλε μου.

Αστοριανή είπε...

...είπα να ΜΗ ξανα-γράψω γύρω από αυτό το πληγωμένο θέμα...
Συνήθως, μπλέκω σε "άχρηστες" απόψεις...

Γαβρίλη μου,
τα πάντα κινούνται με το συμφέρον του ΕΓΩ, με την ανταλλαγή τού (μου έδωσες; υποχρεωμένος να επιστρέψω πρώτα σε σένα την ... υποχρέωση και μετά βλέπουμε...)

Άλλωστε, κάπως έτσι δεν ήταν ανέκαθεν;;;

Κοντός ψαλμός αλληλούια...
Οι έχοντες (...και δεν μπορώ να καταλάβω ΠΟΥ τα ...οικονομάνε!!!)
πάντα θα έχουν...
Η αλήθεια πονάει, γι΄ αυτό την αποφεύγουμε
κι εκείνη μας εκδικείται...

Χαιρετισμούς,
Υιώτα

pylaros είπε...

καλημέρα φίλε Ντένη,
είπα μια κι έρχονται Εκλογές να ψάξω στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και να θυμηθούμε αυτά που μας γαλούχησαν οι τότε υπεύθυνοι των εκλογών.

Ήταν ντροπή με τα σημερινά δεδομένα

ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

καλημέρα αγαπητή μου Υιώτα,

Μια κι έρχονται εκλογές εμείς από μακριά θυμόμαστε τις δικές μου εμπειρίες, σε αυτή την περίπτωση την δική μου εμπειρία και την γράφω. φαίνεται σαν παραμύθι.
Μετά από αυτό δεν είχα την ευκαιρία να ξαναβρεθώ Ελλάδα σε εποχή εκλογών.

Ουφ Μια ζωή ολόκληρη στο Κουρμπέτι

ευχαριστώ

χαιρετισμούς
Γαβριήλ

nikol είπε...

Καλησπέρα Γαβριήλ μου !!! Οι Ελληνες της διασποράς θα έπρεπε να ψηφίζουν για τη χώρα που αγαπούν αλλά αυτά είναι τα ψιλά γράμματα των εθνοσωτήρων !!!Δεν περιμένουμε τίποτα καλύτερο , οι συμμαχίες κάτω από το τραπέζι , το εγώ του καθενός και όλα τα παραλειπόμενα δεν τους αφήνουν να δουν καθαρά !!! Ομοψυχία θέλουμε αλλά δεν θα υπάρξει!!!
Καλό σου ξημέρωμα !!!!

pylaros είπε...

Καλημέρα κι από εμένα αγαπητή μου Νικόλ

Είναι τόσο πολύπλοκη η κατασταση, ειναι τόσο δύσκολα να πιστεψεις τις υποσχέσεις ώστε εύχομαι με την βοήθεια του Θεού να εκλεγεί ο καταληλοτερος ο έχων χαρισματική εμβέλεια ώστε να πάμε προστά.

Ευχαριστώ
πάντα με την αγάπη μου

Γαβριήλ

Μηθυμναίος είπε...

Όλα όσα γράφεις, αγαπητέ μου Γάβο, ιδίως τα σύγχρονα, είναι αυτονόητα. Αλλά στην Ελλάδα κάθε λογική καταρρέει και το αυτονόητο δεν ισχύει.
Τόσα χρόνια τα ξέρουμε, τα μάθαμε αλλά ξεχνάμε κι όσο ο λαός ξεχνάει η ιστορία θα επαναλαμβάνεται.
Ο Θεός να βάλει το χέρι του. Αλλά νομίζω πως κι ο Θεός δεν μας έχει και σε πολλή μεγάλη υπόληψη…

Καλή σου μέρα!

Δημήτρης Τ. είπε...

Φίλε Γαβριήλ,
Οταν σ'ένα Εθνος ο κομματισμός υπερέχει του πατριωτισμού ο λαός του καταριέται πάντα να υποφέρει και μόνον οι εκάστοτε ιθύνοντες ασυνειδήτως να τα περνάνε καλά...
Δυστυχώς αυτή η κατάρα μαστίζει το Εθνος μας δια μέσω των εποχών κι' έχει γίνει διαχρονική!

Εχεις δίκιο φίλε Στράτο. Ο Θεός δεν μας έχει σε μεγάλη υπόληψη διότι η ασέβεια και η υπόληψη είναι αντιστρόφως ανάλογα. Όσο λοιπόν η ασεβειά μας αυξάνεται τόσον μείονεται και η υπόληψη του Θεού απεναντί μας.
Πάντως ο Θεός είναι μακρόθυμος και μιά μέρα μπορεί να βάλει το χέρι Του!...Ας ελπίζουμε...

Σας χαιρετώ αμφοτέρους εν αγάπη
Δημήτρης

pylaros είπε...

Καλημέρα φίλε μου Στράτο,

Μας χωρίζουν δυο μέρες απ τις εκλογές.
Απόλυτο ησυχία επικρατεί.
Σήμερα το πρωί το Euronews έδιξε τον Τσιπρα αγκαλιασμένους Παρέα με τον Ισπανό των ΠΟΔΕΜΟΣ κι ένα πανό με την φράση VENCEREMOS

Αυτή η φράση μου θύμισε τον Κάστρο.

Εύχομαι ο Θεός να βάλει το δαχτυλάκι του.
Επίσης άκουσα από το ίδιο κανάλι ότι οι Έλληνες ζητούν την Αξιοπρέπειά τους, όπυ έχουν ίκιο.

Ευχαριστώ
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλημέρα αγαπητέ μου Δημήτρη,
Από εκείνα τα παλιά χρόνια ο κομματισμός ήταν ανώτερος από πατριωτσμο και από το Ελληνικό έθνος

Αυτή την κατάρα εμείς των παιλών χρόνων την ζησαμε και φύγαμε ή μας έδιωξαν
Σήμερα όμως στην σύγχρονη εποχή που υποτίθεται ότι ο κόσμος μορφώθηκε, ξύπνησε κι όμως ακόμα η απληστία του ατομικου κέρδους επικρατεί.
Εντύπωση μου έκανε είδα και άκουσα ηλικιωμένους Έλληνες να λένε θέλουμε την αξιοπρέπειά μας π΄σω (Dignity)
Αυτό είναι καλός οιονώς,

Ευχαριστώ
χαιρετισμούς Άσπα

Γαβριήλ