Ενθάδε κείται.
Ένα φέρετρο, η περιέργειά μου φουντώνει, άρα τι νάχει μέσα;
Δεν τολμώ να κοιτάξω,
αλλά να, γράφει απ’ έξω το περιεχόμενό του.
Χαίρομαι, επιτέλους
θα μάθω ποιος νάνε μέσα, μια κολλημένη
κόλα χαρτί εκεί που συνήθως βάζουν το
γυαλί για να φαίνεται το περιεχόμενό του γράφει:
Ενθάδε κείται, οι μνήμες και οι
αναμνήσεις, η ιστορία του τόπου μου, αυτές που πια δεν ενδιαφέρουν κανένα…
Μα πως είναι δυνατόν
αναφωνείς, είναι ο αγώνας της επιβίωσής μας, είναι η γλώσσα μας, είναι τα τότε
γεγονότα μιας πληγωμένης Ελλάδας, είναι τα πιστεύω μας, είναι ο όρκος μας να
μην ξενίσουμε ποτέ, είναι αυτά που σήμερα δεν ενδιαφέρουν, τους σύγχρονους τη
νεολαία, και μόλα ταύτα είναι αυτά που γαλούχησαν την τότε Ελληνική κοινωνία για να
παράγει την σημερινή.
Αλλά ας τα
αφήσουμε όλα αυτά για αύριο μια που
είναι παρελθόν, που όμως δεν θα υπήρχε το παρόν, αν δεν βασιζόταν στο παρελθόν.
Ας
αρχίσουμε από κάτι πιο πρόσφατο όπου μου
δόθηκε η ευκαιρία να κάνω τον εξερευνητή τούτη την σημερινή εποχή όπου αν και γέμισε το κεφάλι μου με άσπρα μαλλιά, και στο
πρόσωπό μου ξεκίνησαν να φαίνονται ρυτίδες αυτές που μοιάζουν σαν ρυάκια, αυτών
που τρέχουν δάκρυα σκέψης και νοσταλγίας μιας περασμένης εποχής…
Ξεκινήσαμε
λοιπόν το ταξίδι με θάρρος και με το
πιστεύω ότι ποτέ δεν είναι αργά για κάτι τι το καινούργιο, από όπου και οι
φωτογραφίες.
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Υ. γ. Θα επανέλθω στις ιστοριούλες από το φέρετρο μια που είναι βγαλμένες
από τις ρίζες μας.
14 σχόλια:
Αγαπημένε μου Γαβρίλη
είχα καιρό να σ επισκεφθώ και μπήκα σήμερα και διαβάζω για φέρετρα. Ημαρτον!
Είσαι νέο παιδί ακόμα, γιατί η ψυχή μετράει καλέ μου φίλε, κι εσύ δε τόχεις βάλει κάτω.
Περιμένουμε λοιπόν εναγωνίως τις περιπέτειες που θα ξεφύγουν σαν πουλιά απο το κλουβί τους, να ταξιδεψουμε μαζι σου, να συγκινηθούμε, να μάθουμε
Πάντα με την αγάπη μου
Χαρά
Χαίρετε κ. Γαβριήλ!
το ενθάδε κείται θα αφορά μόνο το γήινο σώμα μας όταν θα έχουμε πετάξει για αλλού!
Αλλά όλα αυτά που νομίζετε ότι δεν ενδιαφέρουν κανένα, συνεχίστε να γράφετε γιατί:Verba volant, scripta manent!
Να είστε καλά και δεν θέλω να σας βλέπω με αρνητικές σκέψεις!
με εκτίμηση πάντα, Βαρβάρα.
Η πανέμορφη διαδρομή με το πλεούμενο κάθε άλλο παρά θλιβερές σκέψεις θα πρέπει να σου δημιούργησε.
Άλλαξε ρότα φίλε μου.
Νάσαι καλά.
Η μεταφορική έννοια του φέρετρου αφορά στο παρελθόν της πατρίδας!!!
Και οι δικές σου αναφορές σ΄αυτήν είναι ζεστές και αγαπησιάρικες καλέ μου φίλε !!!
Εναγωνίως περιμένω και πάντα απολαμβάνω !!!
Saludos desde la patria !!!
Estamos vivos!!!!
Αγαπητή μου Χαρά,
Με τη λέξη φέρετρο (μεταφορικής σημασίας) αν και το φέρετρο υπήρξε πραγματικότητα και του έβγαλα φωτογραφία,
εκεί σε αυτό μέσα έχω κλεισμένες πολλές ιστοριούλες βιωματικές, από όπου θα βγάνω μια, μια για δημοσίευση.
Ε! πως να το κάνουμε είναι περασμένης εποχής και όχι μόνο αλλά νομίζω ότι είμαι ένας από τους λίγους που μεταφέρει στην οθόνη ή στα χαρτί το πως ήταν η Ελλάδα τα χρόνια εκείνα.
Ευχαριστώ πολύ
πάντα με την αγάπη μου
Γαβριήλ
Αγαπητή μου Βαρβάρα, Δίκιο έχετε ότι γραφτεί μένει.
Ξέρεις οι σκέψεις δεν είναι αρνητικές αλλά να πως να το πω είναι βιώματα μιας παλαιάς εποχής, αλλά είναι μέρος την Ελλάδας μας μιας εποχής όπου δινόταν αγώνας για μια μπουκιά ψωμί...
Ευχαριστώ πολύ
Γαβριήλ
Φίλε Ντένη, Η διαδρομή με το πλεούμενο κράτησε περίπου 6 ώρες, πλέαμε σε ένα ποτάμι στην τροπική Ζούγκλα, βλέπαμε του πίθηκες να πετούν από κλαρί σε κλαρί, κλπ...
Όμως η βάρκα δεν διέθετε σωσίβια, μου είχε κάνει εντύπωση.
Ευχαριστώ
Γαβριήλ
Αγαπητή μου Νικόλ! Me da tanto gusto de verte en mi pagina de aventuras.
Ναι το φέρετρο έχει μια μεταφορική έννοια ότι εκεί έχω συνάξει όλα τα της πατρίδας μιας περασμένης εποχής.
el féretro es de una bóveda de un monasterio católico lo de Santo Domingo del siglo 17 en Antigua Guatemala.
Το μοναστήρι αυτό το έχουν μετατρέψει σε ξενοδοχείο, είναι τεράστιο σε έκταση προχωρώντας στα στενά μισοσκότεινα μονοπατάκια, σε κάθε γωνιά κι ένα καντήλι "veladora" και μια οσμή από αρωματικό λιβάνι, επίσης ακούγονται ψαλμωδίες απαλές γλυκιές Ave-María...
Ευχαριστώ
πάντα με την αγάπη μου
Γαβριήλ
...μακριά από...κοντά μας,
Γαβρίλη μας!!!!!!!
Τί σέ έπιασε;;;;
Μεταφορικη ή όχι έννοια... ανατριχίλα φέρνει!
Μπα σε καλό σου!
Εν τάξει, θαρραλέος ή μη,
κανείς δεν γλυτώνει...
μα δεν θα σου πω τίποτα άλλο εδώ!
12.45, ξημερώνει...
Καλό καφεδάκι,
Υιώτα
Φτου!! φτου!! φτου!!. Φτυσ' τον κόρφο σου Μπάρμπα Γαβριήλ. Τι σ' έπιασε Κυριακάτικα με τα φέρετρα!!! Μπα σε καλό σου. Βγάλε κείνη τη φωτογραφία με τον συχωρεμένο στο κουτί που φαίνονται τα κόκαλά του και βάλε καμιά με τη Miss Venezouela να ευχαριστηθεί το μάτι μας.
Πληροφοριακά σου λέω οτι εμείς εδώ στη Βοστωνη δεν πάμε καθόλου καλά. Τη μια λέμε Δόξα σοι ο Θεός και την άλλη Παναγία μου βόηθα. Προχθές την Τετάρτη η θερμοκρασία έφτασε τους 60 βαθμούς Φαρενάιτ, την άλλη μέρα έπεσε στους 20, πάγωσε ο τόπος πάλι και σήμερα έριξε 5-6 πόντους χιόνι το οποίο ήταν αρκετό για να σπάσουμε το ρεκόρ του 1995. Τότε έπεσαν 107.9 ίντσες και φέτος, με το σημερινό έχουμε 108.6
Τα σέβη μου.
Να 'μαι κι εγώ -και να με συμπαθάς φίλε- να μην συμφωνώ με το χαρακτηρισμό που έδωσες... μάλλον "θησαυροφυλάκιο" θα το έλεγα αφού απ’ αυτό αντλείς τις «μνήμες και οι αναμνήσεις» σου…
Καλή εβδομάδα να έχεις!
Καλημέρα αγαπητή μου Υιώτα,
Φιλοσοφώντας, σκεπτόμενος, και κοιτάζοντας προς τα οπίσω και προς τα ομπρός και παρεμβάλλοντας το "άγνωστο" για το σήμερα παρελθόν, θέλησα να πρωτοτυπήσω, σε χειμωνιάτικες παγωμένες σκέψεις, με το ζεστό ταξίδι στο ποταμάκι της φωτογραφίας. Ευχαριστώ
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Θα γίνει και αυτό αγαπητέ μου Γιώργο, θα αλλάξει και το κλίμα της δημοσίευσης.
Λοιπόν φίλε Τα Χριστούγεννα του 2011 πήγαμε στην Αντίγκουα Γουατεμάλα, μια πόλη Colonial που είχαν χτίσει οι Ισπανοί σε ένα ξενοδοχείο ΑΑ το οποίο τον καιρό εκείνο ήταν Μοναστήρι και το μετέτρεψαν σε ξενοδοχείο.
δαιδαλώδεις διαδρόμοι, κάθε γωνιά και κεριά αναμμένα, εκκλησιαστική απαλή μουσική, πολυτελείας δωμάτια, βιτρίνες με ανοιχτά φέρετρα από όπου και η φωτογραφία και από πάνω σου εξηγούσαν ποιος μοναχός ήταν αυτός. Λουλούδια και αρώματα παντού, Όσο για το φαγητό πλούσιο σε διάφορες αίθουσες όπου συγκοινωνούσαν με κυκλικές πόρτες μισοσκότεινες με τοίχους όπου σε κάθε μέτρο έκαιγαν καντήλια που κάπνιζαν, περικυκλωμένο με λουλούδια πολλά πάρα πολλά και παπαγάλους,
Κι εδώ φίλε σήμερα είναι Δευτέρα πάγωσαν οι δρόμοι στην ΝΥ και υπήρξαν ένα σωρό ατυχήματα και όχι μόνο πάγωσαν οι οροφές των σπιτιών όταν άρχισαν να λιώνουν προκλήθηκαν ζημιές στις γωνίες με όλα τα επακόλουθα,
Σου εύχομαι μια καλή εβδομάδα
ευχαριστώ
χαιρετώ
Γαβριήλ
Φίλε μου Στράτο,
καλημέρα, καλή σου εβδομάδα, σα να έχεις δίκιο μάλλον θησαυροφυλάκιο θα έπρεπε να ονομάσω τις ιστοριούλες του παρελθόντος.
όπως ξέρεις το στιγμιαίο ενσταντανέ σκέψης υπερίσχυσε, αλλά συνέχισα με την εξερεύνηση στην Ζούγκλα για ένα αισιόδοξο τέλος.
ευχαριστώ
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Δημοσίευση σχολίου