Έκθεση
Ελληνικού βιβλίου συγγραφέων της Διασποράς
Ο σύλλογος
Αθηναίων είχε την ευγενή καλοσύνη για δεύτερη φορά να παρουσιάσει έκθεση
Βιβλίων των
Ελλήνων Συγγραφέων της
Διασποράς, την Κυριακή 22α
Μαρτίου επί τη ευκαιρία της επετείου της Ελληνικής επανάστασης 25ης Μαρτίου 1821, στο κοινοτικό πολιτιστικό κέντρο
«Πέτρος Πετρίδης» της κοινότητος του Αγίου Δημητρίου Αστόριας
Νέας Υόρκης.
Στην Φωτογραφία Γαβριήλ Παναγιωσούλης ομιλώντας
Ακολούθησε
μουσικό πρόγραμμα με τον κιθαρωδώ Σεραφείμ Λάζο.
Στο Βάθος ο Σ. Λάζος με την κιθάρα του
Ήμασταν αρκετοί
Ελληνο-αμερικάνοι συγγραφείς καθώς και
εκδοτικοί οίκοι με πληθώρα βιβλίων, ακόμα κι απ’ την Ελλάδα (Οίκος Λιβάνη).
Η κ. Βάνα Κοντομέρκου ομιλώντας
Το κοινόν οι
επισκέπτες όταν πρόκειται για βιβλία για
κουλτούρα, για ανάγνωση, όπως πάντα διστακτικό, το ενδιαφέρον των ομογενών για τα Ελληνικά γράμματα, θα έλεγα οι φίλοι αναγνώστες του βιβλίου, είναι
σαν να είναι μια μειονότητα ανάμεσα στους μετανάστες
ομογενείς, που και αυτοί είναι μια
μειονότητα στο Αμερικανικό γίγνεσθαι.
Συγγραφείς: Τ. Μουζάκης, Β. Κοντομέρκου, Α. Τριγώνη, Γ. Παναγιωσούλης, όρθιος Δ. Κονταρίνης
Επίσης θέλω να
ευχαριστήσω, όπως και όλοι μας οι λαμβάνοντας μέρος συγγραφείς τον σύλλογο Αθηναίων και ειδικά τον πρόεδρό
του κ. Πάνο Αδαμόπουλο, προς τιμήν του, για την πρωτοβουλία του να παρουσιάσει την
Δεύτερη έκθεση βιβλίων των Ελλήνων Ομογενών, της «Διασποράς»
Ευχαριστούμε!
Συγγραφείς; Δ. Μουστάκης, Γ Παναγιωσούλης
Ο Γαβριήλ Παναγιωσούλης βγάνει λόγο!
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
14 σχόλια:
Γαβρίλη μου, τι να πω; ΄Ακουσα άλλους να λένε, ότι ήταν καλλίτερα από πέρσυ. Κατ'εμέ ο πιο πολύς κόσμος, ήρθε σχεδόν κατόπιν εορτής.
Φαντάζομαι, ότι η μοίρα του Ελληνικού βιβλίου εδώ ή του Ελληνοαμερικάνικου και της προσφοράς του γενικώτερα , χρεωκοπεί μαζί με την Ελλάδα.
Βάνα
Πολλά συγχαρητήρια!!
Αγαπητή μου Βάνα,
ασπάζομαι τις εντυπώσεις σου.
Αλλά νομίζω ότι η Πρώτη έκθεση ήταν πιο επιτυχημένη από απόψεως κόσμου, αγοραπωλησία βιβλίων, αφού θυμάμαι η Ιουστίνη ήταν από την απέναντι πλευρά κοντά στην είσοδο.
τέλος πάντων ήταν μια χαρούμενη συνάντηση φίλων με αληθινή φιλία συναντηθήκαμε είμαστε τόσο κοντά μα και τόσο μακρυά!
Ευχαριστώ
Γαβριήλ
Αγαπητή μου Κατερίνα
Ευχαριστούμε
Γαβριήλ
Καλησπέρα!
Γαβρίλη μου, κούκλος είσαι!
Χαίρομαι που σε βλέπω δραστήριο, όπως πάντα άλλωστε, και μάλιστα που μιλήσαμε από πριν για τις απόψεις σου.
Συμφωνώ κι επαυξάνω.
Μια Ελληνική Ομογένεια δίχως ένα *στέκι* σταθερό, ένα Σπίτι επίσημα καταχωρημένο, για τις δημιουργίες των ομογενών τουλάχιστον της Νέας Υόρκης,
είναι απαράδεκτο!
Σκόρπια βιβλία, χειρόγραφα, φωτογραφίες, πίνακες, κεντήματα, παλαιά από την πατρίδα και νέα δημιουργήματα... για να αναφερθώ στα κυριότερα, σύντομα θα εξαφανιστούν στα κύματα της άγνοιας,
της αδιαφορίας, του εξασθενισμένου κι εδώ *δολλαρίου*,
για τους μικρομεσαίους εννοώ...
και θα μείνουν τα δυο ποτάμια της ΝΥ να χύνονται στον Ατλαντικό παρασέρνοντας τα φανερά μα και τα κρυφά δάκρια των ορφανών από μητέρα και μητριά
σκλάβων του *αμερικανικού ονείρου...*
που πολλοί επέτυχαν και πάμπολλοι εμίσησαν.
Καλλίτερα που δεν ήρθα!
Θυμάμαι,
όταν πρώτη το πρότεινα στον Πρόεδρο των Αθηναίων, για να κάνουμε μια έκθεση στην Αστόρια,
ενθουσιάστηκε, τον έφερα σε επαφή με την ΕλληνοΚαναδέζα Ι.Φραγκούλη-Αργύρη, την αεικίνητη δημοριογράφο και συγγραφέα και τον Τέντ Αργύρη, τον άνδρα της, συνατηθήκαμε στο Μπελ Αίρ, της Αστόριας, μαζί και αρκετοί επώνυμοι...
η Ιουστίνη προθυμοποιήθηκε να μας φέρει σε επαφή τον πάμπλουτο κ. Κασσιματίδη,ο οποίος κι έδωσε $5.000 δολλάρια για τα έξοδα
της εκδήλωσης,
μιλήσμε για την συνέχεια του ονείρου να γίνει επιτέλους κάτι άξιο στην Νέα Υόρκη,
κυρίως στο *Κουήνς*
και όχι στην πόλη της Νέας Υόρκης όπου υπάρχουν οι επίσημες Υπηρεσίες της Ελλάδας μας... και
διότι οι *νεο-υορκέζοι έλληνες* δεν ...περνάνε εύκολα την ..γέφυρα (και δεν τους πολυαδικώ...) διότι η συγκοινωνία και το πάρκιν είναι απαίσια... (έχει αλλάξει τόσο το Κουήνς τα τελευταία 15 χρόνια... γενικό το κακό...)
και
φέτος; !!!!!!!
Κάθε πέρυσι και καλίτερα...
Ας είναι!
Εμείς, λόγω προσωπικής ανάγκης
ή από συνήθεια...
ας πούμε
ότι θα συνεχίζουμε να γράφουμε αφού δεν γίνεται διαφορετικά... τα υπόλοιπα; θα τα λέμε τηλεφωνικώς!
Άλλωστε, ενεργοποιεί τον εγκέφαλο!
Και του χρόνου, Γαβρίλη μου! Λεβεντιά!
Πάντα με την αγάπη,
Υιώτα
Μπορεί η μοίρα του Ελληνικού βιβλίου στην ομογένεια να μην επιβιώνει όπως του αξίζει Γαβριήλ μου αλλά χαίρομαι που γίνεται η προσπάθεια της εκδήλωσης έστω και για τους λίγους που το χαίρονται πραγματικά !!!
Να είστε καλά όσοι κρατάτε ζωντανή την πατρίδα στην καρδια σας!!
Με εκτίμηση !!
Καλημέρα, φίλε Γάβο,
Δεν έχω λεπτομέρειες από την εκδήλωσή σας παρά μόνο φωτογραφίες και τα δικά σου λόγια στην ανάρτηση καθώς και από κάποια σχόλια βγάζω μια άκρη και θα πω ότι «αρκεί η προσπάθεια»…
Το αν είχε λίγο ή πολύ κόσμο, το αν πέρσι η εκδήλωση ήταν καλύτερη από τη φετινή δεν έχει και τόση σημασία, φτάνει που έγινε θεσμός και είναι αυτό που πρέπει να προσέξετε όλοι όσοι εμπλέκονται σ’ αυτό.
Σας συγχαίρω που δεν το βάζετε κάτω και συνεχίζετε με τη συμμετοχή σας, έστω και δίχως χορηγούς… να τιμάτε τη λογοτεχνία της Διασποράς.
Θα δεις και κάποιες εικόνες στους Μακρινούς Αντίλαλους. Μη σε εκπλήξουν…
Να προσθέσω και δυο λόγια για το Σεραφείμ Λάζο. Τον γνώρισα πριν κάποιες δεκαετίες στις επαγγελματικές μου επισκέψεις στη Νέα Υόρκη όταν τον ανακαλύψαμε να τραγουδάει σ’ ένα πολυτελή εστιατόριο, το «TYCOON» και η ομοιότητα της φωνής του με αυτή του Κώστα Χατζή, που ήταν από τους αγαπημένους μου, έκανε εμένα και τους φίλους να δειπνούμε κάθε βράδυ εκεί για να τον ακούμε και να μας ταξιδεύει με την κιθάρα του…
Αγαπητή μου Υιώτα,
σε ευχαριστώ για την ανάλυση των γραπτών σου σχετικώς με τα της ομογένειας.
¨όμως ήταν ένα get together πολύ, πολύ ενθαρρυντικό...
και πάλι ευχαριστώ
χαιρετισμούς Δημήτρη
Γαβριήλ
Αγαπητή μου Νικόλ,
Οι συγκεντρώσεις όπως καταλαβαίνεις στο εξωτερικό είναι ένα έναυσμα χαράς για όλους μας, είναι ευκαιρία να συναντώμεθα, όλοι εμείς που έχουμε το ίδιο χόμπι της γραφής, ακόμα και της ηλικίας ποιος λίγο πάνω, ποιος λίγο κάτω, οπότε είναι κοινά τα ενδιαφέροντα, ή ας πούμε τα γούστα μας.
Είμεθα οι ολίγοι, όμως το πλατύ κοινόν οι επισκέπτες είναι οι πολλοί μας περιεργάζονται ξεφυλλίζουν τα βιβλία μας και απέρχονται.
Είναι μια συνάντηση ομογενών μεταναστών ακόμη και δεύτερης γενιάς όπου η πρώτη τους γλώσσα είναι η του τόπου Αγγλική, όλοι μας με ένα διαφορετικό παρελθόν αν και έχουμε γεννηθεί όλοι στην Ελλάδα, εκτός βεβαίως την Β! γενιά.
Επίσης τούτες τις μέρες πάντοτε όλοι οι Έλληνες τιμούμε την Ημέρα της 25 Μαρτίου, την Κυριακή 29 τρέχοντος θα γίνει και Ελληνική παρέλαση στην 5η λεωφόρο, της Ν.Υ.
Ευχαριστώ πολύ
Γαβριήλ
Φίλε μου Στράτο,
Το σπουδαιότερο είναι ότι μας δίδεται η ευκαιρία να συναντιόμαστε οι έχοντες το κοινόν μικρόβιο της γραφής, να ανταλλάσσουμε γνώμες εντυπώσεις κλπ. επίσης να συναντιόμαστε και με την πλατιά μάζα Ελλήνων αυτών που τα γούστα τους είναι ρεαλιστικά, διαφορετικά.
Το Σ. Λάζο τον γνωρίζω πολλά, πολλά χρόνια τραγουδούσε σε Μπουάτ δεκαετία του 70, τώρα τον βλέπω τακτικά σε συγκεντρώσεις
και διάφορα "πανηγύρια" ή δεξιώσεις και γεγονότα.
Φίλε σε ευχαριστώ για την ανάρτηση στους Μ.Α. είσαι άφθαστος καλλιτεχνικός ειδήμων στα της φωτογραφίας.
χαιρετισμούς
ευχαριστώ
Γαβριήλ
Συγχαρητήρια κ.Γαβρίλη!
Αξιέπαινες εκδηλώσεις!
Να είστε καλά!
με εκτίμηση
Βαρβάρα.
Καλημέρα φίλε.
Να σου πω ότι άργησα να φανώ λόγω χρόνου. Έτσι για να μην ανησυχούν οι φίλοι.
Να πω και από εδώ ένα μεγάλο "ευχαριστώ" στον Πάνο Αδαμόπουλο και στον σύλλογο Αθηναίων για την αγάπη που δείχνουν σε όλους εμάς.
Ένα υπέροχο, από πάσης απόψεως απόγευμα για έναν κόσμο αδιάφορο για το ελληνικό βιβλίο. Οι εμπειρίες μας πολλές.
Νάσαι καλά.
Ευχαριστώ πολύ αγαπητή μου Βαρβάρα,
Η Ελλάδα είναι ιδέα και η ιδέα είναι παντού
με εκτίμηση
Γαβριήλ
Γεια σου φίλε Ντένη,
Σήμερα πήγα για καφέ και apple turn over στην Αστόρια είδα και τζιλιάνο μόνος μου.
¨όπως πάντα τα βιβλία έρχονται τελευταία στον κατάλογο επισκεπτών
χαιρετώ
Γαβριήλ
Δημοσίευση σχολίου