Τετάρτη 25 Απριλίου 2018

Ο Νους Θολώνει...

O Νους μου Θολώνει...
Recuerdos de una juventud ya pasada, hoy quedan las cenizas en forma de timbres fiscales, para ver y llorar la perdida de los sueños, los que nunca pudo alcanzar.
Ο νους μου θολώνει κοιτώντας τα πολύχρωμα χαρτόσημα πάνω στο ενδεικτικό μιας παιδικής ηλικίας, αυτά που πίστευες ότι θα σου εξασφάλιζαν την κατάκτηση του κόσμου, σήμερα κλαις για το ξεγέλασμα των ονείρων σου αυτών που ποτέ δεν μπόρεσες να κατακτήσεις.


Sevasti Boutos Συγκινήθηκα , γιατί μέσ'τον εμφύλιο εσύ πήγαινες στο σχολείο , αριστεύοντας στα αρχαία Ελληνικά και σε όλα τα μαθήματα , σε νυχτερινό Γυμνάσιο , εξατάξιο της εποχής , που σημαίνει ότι εργαζόσουν την ημέρα για να τα βγάλεις πέρα, σε μια εποχή μεγάλης ανεργίας και μιζέριας. Ένα Εύγε είναι λίγο, και ο σεβασμός στο πρόσωπό σου παραμένει, όπως το γνωρίζεις, αλλά ενισχυμένος με πάμπολλα συναισθήματα . Καλό βράδυ Γαβρίλη μας, ασυναγώνιστε Άνθρωπε.
Manage
Reply17hEdited
Gabriel Panagiosoulis Αγαπητή μου κ. Sevasti Boutos Το σχόλιό σου βγαλμένο μέσα απ την καρδιά σου, γεμάτο ειλικρινά αισθήματα για τα οποία σε ευχαριστώ... Τώρα από μικρό παιδί μου άρεσε να διαβάζω αλλά και να γράφω,,, όμως οι περιστάσεις της ζωής ήταν τόσο ανάποδες και σ...See More
Manage
Reply4h
Sevasti Boutos Ο σεβασμός στο πρόσωπό σου είναι και πρέπει να είναι αέναος , συμπαντικός και διαχρονικός στο γήϊνο επίπεδο. Μας τιμά η παρουσία σου .


No automatic alt text available.

Δεν υπάρχουν σχόλια: