Ποτέ μην Αγαπήσεις:
Θέλεις το γέλιο και η χαρά,
νάναι πάντα σιμά σου,
θέλεις να ζήσεις ευτυχής,
να λάμπει η ματιά σου,
θέλεις γλυκά να ζήσεις,
ποτέ μην αγαπήσεις.
***
Σε στήθη που καρδιοχτυπούν,
Εις όρκους μην πιστεύεις,
Σε χείλη που γλυκομιλούν,
Αγάπη μην γυρεύεις,
Τα ψεύδη θ’ απαντήσεις,
Όποιον και ν’ αγαπήσεις.
***
Οι τόσοι αναστεναγμοί,
Γρήγορα λησμονιούνται.
Τα όνειρα συντρίβονται,
οι όρκοι δεν τηρούνται.
Δεν θα μετανοήσεις
Εάν δεν αγαπήσεις.
***
Πανωραία Αλεξανδράτου.
***
Υ.γ. στην φωτογραφία η μητέρα μου ο Πατέρας μου κι εγώ, 1934, τα καλά χρόνια...
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
4 σχόλια:
Κι όμως αγαπήσαμε και η αγάπη μας (ευτυχώς) είχε ανταπόκριση, και βέβαια σ' άλλες περιπτώσεις (ευτυχώς λίγες) λουστήκαμε απογοήτευση...
Θησαυρός η φωτογραφία με τους γονείς σου!
Να 'σαι καλά φίλε και να χαίρεσαι τη ζωή κι όλους όσους έχεις γύρω σου και κοντά σου!
Καλησπέρα φίλε μου Στράτο...
Ψάχνοντας στα αρχεία μου σε τόσα πολλά χαρτιά που με πνίγουν βρήκα ένα χειρόγραφο ποίημα της μητέρας μου γραμμένο 2 Δεκέμβρη 1955... μου έκανε τέτοια εντύπωση ώστε το δημοσίευσα... Νομίζω θα είχε κάποια θλίψη στην ζωή της τα όνειρά της δεν πραγματοποιήθηκαν τα παιδιά της (2) μακριά της εγώ είχα φύγει 6 χρόνια πριν... και η ποιότητα ζωής στο χωριό σκληρή μοναξιά και μονοτονία... Σε ευχαριστώ φίλε μου
Είναι αλήθεια ότι διάβασα Πανωραία κι αμέσως πήγε ο νους μου στην κόρη σου.
Διαβάζοντας στην απάντησή σου ότι το έγραψε η μητέρα σου: είναι διπλός και ανεκτίμητος θησαυρός αυτό το χειρόγραφο ποίημα.
Κράτησέ το όχι μόνο στα αρχεία σου αλλά και στην καρδιά σου!
Καλημέρα φίλε μου Στράτο... Όσο τρέχει ο χρόνος ο νους μου τρέχει προς την παιδική μου ηλικία αυτή που γεννήθηκα και ψάχνοντας τα διάφορα χαρτιά ανακάλυψα αυτό το χειρόγραφο ομολογώ ότι με εντυπωσίασε για την καθαρή και σοφή σκέψη, αυτήν που αποτυπώνει πάνω στο χαρτί απόροια της πείρας της ζωής...
Χαιρετώ
Δημοσίευση σχολίου