Πέμπτη 17 Απριλίου 2008

Εκπληκτικό Περιηγητικό και τόσο κοντά μας!



Έτσι χωρίς να το έχω προγραμματίσει με παρέα από φίλους προ μερικών ετών και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2000 βρέθηκα περιηγητής -τουρίστας στη νότιο Αλβανία. Κάτω από την προστασία της UNESCO υπάρχει ένας αρχαιολογικός χώρος μισής ώρας απόστασης από τους Αγίους Σαράντα με ταξί.
Το όνομά του Βουθρωτό (Butrint) (Μια ξεχασμένη πόλη) λένε ότι πρωτοκατοικήθηκε από Έλληνες Κορίνθιους που πέρασαν απέναντι από την Κέρκυρα τον 7 αιώνα π.Χ. μια πόλη με 10.000 κατοίκους, οι Ρωμαίοι την κατέστρεψαν και ξαναχτίστηκε πάλι τον 2 αιώνα π.χ. ένας αρχαίος Ελληνικός χώρος, ένας Μεσογειακός μικρόκοσμος, από τους αρχαίους Έλληνες, Ρωμαίους Βυζαντινούς, ως τους Ενετούς.
Μετά από αλλεπάλληλες επιδρομές και φυσικές καταστροφές η πόλη εγκαταλείφθηκε κατά τον 14 αιώνα.

Ο Βιργίλιο μάλιστα πίστευε ότι ήταν η νέα Τροία συνδέοντας το χτίσιμό της με τον Αινεία, επίσης ο γιος του Πρίαμου Helenus και η Ανδρομάχη έφθασαν εκεί κυνηγημένοι από τους Έλληνες κι έχτισαν το Βουθρωτό, τη νέα Τροία. Ο Πλούταρχος μας ξαναλέγει για τον μύθο ότι ο Παν πράγματι πέθανε εδώ.
Έχει 3000 χρόνια ιστορίας που άφησε τα ίχνη της ώστε ο σημερινός επισκέπτης να περιπλανιέται ανάμεσα στα ερείπια και μνημεία διάφορων πολιτισμών. Ομολογώ ότι μου προξένησε έκπληξη η ξεναγός διερμηνέας της UNESCO ένα νεαρό κορίτσι -το οποίο βλέπετε στην φωτογραφία- για το πόσο κατατοπισμένη ήταν στο να μου εξηγήσει όλες μου τις ερωτήσεις, ακόμα και τις ιδιοτροπίες μου.
Μου έδειξε τα τείχη τη διαφορά των ελληνικών τειχών από τα ρωμαϊκά οι ρωμαίοι είχαν εφεύρει το μπετόν ενώ οι έλληνες όταν έχτιζαν τα αγκωνάρια στις γωνίες τα έκαναν κλειδωμένα σα δαγκάνες κλπ… η περιήγησή μου δεν είχε τέλος, οι Βυζαντινοί είχαν δημιουργήσει επισκοπή, με πήγε στο νυμφαίο χτισμένο το 200 μ.Χ.( είδα μια κρήνη με ένα ρηχό πηγάδι όπου έτρεχε νερό) δίπλα από την βυζαντινή Βασιλική.
Τα Βυζαντινά μνημεία μεταξύ άλλων περίπλοκα παλάτια με το Βαφτιστήρι του έκτου αιώνος και πολύχρωμα μωσαϊκά με φιγούρες άγριων ζώων, πουλιών και ψαριών σύμβολα του βαπτίσματος και της Χριστιανικής μετάληψης, κοινωνίας.
Τα Ρωμαϊκά τείχη, τα Ρωμαϊκά μπάνια, είδα την Πύλη των Λεόντων, την της λίμνης, το ιερό ιατρείο του Ασκληπιού, το Ελληνικό αμφιθέατρο, το Ενετικό κάστρο …
Έμεινα άφωνος μην πιστεύοντας τα μάτια μου, τόση ιστορία, τόσος πολιτισμός, ο ένας πάνω στον άλλο, αρχίζοντας από τις δικές μας Ελληνικές ρίζες.
Τα έλη της λίμνης Buntrint έχωσαν με λάσπη τα αρχαία μνημεία έως που Ιταλοί αρχαιολόγοι όπως ο Κόντε Luigi Ugoloni τα ανακάλυψαν περίοδο του 1920-1930.
Από το 1991 Έλληνες αρχαιολόγοι συνεργάζονται με το Αλβανικό αρχαιολογικό ινστιτούτο και με το ίδρυμα Butrint…
Πηγή εκτός της κυριοτέρας ξεναγού της UNESCO, The Butrint Foundation, UK registered charity No. 1017039, και Wikipedia.


Πέρασα μια συγκλονιστική μέρα γεμάτη εκπλήξεις, μέσα σε μια ανυπόφορη ζέστη, λυπήθηκα που δεν είχα καιρό να ολοκληρώσω την εξερεύνησή μου όλο αυτόν τον θησαυρό των τόσο πολλών συγκεντρωμένων πολιτισμών, από τους αρχαίους πρόγονούς μας. Ήμουν ο μόνος από την παρέα που επισκέφθηκε το Βουθρωτό, οι άλλοι προτίμησαν την ξάπλα και το τσίπουρο κάτω από την σκιά των δένδρων. Σαν έπεσαι ο ήλιος πήραμε το δρόμο του γυρισμού κοιμηθήκαμε στο χωριό Βρυσερά, όπου μαζί με την παρέα την επόμενη μέρα επισκεφθήκαμε το χωριό Σωτήρα ήταν μια εορταστική ατμόσφαιρα μια και ήταν η παραμονή της χριστιανικής εορτής του Σωτήρα κι εόρταζε ο ναός και το χωριό μαζί.
Το άλλο πρωί, ξεκινήσαμε για τα σύνορα όπου περάσαμε από Κακαβιά στην Ελλάδα.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης

Νέα Υόρκη

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Όταν έχεις το "σαράκι" μέσα σου, φίλε Γαβρίλη, ούτε κούραση σε πιάνει ούτε υπνηλία...
Παρ' ότι το συζητήσαμε και στο τηλέφωνο πριν το "μπλογκάρεις!!!", εντούτοις, έζησα μαζί σου την ξενάγηση και τις πληροφορίες.
Πράγματι, σπάνια εμπειρία, ίδίως για μας που ζούμε τόσο μακριά. Να είσαι πάντα καλά... (και ...πρόσεχε τις μικρούλες ξεναγούς...) Υιώτα Στρατή, ΝΥ

pylaros είπε...

Αγαπητή Υιώτα,
Η ζωή μας τρέχει κι όπως λέει ένα παλιό τραγούδι « όνειρο ήτανε και πάει,»
Όμως η σκέψη έχει σταματήσει επίμονη στο παρελθόν σε κάθε εντυπωσιακή στιγμή, σε κάθε λεπτομέρεια, στη μέλισσα που γεύεται τη γύρη των ανθέων, στη μύγα που πετά,
στο κουνούπι που ζουζουνίζει…

Ευχαριστώ

Γαβριήλ

Ανώνυμος είπε...

Γαβρίλη μου, χάρηκα μαζί σου την όλη εικόνα. Μας γέμισες και από περιγραφικής αλλά και πληροφοριακής πλευράς. Με λίγα λόγια ταξιδέψαμε πάλι μαζί, όπως πάντα. Πολύ ενδιαφέρουσα η εκδρομή. Μόνο που κάθε φορά που ακούω κάτι Ελληνικό ειδικά σε Νότιο Αλβανικό (τώρα) έδαφος, μου κακοφαίνεται. Όμως τι να λέμε τώρα.
Εύχομαι Καλό Πάσχα σε σένα και την οικογένειά σου. Βάνα.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Βάνα, ευχαριστώ για τις ευχές σου, ομολογώ ότι ούτε εγώ το ήξερα ότι υπάρχουν τέτοια ενδιαφέροντα ελληνικά και... αρχαία στην νότιο Αλβανία.
Φτάνοντας όμως εκεί ρώτησαν στην παρέα ποιος ενδιαφέρεται να μάθει, να δει, έκπληκτος δε, με έμαθαν τη διαφορά των Ελληνικών τειχών από των Ρωμαϊκών κλπ...
Ευχαριστώ

Γαβριήλ

Ανώνυμος είπε...

Γαβριήλ,η λεπτομεριακή περιγραφή ,
με ονοματα χρονολογίες και πολιτισμούς,δεμένα όλα σωστά,έδωσε μια εικόνα μιάς πόλις με μακρύ παρελθόν.
Το διέτρεξες με λεπτότητα,σεβασμο, ακρίβεια και "μεράκι"[όπως είπε η Γιώτα]
Το περπάτησα μαζί σου.
Σε ευχαριστώ γιά το ταξίδι.
σπύρος δαρσινός

pylaros είπε...

φίλε Σπύρο,
Πράγματι ήταν μια άγνωστη χαμένη πόλη νομίζω για πολλούς από εμάς.


ευχαριστώ

Γαβριήλ

Μηθυμναίος είπε...

Πράγματι εξεπλάγην!!! Πρώτη φορά ακούω για μια τόσο ενδιαφέρουσα "ξεχασμένη πόλη", με τέτοια ιστορία και μάλιστα στη Νότια Αλβανία.
Σ' ευχαριστούμε για όλες αυτές τις χρήσιμες πληροφορίες σου.
Καλή εβδομάδα και Καλό Πάσχα!!!

ΦΑΙΔΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΥ είπε...

Όλη αυτή τη κρυμμένη γοητεία της Ιστορίας που ξετυλιγόταν σιγά σιγά για να σε καταπλήξει, κατάφερες χωρίς ιδιαίτερη προσπάθεια, να μας μεταδώσεις αυτή σου την έκπληξη αλλά και τη μαγεία της ιστορίας, όταν αναδύεται! Αυτό ήταν ένα καλό πασχαλιάτικο δώρο. Καλό Πάσχα, σύγχρονε Οδυσσέα!

pylaros είπε...

Καλό Πάσχα, κι από εμένα φίλε Στράτο, σε κάθε γωνιά του κόσμου πάντοτε υπάρχουν ανεξερεύνητα σμαράγδια.

ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

-Κι όταν έφτασε στην χώρα που θα εύρισκε το "Χρυσόμαλλο Δέρας", είχε ζήσει στον κάτω κι επάνω κόσμο μια Οδύσσεια 20 χρονών.-
(...Τεμάχιον περίληψης στο πισινό εξώφυλλο του βιβλιου μου Αχ! Νάξερα.)

Σε μια έκθεση βιβλίων μια γυναίκα το πήρε στα χέρια της, το κοίταζε, το ξανακοίταζε το ξεφύλλισε τελικά μου λέει δεν μου κάνει, την ιστορία του Οδυσσέα την έχω ξανα-διαβάσει...
Ευχαριστώ φίλε Φαίδων που μου με αποκάλεσες Οδυσσέα...

Γαβριήλ

pylaros είπε...

I Thank you for your interest in my blog!
I try to connect to your webpage, but it does not work.

Gabriel