Κυριακή 26 Δεκεμβρίου 2010

Τέτοιες Χρονιάρες Μέρες:











Σημερινός Χιονιάς 26-27 Δεκεμβρίου 2010







Η ζωή απ' την ανάποδη,





Στα φορτηγά αργοκίνητα βαπόρια τέτοιες χρονιάρες μέρες στη μέση του πελάγου ήταν οι πιο ανιαρές, παίζανε πόκα με πέντε ή με εφτά χαρτιά. Παίζανε μέχρι να ξημερώσει, ή μέχρι να πάνε για βάρδια, η καπνιά από τα τσιγάρα ήταν σαν ακίνητη ομίχλη σε στεριά, εκεί υπήρχαν οι χαμένοι και οι κερδισμένοι, υπήρχε και της πόκας ο νόμος της μαγκιάς, όταν σηκωνόσουν να φύγεις κερδισμένος δημιουργούνταν καυγάδες, έτσι έπρεπε να είσαι και πολιτικός, να το προ-δηλώσεις, μάγκες όταν έρθει στα χέρια μου η τράπουλα να μοιράσω χαρτιά θα φύγω. Έτσι το έπαιζες καραμπίνας που λένε πήγαινες συνέχεια πάσο, αν έβλεπες κάτι το σίγουρο έριχνες αν όχι συνέχιζες πάσο. Όταν τελείωναν τα χρήματα στο πέλαγος έβγαιναν στο τραπέζι οι κούτες τα τσιγάρα. Άγρυπνοι με κόκκινα μάτια πήγαιναν για δουλειά, ήταν και από τους πολλούς καφέδες. Αλλά οι καυγάδες ήταν πιο συχνοί από οτιδήποτε άλλο. Μέχρι που ο λιπαντής της μηχανής ένας έλληνας από την Αίγυπτο μορφωμένος με γλώσσες, είχε μπαρκάρει από το Ρότερνταμ Ολλανδίας, όπου έκανε τον σερβιτόρο στο Μπαρ της Λούλας έβγαινε στην κουβέρτα ξετιναγμένος να αναπνεύσει μες το κρύο και την παγωνιά χωρίς σακάκι, τούχαν πάρει στα χαρτιά και το πουκάμισο που λένε, πέθανε ο φουκαράς στο πέλαγος. Ένας Μανιάτης φοβέριζε ότι θα φέρει την καραμπίνα, και το πιο παράξενο πάντοτε έχανε.

Νέα Υόρκη στην αρχή η ζωή φαινόταν βουνό, η δουλειά σκληρή μόλις και μετά βίας μπορούσες ν’ ανασάνεις, φίλους και γνωστούς δεν είχες αν ήταν κανένας βαπορίσιος ο.κ. αν όχι έπρεπε να αρχίσεις απ’ την αρχή με ήθη και έθιμα στεριανά.
Παίζαμε λοιπόν πόκα, είχα πέντε κόκκινα χαρτιά καρά και κούπες, ο συμπαίκτης μου, μου έλεγε δικαίωμα να σκεφτεί μετά με κοίταζε να με ψυχολογήσει, κάπνιζε δεν μιλούσε… καπνίζαμε όλοι, εκεί που τους είχα όλους σίγουρος ξύπνησα, έτριψα τα μάτια μου, μωρέ τι παράξενο όνειρο αλλά για καλό κακό ας σημειώσω τα πέντε τραπουλόχαρτα που είχα. Πήρα μολύβι και χαρτί έγραψα τους αριθμούς και ξαναπήγα για ύπνο. Το μεροκάματο άρχιζε νωρίς 5 τα χαράματα.
Ο κινέζος που πουλούσε εφημερίδες τσιγάρα κλπ. δεν έκλεινε ποτέ, περαστικός για τη δουλειά μου πρωί, σκέφτηκα να παίξω τα 5 νούμερα σε λόττο;
Μπαίνω μέσα του τα δίνω, μα μου λέει χρειάζεσαι έξη νούμερα, και το συμπληρωματικό, βάλε ότι θέλεις εσύ, του λέω! Πήρα την απόδειξη την πέταξα στην τσέπη μου και την ξέχασα. Δεν είπα κανενός τίποτα, άλλωστε τι μπορείς να πεις όταν δεν έχεις τίποτα το συγκεκριμένο; Φαντάσου να έλεγα ότι είδα στον ύπνο μου τα νούμερα της πόκας. Ανοησίες σκέφτηκα. Ποιος πορεύεται με όνειρα;





Τετάρτη κλήρωνε, την Πέμπτη από περιέργεια κοίταξα την εφημερίδα, μωρέ μπράβο τα 5 νούμερά μου ήρθαν αλλά εφόσον δεν είχα το έκτο και το συμπληρωματικό μου έδωσαν το δεύτερο βραβείο.
Δεν πίστευα στα όνειρα, αλλά αν έδινα λίγη σημασία κι αν έκανα τους κατάλληλους συνδυασμούς εφόσον το λόττο είχε 40 νούμερα δηλαδή αν έπαιζα τα 5 νούμερα συν ένα και συν ένα το συμπληρωματικό σήμερα θα είχα εκατομμύρια.
Αλλά έτσι είναι η ζωή, πρέπει να την πάρουμε όπως έρχεται, όχι όπως θα θέλαμε να ήταν.
Γαβριήλ Παναγιωσούλης

26 σχόλια:

Dennis Kontarinis είπε...

Γειά σου φίλε Γαβρίλη και χρόνια πολλά σε σένα και την οικογένειά σου
Πάρα πολύ ωραίες οι ναυτικές σου αναμνήσεις αλλά και πι στεριανές.
Όλα αυτά που γράφεις φίλε μου, πίστεψέ με, είναι ένας πνευματικός θησαυρός.
Ελπίζω να καταφγέρω να σε δω μέσα στην βδομάδα αν σταματήσει το χιόνι.
Νάσαι καλά
Ντένης

Αστοριανή είπε...

...μνήμες...μνήμες...μνήμες...
αστείρευτες, γεμάτες συναίσθημα...

"...ποιος πορεύεται με όνειρα..."

Όλοι μας,
Γαβρίλη μου,
όλοι μας,

έστω κι αν τα ...ξεχνάμε όταν ανοίγει το μάτι του ο ..."κύκλωπας" ήλιος...

Ποιος ξέρει;
με το νέο χρόνο, κάποιος θα είναι ο τυχερός.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ για όλους,
Υιώτα-Δημήτρης

Γιαγιά Αντιγόνη είπε...

Εύχομαι καλή χρονιά στην οικογένεια σας.

Πάντα με συναρπάζουν τα γραπτά σας με γυρίζουν χρόνια πίσω.
Τότε που συντρόφευα τον καπετάνιο μου που δεν είναι πια κοντά μας.
Στα φορτηγά...
Στις γιορτές μεσοπέλαγα..
Πρωτοχρονιές στον Πάναμα.. στη Σιγκαπούρη..

Σας θαυμάζω και σας ευχαριστώ πολύ.

Μηθυμναίος είπε...

Καλημέρα,
Πρώτα να ευχηθώ Χρόνια Πολλά σε σένα, στην οικογένειά σου και στους επισκέπτες του blog σου! Να ‘στε όλοι καλά!!!

Ποιος πορεύεται με όνειρα; αναρωτιέσαι… Θα συμφωνήσω με τη Υιώτα… Όλοι μας! θα πω κι εγώ.
Και… με τη σειρά μου ήθελα να ρωτήσω: γιατί να μην είναι η ζωή όπως τη θέλουμε; Αφού αυτό επιδιώκουμε… δεν είναι αδικία;

Τέλος πάντων, καινούργιος χρόνος έρχεται… ας ξανακάνουμε όνειρα και μ’ αυτά να πορευτούμε… ποιος ξέρει…

pylaros είπε...

Γεια σου φίλε Ντένη,
Πρώτα απ όλα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ,
Μετά αν πίστευα στα όνειρα σήμερα μπορεί να είχα λεφτά!
Ξέρεις η φωτογραφία αυτή είναι που παίζαμε πόκα με φίλους ναυτικούς στο σπίτι μόλις είχα έρθει από Γουατεμάλα στη Νέα Υόρκη...
κατά τα άλλα φίλε σήμερα ξεχιόνιζα ν΄ανοίξω διάδρομο να βγω έξω από την αυλή. το αυτοκίνητο είναι χωμένο στα χιόνια δεν προβλέπω πριν το νέο έτος να μπορέσω να το κινήσω και τότε αν...
Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Χρόνια σας πολλά αγαπητή μου Υιώτα, Δημήτρη,

Μνήμες και αναμνήσεις είναι σαν το αλάτι στη σημερινή μας ζωή.
Ονειρα, ξέρεις ποτέ δεν τα πίστεψα αλλά από τότε άρχισα και τα πιστεύω, αλλά πράγμα παράξενο δεν ξαναείδα τέτοιο όνειρο.

Σας Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Γιαγιά Αντιγόνη.
Χρόνια Πολλά, Ας μου επιτραπεί να πω ότι είσαι η μοναδική (στην συντροφιά μας) η οποία έχεις ζήσει κάποια πείρα από τη ζωή του ναυτικού!

Ξέρω ότι, το ότι πέρασε δεν ξαναγυρίζει, αλλά για εμένα συγκρίνω τις δύσκολες στιγμές του τότε με το σήμερα, και παρατηρώ το πόσο έχουν αλλάξει οι καταστάσεις τα ταμπού των ανθρώπων.
¨ομως οι αναμνήσεις του τότε είναι τόσο γνήσιες τόσο θαλασσοδερμένες ώστε μου φαίνεται ότι μου δίνουν ένα έναυσμα στη σημερινή μου ζωή, μια καρτερία,μια διαφορετικότητα, μια φιλοσοφία έξω από την μεταναστευτική καθημερινότητα.

Ευχαριστώ πολύ
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλημέρα φίλε μου Στράτο,
Εύχομεθα κι εμείς Χρόνια σας πολλά μαζί με την οικογένεια σου.

Αυτό φίλε του το πιος πορεύεται με όνειρα είναι μέσα μας η ατομική μας πίστη, είναι κάτι που πολλές φορές ντρέπεσαι να το εξομολογήσεις σε φίλο ακόμα και στη γυναίκα σου.
Εκ των υστέρων μου έλεγαν όλοι μα γιατί δεν μας είπες τα νούμερα του ονείρου θα σου λέγαμε εμείς τους συνδυασμούς για να κερδίσεις.
Ε! απλούστατα γιατί δεν το πίστευα.

Το παραδέχομαι ότι είναι αδικία η ζωή να μην έρχεται όπως την θέλουμε, όπως την προγραματίζουμε...
αυτό είναι αδιανόητο, αλλά είναι μια ωμή πραγματικότητα.
Χίλια ευχαριστώ, με τις καλλίτερες ευχές μας για ένα καινούργιο χρόνο να ικανοποιήσει όλα μας τα όνειρα!

Με αγάπη
Γαβριήλ

Σπυρος Δαρσινός είπε...

ΓαβριήΛ ,είσαι από τις σπάνιες περιπτώσεις ανθρώπου που θυμάσαι και τις τελευταίες λεπτομέρειες του παρελθόντος σου χωρις να χάνεις το νήμα του σήμερα και την διόραση του άυριο.Και το πιό σπουδαίο είναι οτι δίνεις χρώμα και στα δευτερεύοντα πράγματα που, με τον άλφα ή βητα τρόπο, καθορίζουν τον χαραχτηρα του ατόμου και την την ποιότητα[γενικότερα] της ζωής μας.

pylaros είπε...

Ax! Αγαπητέ μου Σπύρο,
Πίστεψέ με, στον κλειστό αέρα, μάλλον το κλειστόν περιβάλλον του σπιτιού, (κλειστο εννοώ από το κρύο τα χιόνια δεν μπορείς να κυκλοφορίσεις)
Από το φυσικό χάσμα διαφοράς ηλικίας, ανάμεσα σε συνήθειες, νοοτροπίας παππού, με εκείνο της νέας σημερινής γενιάς, βρίσκω απάγκιο, στη μοναξιά της σκέψης, εκεί ξαναβρίσκω τον παλιό μου εαυτόν αυτόν που μόνος γύριζε στον πλανήτη μας κι εκεί θυμούμαι τα περασμένα, μάλιστα παίρνω θάρρος
και συνεχίζω να έχω μια δική μου διαφορετική προσωπικότητα, από αυτήν του σύγχρονου περιβάλλοντός μου. συγκρίνω και παρατηρή κι αυτό με ευχαριστεί, με ξεκουράζει.

Μου άρεσε το σχόλιό σου (είσαι από τις σπάνιες περιπτώσεις ανθρώπου που θυμάσαι και τις τελευταίες λεπτομέρειες του παρελθόντος σου χωρις να χάνεις το νήμα του σήμερα και την διόραση του άυριο.)

Είναι μια τρισδιάστατη παρομοίωση
'του χθες του σήμερα και του αύριο'

Ευχαριστώ
Σας εύχομαι Χρόνια Πολλά

Γαβριήλ

Justine's Blog είπε...

Γαβρίλη μου,
Ωραία σας πάνε τα χιόνια και τα ξεχιονίσματα. Επί το έργον σας βλέπω και σας απολαμβάνω. Κι εμείς εδώ αραχτοί με χιόνια στα πεζοδρόμια και ήλιο στον ουρανό.
Χρόνια πολλά με υγεία, αγάπη και ευημερία ο Νέος Χρόνος.
Φιλί ηλιόλουστο

Μαριάνθη είπε...

Χιόνι, χιόνι, χιόνι αφράτο και λευκό να χορτάσει το μάτι λοιπόν!!
Πόσες εικόνες πόσες αναμνήσεις και συγκινήσεις δεν κρύβουν άραγε τούτες οι μέρες;Να σαι καλά κ. Γαβριήλ που τις ομορφαίνεις με την πένα σου και τις νοσταλγικές σου θύμησες.
Πολλούς χαιρετισμούς στην κ. Ορτένσια και να χαίρεσαι πάντα με την οικογένειά σου.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Ιουστίνη,
Σε δυο μέρες αλλάζει ο χρόνος,
σου εύχομαι λοιπόν ευτυχισμένος να είναι ο καινούργιος χρόνος γεμάτος υγεία.
Χιόνια είναι το αναγκαίο κακό, ακόμα προσπαθούμε να ξεκολήσουμε το αυτοκίνητα...
Ευχαριστώ
Χαιρετισμούς
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,
Μας ήρθε ο Χειμώνας, και διερωτώμαι; μα ήταν ανάγκη να χιονίσει, ναι μεν το λευκό χρώμα είναι το της αγνότητας αλλά η ανθρώπινη κυκλοφορία δυσχεραίνεται πολύ.
Η Ορτένσια κι εγώ σας ευχόμεθα καλή και χαρούμενη Πρωτοχρονιά, μαζί με Νίκο παιδιά.

Ευχαριστώ
Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

Happy New Year!

Best wishes to ALL,
Yiota and Dimitris,
Westbury, NY

Unknown είπε...

Καλημέρα

Καλή χαρούμενη και ευτυχισμένη χρονιά
από καρδιάς

Καπτάν Δημήτρης

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ι. Ν. Αγ.Βαρβάρας-Οσ. Σάββα είπε...

Αγαπητέ κ.Γαβριήλ,

μπορεί το χιόνι να σας δημιουργεί προβλήματα, αλά εμείς εδώ στην Ελλάδα σας ζηλεύουμε.
Τέλος πάντων.
Πέρασα να σας πω τα "Χρόνια Πολλά"
Εύχομαι ο Πανάγαθος Θεός να σας χαρίζει υγεία και κάθε καλό και το λευκό του χιονιού να αντικατοπτρίζει το λευκό της ψυχής μας.

Χρόνια Πολλά και Καλή Χρονιά

π.Γερασιμάγγελος

pylaros είπε...

Καλημέρα Καπταν Δημήτρη, Χρόνια σου πολλά, ακόμα και η ιστοσελίδα σου μυρίζει θάλασσα.

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητέ μου π. Γερασιμάγγελε,
Χρόνια πολλά και καλά,

Ευχαριστούμε πολύ δια τις ευχές σου είθε ο καινούργιος χρόνος να μας φέρει υγεία και ειρήνη στον κόσμο ολόκληρο



παρατηρώ ότι πολλοί Κεφαλλήνες έχουν διπλα ονόματα, ο μπάρμπας που λεγόταν Γερασιμοπαναγής, μικρά παιδιά τον φωνάζαμε σκέτο Παναγής, όταν πέθανε μάθαμε ότι λεγόταν Γερασιμοπαναγής, έτσι ήταν γραμμένος στα κατάστιχα της κοινότητας.

Χρόνια Πολλά
Με εκτίμηση
Γαβριήλ

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
pylaros είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΣΑΣ ΔΙΝΩ ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΕΥΧΕΣ
ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΧΡΟΝΟ
ΠΑΝΠΛΟΥΤΟΙ ΝΑ ΣΤΕ ΣΤΗ ΧΑΡΑ
ΚΑΙ ΠΑΜΦΤΩΧΟΙ ΣΤΟΝ ΠΟΝΟ.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ.

pylaros είπε...

Ευχαριστώ για τις ΕΥΧΕΣ σου SKROYTZAKO,
Καλή Χρονιά με υγεία

Γαβριήλ

Γιώτα Φώτου είπε...

Πολλές ευχές για μια ευτυχισμένη χρονιά

pylaros είπε...

αγαπητή μου Γιώτα,
Ευχαριστώ για τις ευχές,
ευχόμενος έναν καινούργιο χρόνο γεμάτο υγεία και χαρά.

Γαβριήλ