Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

Αν υπήρχε μια αληθινή Μαργαρίτα,



Ήρθες, ήρθες καλοκαίρι κι ο Θεός πολλά με το άγιο του το χέρι σκόρπισε καλά…
Έτσι άρχιζε ένα τραγούδι που μας μάθαιναν στο σχολείο λίγο πριν τις εξετάσεις..
Σήμερα μας είναι άγνωστο του τι θα μας φέρει τούτο το καλοκαίρι, έτσι κι εγώ σκεπτόμενος τα παλιά, κοίταξα να κόψω μια μαργαρίτα να την ξεφυλλίσω, αλλά αυτές που βρήκα ήταν όλες ζωγραφιστές.

Αν υπήρχε μια αληθινή μαργαρίτα!
Στην ζωή μου περπάτησα σε αρκετές ανθρώπινες κινούμενες αμμουδιές, καμιά τους δεν στάθηκε ικανή να με νικήσει, τώρα όμως μετά την ωρίμανση της ηλικίας ξανάρχεται στη μνήμη νοσταλγικά η νοοτροπία του τότε περιβάλλοντος.
Ταξί, ταξί, άνοιξε την πόρτα και μπήκε, κάθισε δίπλα μου, ήταν μια παρδαλή, έτσι κάπως μεσόκοπη, κάπως νοστιμούλα.
Πήγαινέ με στο ράστρο είπε, μια γειτονιά όπου ζούσαν μετανάστες έγχρωμοι από την Τζαμάικα είναι αυτοί που τους είχε φέρει η αμερικανική εταιρία μπανανών United Fruit Co. για τις φυτείες της ως άτομα πιο αντοχής από τους ντόπιους ιθαγενείς. .
Ο δρόμος ήταν από χώμα, είχε βρέξει και οι ρόδες του ταξί χωνόταν στην λάσπη.
Η επιβάτης μου βιαζόταν να φθάσει στην ακρογιαλιά, την ήξερα από πριν ήταν δασκάλα σε σχολείο της γειτονιάς.

Στην διεύθυνση αυτή ζούσε μια γυναίκα μετανάστης έγχρωμή είχε την φήμη ότι μπορούσε να σου πει την τύχη καπνίζοντας ένα πούρο με προσοχή να μην της πέσει η στάχτη κι ανάλογα με το σχήμα της θα ήταν και το μέλλον σου, η τύχη σου.
Δεν ξέρω πιο πολλά.. έμεινα με τον στόμα ανοιχτό, από την έκπληξη, μου έκανε εντύπωση η επιβάτης μου, δασκάλα το επάγγελμα, αυτή που μαθαίνει γράμματα τα παιδιά, να πιστεύει σε τέτοια, μάλλον κάποια αγάπη θα είχε, ποιος ξέρει; Κοίταξα γύρω μου αν υπήρχε μια κάποια μαργαρίτα να της την δωρίσω ώστε να την ξεφυλλίσει να μάθει την τύχη της. Έλα όμως που στα τροπικά δεν φυτρώνουν μαργαρίτες!

Δεν υπήρχε ούτε μια.
Γαβριήλ Παναγιωσούλης

9 σχόλια:

Margarita είπε...

με κάλεσε το όνομα...

αυτό το τρυφερό λουλούδι που μοιράζεται τις αγωνίες.. τις αμφιβολίες μας...

μ' αγαπά, δεν μ' αγαπά
με σκέφτεται ή όχι...

όλα γύρω είναι τόσο ρευστά..

κάτι όμως μένει αναλοίωτο

η ανάγκη μας για αλήθεια!!!

Καλό Καλοκαίρι.. όμορφο και
χρωματιστό σας εύχομαι :) ***

Dennis Kontarinis είπε...

Φίλε Γαβρίλη
Η αναζήτηση της τύχης μεσα από φυσικά φαινόμενα ή αντικείμενα είνα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης αγωνίας. Και στους τόπους που εταξίδεψες και έζησες οι άνθρωποι πιστεύουν πιό πολύ πως μπορούν να προβλέψουν την τύχη τους ακόμα και από τα πιό απίθανα πράγματα. Πάνω σ΄αυτό βασίστηκαν οι αυτοσχέδιοι μάγοι, οι τσιγγάνες, οι χαρτορίχτρες και βγάζουν τρελό μεροκάματο
Νάσαι καλά
Ντένης

Mary Ka είπε...

Μ' αγαπά, δε μ΄αγαπά...
Πρόσμενε να μάθει το τυχερό της όπως τόσοι άλλοι σε όλον τον κόσμο, ορθολογιστές και μη.
Γιατί ποιός μας λέει ότι η σημερινή πρόληψη και η σημερινή μαντεία ή και ό,τι ονομάζουμε μεταφυσικό δεν θα είναι επιστημονικά εξηγήσιμο και φυσικό και αντικέιμενο επιστημονικής έρευνας, μετά από πολύ χρόνο?

pylaros είπε...

Μαργαρίτα μου,
Το τρυφερό αυτό λουλούδι που όπως λες μοιράζεται τις αμφιβολίες και αγωνίες των ανθρώπων,
θα έλεγα το λουλούδι που του εκμυστηρεύομαστε τα μυστικά μας...

Ευχαριστώ σε

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Φίλε Ντένη λογικά μιλάς,
αλλά μας έχει πιάσει όλους μας μια καλοκαιριάτικη ατονία,
λες και είμαστε ναυαγοί μιας καινούργιας εποχής, όλοι προσπαθούμε να προγραμματιστούμε για το ερχόμενο θέρος, λες και είμαστε υπολογιστές...

Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Η τέχνη του άγνωστου μέλοντος πάντοτε ελκύει, όλοι ψάχνουν για μια Πυθία, είναι ένα πιστεύω ή ας πούμε ένα κλαρί αγωνίας ή ανθρώπινης περιέργειας, για να εξερευνήσουν το μέλον έστω κι ας ξέρουν ότι όσο ανυπομονούν και τρέχουν τόσο πιο γρήγορα θα έρθει το τέλος...

Ευχαριστώ αγαπητή μου Mary Ka

Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

"ΜΑΡΓΑΡΙΤΕΣ ΝΑ ΜΑΔΑΩ.."ΛΕΕΙ ΕΝΑΣ ΣΤΙΧΟΣ.
ΤΙ ΚΑΡΔΙΟΧΤΥΠΙΑ!!!
ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΣΕ ΙΔΙΟΥΣ ΡΥΘΜΟΥΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΧΤΥΠΟΥΝ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΛΑΤΗ ΚΑΙ ΜΗΚΗ ΤΗΣ ΓΗΣ.
ΑΚΟΜΗ ΕΝΑ ΑΡΩΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΘΕΜΑ !!!
ΠΕΡΑΣΑ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΧΤΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΘΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΨΟΦΙΑ ΑΠΟ ΜΑΚΡΙΝΗ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΚΔΡΟΜΗ.
ΠΟΛΛΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ.

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου,
μόλις τώρα σου έγραψα και για την Ελένη...

Όσο για ...μαργαρίτες,
όταν ανθίσουν, θα δεις πόσες!!!!!!!!!!!!!!!!

Φιλία και φιλιά,
Υιώτα
αστοριανή

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,

Ευχαριστώ για το πέρασμά σου από το φτωχικό μου.
Προς το παρόν έχουν στο σχολείο εξετάσεις οπότε συμβάλλω κι εγώ με το να πηγαινοφέρνω εγγόνια μου,
Χαιρετισμούς
ευχαριστώ

Γαβριήλ