Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2011

Έτσι, Για Μια Φορά Ακόμα…








Στην ζωή μου μέσα πάντα μου αρέσει να μαθαίνω κάτι καινούργιο, έχω επισκεφθεί πολλές δεκάδες χώρες στον κόσμο, σε όλες αυτές αναμιγνύομαι με τους ντόπιους, και προσπαθώ να μάθω, τα πιστεύω τους, την ιστορία τους…
Έτσι για μια φορά ακόμα επισκέφθηκα φιλοξενούμενος τη μυθική χώρα, όπου η φιλοξενία είναι συνώνυμη με την Μπέσα σύμφωνα με τον συγγραφέα Ισμαέλ Κανταρέ σε κάποιο βιβλίο του που είχα διαβάσει πριν χρόνια.

Η συνομιλήτρια μου δασκάλα σε δημοτικό σχολείο της Πρεμετής με κοίταξε με έκπληξη, έβγαλε μια φωνή και είπε, σε άλλη γλώσσα Αλβανική που εγώ δεν κατάλαβα αλά μου τα εξήγησε μετά που χωρίσαμε η κυρία φίλη και γνωστή μου η οποία χρησίμευε σαν διερμηνέας
. Της έδωσα την εντύπωση όχι ενός κοινού ανθρώπου, αλλά ενός πολύ έξυπνου που ξέρει πολλά. Δεν έδωσα καμία σημασία… το όνειρό της δασκάλας ήταν να μάθει Αγγλικά, παρέα μας ήταν και δυο χαριτωμένα παιδάκια της 8-10 ετών. Η σκηνή σε καφετερία της Χιμάρας, όπου απολάμβανα ένα νόστιμο εκμεκ-καταϊφ
Στην συζήτησή μας πάνω πάντα μέσω διερμηνέα τι ρώτησα τι διδάσκει, πόσες τάξεις έχει το σχολείο, για τα περίχωρα της Πρεμετής που ήταν όλα Ελληνικά, για τις μάχες των Ελλήνων, μας τα είχαν μάθει στο Ελληνικό σχολείο της είπα…
Τη ρώτησα αν θεωρούσαν τους εαυτούς τους απόγονους των Ιλλυρών, γιατί η σημαία τους έχει τον Βυζαντινό δικέφαλο αετό, «τουλάχιστον έτσι νομίζω,» αν όλοι οι Αλβανοί της διασποράς μιλάνε την ίδια γλώσσα, Κόσσοβο, Σκόπια, κλπ.
Υπολόγισα μορφωμένη γυναίκα θα πρέπει να με κατατοπίσει, στις απορίες μου.
Μια όμορφη τεράστια παραλία στην τοποθεσία Λιβάδι περίπου 10-15 χιλιόμετρα από τη Χιμάρα.
Εκεί πηγαίναμε για μπάνια, με το προηγούμενο καθεστώς ήταν στρατιωτική ζώνη απαγορευόταν η πρόσβαση.
Εντυπωσιάστηκα από τα καταφύγια πολεμίστρες χωμένες στη γη, ερειπωμένες, απομεινάρια μιας επίδειξης ισχύος του προηγούμενου καθεστώτος.
Εκεί συνάντησα και τον σύζυγο της δασκάλας, καθηγητής κι αυτός νομίζω γυμναστικής ήταν μπλεγμένος στην πολιτική και γύριζαν να αγοράζουν ψήφους για κάτι εκλογές που ερχόταν.
Απέναντι από την παραλία μακριά φαινόταν μια γλώσσα στεριάς προς το βορειοδυτικό μέρος. Προσπαθούσα να καταλάβω, η Κέρκυρα είναι πιο νότια, ρώτησα τον άνδρα αυτόν. Ναι, είναι ο Αυλώνας μου είπε.

Μετά η συζήτηση άνοιξε για τις τόσο γνωστές Αλβανικές τοπωνυμίες, όπου πολλές φέρνουν Ελληνικές ρίζες, για την δημιουργία του κράτους το 1912, για κατάκτηση της Αλβανίας από τους Ιταλούς πριν τον Β! παγκόσμιο πόλεμο…
Μια συζήτηση όπου ανταλλάσαμε απόψεις χαμογελώντας. Μετά έφυγε να πάει στη γυναίκα του πιο πέρα.
Σαν βράδιασε, η οικογένεια όπου με φιλοξενούσε πήγαμε σε εστιατόριο εκεί στην παραλία για φρέσκο ψάρι. Ο φίλος που μου έκανε τον διερμηνέα μαζί με τους άλλους και τις γυναίκες άρχισαν να γελούν. Τους κοίταξα κατάπληκτος,
Ξέρεις τι μας είπε στο τέλος αυτός που συζητούσατε μαζί, ότι θα πρέπει να είσαι κατάσκοπος… με τόσα που ξέρεις και ερωτήσεις που κάνεις, φαίνεσαι ύποπτος… εδώ φάνηκε και η επιρροή της συζύγου του…
Έστω κι αν ομολόγησα, ότι δεν ξέρω τίποτα…
Γαβριήλ Παναγιωσούλης

13 σχόλια:

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Φτηνά μου φαίνεται την γλυτώσατε. Ευτυχώς που δεν ήταν το προηγούμενο καθεστώς, γιατί τότε...ούτε εκεί δεν θα είχατε πάει.
Εγω τους συναναστρέφομαι στη δουλειά μου (είμαι στο Τμ. Αλλοδαπών με αρμοδιότητα στις άδειες διαμονής) είναι πολύ καχύποπτος Λαός και δύσκολα κερδίζεις την εμπιστοσύνη τους.
Καλό βράδυ απο την Ζάκυνθο
με εκτίμηση
Χαρά

Αστοριανή είπε...

Αν και τα είπαμε...
Γαβρίλη μου,
ναι, είναι 'αλλος "κόσμος"...
Θα περάσουν χρόνια για να αιστανθούν
ολοκληρωμένοι.
(τα...ξέρω από παλιούς ενοίκους, στο 30-63 32 ο δρόμο στην αστόρια,,,)
Χαιρετισμούς,
Υιώτα

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή μου Χαρά
Ὰνθρωπος εῖναι πάντοτε περίεργος να ὲξερευνήσει καινούργια μέρη και κουλτούρες, ὲτσι λοιπόν κι ὲγώ μαζί ὰσφαλῶς με παρέα περάσαμε μια ὲβδομάδα σαν περιηγητές, μια καινούρια περιπέτεια
Πάντα εἶχα στο νου μου να επισκεφτῶ το φιόρο του Λεβάντε, μέχρι σήμερα δεν τα κατάφερα, ἶσως στο προσεχές μέλλον.

Ευχαριστὼ πολύ

Με εκτίμηση
Γαβριήλ

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα,

Όσο προχωρά η ηλικία τόσο πιο πολύ ψάχνω, ερευνώ,
αλλά εφόσον υπάρχει η δύναμη ας τα λέμε όλα καλά.

Επειδή είμαι έξω από την Πόλη της ΝΥ μου είναι δύσκολο να συνδεθώ με το δικό μου ΙΝΤΕΡΝΕΤ, έτσι σας απαντώ σαν ανώνυμος από ξένο ιντερνετ..
Χαιρετισμούς
Ευχαριστώ
Γαβριήλ

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Αγαπητέ Γαβρίλη
Το "Φιόρο του Λεβάντε" κι εγω προσωπικά σε περιμένουμε όποτε τ αποφασίσεις.
Με εκτίμηση απο τη γειτονιά
Χαρά

Μαριάνθη είπε...

Τραγελαγικές καταστάσεις. Μη χάνεις το θάρρος σου κ. Γαβριήλ.
Πολλούς χαιρετισμούς.

Μηθυμναίος είπε...

Καλημέρα, μόνο για ένα σύντομο κι από καρδιάς χαιρετισμό... από δανεική σύνδεση... Θα διαβάσω με την ησυχία μου το κείμενο και θα τα πούμε.

Με τους χαιρετισμούς μου!

Υ.Γ. Αλήθεια, τί έγινε και εμφανίζεσαι σαν "Ανώνυμος";
Γράψε μου στο μέιλ.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Χαρά,

Ευχαριστώ πολύ πολύ ευγενικό εκ μέρους σου, μα και από φιόρο θα έλεγα της γειτονιάς μας

Ευχαριστῶ
χαιρετῶ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,

Πάντοτε μου άρεσε να επισκέπτομαι άλλα μέρη, λαούς και κουλτούρες,
Όσο αντέχω αυτό κάνω και σήμερα
Ευχαριστώ

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλημέρα φίλε μου,

Ευχαριστώ για την επίσκείσκεψή σου, είχε συμβεί ότι άνοιξα το ΠΥΛΑΡΟΣ από δανεικό ξένο υπολογιστή και για κάποιο λόγο δεν μπορούσα να συνδεθώ οπότε
ήμουνα σαν επισκέπτεις στο δικό μου μπλογκ, μετά βρήκα το κουμπί έκανα sign of και ξαναμπήκα με το δικό μου...
ΑΧ! αυτές οι τεχνολογίες!

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Dennis Kontarinis είπε...

Φτηνά τη γλύτωσες φίλε Γαβρίλη αν και εμφανησιακά είσαι πολύ κατάσκοπος
Καταλαβαίνεις ότι αν σε συλλαμβάνανε θα έκανες όλη την Παρέα να τρέχουμε για να σε βγάλουμε από τις φυλακές του Μπερίσα.
Ο Βαγγέλης που του το είπα ακόμα γελάει
Θα σε δω.

Dennis Kontarinis είπε...

Ξέχασα να σου πω
Αν αποφασίσεις επίσκεψη στη Ζάκυνθο θα σε στείλω σε αγαπημένους μου φίλους που θα σε περιποιηθούνε πάρα πολύ.
Τα λέμε

pylaros είπε...

Καλημέρα φίλε μου Ντένη,

Ε! τι να πω κι εγώ;
Τα είπες όλα, αφου κι εμφανισιακά μοιάζω για κατάσκοπος, μάλλον τα γυαλιά ηλίου αυτά θα φταίνε.
Με έκανες και γέλασα,

Όσο για επίσκεψη στο φιόρο του Λεβάντε, αν και αν και αν θα τα καταφέρω του χρόνου...

Ευχαριστώ

Γαβριήλ