Τα πέτρινα χρόνια, το σήμερα:

Στα πέτρινα χρόνια που μεγάλωσα, οι ξένες δυνάμεις είχαν καταλάβει τα πάτρια εδάφη με στρατό, με άρματα, με αεροπλάνα, με αραβίδες, μάλινχερ και ξιφολόγχες, οι Ιταλοί φινάτσοι φορούσαν καπέλα με φτερά, με πράσινα δίκοχα, και κράνη, με μπαλάσκες και σφαίρες, τα γερμανικά οπλοπολυβόλα τα κουβαλούσαν οι γερμανοί στρατιώτες στους ώμους με στολές χακί που έσκιαζαν τον κόσμο, τον απλό κοσμάκη.
Όταν έφυγαν, όταν πέθαναν, όταν σκοτώθηκαν, τα λάφυρα τις στρατιωτικές χλαίνες τις κάνανε οι έλληνες παλτά, τα κράνη σύκλους για να τρώνε τα γουρούνια, το δέρμα από τις μπαλάσκες παπούτσια, τα ελαστικά «ρόδες» σόλες, μάλιστα ήταν πιο φτηνά τα πέδιλα από την μπάντα της ρόδας, την πυρίτιδα προσάναμμα για να ανάψουν φωτιά τα κούτσουρα να μαγειρέψουν, τα όπλα αυτά που άφησαν οι κατακτητές οι έλληνες τα έκρυψαν και τα χρησιμοποιούσαν για να σκοτώνουν ο ένας τον άλλον, σύμφωνα με το τι πίστευε ο καθένας, σύμφωνα με τις ιδέες που μπορεί να ήταν ρωσόφιλες αγγλόφιλες, αμερικανόφιλες, μόνο ελληνικές δεν ήταν…

Ξέρετε η ιδέα που δεν έχει σάρκα και οστά αλλά μόνο μια άυλο ψυχική παρουσία, δηλαδή δεν είναι τρισδιάστατη, κάτι που δεν την βλέπεις και μόλα ταύτα για αυτή την ιδέα αν ήταν διαφορετική από του γείτονά σου σε σκότωνε… αυτά ήταν τα πέτρινα χρόνια.
Σήμερα η κατάκτηση της χώρας μας έγινε απ’ το Ευρώ
Έχουμε μια γη η Ελληνική γεμάτη ήλιο και θάλασσα, όπου φυτρώνουν κάθε λογής ανθεκτικοί ξενόσποροι.
Είμαστε σαν μια γερμανική αποικία, όπως και όλα τα μεσογειακά κράτη, δεν είναι ανάγκη πλέον να στείλουν στρατό με ξιφολόγχες για να κατακτήσουν τη γη μας, η κατάκτηση έγινε ήδη, με την συνεργασία αυτών που έβαλαν το ατομικό τους συμφέρον πάνω από την πατρίδα.
Παλαιά στα πέτρινα χρόνια τους έλεγαν δωσίλογους και τους εκτελούσαν, σήμερα τους λένε σεβαστοί εξυπνάκηδες… Έτσι όπως πάμε κάποια μέρα θα απελευθερωθούν τα μεσογειακά κράτη, τότε θα ξαναγυρίσουν στα εθνικά τους νομίσματά, ο γυρισμός θα είναι επώδυνος, φτωχός, ταπεινός, πειναλέος, αλλά θα γίνει, έτσι το ευρώ θα εξαλειφτεί από την κοινωνία μας…
Είναι σα να λέμε ένας κρυφός πόλεμος μεταξύ δολαρίου και ευρώ. Πολλοί δεν θέλουν να το πιστέψουν το αποκλείουν, ούτε κι εγώ θέλω να παραστήσω τον προφήτη, αλλά δυστυχώς υπάρχει και αυτή η προοπτική: Το να είναι αλήθεια…

Γαβριήλ Παναγιωσούλης