Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

Συνάντηση του Σαββάτου, 01/12/12





Στις φωτογραφίες οι συγγραφείς της Διασποράς: Δημήτριος Μουστάκης, Ντένης Κονταρίνης,   Γαβριήλ Παναγιωσούλης.

Σήμερα πρώτη Δεκεμβρίου σας ευχόμαστε  καλό σας μήνα, όπου και να βρισκόσαστε σε οποιαδήποτε γωνιά του Πλανήτη μας, όπως πάντα η συνάντηση του Σαββάτου πραγματοποιήθηκε ανταλλάξαμε απόψεις ήπιαμε το καφεδάκι μας  και δώσαμε ραντεβού για το επόμενο Σάββατο.



                            Απ’ το κυνήγι του μεροκάματου στην Νέα Υόρκη.

Μια άγρια συρτή σπαρακτική φωνή ξέσχισε τον αέρα. «Μη βαράς ρε! Έλληνας είμαι.» Γύρισα το κεφάλι προς την φωνή. Το αφεντικό είχε ρίξει έναν άνθρωπο στο πάτωμα και τον έδερνε. «Να και τούτη, να και την άλλη, που θα μου πεις ότι η πορτοκαλάδα μου είναι νερωμένη.» Βαρέθηκε να χτυπά, τον άφησε, σηκώθηκε από πάνω του, πέρασε τ’ ανοιχτά δάχτυλά του σα χτένα για να στρώσει τα μαύρα μαλλιά του, ήρθε πίσω από τον πάγκο και μου είπε:
            «Γιατί δεν ήρθες να βοηθήσεις;»
            «Δηλαδή, να κάνω τι;»   
            «Να χτυπήσεις κι εσύ, εκεί σε χρειαζόμουνα,» δεν του απάντησα, εξακολούθησα να δουλεύω στο καυτό μαντέμι,  ικανοποιώντας χιλιάδες ιδιοτροπίες, ανάμεσα στα τσόφλια, στ’ αβγά και στους ανθρώπους.
            Όταν τελείωσα τη δουλειά είχε ήδη αρχίσει να σουρουπώνει. Το αφεντικό φώναξε τον πιατά να κατεβάσει τα ρολά της πόρτας και να κλειδώσει από μέσα. Άνοιξε τα χέρια του κι αγκάλιασε το ταμείο, έχωσε τα χέρια του στα εντόσθιά του κι άρχισε να μετρά τις εισπράξεις της ημέρας, αρχίζοντας από τα κέρματα και τελειώνοντας με τα πράσινα χαρτονομίσματα. Μια βλαστήμια ξέφυγε από το στόμα του. «Σήμερα δεν είχαμε τόσο πολύ δουλειά, όπως άλλες φορές.» Μετά με φώναξε και μου είπε:
            «Κοίταξε να βρεις αλλού δουλειά, δεν κάνεις για το μαγαζί μου.»
Ήταν ένας κοντός στρουμπουλός από την Πελοπόννησο, απέναντι από την Κεφαλονιά, φορούσε παπούτσια με ψηλό τακούνι και παρίστανε τον άγριο.  
            Πέταξα τη βρώμικη ποδιά σε μια γωνιά, πήρα τα χρήματα του κόπου μου που μου έδινε με το βρώμικο χέρι του. Μετά φώναξε τον πιατά και του είπε να μου ανοίξει την πόρτα να φύγω και ξανά να κλειδώσει πίσω μου. Ήταν η γειτονιά του Bowery οδός Lafayette  and Broadway  της Νέας Υόρκης.
            Ένα βάρος ξέφυγε από το στήθος μου. Τα χείλη μου άνοιξαν κι ένας βαθύς χαρούμενος αναστεναγμός  όρμησε έξω, σφυρίζοντας για τη λευτεριά νου και σώματος. Απ’ τη χαρά μου έδωσα μια κλωτσιά στον αέρα και προσπάθησα να χαρώ τη στιγμή της λύτρωσής μου, κλείνοντας τα παράθυρα των υποχρεώσεών μου.
Χαρούμενος κατευθύνθηκα στο υπόγειο μετρό, στο σπίτι με περίμεναν με ανοιχτή αγκαλιά σε μια οικογενειακή ζεστή θαλπωρή, πήγα αποφασισμένος  ν’ απολαύσω  τη λευτεριά μου μαζί τους, έστω και προσωρινός. Άφησα  τις σκέψεις μου στο ντουλαπάκι του αύριο, για να χαρώ την παρούσα κατάσταση, αρνούμενος προς στιγμή να  σκεφτώ  ότι την ερχόμενη εβδομάδα νους και σώμα θα έβγαιναν παρέα για αναζήτηση δουλείας στα διάφορα γραφεία εργασίας της 8ηςΛεωφόρου και 40 δρόμων της Νέας Υόρκης.


Γαβριήλ Παναγιωσούλης





16 σχόλια:

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ στους διαπρεπείς συγγραφείς της διασποράς που μας κάνουν περήφανους και θαυμάζουμε την ευαισθησία τους.
Με εκτίμηση
Χαρά

Dennis Kontarinis είπε...

Διαπρεπείς συγγραφείς της διασποράς λοπιπόν σύμφωνα με τα λεγόμενα της πιό πάνω ωραιοτάτης κυρίας.
Κατ΄άλλους είμαστε λυκόπουλα, λόγω της νεαράς ηλικίας μας.
Πάντως είμαστε εδώ φίλε Γαβρίλη και θα είμαστε εδώ κάθε Σάββατο να πίνουμε το καφεδάκι μας. Όσο για το αφεντικό σου καλά έκανε και σε σχόλασε. Όφειλες να υπερασπιστείς το δίκαιο της απάτης της νερωμένης πορτοκαλάδας. Αμ πως!!

Μαριάνθη είπε...

ΚΑΛΟ ΣΑΣ ΜΗΝΑ!!!!

Ρισσιάνα είπε...

Καλησπέρα σας και καλό μήνα.
Χαίρομαι για τις Σαββατιάτικες
συναντήσεις σας. Τι καφεδάκι
πίνετε; ελληνικό; πολύ περίεργη
είμαι!
Πολλούς πολλούς χαιρετισμούς
Ρισσιάνα

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Χαρά, είναι και αυτή η συνάντηση του Σαββάτου το αλατοπίπερο της Ελληνικής ύπαρξής μας,
βλεπόμαστε οσο ακόμα αντέχουμε.

Ευχαριστώ
Με αγάπη

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Γεια σου φίλε Ντένη, εμείς τάπαμε κι από κοντά, όσο για την πορτοκαλάδα Ε! αυτό ήταν ένα μου μάθημα,
το κέρδος υπεράνω της ανθρωπιάς μα και του πατριωτισμού.

Ευχαριστώ

καληνύχτα

Γαβριήλ

pylaros είπε...

καλό σου Μήνα αγαπητή μου Μαριάνθη,

ευχαριστώ
χαιρετισμούς
με αγάπη

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλό σου μήνα αγαπητή μου Ρισσιάνα,

Ναι αυτή η συνάντηση μας αναζωογονεί
¨οσο για τον καφέ είναι αμερικάνικος όπως λένε στην Ελλάδα γαλλικού τύπου.


Για να πιεις Ελληνικόν καφέ είναι ειδικά μαγαζιά, τα οπόια δεν είνα στη γειτονιά μας αυτή,


Ευχαριστώ,
με εκτίμηση

Γαβριήλ

Μηθυμναίος είπε...

Ένα ακόμη πρωινό Σαββάτου... μια ωραία συνήθεια που πάτε σιγα σιγά να την κάνετε θεσμό. Μπράβο!

Διαβάζοντας το περιστατικό, νόμιζα προς στιγμή, πως ο "τυπάρας" κλείδωσε από μέσα για να στις "βρέξει" κι εσένα. Πάλι καλά που μόνο σε απέλυσε... πάντως σε αποζημίωσε...

Άντε καλό μήνα! Χτες πήρα για χρόνια πολλά τον Αντρέα και μου είπαν ότι έπιασαν τα βαριά κρύα... να προσέχετε!

Χαιρετώ!

pylaros είπε...

Καλημέρα φίλε μου Στράτο,
Το περιστατικό που δημοσιεύω συναίβει΄= όταν ήμουν πρωτάρης εδώ στην ΝΥ. Πίστεψέ με μετα από τόσα χρόνια στην Γουατεμάλα οι συνηθειές μου, οι τρόποι μου ήταν πιο εκλεπτισμένες, con mas educacación
όμως για να κερδίσω τα προς το ζειν έπρεπε να αλλάξω, να γίνω αυθάδης κλπ
Πράγμα που δεν το κατάφερα.
Ο τύπος αυτός από τον Πύργο Ηλειας ήρθε στην Ελλάδα μετα από χρόνια έπαθε καρδιά και πέθανε.

Επίσης θέλω να δώσω έμφαση στην τότε ποιότητα και συμπεριφορά των Ελληνων μεταναστών...
Η τρομακτική αλλαγή περιβάλλοντος, η άγνοια, το άγχος της επιβίωσης, είχα 3 μικρά παιδιά, μου δημιούργησαν έλκος, αλλά δόξα τω Θεώ όλλα παρήλθαν,

Αλλά αυτες οι ιστοριούλες μου, μετά είχα κι άλλες παρόμοιες με δίδαξαν ότι εδώ Στον αγώνα της επιβίωσης Δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από το κέρδος, ούτε πατριωτισμός, ούτε αν μιλάς τη γλώσσα. Ακόμα και στην εκκλησία αν πας άμα δεν πληρώσεις δεν σε ευλογούν,

Φίλε ευχαριστώ
χαιρετώ

Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...


Γαβρίλη μου,

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ σε όλους!

Ευτυχώς που οι δύσκολες μέρες του τότε,
γίνονται αναμνήσεις να τις μοιραζόμαστε με πολλούς.

Φιλιά στο Μάκη μας,

και στην Ορτανσία σου,

Υιώτα και Δημήτρης


pylaros είπε...

Καλό σας μήνα, αγαπητή μας Υιωτα, Δημήτρη,

ευτυχώς που ξεσκάμε κάθε Σάββατο, είναι καλό για όλους μας.
Ευχαριστώ,
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Κάτε είπε...

Καλό μήνα σε όλους τους αξιότιμους φίλους της συνάντησης του Σαββάτου. Διαβάζω όσα γράφεις φίλε μου και σκέφτομαι από πόσες δοκιμασίες πέρασες .Είσαι ένα κεφαλονίτικο κυπαρίσι και μάλιστα πυλαρινό βουνίσιο .Εύχομαι πάντα να είσαι καλά γερός και δυνατός να θυμάσαι όλες τι καλές και τις άσχημες μέρες που πέρασες.Έχεις πραγματικά οργώσει την υφήλιο !! Χαιρετώ Κάτε

pylaros είπε...

δοκιμη

pylaros είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
pylaros είπε...

καλο σου μηνα αγαπητή μου Κάτε,

Η ζωή μας όλη είναι μια περιπέτεια, του ναυτικού όμως είναι 100 περιπέτειες συγκεντρωμένες σε μια ζώή.

Ευχαριστώ

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ