Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

Η Συνάντηση της Πέμπτης,




Στις Φωτογραφίες:
Ο Νίκος Λιψάνος, ο κ. & κ. Κοντομέρκου, ο κ.& κ. Λυκογιάννη, ο κ. & κ. Μουστάκη, ο κ. & κ. Παναγιωσούλης, η κ. Σ. Φόλλεντερ  

Προ χρόνια πολλά είχαμε αρχίσει μια φιλική βραδινή συνάντηση κάπου εκεί σχεδόν μια φορά κάθε μήνα, ή κάθε δυο μήνες, την ονομάζαμε η συνάντηση της Πέμπτης έτσι για να αναθερμαίνουμε τις σχέσεις μας την φιλία μας, μα και να συσφίγγουμε, κάθε τι με ελληνική προέλευση.  Να ανταλλάσουμε απόψεις, γνώμες  ειδήσεις από την πατρίδα μα και να βλεπόμαστε.


Έτσι  χθες Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2012 στην Αστόρια Νέας Υόρκης  πραγματοποιήσαμε κι αυτήν την συνάντηση, με χαρά και αισιοδοξία, γευτήκαμε τα μεζεδάκια,  ανταλλάξαμε  ευχές για τις ερχόμενες εορτές, και μια ευχάριστη έκπληξη της βραδιάς είχαμε κοντά μας και τον φίλο μας Στράτο.
 Ε! όταν λέω κοντά μας εννοώ ότι τον αισθανόμαστε  δίπλα μας μια κι μιλάγαμε μαζί του με  το τηλέφωνο πίνοντας κρασάκι, ευχόμενοι  εβίβα ο κάθε ένας μας από την δική του άκρη του κόσμου.
Τι σου είναι κι αυτή η τεχνολογία!!!



Γαβριήλ Παναγιωσούλης   



6 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

«Αν δε σε βρει το χάραμα, πως θες ν’ ακούς τ’ αηδόνια, η αγάπη πέντε γράμματα, μα τα διαβάζεις χρόνια», που λέει και το τραγούδι.
Άξιζε να ξημερωθώ, φίλοι μου, το αξίζετε εσείς!

Σας είχα στη σκέψη μου και οι ώρες δε πέρναγαν… Το ήθελα πολύ και άντεχα. Ήθελα να σας ακούσω, να σας μιλήσω, να μιλήσω σε όλους σας, να σας χαρίσω λίγη αγάπη απ’ αυτή που νιώθω για σας. Γιατί πιστεύω πως η αγάπη, όπως και το χαμόγελο, δεν πουλιέται, δεν δανείζεται, δεν κλέβεται… μόνο χαρίζεται!
Κι άκουγα τρία αηδόνια να μου μιλάνε και να με «λούζουν» κυριολεκτικά με τόσα όμορφα λόγια. Αλλά βλέπω στις φωτογραφίες πως δεν ήταν μόνο τρία… είχε κι άλλα. Ίσως επειδή δεν τα γνώριζα. Δεν πειράζει, την άλλη φορά.

Ήμουν και πολύ φορτισμένος και πολύ συγκινημένος με όσα διάβαζα στα σχόλια τόσων φίλων, μετά από τη «Δύσκολη απόφασή μου…» και όλο λογάριαζα και αναρωτιόμουν ποιους υπερεκτίμησα από άγνοια, ποιους από συμφέρον και ποιους από αγάπη και είδα πως πράγματι, εσείς ανήκετε –πώς να το κάνουμε- σ’ αυτή την ειδική κατηγορία... της αγάπης!!!

Σας ευχαριστώ και για το εβίβα που μου χαρίσατε!!!

Εύχομαι από καρδιάς ο Θεός της ξενιτιάς να σας έχει καλά να σμίγετε, να τα λέτε κι εμείς από μακριά να σας αγαπάμε!!!

Υ.Γ. Ξέχασα να γράψω πως βλέπω να μεγαλώνει η παρέα κι αυτό είναι καλό!


Μηθυμναίος είπε...

Θα μου επιτρέψεις, Γαβριήλ, να διευκρινίσω πως με "τα τρία αηδόνια" αναφέρομαι στο Βανάκι μας, στην Ορτένσια και τη Στέλλα, ας με συγχωρέσουν οι κυρίες Λυκογιάννη και Μουστάκη... δε φταίω εγώ. Αν είχα εικόνα θα επιδίωκα να μιλήσω και με εσάς.
Συμπαθάτε με...

pylaros είπε...

Φίλε μου Στράτο,
Πρώτα απ' όλα σε ευχαριστούμε για το "ακομπανιαμιέντο" με την ενθαρρυντική χαρούμενη φωνή σε ολόκληρη την παρέα έστω κι αν μόνο μίλησες με τρία Αηδόνια.

Ήταν πράγματι μια Sosial συνάντηση μεζέ και κρασιού,
όχι δεν αναλύσαμε τίποτα σπουδαία θέματα, αλλά εμεις ο άντρες συζητάγαμε γύρω από την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα
Σήμερα Σάββατο ήπιαμε καφέ στην καθιερωμένη συνάντηση του Σαββάτου,

Τα χθεσινά γεγονότα της δολοφονίας 20 αγγέλων παιδιών μας έχει κόψει την ανάσα που λένε κι έγινε σε απόσταση από εμάς 60 μιλίων,
Χθες παρακολουθούσα τις ειδήσεις των γεγονότων λεπτό προς λεπτό
Φίλε σε ευχαριστούμε για την τιμή που μας έκανες να μας χαρίσεις τις ευχες σου δια μέσω τηλεφώνου.

Ευχαριστώ
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

pylaros είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Nick, &Caroline είπε...

Dear Gabriel,

I'm sorry I couldn't get through on your blogspot. Here's the message I wanted
to send:

The photographs are superb. We'll treasure them. There's so much warmth and
love in those beautiful faces. I hope so much that next time you all meet, I
can be with you.

Have a wonderful holiday!

Much love from Niko and me,
Caroline

pylaros είπε...

Dear Caroline, Nick,
Thanks for visiting PYLAROS, yes I had some problems with the comments but I fix it.


I hope to see you on our next get together

regards
Thanks
Gabriel