Δευτέρα 1 Απριλίου 2013

Στιγμιότυπο της Ελληνικής Διασποράς




                                                          Όλοι  Κεφαλλονίτες

Ένα τυπικό στιγμιότυπο  της Διασποράς των Ελλήνων, τότε που άδειασε η Ελλάδα.

Και ήταν λοιπόν πολλοί Έλληνες μαζεμένοι σε μια γωνιά  έπαιζαν χαρτιά  ραμί, «άλλες φορές παίζανε πόκα, πόκερ, πρέφα, 66 αγοραστό,» σήμερα όμως παίζανε ραμί με 7 χαρτιά, καμιά φορά το άλλαζαν κι έπαιζαν με 10 χαρτιά, καθόταν σε πάγκους σ’  ένα στενόμακρο μεγάλο τραπέζι, έγραφαν πόντους, τα λιγοστά λεφτά που είχαν όποιος κέρδιζε τα έδιναν κάτω απ το τραπέζι,  να μην τους πάρει είδηση το μάτι των φυλάκων διότι απαγορευόταν να παίζουν νιτερέσο.   Τότε ήταν επιτρεπτό το κάπνισμα, κάπνιζαν σαν φουγάρα, περίεργοι φυλακισμένοι όρθιοι παρακολουθούσαν γύρω, γύρω, καμιά φορά αυτός που έχανε σηκωνόταν κι έβριζε αυτούς που καθόταν από πάνω του, ότι του φέρνουν γρουσουζιά, κακή τύχη.
Έτσι ξεκίνησε ένας καυγάς, σήκωσαν καρέκλες και τις εκσφενδόνιζαν αναμεταξύ τους, πρωταγωνιστής ένας από την Σύρο!
Οι υπόλοιποι έτρεξαν να τους χωρίσουν, δυο Τούρκοι που καθόταν παράμερα μπήκαν κι αυτοί στον καυγά για να καταπραΰνουν τα πάθη φωνάζοντας Γιαβρούμ, γιαβρούμ.
Ένας Κεφαλλονίτης στραβός από ένα μάτι, που τον είχε προδώσει ο αδελφός του ότι ήταν λαθραίος, γιατί τον έπιασε να φιλάει την σερβιτόρα στο εστιατόριο όπου εργαζόταν και το είπε της γυναίκας του.  Το έκανα αυτό για να  σώσω τον αδελφό μου  να μην καταστρέψει την οικογένειά του και κοίτα που μ’ έφερε, έπιανε τα σιδερένια κάγκελα του παραθύρου και δοκίμαζε να τα λυγίσει να βγει έξω να σκοτώσει τον αδελφό του. Τουλάχιστον έτσι μου έλεγε. Ε! αυτός μ’ έπιασε από το χέρι και μου λέει πάμε σε μια γωνιά για να μην φάμε καμιά καρεκλιά.

Ο άλλος Κεφαλλονίτης ήταν μάγειρας σε βαπόρι Χιώτικο έλεγε ότι τον είχαν δείρει στο πέλαγος και μόλις έφτασαν στην Νέα Υόρκη τον παρέδωσαν στις αρχές και τον έφεραν φυλακή. Ε! Αυτός σηκωνόταν τη νύχτα «κοιμόταν στο από πάνω κρεβατάκι» με ξύπναγε και μου έλεγε αν ακούω κάτι, όχι του λέω, εμένα μου λέει μου μιλούν με ράδιο.

Δυο ακόμα Κεφαλλονίτες ο Κώστας Μ. και ο Γιάννης  Π.  έκαναν προσηλυτισμό και έρανο για το κουμουνιστικό κόμμα, ηρνούντο να τους στείλουν στην Ελλάδα, ένα ωραίο πρωί τους μπαγλάρωσαν για την Πολωνία. Ο επίσημος Διερμηνέας των φυλακών στις ανακρίσεις ένα κεφαλλονίτης γεννημένος στην Ρουμανία, έτσι μου είπε όταν το ρώτησα.

 Μα κι αυτοί οι ελεύθεροι Έλληνες  ερχόταν στο επισκεπτήριο για να διαλέξουν πληρώματα για μπάρκο, σε βαπόρια όπου πήγαιναν συνήθως σε άσχημα ταξίδια ή σκυλοπνίχτες όπου δεν μπορούσαν να βρουν στην ελεύθερη αγορά,  είχαν ένα ύφος πολύ ανώτερο από αυτό του Πάπα, αν τολμούσες και τους παρακαλούσες για να σε βοηθήσουν σου έφερνα ένα σωρό γραφειοκρατικές δυσκολίες, σου έφερναν την δυστυχία με διάφορα προσχήματα  επωφελούμενοι την   άνιση κατάσταση όπου βρισκόσουν.

Θα μου πείτε γιατί τα θυμούμαι;
Μα ήταν ένα κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας, ένα κομμάτι δικό μου, όπου το μυαλό αποτύπωνε εικόνες, οι οποίες γράφτηκαν με ανεξίτηλο μελάνι.
Σήμερα μόνο εγώ τις βλέπω, γι’ αυτό τις γράφω για να μην επαναληφθούν.      

Γαβριήλ Παναγιωσούλης




8 σχόλια:

Dennis Kontarinis είπε...

Oι αναμνήσεις σου από το Ellis Island, φίλε Γαβρίλη από ό,τι καταλαβαίμω.
Ξέρω και τα έχουμε πει πόσο σκληρά πέρασε εκεί μέσα. Κι΄εγώ έχω ζήσει παρόμοιες καταστάσεις. Μόνο που στη δική μου περίπτωση ούτε χαρτιά μπορούσες να παίξεις, ούτε να μαλλώσεις, ούτε να φωνάξεις, ούτε να μιλήσεις.
Άστα να πάνε φίλε τι ζωή ζήσαμε. Όμως σταθήκαμε όρθιοι. Αυτό είναι.

Μηθυμναίος είπε...

Όλα αυτά τα συμβάντα (θλιβερά βέβαια), εμπειρίες ζωής είναι που σφυρηλάτησαν το χαρακτήρα σου...

Καλό μήνα, φίλε!

Μαριάνθη είπε...

Αυτό είναι!!!!!!!!!! Αγαπητέ μου Γαβριήλ όπως λέει και ο καλός μας Ντένης.
Περάσατε φρικτά (όπως τουλάχιστον τα αντιλαμβάνομαι) αλλά παλέψατε και επιβιώσατε. Αυτά τα βιώματα πρέπει να λέγονται, να γράφονται, να γνωστοποιούνται ώστε να φωτίζεται και ονους του ανθρώπου. Του σύγχρονου ανθρώπου τοβουτυρομπεμπέ και καλομαθημένου που δεν έχει αντοχές , αξίες, ιδανικά και στην πρώτη δυσκολία πηδά από το παράθυρο νομίζοντας πως θα λύσει το πρόβλημα...
Καλή σου μέρα.

pylaros είπε...

Καλημέρα φίλε μου Ντενη,

Ναι οι αναμνήσεις είναι αυτές που μου δίνουν 'καρτερία' τις ξαναζώ και θυμάμαι
Πρόσεξε την φωτογραφία ο πρώτος απο αριστερά είμαι εγώ στην Κουβα,

Είχα φθάσει χωρίς καθόλου ρούχα παρα μόνο αυτά που φορούσα, πήγα λοιπόν έξω κι αγόρασα ένα παντελόνο μπλε, τότε ήταν της μόδας πλατειά επανω κι ένα πουκάμισο,
Ήταν πάλι η αρχή μιας νέας ζωής.
Ο δεύτερος είναι ο Κώστας Μηλιαρέσης ο τρίτος Ηλίας Ζερβός, ο τέταρτος και ο πέμπτος Μαζαράκης, ή Μάντζαρης,

Νάσαι καλά φίλε
Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητέ μου Στράτο,

Σήμερα έτσι όπως είναι η ζωή και βλέπω όλα τα πράγματα στην σειρά τους, ακούω ακόμα και παράπονα, τότε εξανίσταμε και προσπαθώ να βρω να μάθω ποιος πραγματικά είμαι, αν είμαι το ίδιο άτομο του τότε, κι αρχίζω να διηγούμε ιστοριούλες που πρωταγωνιστής ήμουν κάποτε εγώ.
¨οχι από εγωιστικής απόψεως αλλά μου δίνει δύναμη να ευχαριστώ τον Θεό για το τι έχω σήμερα, έστω κι αυτό το ελάχιστο, που όμως οι άλλοι δεν το βλέπουν.

Ευχαριστώ φίλε,
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

pylaros είπε...

καλησπέρα από Ν.Υ. αγαπητή μου Μαριάνθη.
Πίστεψέ με διαβάζω πολλά, γράφω πολλά, αλλά αυτά που με εικονογραφούν, αυτά που αισθάνομαι εκστατικός όταν τα διηγούμαι είναι τα δικά μου περασμένα,
Όχι δεν είμαι εγωιστής, αλλά η διήγηση με ξεκουράζει
Σήμερα μπορώ να σκεφτώ το πόσο αδαής ήμουν αλλά έπρεπε να παλαίψω με όλα τα εμπόδια με όλες τις προκαταλληψεις του καιρού με μόνη ικανοποίηση να μην λείψει το μεροκάματο, σε αυτό ήλπιζαν πολλοί.

Βέβαι σήμερα έχουν αλλάξει οι καταστάσεις αλλά πάλι με ευχαριστεί να ξαναβγάζω από το χρονοντούλαπο της ιστορίας γνήσιες περιπέτειες, έτσι αισθάνομαι σαν ένας παγκόσμιος πολίτης,

Ευχαριστώ πολύ
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

Γλαφυρός,
όπως πάντα!!!

...χάνεται, όποιος δεν θυμάται!

Σ΄αυτό, μ΄έκανες και γέλασα, να είσαι καλά.
Καλό μήνα,
Υιώτα

pylaros είπε...

Καλό σας μήνα αγαπητή μου Υιώτα·

Ε! είναι και αυτό κάτι η μνήμη και η θύμηση για να μην ξεχνώ από που κατέληξα ως εδώ
Η αρχή ήταν πάρα πολύ δύσκολη.

ευχαριστώ
χαιρετισμούς
Γαβριήλ