Τετάρτη 17 Απριλίου 2013

Ενσταντανέ από τη ζωής της Νέας Υόρκης




                   Χαρτονομίσματα που αχρηστεύθηκαν, 1924
                       Η κατοχή τους σε έκανε  πλούσιο.  
Έτσι ήταν κάποτε, έτσι είναι σήμερα, έτσι θα είναι αύριο.
Στη χώρα της μετανάστευσης  όλοι πασχίζουν να προοδέψουν με το να κάνουν λεφτά.
Μετά από αυτό τελεία και παύλα, δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Κανένα ιδανικό. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα, η κοινωνία μας εδώ δεν σου επιτρέπει να ασχολείσαι  με κάτι που δεν αφήνει κέρδος, που δεν κάνεις χρήμα. Είναι απαράδεκτο, ακόμα και σήμερα η ίδια λογική, σκοτώνει την ψυχή,   την ωραιότητα της φύσης, την ικανότητα να μυρίσεις ένα τριαντάφυλλο, ακόμα και να ονειροπολείς, να δεις την πεταλούδα που πετάει ν’ ακούσεις το θρόισμα μιας μύγας..  Πρωτεύει  το κέρδος. Έτσι καταντήσαμε το ενδιαφέρον της ελληνικής  γραφής, των βιβλίων  εδώ στα ξένα, να  ανταγωνίζονται, τις ελαίες καλαμών την φέτα και τις παστές σαρδέλες, λαμπάδες, και λιβάνι σε  αυτά τα πολυσύχναστα μέρη όπου συχνάζουν οι έλληνες της διασποράς.
Κι όμως το χρήμα δεν είναι σταθερό, κυλά κι αλλάζει  ιδιοκτήτη σαν την άμμο της θάλασσας που την ταρακουνούν φουρτούνες και κύματα.     
Για να γίνεις σήμερα άρχων, τιτουλάριος, κάποιων φαντασμαγορικών  περγαμηνών πρέπει να έχεις χρήμα, να ανήκεις στους εκατό. 
Άρα όλα αυτά είναι φτιαγμένα από τον άνθρωπο, να σου πουλούν αυτά που θα σου ανοίξουν τις πύλες ενός υποτιθέμενου παραδείσου, αρκεί να έχεις χρήμα, ευτυχώς που υπάρχει για όλους μας η μεταθανάτιο ισότητα.                                                                                                                  


Γαβριήλ  Παναγιωσούλης












14 σχόλια:

Μαριάνθη είπε...

Σωστός!!!!! Ωραίος!!!! Πες τα και ξαναπέστα.
Εξαιρετική ανάρτηση αγαπη΄τε μου Γαβριήλ.
Πολλούς χαιρετισμούς. Έλαβα και το φάκελο σε ευχαριστώ!!!! Το διάβασε και ο Νίκος με ενδιαφέρον και σε χαιρετά.

Να είστε όλοι καλά στο σπίτι!!!

Αστοριανή είπε...

...αυτός ο ΤΙΤΟΥΛΑΡΙΟΣ!!!!!!!!!

Γαβρίλη μου,
σε πήρα μονορούφι, σήμερα,
διαβάζοντας και συμμετέχοντας
στις προηγούμενες αναρτήσεις σου.

Τους λόγους, τους γνωρίζεις.
Μα ΅πιστή΅ στην πέννα σου,
σε συγχαίρω για όσα γράφεις
μα και για όσα υπονοείς!

Πιστεύω, όμως, ότι θα έχεις ακούσει το λεχθέν:
Φωνή βοώντος εν τη ερήμω...

Λένε τώρα ότι το Γκούγκλ
προτείνει ;;; να αρχίσουμε να υποβάλλουμε αιτήσεις ΔΙΑΘΗΚΗΣ των γραπτών μας!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Κάπου στον Ε.Κ. το διάβασα. ΛΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!

Σε φιλώ,
Υιώτα

pylaros είπε...

καλησπέρα από ΝΥ αγαπητή μου Μαριάνθη,

Έτσι καμιά φορά με πιάνουν οι συλλογισμοί και γράφω αυτά που και δημοσιεύουν οι έχοντες και κατέχοντες,

Η Υιώτα γράφει μια πολύ γεμάτη νόημα "παροιμία" ρητό
(Φωνή βοώντος εν τη ερήμω...)
100/% αληθινή

Ευχαριστώ πολύ
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα, η αλήθεια είναι ότι χαθήκαμε, αλλά σήμερα πήρες φόρα κι απάντησες σε όλα μου τα δημοσιεύματα.

όμως χθες το βράδυ ήλθε στα χέρια μου ένα πολυτελές περιοδικό στην Αγγλική με τίτλο THE LEADER, είδα που μοίραζαν στα νέα μέλη "Christ the vine icon" κλπ.κλπ.

Ξανά έφερα το θέμα της ύπαρξής μας στην επιφάνεια, ξέροντας όπως λες κι εσύ ότι είναι (Φωνή βοώντος εν τη ερήμω...)

Ευχαριστώ πολύ
χαιρετισμούς Δημήτρη
με αγάπη
Γαβριήλ

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Εγω σ όλα αυτά αγαπητέ μου Γαβρίλη θα παραθέσω ένα τραγούδι. Ο τραγουδιστής μπορεί να μη μου είναι απο τους αγαπημένους μου τα λόγια όμως του τραγουδιού είναι χαρακτηριστικά των λεγομένων σου,που συμφωνώ απόλυτα
http://youtu.be/uOamGkzV8WY
και σε περίπτωση που δε μπορείς να τ ακούσεις:
Χρήμα Χρήμα - Τέρης Χρυσός ( Lyrics )
Άλμπουμ : Τραγουδώντας τις εποχές

Παντού γυρνούν και σε ζητούν
για σε μιλούν και ξαγρυπνούν
τι να πεις;
για σε πονούν κι όνειρα
και ιδανικά τα ξεπουλούν
τι να πεις;
τι καημός που θα σε δουν
τρέχουν όλοι και σε ζητούν
σε δύση και σ'ανατολή
για σένα καίγοντ'οι λαοί

Χρήμα χρήμα χρήμα σάπιο χρήμα
σ'έχουν για Θεό
Χρήμα χρήμα χρήμα σάπιο χρήμα
σ'έχουν για Θεό

Γιατί,γιατί,τόσος κόσμος γιατί,πες μου
χρήμα χρήμα χρήμα,χάνει τη ζωή...χάνει τη ζωή

Τον κόσμο όλο κυβερνάς,
αρρώστια έγινες βραχνάς
τι να πεις;
για σένα γίνοντε εχθροί
και πολεμούν όλοι στη γη
τι να πεις;
τι καημός που θα σε δουν
τρέχουν όλοι και σε ζητούν
σε δύση και σ'ανατολή
για σένα καίγοντ'οι λαοί

Χρήμα χρήμα χρήμα σάπιο χρήμα
σ'έχουν για Θεό
Χρήμα χρήμα χρήμα σάπιο χρήμα
σ'έχουν για Θεό

Γιατί,γιατί,τόσος κόσμος γιατί,πες μου
χρήμα χρήμα χρήμα,χάνει τη ζωή...

Χρήμα χρήμα χρήμα σάπιο χρήμα
σ'έχουν για Θεό
Χρήμα χρήμα χρήμα σάπιο χρήμα
σ'έχουν για Θεό

Γιατί,γιατί,τόσος κόσμος γιατί,πες μου
χρήμα χρήμα χρήμα,χάνει τη ζωή...χάνει τη ζωή

Με εκτίμηση και αγάπη
Χαρά

Μηθυμναίος είπε...

Νιώθω, φίλε μου –είναι προφανές– να πισωδρομεί –και με όλο το δίκιο σου– μια αδιόρατη θλίψη, στο γραφτό σου. Δεν θα προσθέσω –και δεν έχω να πω– κάτι καινούργιο. Αυτά θα συμβαίνουν πάντοτε, γιατί συνέβαιναν και χτες, συμβαίνουν σήμερα και θα συνεχίσουν στο αύριο.

Θα μας αφήνει μετέωρους…

Παρότι είμαι θύμα –και το ξέρεις– δεν άφησα αυτή τη λογική να μου «σκοτώσει την ψυχή», ούτε ν’ αγγίξει τις ταπεινές μου ευαισθησίες κι ας ισοπεδώθηκα.

Απολαμβάνω «την ωραιότητα της φύσης», την ευωδιά ενός λουλουδιού, με γοητεύει να ονειροπολώ –και πολύ μάλιστα–… Aκόμη και… το θρόισμα μιας μικρής, ταπεινής, ασήμαντης, –κίτρινης προς το πορτοκαλί πεταλούδας– «μου εξιτάρει την ευαισθησία».

Εσύ, για να τους εκνευρίζεις κλείνε τους το μάτι… για να μη σου πω: βγάλ’ τους και τη γλώσσα.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Χαρά,
Ευχαριστώ για το τόσο μεγάλο τραγούδι, σχετικώς με ρο χρήμα.

Πιστεύω όμως ότι ο άνθρωπος γενιέται
είναι ανθρώποι όπου απολαμβάνουν την ευτυχία με το να δίδουν και να λαβαίνουν αγάπη, εκτίμηση, φιλία, είναι ανθρώποι όπου κλείνουν την στρόφιγκά της σκέψης με σκοπό να κερδίσουν χρήμα,
Έτσι είναι φταγμένει η κοινωνία μας άνιση,
όμως κάπου διάβαζα αυτές τις ημέρες ότι όταν πέθανε ο Μ. Αλέξανδρος ζήτησε να τον βάλουν στο φέρετρο με τα δυο του χέρια να κρέμονται έξω. ¨οταν του είπαν γιατί;
Για να βλέπει ο κόσμος ότι φεύγω χωρίς να πάρβω τίποτα, έτσι ακριβώς όπως ήλθα στον κόσμο.

να έχεις ένα καλό κι όμρφο Σαββατοκύριακο
με αγάπη

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητέ μου φίλε,
Η λογική αυτή δεν σκοτώνει την ψυχή μου αλλά είναι μερικές φορές όπου φαίνεται φως φανάρι ότι όλοι προσπαθούν να κρύψουν τον ήλιο με το δάχτυλό τους, Ε! τότε αρχίζω και γράφω, δεν τα λέω κανενός διότι δεν υπάρχει κανένας γύρω μου όπου να με καταλαβαίνει. ή να ξέρει.

Κάποτε η εφημερίδα εδώ έγραψε ότι θα απονεμηθούν βραβεία Ellis Island αν θυμάμαι καλά σε κάποιον ιερωμένο κι άλλους Έλληνες.
Διαμαρτυρίθηκα γραπτώς και λέω τι ξέρουν αυτοί τι πάει να πει Ellis Island, μα μου είπαν το δίνουμε σε ανθρώπους που έχουν προσφέρει ή που προσφέρον στην κοινωνία μας, άρα δεν τους ενδιαφέρει η πραγματικότητα αλλά βλογάνε οι ίδιοι τα γένια τους.

Ευχαριστώ
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Dennis Kontarinis είπε...

Αυτά που γράφεις, φίλε Γαβρίλη, εμείς εδώ σε τούτη τη χώρα τα ζούμε κάθε μέρα. Βλέπουμε αυτούς τους κούφιους συμπολίτες μας να καμαρώνουν γιατί έχουν λεφτά. Τους είδα και στην παρέλαση να φορούν τις κορδέλες τους και να καμαρώνουν σαν να ήταν όλα δικά τους. Κι΄έμοιαζαν να μετράνε τα χειροκροτήματα του κόσμου για να δούνε ποιός θα πάρει τα πιό πολλά.
Προσωπικά τους αγνοώ γιατί λόγω της εργασίας μου τους γνώρισα πάρα πολύ καλά και ξέρω τι είναι.
Τέλος πάντων. Να είσαι σίγουρος ότι εμείς προχωράμε πιό όμορφα από αυτούς.
Νάσαι καλά φίλε.

Αστοριανή είπε...

...άπαπα αααα Ντένη μου!

Έτσι και διαβάσουν το σχόλιο σου,
ΔΕΝ θα αγοράσουν το νέο σου
βιβλίο!

Γαβρίλη μου, μάλλωσέ τον!

Ο Ντένης έγινε κακό ...παιδί
και δεν ξέρω ποιοί θα τον κακοκαρδίσουν... οι Πατρινοί; οι Κεφαλλονίτες; οι Νεο-υορκέζοι του Μπρούκλυν;;;; !!!

(Αυτά, για να σπάσουμε λίγο τον... πάγο, Φίλοι μου, μιας κι αύριο βράδυ λέει θα πάει στο...*φρίζινγκ πόϊντ*
και θα κάψει την ντοματιά του Γαβρίλη!!! μεταξύ μας, αγόρασα κι εγώ δύο!!! για να κόβουμε ντομάτες ενωρίς, σπιτικές)
Καλή Κυριακή,
Υιώτα

pylaros είπε...

Καλημέρα από Μπρονξ αγαπητέ μου Ντένη,
Σήμερα Κυριακή πρωί
Το έναυσμα για το παρόν σχολιο μου το εδωσε ένα περιοδικό στην Αγγλική THE LEADER είναι των 100
Το έχουν στο ΤΙΤΑΝ
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά και στους δυο μας...


Ευχαριστώ

χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Dennis Kontarinis είπε...

Με την άδειά σου φίλε Γαβρίλη να απαντήσω στην Υιώτα την Αστοριανή.
Υιώτα μου. Το βιβλίο μου δεν πρόκειται αυτοί οι άνθρωποι να το αγοράσουν ποτέ και ούτε θέλω να το πιάσουν στα χέρια τους.
Αυτοί δεν γνωρίζουν αν υπάρχει ελληνικό βιβλίο εδώ, ούτε και ξέρουν ότι κάποιοι από εμάς επιμένουν να αγωνίζονται για τα ελληνικά γράμματα.
Οπότε καλή μου φίλη είναι χαμένος κόπος να ασχολούμεθα με αυτούς.
Όσο για τις ντοματιές, βιαστήκατε να τις φυτέψετε. Την έπαθα πέρυσι. Μου κάηκαν όλες και έμεινα χωρίς ντομάτα. Το χωραφάκι μου είναι έτοιμο αλλά η φύτευση θα γίνει τον Μάϊο.
Νάστε καλά.

pylaros είπε...

Καλησπέρα από ΝΥ αγαπητή μου Υιώτα,

Ο κάθε ένας μας που γράφει βγάζει τον καημό του, το αφάν του, το είναι του.

Οι θεατές ή ας πούμε οι μελλοντικοί αναγνώστες ο κάθε ένας τους καβαλά το δικό του καλάμι.
Να έχεις μια καλή και όμορφη εβδομάδα.
χαιρετισμούς Δημήτρη

ευχαριστώ
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητέ μου Ντένη,
φύτεψα μόνο μια ντοματιά, θα περιμένω για τις υπόλοιπες μετά το Πάσχα
ΞΗ αλήθεια έιναι ότι ακόμα κάνει κρύο.
¨οσο για τα βιβλία Ε! τα ξέρουμε το τι μας περιμένει
χαιρετώ
Γαβριήλ