Δευτέρα 8 Απριλίου 2013

Η ματιά του Λιονταριού




Με τα μάτια του Λιονταριού  
Σήμερα 8 Απριλίου μπορώ να πω πρώτη μέρα που αισθάνεται κάποιος ότι ήρθε η άνοιξη, στο κηπάκι μου δειλά, δειλά άνθισαν μερικά κίτρινα ζουμπούλια, τα υπόλοιπα ακόμη φοβούνται να σκαρίσουν.
Χθες είχαμε την Ελληνική Παρέλαση στην Πέμπτη Λεωφόρο Νέα Υόρκη, είχα προγραμματίσει να πάω, να σας μεταφέρω και φωτογραφίες  όμως δεν τα κατάφερα, άρα έπαψα να κουμαντάρω τον εαυτόν μου, είδα την παρέλαση από το χουζούρι του καναπέ μου, στην τηλεόραση, ε! μετά από αυτό αισθάνθηκα ότι  πρέπει για λίγο καιρό να λιγοστέψω και την παρουσία μου στο διαδίκτυο  να ξαποστάσω, να πάρω μια ανάσα. Να γνωρίσω τον καινούργιο εαυτόν μου, να συμφιλιωθώ μαζί του ή  να ξαναβρώ τον παλιό μου εαυτόν, τον αγωνιστή αυτόν που φτάσαμε μαζί ως εδώ,  ελπίζω ότι σύντομα θα γίνει.
(άλλες μεν βουλές ανθρώπων άλλα δε Θεός κελεύει.)

 
Γαβριήλ Παναγιωσούλης

6 σχόλια:

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Αγαπητέ Γαβρίλη
αν περνάει ο λόγος μου δε θάθελα να παραιτηθείς και ν απομονωθείς,ούτε καν για ανασύνταξη δυνάμεων.
Τα λιοντάρια δεν κιοτεύουν.
Κοίτα τα κίτρινα ζουμπούλια(για υάκινθους τα ξέρω εγω) και πάρε δύναμη απο τη δικιά τους, να τρυπούν το χώμα και να επιβάλλονται!
Καλή σου βδομάδα
εγω θα συνεχίσω να περνώ και να τα λέμε
Φιλικά
Χαρά

pylaros είπε...

Καλημέρα αγαπητή μου Χαρά,

Όχι δεν θα παραιτηθώ, ούτε θα απομονοθώ, απλά θέλω να ξαναβρω τον παλιό μου εαυτόν,
Δηλαδή ότι έχω προγραμματισμένο να μπορώ να το εκτελώ ή να το φέρνω εις πέρας.

Ευχαριστώ

Πάντα καλοδεχούμενη με τις ενθαρρυντικές σου κουβέντες.

Με αγάπη

Γαβριήλ

υ.γ. γιαυτό γράφω (Η ματιά του λιονταριού)

Μαριάνθη είπε...

Τον εαυτό σου να τον βρεις αλλά εμείς γιατί να σε χάσουμε...ούτε να το συζητάς...ούτε να το σκέφτεσαι...σε θέλουμε παρέα !!!!!!!!! Βέβαια εσύ με τον τρόπο σου μπορείς να ρεγουλάρεις τα πράγματα ώστε να είσαι απολύτως ικανοποιημένος , ευχαριστημένος. Το θέμα είναι να αισθάνεσαι καλά όχι να πιέζεσαι. Πολλούς χαιρετισμούς και μη μας στερήσεις την επικοινωνία από τον κόσμο της σκέψης σου.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,
όχι ποτέ δεν είχα σκεφτεί να φύγω από το διαδίκτυο, απλούστατα ο άλλος μου εαυτός το γύρισε στο αντάρτικο αφού δεν μπορούσα να τον κουμαντάρω.

Αλλά όλα γυρνάνε στον παλιό μου εαυτό ευτυχώς, οπότε θα είμαι εν ενεργεία διότι κι εγώ πιστεύω ότι έαν κομμάτι του εαυτού μας είναι μέσα στα γραπτά μας.
χαιρετισμούς

ευχαριστώ

Γαβριήλ


Αστοριανή είπε...

...κι από μένα,
αγάπες και πρωτάνοιχτα ανθάκια του κήπου...
Χαιρετισμούς,
Υιώτα

pylaros είπε...

Τα Ανθάκια στον κήπο μου φέρνουν την ελπίδα της άνοιξης, και τα μάτια του λιονταριού κοιτούν ανήμπορα τις αγωνίες του σήμερα χαμένες στα λευκά μαλλιά της ωρομότητος.
Αγαπητή μου Υιώτα ευχαριστώ
χαιρετισμούς

Γαβριήλ