Σε αυτή την έπαυλη που
φαίνεται στο βάθος έμεινα φιλοξενούμενος 120 μέρες 1951-52
Εδώ στη πέρα του
Ατλαντικού χώρα, στον Νέο Κόσμο όπως παλιά λέγανε την Αμερικανική ήπειρο, στην πόλη της Νέα Υόρκης, μια πολύχρωμη πόλη όπου ζω και υπαρχω, μια πόλη όπου οι κάτοικοί της απαρτίζονται
από εκατοντάδες εθνικότητες, εκεί όπου οι γειτονιές χρωματίζονται ανάλογα με του
κατοίκους της.
Γιαγιά & εγγονός
Σε μια πόλη όπου τα
μεγαθήρια ουρανοξύστες, συνυπάρχουν με την ατίθαση βλάστηση, όπου ευδοκιμούν ότι και να
σπείρεις, από λουλούδια μέχρι φρούτα
και λαχανικά.
Το πράσινο
Μια αντίθεση τσιμέντου και
πράσινου, ποταμών και θάλασσας, από όπου σας παραθέτω μερικές φωτογραφίες της
ζωής του σήμερα, καλοκαίρι 2013.
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
4 σχόλια:
Λεβέντης ο εγγονός σου.
Να τον καμαρώνετε
κι εύχομαι να μπορεί να διαβάζει τα γραπτά του παππού του!
Να είσαι καλά, Γαβρίλη μου,
Υιώτα
Καλημέρα Γαβρίλη μου
Να υποψιασθώ κατ αρχάς οτι δεν επρόκειτο περί αβρής φιλοξενίας στην εν λόγω έπαυλη;;;
Μου θυμίζει τις εικόνες απο την υποδοχή των μεταναστών στη Νέα Ηπειρο και τους ελέγχους που περνούσαν για να επιτρέψουν την είσοδό τους ή όχι. Δεν έχω έλθει Αμερική(ούτε και προβλέπεται) αλλά απο τις φωτογραφίες που έχω δει, αυτό μου θυμίζει.Ισως να κάνω λάθος.
Οσο για τις υπόλοιπες,έμεινα στην τελευταία φωτό.
Πού δείχνει μία όμορφη ανάμικτη οικογένεια και σου εύχομαι να την ΧΑΙΡΕΣΑΙ και να βλέπεις τα βλαστάρια σου ν απλώνονται και να καμαρώνεις!
Σου στέλνω την αγάπη μου
Αγαπητή μου Υιώτα,
Ο εγγονός μου ειδικά αυτός όσο πήγαινε στο σχολείο (Ελληνοαμερικανικό Ινστιντούτο) στο Μπρονξ μίλαγε καλά Ελληνικά, μετά έφυγαν πήγαν στο Λ.Ι. όπου δεν υπάρχει τίποτε το Ελληνικό, τόσο μακριά!
ετυχαριστώ
χαιρετισμούς Δ.
Γαβριήλ
Πράγματι αγαπητή μου Χαρά είναι αυτό που υποψιάζεσαι, λειτουργούσε έως το 1954 ως κέντρο κράτησης παράνομων μεταναστών, όμως παραθέτω την φωτογραφία με μια καυστική ειρωνεία ως η βίλλα της οποίας ήμουν φιλοξενούμενος, η έπαυλη αυτή ήταν το ξεκίνημα μιας περιπετειώδους ζωής που κράτησε πολλά, πολλά χρόνια.
Σήμερα είναι μουσείο, μάλιστα εδώ και χρόνια ήρθε εδώ η ΝΕΤ ο κινηματογραφιστής κ. Τάσος Ρηγόπουλος με πήρε και πήγαμε πάλι στην έπαυλη αυτή, τους εξιστόρησα την ιστορία μου και λαμβάνω μέρος σε ένα ντοκιμαντέρ ( Έλληνες και Αμερικάνοι.)
Ευχαριστώ για τις ευχές σου
με αγάπη
Γαβριήλ
Δημοσίευση σχολίου