Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Κύριος Κοκί


Ο Κύριος Κοκί  είναι το όνομα του εστιατορίου,  εδώ στην Νέα Υόρκη, στα Ισπανικά Don Coquí όπου εννοεί ο αξιότιμος, ή ο σεβαστός, ή ο άρχοντας Βάτραχος «Κύριος Κόκι»  σερβίρουν φαγητό παραδοσιακό του Πουέρτο Ρίκο. Οι μικροσκοπικοί αυτοί βάτραχοι είναι κάτοικοι του Πουέρτο Ρίκο, αρχίζουν να τραγουδούν από την δύση του ήλιου, μέχρι τα χαράματα. Οι μελωδίες των Κοκίς συντροφεύουν  τους νησιώτες να κοιμηθούν ακούγοντας τα ολονύχτια μονότονα κο-κί, κο-κί.
Η επιστημονική ονομασία του βάτραχου αυτού είναι Eleu-thero-dactylus, Ελευθεροδάκτυλος. 



 Εορτάζοντας τα 21α  γενέθλια του εγγονού μας Μπάμπη 9η  Νοεμβρίου, μα και τις ονομαστικές μας εορτές των αρχαγγέλων της προηγούμενης ημέρας  8η  Νοεμβρίου και  θέλοντας να περάσουμε μια διαφορετική εμπειρία  στην Νέα Υόρκη, επισκεφτήκαμε ένα τέτοιο παραδοσιακό εστιατόριο. Ο  πρώτος όροφος ήταν αίθουσα με ορχήστρα μπαρ και χορό, ανεβήκαμε τις σκάλες στο δεύτερο όροφο του κτιρίου, ήταν το εστιατόριο,  η μουσική της ορχήστρας  αναμεταδιδόταν και σε όλο το κτίριο.

Μπήκαμε στην αίθουσα αναμονής με Μπαρ, αφού ήπιαμε ποτά εγώ μόνο 2 cubalibre, η σκηνή μου έφερε μια νοσταλγική προηγούμενή μου ζωή τόσο γνωστή ώστε αισθάνθηκα οικειότητα με το περιβάλλον, βλέποντας στα σκαμπό να κάθονται κορίτσια να απολαμβάνουν την μουσική και το ποτό τους, έτσι μούρθε να ρίξω κάνα δυο στροφές.
Όμως παρατήρησα γύρω μου, άτομα νεαρά, κανένας ασπρομάλλης, τότε τι να κάνω, θεώρησα τον εαυτόν μου σαν κάτι το σπάνιο,  κάθισα στο καναπεδάκι μαζί με τους άλλους περιμένοντας να μας φωνάξουν για άδειο τραπέζι. Να πω ότι τρόμαξα όχι, αλλά σκέφτηκα ότι πρέπει να έχουμε περισσότερες ευκαιρίες, σαν αυτές της νιότης μας εμείς με τα ασήμια στα μαλλιά.

Εκεί φάγαμε μια τεράστια (εγώ) Paella, θαλασσινά με ρύζι, λουκάνικο, κλπ… και  ο κάθε ένας σύμφωνα με το τι του άρεσε σε στυλ του Πουέρτο Ρίκο.        
Στο τέλος μας κέρασαν κρέμα καραμελέ κι άλλα, το ξεπροβόδισμα ήταν με ένα γλυκό ποτό άσπρο σα γάλα κοκίτο.


Φύγαμε εγώ ευτυχής που ξαναθυμήθηκα τα νιάτα μου, οι υπόλοιποι χαρούμενοι και ικανοποιημένοι.  
Και του χρόνου φίλοι μου με καλή υγεία

Γαβριήλ Παναγιωσούλης






20 σχόλια:

Νίκος είπε...

Ξέρεις Γαβρίλη, όταν πήγα στο Πουέρτο Ρίκο για πρώτη φορά, τη νύχτα άκουσα αυτά τα ασταμάτητα κοκί, κοκί. Σκέφτηκα ότι εδώ θα υπάρχουν πουλιά που κελαηδάνε τη νύχτα.
Το πρωί που ρώτησα την Caroline αν τα κοκί,κοκί ήταν από νυχτοπούλια, την έπιασαν τα γέλια.
Μετά, μου εξήγησε ότι είναι τα μοναδικά και μικρούλια βατραχάκια, κοκί, που τραγουδάνε ολονυχτίς.
Να είσαστε καλά να ξαναπάτε.
Νίκος

Λυκων είπε...

Να χαίρεσαι τον εγγονό σου, Γαβρίλη μου. Χαρούμενος και ευτυχισμένος.
Όσο για τις αναμνήσεις σου, μην τις αφήσεις να κοιμηθούν, κράτησέ τες ξύπνιες και ζωντανές, κάνουν καλό στην υγεία και δεν αφήνουν τα άσπρα μαλλιά μπλοκάρουν την επιθυμία για να δημιουργήσεις νέες

pylaros είπε...

Φίλε μου Νίκο,
Αν κι έχω γυρίσει όλο τον κόσμο, στο Πουέρτο Ρίκο πήγα μόνο μια φορά στο Πόνσε, δεν ήξερα ότι υπάρχαν αυτα τα περίεργα βατραχάκια,
έως που πήγαμε σε αυτό το Κέντρο με το παραξενο ονομα, Don Coqui οπότε θέλησα να μάθω τι εννοεί, ξέρεις πήγαμε στο New Rochelle το οποιο είναι 5 λεπτά από εμάς, όμως έχει ΑΝοίξει άλλο ένα το ίδιο στην Αστόρια, εκεί όπου ήταν το παλιό ΖΟΔΙΑΚ κάτω απ το τραίνο 31 δρόμους και Νιούτον.

Νίκο Ευχαριστώ
χαιρετισμούς στην Καρολινα

Γαβριήλ

Dennis Kontarinis είπε...

Καλημέρα φίλε μου.
Υπέροχες οι εμπειρίες σου σ΄αυτήν την έξοδο.
Νάμαι ειλικρινής παρ΄όλο που έχω επισκεφτεί δυό φορές το Πόρτο Ρίκο, δεν γνώριζα τίποτε γι΄αυτά τα βατραχάκια.
Και άλλη μια φορά χρόνια πολλά σε όλους σας.

pylaros είπε...

Αγαπητέ μου Λύκων,
Ευχαριστώ γαι τις ευχές σου στον εγγονό μου
Αυτό το περιβαλλον μου φανηκε τόσο γνώριμο, η δυνατη συνεχή μουσική το μπαρ τα σκαμπώ γεμάτα κορίτσια η σκηνή μ' έφερε πολλά χρόνια πίσω τότε που είχα μια ζωή μποέμηκη, μετά πρόσεξα τους πελάτες, τους γύρω μου συνδαιτημόνες, κανένας με άσπρα μαλλιά. Πάγωσα από την διαπίστωση αυτή κι (έκατσα στ' αυγά μου) που λένε...

Τότε σκέφτηκα ότι για όλα τα πράγματα πάνω στη γη υπάρχει Αρχη και Τελος, τίποτα δεν διαρκεί αιώνια

Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλημέρα φίλε Ντένη,
Ευχαριστώ για τις ευχές σου,
Όπως ξέρεις η Νέα Υόρκη μας παρέχει ένα σωρό ευκαιρίες για καινούγιες εμπειρίες, οπότε όσο αντέχουμε μαθαίνουμε κάτι που δεν το ήξερα

Ευχαριστώ
χαιρετισμούς
Γαβριήλ

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...

Χρόνια σας πολλά κύριε Γαβριήλ και χρόνια πολλά στον εγγονό σας. Αυτή η γιορτή είναι πολύ σημαντική για τη Λέσβο γιατί απελευθέρωθηκε από τους τούρκους. Με τους θερμούς μου χαιρετισμούς.

Βάνα Κ είπε...

Γαβριλάκη μου, ΧΡΟΝΙΑ σας ΠΟΛΛΑ ξανά σ'όλη σας την οικογένεια. Διαβάζοντά σε σταμάτησα εκεί που γράφεις, πως θεώρησες τον εαυτο σου σαν κάτι σπάνιο. Εσυ βέβαια το έγραψες με διαφορετική έννοια, αλλά εμένα μου άρεσε πολύ αυτός ο χαρακτηρισμός σου γιατί ανταποκρίνεται στην ευγένεια του χαρακτήρα σου. Δεν κάνω κοπλιμέντα. Με ξέρεις.
Όσο για τα βατραχάκια, ειλικρινά εξεπλάγην γιατί και γώ έχω πάει στο Πουέρτο Ρίκο, αλλά και να τα άκουσα, ποτέ δεν κατάλαβα πως θα ήταν βατραχάκια.
Αυτές οι ωραίες στιγμές μένουν Γαβρίλη μου. Κάποιοι τις λένε ΕΥΤΥΧΙΑ.
Πάντα να τις απολαμβάνεις.
Με την φιλία μου
Βάνα

pylaros είπε...

Αγαπητή μου κ. Γιαννάκου,
Δεν το ήξερα ότι αυτή η ημερα είναι σημαντική για τη Λέσβο η απελευθέρωση του νησιού.

σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας.
σας χαιρετώ με αγάπη
Γαβριήλ.
υ.γ. Από το επώνυμό σας μάλλον του συζύγου σας συμπαιρένω ότι θα ήταν Κεφαλονίτης, γνώρισα κάποτε έναν Γιάννη Παρίση, πολύ μορφωμένο ιδεαλιστή αριστερός στο πιστεύω του, ο οποίος προτίμησε να εξοριστεί στην Πολωνία παρά να γυρίσει στην Ελλάδα, εποχή δεκαετία του 1950.
Είμαστε μαζί σε δυσμενείς συνθήκες στη Νέα Υόρκη
Αλλάπάει πέρασε και αυτή η εποχή

pylaros είπε...

Αγαπητη μου Βάνα,
Ευχαριστούμε για τις ευχές σας, επίσης αυτό το get together πρέπει να το αρπαζω απ' τα μαλλιά κάθε που δοθεί ευκαιρία.
Θεώρησα τον εαυτόν μου σαν σπάνιο ασπρομάλλη πελάτη εκεί όπου διασκεδάζει η νεολαία, αλλά εσύ το έκανες σαν ευγενικό σε χαρακτήρα και σ' ευχαριστώ.
Αυτό που λες είναι αλήθεια (Αυτές οι ωραίες στιγμές μένουν Γαβρίλη μου. Κάποιοι τις λένε ΕΥΤΥΧΙΑ.)

Ευχαριστώ
χαιρετισμούς Ανδρέα
με αγάπη

Γαβριήλ

Δώρα Γιαννάκου-Παρίση είπε...

Καλησπέρα κύριε Γαβρήλ, ο άνδρας μου έζησε στη Πάτρα και πολύ μικρός ήρθε στην Αθήνα, αλλά η οικογένια του πεθερού μου πρέπει να ήρθαν να ζήσουν στη Ναύπακτο, από τα Παρισάτα της Κεφαλονιάς. Δυστυχώς όμως ψήφιζαν δεξιά. Το λέω έτσι γιατί δεν νομίζω ότι ήξερε τι σημαίνει δεξιά και μάλιστα εκείνα τα χρόνια, γιατί ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος. Ο άνδρας μου άλλαξε, γιατί είχε τη τύχη ή την ατυχία να ζήσει με μια κομμουνίσρια και μάλιστα στέλεχος του ΚΚΕ, επί 25 χρόνια. Τίποτα δεν πέρασε, ο κόσμος θα πάει μπροστά όσα πισωγυρίσματα και να γίνουν. Σας χαρετώ.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου κ, Δώρα Γ.
Ευχαριστώ για την απάντησή σας, ξέρεις από τότε από τα παλιά εκείνα χρόνια δεν ξαναείδα κανέναν ούτε άκουσα ποτέ μου τίποτα.
Ήταν δυο φίλοι Κεφαλονίτες ο Ι. Παρίσης και ο Κώστας Μαράτος,
Αν κι έχουν περάσει πολλά χρόνια εν τούτοις μου έκαναν τεραστία εντύπωση
πιτσιρικάς εγώ μπερδεμένος με μεγαλύτερούς μου.
και πάλι σας ευχαριστώ

Χαιρετώ
Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

Πολύχρονος... ο Νοέμβρης,
για πολλούς,
Γαβρίλη μας.

Να χαίρεστε τα κλαδιά σας, την αυριανή συνέχειά σας.

Να είστε όλοι καλά,
Υιώτα και Δημήτρης

pylaros είπε...

Ευχαριστώ για τις ευχές σας αγαπητή μου Υιώτα,

Πράγματι ο Νοέμβρης είναι ο μήνας των εορτών.

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Ανώνυμος είπε...

κ. Γαβριηλ,

Χρονια μας 'καλα' με υγεια por el dia de tu (nuestro) santo, στο'χω ξαναπει, ασε τα flan & τα κοκιτο, tequila anejo η τσικουδια, να σε χαιρονται, οπως σε χαιρομαι & εγω διαβαζοντας σε. Mαζι σου περπατω τους δρομους της Κεντρικης Αμερικης & θυμαμαι τα παλια μου,

A visitor from Fpo, Armed Forces Europe

pylaros είπε...

Ευχαρστώ φίλε μου για τι ευχές σου,
και τα χρόνια πολλά,
Επίσης αισθάνομαι υπερήφανος που όπως λες σου αρέσουν οι ιστοριούλες μου στα μονοπάτια της Κεντρικής Αμερικάς.

Πανε τα χρόνια εκείνα περασαν αλλά άφησαν τα σημάδια τους.

muchas gracias por visitar mi Blog, no ha probado todavía tsikoudia pero creo que debe set como Tsipouro.

saludos
Gabriel

Μαριάνθη είπε...

ΠΟΛΥ ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΥ ΣΑΣ ΒΛΕΠΩ ΟΛΟΥΣ ΑΓΑΠΗΤΕ ΜΟΥ ΓΑΒΡΙΗΛ. ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΞΙΟΣ ΓΟΝΕΑΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΖΥΓΟ ΣΟΥ. ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΖΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΤΕ.
ΚΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ!!!!
ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΜΑΣ.

pylaros είπε...

Έλεγα κι εγώ τι να έγινε η καλή μου φίλη Μαριάνθη!
Υπόλογίζω με μικρά παιδιά και η εργασία πολυ απασχολημένη,

Είπαμε κι εμείς να βγούμε ένα βράδυ έξω σε κάτι τι το πρωτόγνωρο, έτσι έγινε,
Σε ευχαριστώ για τς ευχές σας,
χαιρετισμους και φιλια στα παιδιά
με αγάπη
Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

:))) Καλά κάνατε (ας μου επιτραπεί να δευτερολογήσω καλέ και πολύ αγαπητέ μου Γαβριήλ). Πράγματι με εντυπωσίασε ο χώρος της επίσκεψής σας αλλά πιο πολύ τράβηξε το ενδιαφέρον μου ο κάθε συνειρμός που έκανε. Να είστε όλοι πάντα καλά Γαβριήλ και μην ανησυχείς , πάντα σε θυμάμαι κι όπως ξέρεις αν δεν προλάβω να σου γράψω στο μπλογκ σου γράφω ένα μήνυμα στο μέιλ. Βέβαια κι αν περνάς από τον τοίχο μου στο facebook θα μαθαίνεις καθημερινά νέα μου αφού εκεί είμαι σταθερά όπως ξέρεις συντονισμένη. :) Πάντα χαίρομαι την επικοινωνία μαζί σου. Χαιρετισμούς και πάλι κι από το Νίκο ιδιαίτερους.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη, αυτή σου η φράση προπαντός η λέξη (συνειρμός) με μάγεψε!!!!!!
Χίλια ευχαριστώ
πάντα με αγάπη

Γαβριήλ

.