Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013

Έλληνες της Νότιαs Αμερικής

                                              ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ ΜΟΥΣΤΑΚΗ ΣΤΟ ΣΑΝΤΙΑΓΚΟ ΧΙΛΗΣ
Νίκος Αλεξανδράτος, Ρώμη και Μαρκατα, καλοκαίρι 2013

Όταν ήμουν στην Ρώμη, ένας φίλος από τo Santiago, που ήξερε πως είμαι από την Κεφαλονιά, με ενημέρωσε πως στην Χιλή υπάρχει ένα Ίδρυμα φτιαγμένο από τον εκ Κεφαλονιάς (Δενδρινατα) Γαβριήλ Μουστάκη-Δραγωνα. Το ίδρυμα φέρει το όνομα «Ίδρυμα Γαβριήλ & Μαίρης Μουστάκη», και έχει ως αποστολή (μεταφράζω από τα Ισπανικά από την ιστοσελίδα http://www.mustakis.com/historia/text_003.htm -):
 «να συμβάλει στην ανάπτυξη του δυναμικού των νέων της Λατινικής Αμερικής, και ιδιαίτερα των Χιλιανών, για τον πολιτισμό, διανόηση και δημιουργικότητα σε βάση ανθρωπιστική και χριστιανική ξεκινώντας από τις Ελληνικές ρίζες».
Η ίδια ιστοσελίδα περιέχει ένα βραχύ βιογραφικό του δημιουργού του Ιδρύματος Γαβριήλ Μουστάκη που πήγε στην Χιλή το 1935 και εισήλθε στην εταιρία Gianoli-Mustakis & Cía που είχε συνιδρύσει το 1922 ο αδελφός του Γεώργιος, η ιστορία του οποίου παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα http://www.mustakis.com/historia/text_001.htm
(μεταφράζω από τα Ισπανικά από την πιο πάνω ιστοσελίδα)
«Γαβριήλ Μουστάκης Δραγωνας, 1901-1996
Γεννήθηκε στην Κεφαλονιά την 29/08/1901. Σπούδασε ιατρική στην Αθήνα και κατόπιν διοίκηση στο πανεπιστήμιο Νέας Υόρκης. Στην Νέα Υόρκη παντρεύτηκε την Μαίρη Πλαστρόπουλου, και μαζί εγκαταστάθηκαν στην Χιλή το 1935, όπου εισήλθε στην εταιρία Gianoli-Mustakis.
Η αφιέρωση του για την σύσφιξη των πολιτισμικών δεσμών μεταξύ Χιλής και Ελλάδας αναπτύχτηκε με το ρόλο του ως μορφωτικού ακολούθου της Ελλάδας και ως γενικού προξένου της Ελλάδας στο Σαντιάγκο.
Τα χρόνια που πέρασε ασχολούμενος με το εμπόριο και τα συχνά ταξίδια του μέσα στην Χιλή, τον οδήγησαν να γνωρίσει και να εκτιμήσει την ζεστασιά του χαρακτήρα των Χιλιανών και να γοητευθεί από την αθωότητα των μικρών παιδιών στα διάφορα μέρη της Χιλής. Έτσι, από την δεκαετία του 1970 άρχισε να θέτει υπό την αιγίδα του μια σειρά από δημόσια σχολεία , το όποια έπαιρναν το όνομα Σχολεία Ελλάδα (escuelas Grecia).  Το όραμα του ήταν πάντοτε να συσφίξει τους δεσμούς μεταξύ των δυο λαών και των ιδιοσυγκρασιών τους.
Η αφιέρωση του σε αυτά τα 13 σχολεία με φτωχά μέσα και σε περιοχές απομονωμένες  από τα κύρια κέντρα του γίγνεσθαι της χώρας υπήρξε πηγή βαθειάς ικανοποίησης για τον ίδιο και την σύζυγο του. Κατά τον χρόνο του θανάτου του την 26/04/1996 ο Don Gabriel είχε ήδη φτιάξει το Ίδρυμα που φέρει το όνομα του και αυτό της αείμνηστης συζύγου του, και με αυτό πραγματοποίησε το όνειρο του να διαδώσει και αναπτύξει τις πολιτισμικές άξιες σε αυτούς που το είχαν περισσότερο ανάγκη κατά την έναρξη της τρίτης χιλιετίας» (τέλος μετάφρασης).
Μια από τις συνδρομές του Ιδρύματος ήταν να δωρίσει τον οπτικοαουστικό εξοπλισμό που χρησιμοποιείται στο Μετρό του Σαντιάγκο για να προβάλει, στον σταθμό που φέρει το όνομα Ελλάδα (Metro Grecia που βρίσκεται στην λεωφόρο Grecia, όπου και η Ελληνική ορθόδοξη εκκλησία), εικόνες από το Μουσείο της Ακρόπολης. Αυτός ο σταθμός είναι διακοσμημένος  με 16 εκμαγεία  της δυτικής ζωοφόρου του Παρθενώνα (δες παρακάτω εικόνα - από τα μάρμαρα του Παρθενώνα που βρίσκονται στο Λονδίνο) κατασκευασμένα από το Μουσείο της Ακρόπολης και δωρηθέντα στην πόλη του Σαντιάγκο.  


    

Πληροφορίες για την δομή και δραστηριότητες του Ιδρύματος παρέχονται στην ιστοσελίδα http://www.fundacionmustakis.com  που έχει διάφορα Ελληνικά ονόματα (Μουστάκη και άλλα) στο Διοικητικό Συμβούλιο.
Ο Νίκος Αλεξανδράτος είναι αδελφός μου  


Γαβριήλ Παναγιωσούλης

4 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Αγαπητέ μου φίλε, ύστερα από μια αναγκαστική αποχή, να 'μαι και πάλι κοντά σας.
Πρώτη φορά έμαθα για τον κ. Μουστάκη, χρόνια πίσω, από φίλους Χιλιανούς, αλλά τα περισσότερα και ουσιώδη από τον μεγάλο ελληνιστή Miguel Castillo Didier, τον Χιλιανό που με τίμησε για πολλά χρόνια με τη φιλία του, στα χρόνια της εξορίας του στη Βενεζουέλα. Επί Πινοτσέτ...
Και να που τώρα έρχεσαι εσύ, φίλε μου, να μου τον ξαναθυμίσεις.
Αυτοί είναι οι σπουδαίοι Έλληνες!

pylaros είπε...

Χάρηκα που είσαι πάλι κοντα μας,

Ο Μουστάκης έτυχε να είμαστε από την ίδια περιοχη από την Πυλαρο, αυτός από το χωριό Δενδρινάτα εγώ αό τα Μαρκάτα,

Μια φορά που είμουν στο Βαλπαραϊσο 1957 μου είπαν να πήγαινα στο Σαντιάγο να τον συναντήσω, όμως δεν τα κατάφερα.

Είνι κι αυτός ένας από τους Έλληνες ο οποίος άφησε το όνομά της Ελλάδας στην θετή του Πατρίδα...

Φίλε Ευχαριστώ και καλώς όρισες

Χαιρετισμούς

Γαβριήλ

Νίκος είπε...

Γαβρίλη, φαεινή είναιπλέον η διαφορά
του Ελληνα ταξιδευτή, από αυτή
του αποικιοκράτη.
Ο Ελληνας πήγε να δημιουργήσει
ενώ ο αποικιοκράτης να εξανδραποδίσει.
Νάσαι καλά
Νίκος

pylaros είπε...

Νίκο έτσι είναι όπως τα λες,
¨ομως η περίπτωση αυτή αποτελή εξαίρεση καθότι η πλειονότης των Ελλήνων και ειδικά στην Ν. Αμερική ο σκοπός τους ήταν να κάνουν χρήματα, και μόνον ομως υπάρχουν κι εξαιρέσεις,

Ευχαριστώ

Γαβριήλ