Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ


                                          Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ

Η σημερινή ανάρτηση είναι για να τιμήσω έναν φίλο, έναν φίλο που αυτός με βρήκε, έναν φίλο όπου δεν έχω γνωρίσει προσωπικώς αλλά δια μέσω κυβερνοχώρου.
Η ιστορία έχει ως εξής:
Όπως και πολλοί άλλοι έτσι κι εγώ γράφω στην Εβδομαδιαία ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΝΥ όπου εκδίδεται στην Νέα Υόρκη. Τα  φύλα της Εφημερίδας στάλθηκαν  στην Βοστόνη ταχυδρομικώς από τον  φίλο Δημήτρη Μουστάκη ο οποίος γράφει στο ένα μέρος της σελίδας, στο άλλο μέρος έγραφα εγώ.     Τα  γραπτά μου έκαναν εντύπωση  άρεσαν στον κύριο Γεώργιο Ιατρού ανιψιό του Δ. Μουστάκη ο οποίος μου έστειλε αμέσως γράμμα και CD με παλιά τραγούδια.
Ήταν η αρχή, του έστειλα βιβλία μου κι αυτός διαβάζοντας τα μου έγραψε ένα ποίημα 118 Στίχους.
Τίτλος του Συγγράμματος 
                                    Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ

Τίτλος του Ποιήματος:
                                  ΤΟ ΠΛΟΙΟ  Τ’  ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΥ  
Θεωρώ τιμή μου να του ανταποδώσω τα εύσημα δημοσιεύοντας μερικούς από τους στίχους αυτούς:

Στίχος 17ος
Πρέπει να φύγει το παιδί,
σαν άνθρωπος να ζήσει
κι ίσως μια μέρα με λεφτά
κοντά μας να γυρίσει

Στίχος 28ος
Με ένα σακούλι όνειρα
κι ένα ταγάρι ελπίδες
παίρνει των οματιών του και κινά
νέεες  να βρει Πατρίδες.

Στίχος 56ος
Άλλοι του λεν δεν μπορούν
βοήθεια να του δώσουν
και να προσέχει όσο μπορεί
να μην τόνε προδώσουν.

Στίχος 57ος
Γιατί να τον προδώσουνε
δεν είναι εγκληματίας
το όνειρό του ήρθε να βρει
στη χώρα ελευθερίας.

Στίχος 105ος
Η θάλασσα λυσσομανά
θέλει να τον κερδίσει
και στην υγρή της αγκαλιά
για πάντα να τον κλείσει.

Στίχος 106ος
Μα η καρδιά του παλικαριού
Είναι αλλού δοσμένη,
Για μια αγάπη στη στεριά
Ήτανε ραγισμένη.

Στίχος 116ος
Κι ας είναι τώρα μακριά
Στης γη την άλλη άκρη
Την Πυλαρο αναπολεί
Και τρέχει ένα δάκρυ!!!

Στίχος 118ος
Ιθάκη φλόγα άσβεστη
Μικρή πυγολαμπίδα
Είν’  στην  ψυχή του καθενός
Μάνα γλυκιά Πατρίδα.

Γεώργιος Ιατρού Βοστόνη ΗΠΑ
Καταγόμενος απ’ το Λογκανίκο Λακωνίας

Γαβριήλ Παναγιωσούλης




12 σχόλια:

Μηθυμναίος είπε...

Πολύ ωραία κίνηση από τον κύριο Γιώργο, πολύ τρυφεροί και οι στίχοι του!
Δεν ξέρω γιατί αλλά κι εκείνος θα αναπολεί το Λογκανίκο όπως κι εσύ την Πύλαρο και είμαι σίγουρος πως κι εκείνος θα σκουπίζει κάποιο δικό του δάκρυ που θα τρέχει...

Βλέπεις στην ψυχή του καθενός αυτή η "άσβεστη μικρή πυγολαμπίδα" θα καίει...

Να είστε καλά και οι δύο!

Unknown είπε...

Μπράβο στον ανηψιό του Δημήτρη.
Μέσα στους στίχους του - έστω αυτούς τους λίγους που μας έδωσες - καταφέρνει να ζωγραφίσει τόσο ζωντανά μια ολόκληεη ζωή.
Κι΄η χειρονομία σου να τον παρουσιάσεις φίλε Γαβρίλη, πολύ εξαιρετική.
Πάντα καλά.

pylaros είπε...

Φίλε μου Στράτο,
Μια παροιμία λέει,(Αλλοίμονο από αυτόν που γνωρίζει δυο πατρίδες.)
Όμως αυτό που μου προξένησε ευχάριστη έκπληξη, είναι ο αντίλαλος που ακούστηκε από τη φωνή, αυτή που βρυχάται, αυτή που βγαίνει μέσα από τις σελίδες των γραπτών μου. (βιβλίων μου)
Ο φίλος Γιώργος κατάλαβε κι ένιωσε την φωνή του ξενιτεμένου, είχε την καλή θέληση, την υπομονή, και επιμονή να μου γράψει ένα τέτοιο όμορφο γεμάτο νοήματα μεγάλο ποίημα σε φόρμα βιβλίου μαζί με άλλες σελίδες γραπτών του.! Ένα μεγάλο Ευχαριστώ!!!

φίλε μου Στράτο
Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλημέρα φίλε Ντένη,
Χθες βράδυ μετά που έφυγες βγάλαμε και Φωτογραφίες...

Πράγματι η πράξη του Φίλου Γιώργου απ΄ την Βοστόνη, αξίζει ένα μεγάλο ΕΥΓΕ!
Επίσης αυτό εννοεί ότι όλοι εμείς οι ξενιτεμένοι παιδιά της ίδιας Πατρίδας έχουμε έναν κοινό Παρονομαστή, την αγάπη μας για την Πατρίδα.
Διαβάζοντας τα βάσανα τις περιπέτειες, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει κανείς στα ξένα, πολλές φορές καθρεφτίζεται εκεί στο βάθος ένας άγνωστος εαυτός, που ξαφνικά ξυπνά και παίρνει τον κονδηλοφόρο και γράφει!

Ευχαριστώ σε φίλε

Γαβριήλ

George είπε...

Αγαπητέ άγνωστε γνωστέ μου φίλε Γαβριήλ.

Σήμερα πήρα το καλύτερο Πασχαλινό δώρο, μετά το Αναστάσιμο φιλί της γυναίκας μου και των παιδιών μου.

Ήταν δώρο και τιμή συνάμα να αφιερώσεις την σημερινή σου ιστοσελίδα σε μένα.

Σε ευχαριστώ πολύ και το εννοώ.

Τα βιβλία σου που διάβασα, με συγκίνησαν, με συγκλόνισαν και συνεχίζουν να συγκινούν αυτούς που τα διαβάζουν τούτη τη στιγμή που σου γράφω.

Τέτοια βιβλία πρέπει να διαβάζονται, να διδάσκονται για να μαθαίνουμε εμείς οι νέοι ( που κλείσαμε τα 34 πριν ...λίγο καιρό ) οτι στη ζωή δεν κερδίζεις αυτό που θες, αλλά αυτό που διεκδικείς.

Ευχαριστώ και τους καλούς, τους μοναδικούς φίλους σου για τα ζεστά τους λόγια. Χωρίς να τους ξέρω θα πω οτι πρέπει να είναι κι όμορφοι, γιατί η ομορφιά στον άνθρωπο δεν είναι η ομορφιά του. Είναι ότι αισθάνεται για τους άλλους η καρδιά του!!!.

Όσο για σένα Μπάρμπα Γαβριήλ

μη σκιάζεσαι π' ασπρίσαν τα μαλλιά κι έγιναν σαν τα χιόνια

και αν η πλάτη έγειρε απ' τα πολλά τα χρόνια.

Συνέχισε, μη σταματάς να γράφεις να παλεύεις

και τις πολλές τις γνώσεις σου να μεταλαμπαδεύεις.

Κι αν ειν' μακρύς ο δρόμος σου σαν βγεις για την Ιθάκη

κανε μια στάση στην οδό..( ξέρεις τη διεύθυνσή μου )

για ένα καλό και κόκκινο

Λογκανικιώτικο κρασάκι.

Σας ευχαριστώ πολύ όλους και σας ευχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Γιώργος Ιατρού Βοστώνη

George είπε...

Αγαπητέ άγνωστε γνωστέ μου φίλε Γαβριήλ.

Σήμερα πήρα το καλύτερο Πασχαλινό δώρο, μετά το Αναστάσιμο φιλί της γυναίκας μου και των παιδιών μου.

Ήταν δώρο και τιμή συνάμα να αφιερώσεις την σημερινή σου ιστοσελίδα σε μένα.

Σε ευχαριστώ πολύ και το εννοώ.

Τα βιβλία σου που διάβασα, με συγκίνησαν, με συγκλόνισαν και συνεχίζουν να συγκινούν αυτούς που τα διαβάζουν τούτη τη στιγμή που σου γράφω.

Τέτοια βιβλία πρέπει να διαβάζονται, να διδάσκονται για να μαθαίνουμε εμείς οι νέοι ( που κλείσαμε τα 34 πριν ...λίγο καιρό ) οτι στη ζωή δεν κερδίζεις αυτό που θες, αλλά αυτό που διεκδικείς.

Ευχαριστώ και τους καλούς, τους μοναδικούς φίλους σου για τα ζεστά τους λόγια. Χωρίς να τους ξέρω θα πω οτι πρέπει να είναι κι όμορφοι, γιατί η ομορφιά στον άνθρωπο δεν είναι η ομορφιά του. Είναι ότι αισθάνεται για τους άλλους η καρδιά του!!!.

Όσο για σένα Μπάρμπα Γαβριήλ

μη σκιάζεσαι π' ασπρίσαν τα μαλλιά κι έγιναν σαν τα χιόνια

και αν η πλάτη έγειρε απ' τα πολλά τα χρόνια.

Συνέχισε, μη σταματάς να γράφεις να παλεύεις

και τις πολλές τις γνώσεις σου να μεταλαμπαδεύεις.

Κι αν ειν' μακρύς ο δρόμος σου σαν βγεις για την Ιθάκη

κανε μια στάση στην οδό..( ξέρεις τη διεύθυνσή μου )

για ένα καλό και κόκκινο

Λογκανικιώτικο κρασάκι.

Σας ευχαριστώ πολύ όλους και σας ευχομαι ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

Γιώργος Ιατρού Βοστώνη

Βάνα Κ είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για την ονομαστική σας εορτή κ.Ιατρού.
Η ποιητική προσφορά σας στον καλό μας φίλο Γαβρίλη, είναι αξιέπαινη. Όχι μόνο γιατί πιάσατε τον σφιγμό από τον απόηχο της ζωής του και τον εκφράσατε αυθόρμητα τόσο λυρικά, όσο γιατί του άξίζει αυτή η αναγνώριση και σαν άνθρωπος-φίλος και σαν συγγραφέας που είναι. Γιατί μας αγγίζει πάντα με την ψυχική του ευγένεια και ανωτερότητα και μας συγκινεί.
Να είστε πάντα καλά
Βάνα

George είπε...

Κυρία Βάνα Κ. Σας ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σας, για την γιορτή μου.Την χάρηκα τόσο πολύ χθες δουλεύοντας... διπλή βάρδια. Έτσι είναι το σχέδιο στο εστιατόριο που δουλεύω. Τις Τετάρτες, δουλεύω όλη την ημέρα.

Για τον φίλο μας Γαβριήλ, έχετε απόλυτο δίκιο. Ένα γνωμικό λέει: Η εξωτερική ομορφιά προκαλεί εντύπωση.. Η ομορφιά του νου προκαλεί έκπληξη..Η ομορφιά της ψυχής όμως προκαλεί σεβασμό.

Πολλές φορές συμβαίνει, οι πιο καλές καρδιές, να έχουν ζήσει τον μεγαλύτερο πόνο.

Όπως πολύ σωστά λέτε μας αγγίζει πάντα με την ψυχική του ευγένεια και ανωτερότητα και μας συγκινεί. Αυτά, τα καλά του αισθήματα συγκίνησαν κι εμένα και θέλησα να του σφίξω το χέρι.

Σας ευχαριστώ πολύ για τον συμπνευματισμό.

Γιώργος.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Βάνα,
καλημέρα ακόμα κάνει κρύο κοντεύουμε Μάη, τι παράξενος καιρός;
Διάβασα το σχόλιό σου (που αφορά τα γραπτά μου) προς τον κ. Γ. Ιατρού.
Θέλω να σ' ευχαριστήσω από καρδιά για τα ειλικρινή σου αισθήματα, και με την λογική την οποία εκφράζεσαι ως προς τον κ. Ιατρού και ως προς εμένα.
πάντα με την αγάπη μου και την εκτίμησή μου
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Φίλε μου Γιώργο Ι.

Η αυθόρμητη πρωτοβουλία σου αυτή, να αποστηθίσεις στο χαρτί τις εντυπώσεις σου από τα βιβλία μου ή και τα διάφορα άρθρα μου με γέμισε αφάνταστη ικανοποίηση, μια ψυχική αγαλλίαση η οποία μου γέμισε και γεμίζει όλο μου το είναι.
Όχι δεν είμαι εγωιστής, ούτε υπήρξα, αλλά τα γεννοβολήματα της πένας μου τα θεωρώ παιδιά μου, κι όταν βλέπω κι αισθάνομαι ότι τα καμαρώνουν, ή ας πούμε ότι αρέσουν τότε η ψυχή μου ανεβαίνει στα ουράνια.
Χίλια ευχαριστώ για τον αυθορμητισμό της έκφρασής θαυμάζω το ταλέντο της γραφής σου.

Με πολύ αγάπη κι εκτίμηση
Γαβριήλ

Αστοριανή είπε...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
σε
ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ!

...κι η Βιρτζίνια, στο Στάφφορντ
που πήγαμε, για Πάσχα, στης πρωτοκόρης μας,

ίδιος καιρός...

Υγεία να υπάρχει.
Πάντα με Ευχές καρδιακές,
Υιώτα
Γουέστμπερυ, Λ Ι ΝΥ

pylaros είπε...

Χρόνια πολλά αγαπητή μου Υιώτα!

Σήμερα καλός καιρός για να φυτέψουμε ντομάτες.
Χριστός Ανέστη, μαζί με Δημήτρη και οικογένεια
με αγάπη

Γαβριήλ