Φεύγω!!!

                                                                ΦΕΥΓΩ

Πρέπει να φύγεις, στα Μαρκάτα Πυλάρου Κεφαλληνίας δεν  υπάρχει μέλλον.

Μα γιατί; Άσε τουλάχιστον να μεγαλώσω;

Τότε θα είναι αργά.

Που να πάω;

Σε  άλλη γη,  σε άλλα μέρη, εκεί όπου γεννώνται τα παραμύθια, αυτά που άκουγες μικρός. Έχουμε αποδείξεις κοίτα και μόνος σου πόσο καλοθρεμμένοι είναι αυτοί που έρχονται απ’ έξω;

 Πως θα πάω;

Καβάλα στη θάλασσα.

Ώστε έτσι ε! τότε να φύγω. 

Η θεια μου πετάχτηκε από μια γωνιά.  Και να  μας γυρίσεις πλούσιος. 

Στα πρώτα μου  βήματα μόνος έκλαιγα κρυφά, κάποιος με είδε με μαρτύρησε. Απόρησαν!!  με ρώτησαν γιατί έκλαιγα;

                                             *

Φεύγω, γεια σας.

Που πας;

Μα στη γη της επαγγελίας.

Όχι μην φύγεις, μην πας είναι όλα ψεύτικα, θα το μετανιώσεις. Μάρτυράς  μου  μια γλάστρα με βασιλικό μας έστελνε μια θεϊκή μυρωδιά, μέσα απ τη φτωχική αυλή, του φίλου απ τ’ Άγραφα, κάπου στην Καλλιθέα.

Μα μου έχουν πει να κυνηγώ το  μονοπάτι του ήλιου μόλις φτάσει στη δύση του εκεί θα βρω μια πλούσια ζωή.

Κι έφυγα!!! 

                                                            Γαβριήλ Παναγιωσούλης