Πέμπτη 25 Μαΐου 2017

Χωρίς Λόγια

Αγαπητέ Γαβριήλ η δύναμη της αφηγήσεώς σας είναι συνταρακτική. Το πώς μεταδίδετε το βάθος των συναισθημάτων, την ένταση της στιγμής, το χαρακτήρα των ηρώων σας σε τόσο μικρά αφηγήματα, θα έκανε τον Γκόρκυ να ζηλέψει...Ευχαριστώ, ευχαριστώ, ευχαριστώ!!!
Πετρος Αρβανιτακης

Πετρος Αρβανιτακης Το σχόλιό μου είναι κάτι το ελάχιστον μπροστά στην απόλαυση των αφηγημάτων σας. Να έχετε πάντα Υγεία και Δύναμη!




                                             Γαβριήλ Παναγιωσούλης

4 σχόλια:

Μαρία Κανελλάκη είπε...

Θα συμφωνήσω με τον φίλο σου, έχοντας διαβάσει τις προσωπικές σου αφηγήσεις που πάντα καθηλώνουν και μας ταξιδεύουν στα θαλάσσια μονοπάτια της ζωής σου Γαβρίλη.
Τα σέβη και τους χαιρετισμούς μου!

pylaros είπε...

Σε ευχαριστώ αγαπητή μου Μαρία Κανελλακη.
Πάντοτε μου άρεσε να γράφω, ακόμα και τώρα γράφω κάθε μέρα είναι ο 'πρωινός καφές' μου, τα δημοσιεύω σε ένα πιο ευρύ κοινό (από όπου και τα σχόλια) όπως και σε εδώ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ...

Πάντα με την αγάπη μου κι εκτίμησή μου
Γαβριήλ

Μαριάνθη είπε...

ΕΤΣΙ. ΕΤΣΙ ΝΙΩΘΟΥΜΕ ΟΛΟΙ Ή ΝΙΩΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΤΕΛΙΚΑ ΟΤΑΝ ΠΡΩΤΟΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΚΕΙΜΕΝΑ ΣΟΥ ΑΓΑΠΗΤΕ ΓΑΒΡΙΗΛ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ. ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ!!

Αστοριανή είπε...

Συμφωνω κι επαυξάνω...

Υιώτα

"αστοριανή"