Πια η διαφορά...
Η διαφορά λύσης ενός προβλήματος ανάμεσα στον υπολογιστή και στον ανθρώπινο νου είναι ότι ο υπολογιστής λύνει το πρόβλημα ασυνείδητα ενώ ο άνθρωπος προσπαθεί να το λύσει συνειδητά.
Το υποσυνείδητο του ανθρώπου, ψάχνει να βρει της μάνας του την θαλπωρή, της μάνας του την προστασία, να χωθεί από εκεί που βγήκε, νικά ακόμα και την ανθρώπινη συνείδηση που το ακολουθεί λες και είναι ένας αμέτοχος θεατής, που όμως δεν είναι αλλά ο ίδιος ο εαυτός μας.
6 σχόλια:
Γαβρίλη μου/μας,
...ξετίναξες όλες σου τις ευαισθησίες και κείνες σαν πεταλούδες του χιονιού με συνάντησαν
ακουμπώντας στο παραθύρι μου...
Ευτυχώς που τα "λέμε" συχνά, είναι κι αυτό κάτι...
Η οικογένεια και οι φροντίδες της γέρνουν τη ζυγαριά μονομερώς, τουλάχιστον απολαμβάνουμε την αγάπη των δυο εγγονών μας που είναι στην παραπάνω γωνία..... ...η Βιρτζίνια, πέφτει μακριά... μα μας λείπουν...
Έτσι "κάπως" ψέλνει κι ο Δημήτρης...
Έγραψες το "αχ! Νάξερα..."
ΤΙΠΟΤΑ δεν αλλάζει από κείνο που είναι "γραμμένο"! Πολλοί ΚΑΛΟΙ Φίλοι 'εφυγαν νωρίς. ΓΙΑΤΙ;
ΜΗ σκέπτεσαι έτσι και στενοχωριέσαι.
Τα ...διόδια όλο και θα αυξάνονται...
Ας τα "βλέπεις" από μακριά...
Χαιρετισμούς κι από τον Δημήτρη,
Υιώτα
Υπέροχο ανοίγει καρδιές, ευχαριστώ αγαπητή μου Υιώτα
...ξετίναξες όλες σου τις ευαισθησίες και κείνες σαν πεταλούδες του χιονιού με συνάντησαν
ακουμπώντας στο παραθύρι μου...
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Υπάρχουν αμέτρητες ιστορίες στις οποίες η λογική έπεσε έξω, φίλε Γάβο, αλλά καμία στην οποία η διαίσθηση να έκανε λάθος…
Με την αγάπη μου!
Καλησπέρα φίλε μου Στράτο
Αρπαζομαι από το δικό σου αυτό που γράφεις (αλλά καμία στην οποία η διαίσθηση να έκανε λάθος…) και νομίζω ότι είναι σωστό. "Πολλές φορές κάνουμε πράματα στην ζωή μας χωρίς λογική καμία και πετυχαίνουμε"
Πάντα με την αγάπη μου
Δε ξεχνώ ποτε τα πρώτα σου μηνύματ από την Βαλένσια....
Γάβο
Δε ξεχνώ ποτέ τα πρώτα σου μηνύματα από την Βαλένσια...
Με προβληματίζει αυτή η σιωπή τώρα, η απάθεια, η απομάκρυνση, η κατάθλιψη, το ξεθώριασμα...
Πώς έγινε και φτάσαμε μέχρι εκεί. Και είναι γενικό! Επιδημία, θαρρείς...
Κι αυτό είναι που με ανησυχεί.
Ας είναι...
Καλημέρα φίλε μου Στράτο,
Το γήρας ουκ έρχεται μόνο,
όχι μόνο από τον εαυτόν μου αλλά και από όλους τους φίλους ειδικώς της ΠΑΡΕΑΣ, ¨ολοι προσπαθούμε με οτιδήποτε τρόπο να μην χαθούμε. Δες τι μου έγραψε χθες ο Λυκογιαννης στο Φ.Β. με το γιατί έχουμε χαθεί, προπαντός δεν το κουνεί κανείς μας από μέσα απ το σπίτι του... Παγωνιές και όχι αντοχή
εκτος αυτού ανέβηκαν τα διόδια για να πάω Αστόρια $20, +
Αλλά φίλε μου πάντα ασχολούμε με το γράψμμο περνώ μέρες ολοκληρες κλεισμένος.... μ.εχρι να ανοιξει λιγάκι ο καιρός
Πάντα με την αγάπη μου
Γάβο
Constantinos Lycoyannis
Constantinos Lycoyannis Φίλε Γαβρίλη, νομίζω ότι μιλάω εκ μέρους όλης της Παρέας και να σε διαβεβαιώσω ότι τα αισθήματα είναι αμοιβαία
1
Manage
Like · Reply · 17h
Gabriel Panagiosoulis
Gabriel Panagiosoulis Ευχαριστώ φίλε μου Λύκων, να δούμε πότε θα συναντηθούμε, τώρα με τα κρύα δύσκολο!!!! χαιρετισμούς
Δημοσίευση σχολίου