Δευτέρα 16 Απριλίου 2018

Χθες Κυριακή 15 Απριλίου έγινε μια εκδήλωση εκ μέρους του συλλόγου Αθηναίων 
και του λογοτεχνικής συλλόγου  Νέας Υόρκης, δια την γιορτή της μητέρας, η ημερομηνία ετεροχρονισμένη διότι  ήταν η μόνη ημέρα που  η αίθουσα ήτο διαθέσιμη
Στην Φωτογραφία οι λαμβάνοντες μέρος ομιλιτές
Η δική μου ομιλία στην εκδήλωση της Μητέρας   

Η δύναμη της Μάνας
Δεν νοείται άνθρωπος να έχει γεννηθεί από κάτι άλλο, εκτός από μια μάνα...
Όταν γεννήθηκα φυσικά, όπως όλοι μας  ήμουν γυμνός η μάνα μου  με βύζαξε με το γάλα της αγάπης,
 μες την αγκαλιά της μεγάλωσα, φρόντιζε να γεμίζει την φωλιά μας με  μια ανθρώπινη θαλπωρή, μια
ζεστασιά,  απ’ έξω ο πόλεμος, καταχνιά, οι σκοτωμοί,  κι αυτή μας νανούριζε το τραγούδι της αγάπης το
τραγούδι της ελπίδας, το τραγούδι της ξεγνοιασιάς… σαν έγινα παιδάκι με κοντά παντελονάκια, έπρεπε
να φύγω, η φτώχεια δεν υποφέρετε  καθώς με αποχαιρετούσε  είχε ένα μαντηλάκι άσπρο που μύριζε
λεβάντα τόβγανε απ τον κόρφο της και το γιόμιζε δάκρυα, με έσφιξε στη  αγκαλιά της κι έκλαιγε
Μάνα είπα κουράγιο, καθώς η κουπαστή του βαποριού απομακρυνόταν έβγαλα το μαντήλι μου και την
χαιρέτησα με μια φωνή Μάνα μόνο για λίγο θα γυρίσω.   (δεν υπάρχει μια πιο απατηλή υπόσχεση)    
Πέρασαν τα χρόνια, πολλά χρόνια  την βρήκα να με περιμένει έτρεξε  στον χωματένιο δρόμο να με
προϋπαντήσει μου χάϊδεψε το πρόσωπο την έπιασαν τα δάκρυα.  με κοίταξε  όπως τότε,  έβγαλε το μαντηλάκι της αυτό που μύριζε λεβάντα και τα σκούπισε, με αγκάλιασε και μούπε   μόνο που
γέρασες άσπρισαν τα μαλλιά σου…
Κι εγώ έμεινα με την εντύπωση ότι ξανάγινα παιδί ξανάναψε μέσα μου η ελπίδα της νιότης, η θαλπωρή της αγάπης,   η δύναμη της μάνας νίκησε της ξενιτιάς τα χρόνια, τις πίκρες και  τα βάσανα….
Γαβριήλ Παναγιωσούλης

 

8 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

η δύναμη της μάνας νίκησε της ξενιτιάς τα χρόνια, τις πίκρες και τα βάσανα….
Γαβριήλ Παναγιωσούλης


..και του χρόνου!!!!!!!

Υιώτα Στρατή
Γουέστμπερυ,Λονγ Άϊλαντ

pylaros είπε...

Εεεεπ! Καλησπέρα σας απ το Μπρονξ.
Χθες φάγαμε και την βροχή νύχτα να μην βλέπεις οδηγόντς ούτε την μυτη σου που λένε

Πάντως ήταν μια ζεστή ατμόσφαιρα..

Χαιρετισμούς σε Δημήτρη και σε εσένα Dear Yiota!!!!
Ευχαριστώ
Gabriel

Ελένη Φλογερά είπε...

Πολύ τρυφερή η ομιλία σας για την μάνα. Με συγκινήσατε!
Να είστε καλά!

pylaros είπε...

Ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα λόγια σας κ. Ελάνη Φλογερά

χαιρετισμούς
Γαβριήλ

Μηθυμναίος είπε...

Η τελευταία σου φράση με συγκίνησε όσο δεν φαντάζεσαι...

pylaros είπε...

Ευχαριστώ φίλε μου Στράτο...
Η διαφορά της δικής μου ομιλίας με τους άλλους ενώ όλοι μακάριζαν την μάνα
εγώ την παρουσίασα σαν σύνδεση με τον γιο της τέτοια ώστε του έδωσε την δύναμη να ξαναγίνει παιδί...
πάντα με την αγάπη μου
Γαβριήλ

nikol είπε...

Τι να πω Γαβρίλη μου τα είπες όλα εσύ και με την τελευταία σου φράση ένιωσε και εγώ μεγάλη συγκίνηση !! Η μάνα που πάντα μας βλέπει σαν μικρά παιδιά !!
Την αγάπη μου !!!

pylaros είπε...

Αγαπητήμου Νικόλ,
Τώρα που γέρασα βλέπω τις παραλέψεις που έκανα νεαρός προς την μάνα αυτές που δεν τους ΄εδινα σημασία
Μέχρι που κατάλαβα το πόσο αργά είναι πλέον
σήμερα λέω αν να ξαναρχ'οταν εκείνη η εποχή....

σε ευχαριστώ
πάντα με την αγάπη μου

Γαβριήλ