Καλή και χαρούμενη Πρωτοχρονιά 2010

Χιόνια στην αυλή 20/12/09

Ανεβασμένος στην καρέκλα στον εξώστη κοιτώ το χιόνι

Πόλεμος, φτώχεια, σκοτωμοί, είναι αυτά που άφησα πίσω μου στην Ελλάδα, μια Ελλάδα που αιμορραγούσε από τον εμφύλιο, μια Ελλάδα που έμεινε και μένει γραμμένη στην ψυχή μου ακόμα μέχρι σήμερα.

Μόνος, μονάχος, παιδί, χωρίς παρέα, χωρίς νουθετήσεις από κανένα, κατόρθωσα να νικήσω αυτό το τέρας που λέγεται επιβίωση, πρόοδος και να μην χάσω την ελληνικότητά μου. Οι πρωτοχρονιές πολλές μαζευόταν στην πλάτη μου σαν πολύχρωμο κουβάρι σπάγκου, κάθε πρωτοχρονιά κι ένας κόμπος, όταν το ξεδιπλώνω μετράω τις πρωτοχρονιές, τους κόμπους που πέρασα στις θάλασσες με παρέα τους γλάρους, με στέρηση της ελευθερίας μου σε κρατητήριο, σε όνειρα που δεν είχαν τελειωμό, αχ! Αυτά τα όνειρα ακόμα με τυραννούν, μα και γλεντώντας σε ξένες πατρίδες, σε λιμάνια με οτιδήποτε προσέφεραν.

Πολλοί οι κόμποι στο κουβάρι, πρωτοχρονιές αξέχαστες, με χαρές ή και με πίκρες, με νοσταλγία, μα και με αγάπη.

Σήμερα πλέον μια ακόμα πρωτοχρονιά περνά κοιτάζω γύρω μου και βλέπω,
τα λουλούδια που με περιτριγυρίζουν κι ευχαριστώ τον Δημιουργό, για τη μεταμόρφωσή μου, το «μου» έπαψε πλέον να υπάρχει, έγινε μας, από έναν διαβάτη μονάχο Aventurero σε κάτι πιο αγαπημένο που μας πλαισιώνει, μαζί με την Ορτανσία φτιάξαμε το δικό μας περιβάλλον, γεμάτο ζεστή αγάπη, θαλπωρή, οικογένεια αυτά που δίνουν αξία και νόημα στη ζωή.

Ευχόμαστε σε όλους σας, στους αγαπητούς-τές αναγνώστες της ΠΥΛΑΡΟΣ υγεία, πρόοδο, ευτυχία και χαρά στον καινούργιο χρόνο 2010.
Με αγάπη,
Γαβριήλ Παναγιωσούλης και οικογένεια