Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Νέα Υόρκη


Στην Φωτογραφία από αριστερά, ο Νίκος Λιψάνος, ο Δημήτρης Μουστάκης, ο Γαβριήλ Παναγιωσούλης, όρθιος ο Αντρέας Κοντομέρκος, ο Κωνσταντίνος Λυκογιάννης, Η Στέλλα Ζαμπούρου Φόλλεντερ, Η Βάνα Κοντομέρκου, η Άσπα Παπακωνσταντίνου-Τριγώνη, όρθιος ο Δημήτρης Τριγώνης.



Ήταν 3 Ιουνίου 2010 Ένα ανοιξιάτικο βραδάκι στη Νέα Υόρκη σε μια φιλική ατμόσφαιρα στην καρδιά της Αστόριας συναντηθήκαμε σε ένα συμπόσιο, ανταλλαγής απόψεων σε μια συζήτηση και φιλική ατμόσφαιρα. Όχι ότι ο καφές και ο οίνος θα μας έλυνε τις απορίες μας, ούτε τα μεζεδο-θαλασσινά μας, που ευτυχώς ακόμα δεν είχαν μολυνθεί από την πετρελαιοκηλίδα του κόλπου του Μεξικού. Η συνάντησή μας είχε μια φαινομενική δικαιολογία, για να μην χαθούμε σα να ήμασταν χαμένες πατρίδες , να σπάσουμε την μονοτονία της ξενιτιάς, με ένα ποτηράκι κρασί για να βρεθούμε παρέα, όχι ότι θα λύναμε τα προβλήματα του κόσμου ή της γενέτειρας, ούτε και για να εντυπωσιάσουμε τους συνδαιτυμόνες μας με τα του καθενός μας τα φετινά σχέδια για τα πολυπόθητο ταξίδι στη γενέτειρα γη, (πότε κι εάν) αλλά και για να δημιουργήσουμε μια φιλική ελληνική θαλπωρή με ποιητικές εικόνες, μια που όλοι μας εργαζόμαστε ερασιτεχνικά με αγάπη στο χόμπι μας, που είναι τα γεννοβολήματα της πένας, ή έστω και να πούμε μια καλησπέρα
τετ α τετ, χωρίς την βοήθεια της εφεύρεσης του Μπελ, ούτε του ηλεκτρονικού υπολογιστή.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης








8 σχόλια:

Μαριάνθη είπε...

Απολαυστικότατοι!!Πόσο χαίρομαι να βλέπω τέτοιες φωτογραφίες. Καλή εβδομάδα κ. Γαβριήλ.

Ανώνυμος είπε...

Φίλε Γαβριήλ καλημέρα ,πολύ όμορφη η συντροφιά σας .Εσείς εκεί στην ξενητιά κάνετε γερές φιλίες ,γιατί σας δένει ο ξενητεμός .Εμείς εδώ που τη ζούμε, σπάνια χαιρόμαστε τέτοιες συντροφιές και φιλίες κ ακόμη περισσότερο εμείς, που όπως λές γεννοβολά η πένα μας .Εδώ κυριαρχούν άλλα πράγματα σ' αυτόν τόν τομέα άντιζηλίες, φατρίες , αλαζονίες και όποια άλλη μικρότητα μπορείς να φανταστείς.Καλημέρα σε όλη την παρέα σας νάσται καλά να γράφεται.Κατερίνα

Ανώνυμος είπε...

Dear Gavrili and friends,
It's so nice to have a portrait of you all and to hear the wonderful song Gavrili sent along with the photograph. It almost makes me feel as though I'd been with you. Next time!
Regards from Niko.
Much love,
Caroline

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,

Ε! κάπου κάπου χρειάζοντε και τα "συμπόσια" για να φεύγει αυτή η καθημερινή μονοτονία.

Ευχαριστώ,
χαιρετισμούς

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Κατερίνα,

Πάντα προσπαθούμε εμείς οι ολίγοι να τα καταφέρνουμε ώστε να υπάρχεια αλληλοσεβασμός μεταξύ μας.
Μέχρι τώρα το έχουμε καταφέρει, ότι υπάρχει αλαζονεία και μικρότητες δυστηχώς το έχω κι αυτό γευθεί, κι εδώ στα ξένα φαίνεται πιο βαρύ διόρτι δεν έχουμε την πολυτέλεια του πλήθους, αλλά όπως όλοι ξέρουμε ο άνθρωπος δεν είναι τέλειος...

Την καλήμέρα μας και καλή εβδομάδα

Ευχαριστώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Dear Caroline, Nick

Thanks so much for your wonderful comments, also I am glad that you do like
My favorite songs, they are so passionate, so lovely! I admire them.

We, at the parea always ask Nick about you,

Thanks and have a good day, regards to Nick

Gabriel

Βάνα Κ είπε...

Η φωτογραφία πράγματι βγήκε όμορφη,Γαβρίλη. Σε ευχαριστούμε πολύ. Κι ακόμα για τα λόγια σου στην ανάρτηση, που βγάζουν τα χρώματα της σύμπνοιας και της αγάπης της παρέας.
Να είσαι πάντα καλά
βάνα

pylaros είπε...

Κατανοητόν αγαπητή μου Βάνα κι Ανδρέα,

Εύχομαι και σε επόμενες τέτοιου είδου συναντήσεις,

Ευχαριστώ

Γαβριήλ