Παρασκευή 3 Δεκεμβρίου 2010

Χριστουγεννιάτικες Σταλαγματιές


Ένα χαρτόνι, ζωγραφισμένη μια φάτνη, στημένη σ’ ένα ξύλο, παιδικές φωνές να ψάλλουν τα κάλαντα, το Χριστός γεννάτε σήμερον, με την ελπίδα ένα φιλοδώρημα, μια μπουκιά ψωμί, το χάραμα να τρέχουν στην εκκλησία να κάνουν χρυσό δόντι, μετά η λαχτάρα να γευτούν το Χριστουγεννιάτικο φτωχικό φαγητό εάν υπήρχε, ο παπάς ο άξονας της ύπαρξης του χωριού, αυτός που κρατούσε ‘δεφτέρι’ λες και ήταν μπακάλης των βαπτίσεων, γάμων, θανάτων, αυτός που μας έλεγε για την γέννηση του θεανθρώπου. Απ’ έξω απ’ την εκκλησία κόχλαζαν τα πάθη, οι σκοτωμοί, η πείνα, η δυστυχία, η κοινωνία μας μικρή , ο κόσμος μας, τόσο κλειστός όσο χώραγε το μάτι σου. Και όμως ήταν Χριστούγεννα!

Πρώτη φορά στην Αθήνα σε υπόγειο στην Καλλιθέα το κρύο τσουχτερό, αποβραδίς είχαμε προμηθευτεί μια κονσέρβα Αργεντινής Corned beef θα τρώγαμε κρέας. Του τηγανιού η λαδιά γέμισε την ατμόσφαιρα, μπήκε στα πνευμόνια μας, μας γέμισε ελπίδα αισιοδοξία, στην επαρχία ο εμφύλιος συνεχιζόταν, κι όμως ήταν Χριστούγεννα
.

Ήρθε η θάλασσα σαν λυτρωτής, βρέθηκα στην Χάβρη Γαλλίας με βαπόρι Λίμπερτι φορτωμένο σιτάρι μας επισκέφτηκαν πολλά άτομα, μια οικογένεια Έλληνες, ο άνδρας έλεγε ότι ήταν ράφτης, ερχόταν κι έτρωγε μαζί με τη γυναίκα του κι ένα κοριτσάκι. Όλοι καταλάβαμε ότι το ράφτης ήταν πρόσχημα, κλείναμε τα μάτια, ήταν Χριστούγεννα.

Ήρθε η φιλόπτωχος, κάποιας ενορίας της Νέας Υόρκης, μερικές συμπαθητικές κυρίες, μαζί τους κι ένας ιερέας, μας μοίρασαν δωράκια γλυκά απ’ την πατρίδα, ξημέρωνε Χριστούγεννα, την προηγούμενη μέρα είχε έρθει κι αυτός ο προξενικός λιμενάρχης ο κ. Καν.. οποίος ούρλιαζε προσπαθώντας ν’ ανακαλύψει έλληνες εχθρούς του καθεστώτος. Ήρθε και η ώρα συσσιτίου αυτοί μας φέρθηκαν πιο ανθρώπινα μας τάισαν γέμιση γαλοπούλας με cranberry sauce μετά ήρθαν οι δεσμοφύλακες βαρώντας τη μαγκούρα τους για κλείσιμο, σιωπητήριο,
Εκεί ήρθαν τα όνειρα, περνούσαν τα τζάμια με τα κάγκελα, ο αντικατοπτρισμός των φώτων του Μανχάταν στην επιφάνεια του ποταμού, η διαμαρτυρόμενη βοή της Μπουρού, τα δάκρυα, η ανημποριά, η λύτρωση του ύπνου. Ήταν Χριστούγεννα στο νησί Έλλις.

Ο Ινδικός Ωκεανός είχε βαλθεί να μας βουλιάξει, μέσα στην κοσμοχαλασιά αυτή, μέσα στην κιβωτό της Βαβέλ οι ελλείψεις στα τρόφιμα τεράστιες, ο μάγειρας ένας Κεφαλλονίτης αρνήθηκε να ζυμώσει ψωμί ‘δεν το λέει η σύμβαση’ τα μέσα πρωτόγονα, το περισσότερο πλήρωμα ξένοι, ξένη και η σημαία του πλοίου. Όσο υπήρχε αλεύρι ζύμωνα εγώ, ερχόταν Χριστούγεννα.

Οι λιτανείες (posadas) διαδεχόταν η μια την άλλη, όλες κουβαλούσαν το ομοίωμα του Ιησού (Él Niño) και προσπαθούσαν να βρουν φιλοξενία να το κρύψουν σε σπίτια νοικοκυραίων, σύμφωνα με τα τοπικά έθιμα. Περνούσαν απ’ έξω απ το σπίτι μου. Νεαρά άτομα έτρεχαν πάνω κάτω, οι γυναίκες έψαλλαν… ερχόταν Χριστούγεννα. Παρακολουθούσα σιωπηλός! Τι να πω; Οι δουλειές δεν πήγαιναν καλά, βρισκόμουν σε δίλλημα, καινούργιος σε αυτή την περιοχή σε μια πόλη με υψόμετρο 3000 μέτρων με ένα κλίμα ανοιξιάτικο με τους περισσότερους κατοίκους να μην έχουν δει ποτέ θάλασσα, ένα κράτος απογόνων των Μάγια με το παραδοσιακό τους Χριστουγεννιάτικο φαγητό ‘ταμάλες’, χοιρινό κοκκινιστό τυλιγμένο με καλαμποκίσια ζύμη σε μπανανόφυλλα, ετοιμαζόταν όλοι να υποδεχτούν την γέννηση του Θεανθρώπου γλεντώντας, όταν την παραμονή μας ήρθε επείγουσα εντολή, το αναμέναμε άλλωστε, πήγαμε στο Materno Infantil. Έτσι ήρθε στον κόσμο η πρώτη μας κόρη την ημέρα των Χριστουγέννων ένα Χριστουγεννιάτικο δώρο, παλαιότερα λέγανε μας ήρθε η επίσκεψη του Πελαργού από τότε μέχρι σήμερα εορτάζουμε κάθε χρόνο διπλά την ημέρα των Χριστουγέννων.
Έχουν περάσει πολλά, πολλά χρόνια και το πιο παράξενο μου φαίνεται πως ήταν χθες!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους σας.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης

16 σχόλια:

Αστοριανή είπε...

...Enwris KALA XRISTOUGENNA,
gAVRILI MAS!

kATALAVAINEIS, file mas, apo ton tropo tis grafis mou oti eimai stis Olgas mas...

...ki pmws, vrika ton tropo na epikoinwnisw mazi sou/sas...

(anti8eta me kati "filous" pou lene oti DEN... exoun elliniki grafi kai kati paromoia... poso rixi' einai h pseftiki dikaiologia, File mou...)

Xarika, omws, pou egrapses kati proswpiko, ti gennisi tis prwtokoris sas... s' ena tropiko perivallon...!!!

Opws kai na einai, toso oi anamniseis, oso kai i zesti epikoinwnia sou mazi mas, aksizei , kai sou efxomaste apo twra o,ti to aklytero, kai me ygeia!
Xairetismous apo to Dimitri,
yiwta

Μηθυμναίος είπε...

Amigo,
Reciba todo nuestro cariño para la doble festividad.

Tenga:
Para los buenos momentos, gratitud!
Para los malos, mucha esperanza!
Para cada dìa, una ilusiòn!
y... siempre, siempre, felicidad!!!

De todo corazon!!!

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα,

Οι αναμνήσεις μας , είναι όπως τις περιγράφω, Χριστουγεννιάτικες σταλαγματιές από όλα τα μέρη της γης και είναι πραγματικές.
Δηλαδή το πως ζούσε ο κόσμος αυτή την ημέρα στα διάφορα πλάτη της υφηλίου.

Ευχαριστώ, σας εύχομαι καλές γιορτές, χαρούμενα Χριστούγεννα αν κι ακόμα είναι νωρίς
Χαιρετώ

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Muchas gracias amigo Strato por sus felicitaciones.
Mi presente artículo navideño está lleno con gotas de recuerdos, los cuales suenan en mi mente como campanitas de unas aventuras ya pasadas en una época inolvidable.
Como dice la canción ‘campanitas de cristal’

Saludos y gracias
Gabriel

Μαριάνθη είπε...

Παραμυθένια εποχή τα Χριστούγεννα, παραμυθένιες και οι εικόνες που περιγράφεις Κ. Γαβριήλ.
Την έχουν αυτή τη μαγεία τα Χριστούγεννα και την πασπαλίζουν σα χρυσόσκονη. Ας πέσει μπόλικη!
Να την χαίρεστε την κόρη σας καθώς και όλους.
Χαιρετισμούς.

Dennis Kontarinis είπε...

Γιά μια ακόμη φορά υπέροχες οι αναμνήσεις σου φίλε μου Γαβρίλη.
Εικόνες που έχουν σημαδέψει τη ζωή σου και την έχουν γεμίσει με εμπειρίες. Έχεις ζήσει αυτές τις άγιες μέρες σε διάφορα μέρη του κόσμου κι' έχεις πάρει παναθρώπινες εικόνες.
Πολύ ωραία ανάρτηση
Νάσαι καλά
Ντένης

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Μαριάνθη,
Ευχαριστώ για τις ευχές σας επίσης σας εύχομαι για την αυριανή εορτή
να χαίρεστε τον Νίκο υγεία κι ευτυχία

με εκτίμηση

Γαβριήλ, Ορτένσια

pylaros είπε...

Φίλε Ντένη,

ευχαριστώ για τις ευχές σου, πράγματι αυτές οι χρονιάρες μέρες είναι σημαδιακές...

Προσπαθώ όσο μπορώ να έχω την πρωτοτυπία στις αναρτήσεις μου κάτι που έχω αρκετά αποθέματα΄...

ευχαριστώ
Γαβριήλ

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
pylaros είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΕΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ.ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΡΘΟΥΝ ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΣΑΣ ΠΟΥ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΗ ΓΙΟΡΤΗ-ΧΑΡΑ.

pylaros είπε...

Αγαπητέ μου SKROUTZAKO,

Ευχαριστῶ πολύ δια τα καλά σου λὀγια,
εὒχομαι καλές γιορτές, χαρούμενα κι εὺτυχισμένα χριστούγεννα.

Ευχαριστῶ

Γαβριήλ

Σπυρος Δαρσινός είπε...

Γαβριήλ,γειά σου.
Διάβασα απόψε τις βιωματικές σου ιστορίες γύρω από τα Χριστουγεννα.Ο αφηγηματικός σου τρόπος είναι άμεσος ,απλός και ανεπιτήδευτος που και τα δυσάρεστα ημερεύουν περνόντας μέσα από την πέννα σου που ειναι προέκταση της όμορφης ψυχής σου.Σε χαιρομαι και σε καμαρώνω.
Χρόνια πολλά απο τη Σοφια και μένα σε σενα και ολη την οικογένειά σου.
Με φιλία
Σπυρος

pylaros είπε...

Γεια σου φίλε Σπύρο! Ιδού μια ευχάριστη έκπληξη η επίσκεψή σου στο ΠΥΛΑΡΟΣ.

Φίλε τα αποθέματα μνήμης της ψυχής αυτά που ο κάθε ένας με φέρνει, ή μάλλον κουβαλά στην πλάτη του είναι σμαράγδια της ύπαρξής του, της συνέχισης του κάθε ένός μας το υπάρχω...

Όσο διαφορετικές κι αν είναι οι εμπειρίες έχουν ένα κοινό παρονομαστή τον άνθρωπο!

Καλά και χαρούμερνα Χριστούγεννα, σε όλη σου την οικογένεια.

Ευχαριστώ
Γαβριήλ

daniel είπε...

Ευχαριστώ για την...πρόσκληση!
Χάρηκα τα κείμενα σου!
Ανήκουμε στην ίδια...γενιά, στην ίδια νοοτροπία!!!
¨Ολα τα καλά για τις Γιορτές!
Καλή συνέχεια, με μεράκι και δύναμη!!!
διονυσία μούσουρα-τσουκαλά

daniel είπε...

Ευχαριστώ για την...πρόσκληση!
Χάρηκα τα κείμενα σου!
Ανήκουμε στην ίδια...γενιά, στην ίδια νοοτροπία!!!
¨Ολα τα καλά για τις Γιορτές!
Καλή συνέχεια, με μεράκι και δύναμη!!!
διονυσία μούσουρα-τσουκαλά