Όταν κοιτάς μια φωτογραφία το πιο
σπουδαίο είναι αυτό που δεν γράφετε, αλά
αυτό που εμφανίζει, που φωνάζει με μια γλώσσα υπαινισσόμενης παράστασης, τοπίου και ανθρώπων η οποία ξεχειλίζει έξω από τα όρια της κορνίζας, και κλείνεται μέσα στο ξεχωριστό
όνειρο του κάθε αναγνώστη θεατή.
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
2 σχόλια:
Σωστά τα λόγια και όμορφες οι εικόνες σου (με υπογραφή…) φίλε!
Ευωδιάζουν Γουατεμάλα!
Προς στιγμή, βλέποντας την τρίτη φωτογραφία μου φάνηκε πως στήθηκες μπροστά σε παγώνι… μετά πρόσεξα πως ήταν ένα φυτό.
φίλε μου Στράτο,
Ήταν ένας κήπος, θα έλεγα δάσος ή κήπος της ΕΔΕΜ una protegida biosfera maya en Atitlan Guatemala,
ευχαριστώ
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Δημοσίευση σχολίου