Κάποτε είχα χάσει την Ελλάδα για πολλά, πολλά χρόνια, η επίσκεψη στα πάτρια εδάφη φαινόταν σαν ένας μακρινός μύθος, μετά από 22 ολόκληρα χρόνια να οργώνω θάλασσες και στεριά, αναμεμιγμένος με ξένες κουλτούρες όπου μακριά στον ορίζοντα λαμπίριζε σαν μύθος το φωτοστέφανο της αρχαίας Ελλάδας, κατάφερα και έκανα τον μύθο πραγματικότητα, άρχισα από ένα ιερό προσκύνημα στην ελληνική μας κληρονομιά, αυτή όπου όλη η οικουμένη στηρίζεται και θαυμάζει.
Έτσι λοιπόν για μια ακόμα φορά ζητωκραυγάζω ζήτω η Ελευθερία, ζήτω η ημέρα κήρυξης της επανάστασης 25 Μαρτίου 1821
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
4 σχόλια:
Όλοι μας εμείς που κάποτε αφήσαμε τούτη την πατρίδα για να γνωρίζουμε άλλες είχαμε αυτό το όνειρο του ιερού προσκηνύματος στα άγια εδάφη της.
Χρόνια Πολλά!
Σήμερα 25 Μαρτίου ο καιρός ξημέρωσε συννεφιασμένος λίγο κρύο και ψιχαλλίζει, εύχομαι να πάνε όλα καλά στην παρέλαση μας.
Είναι όπως τα λες, μας φαινόταν τότε σαν ψέμματα ότι κάναμε τον πόθο μας πραγματκότητα...
ευχαριστώ
χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Γαβριήλ
...πάρα πολύ όμορφη και συμβολική
η φωτογραφία σας...
το ίδιο και η απαλή μουσική...
Χαιρετισμούς,
Υιώτα
Αγαπητή μου Υιώτα, ναι η Φωτογραφία συμβολίζει τα Ελληνικά ιδεώδη
κι εμείς τους νοσταλγούς
Ευχαριστώ
Γαβριήλ
Δημοσίευση σχολίου