Εγώ του σερβίρισα
καφέ, αυτός κάθισε στο σκαμπό, φαινόταν θαλασσοδαρμένος άνθρωπος γεμάτος
ρυτίδες, με κοίταζε με περιέργεια. Με σκιτσάρισε
πάνω σε μια χαρτοπετσέτα, όταν τελείωσε
μου την έκανε δώρο κι έφυγε. Τότε σταμάτησα και κοίταξα την πόρτα από όπου είχε φύγει,. Δίπλωσα
την χαρτοπετσέτα και την έβαλα στην τσέπη μου.
Σκέφτηκα ποιος
νάταν, γιατί το έκανε; Μετά κατάλαβα ότι
ιχνογράφησε ένα κομμάτι της ζωής μου,
ήταν τα πρώτα μου βήματα στην πόλη της Νέας Υόρκης, ίσως να είχα πάνω μου την
αθωότητα του ταξιδευτή, αυτήν που υπόσχονται τα όνειρα, αυτά που βγαίνουν από επιφανειακές
εντυπώσεις αυτών με τις πλατειές γραβάτες και τις χρυσές καδένες.
Ή ακόμα να είχα και ίχνη από αλάτι, ή να ήμουν στα μάτια του, τόσο διαφορετικός από την υπόλοιπη κοινωνία!
Ή ακόμα να είχα και ίχνη από αλάτι, ή να ήμουν στα μάτια του, τόσο διαφορετικός από την υπόλοιπη κοινωνία!
Φύλαξα την χαρτοπετσέτα
μέσα στις σελίδες ενός βιβλίου! Τα χρόνια
διάβηκαν, κι αυτή υπάρχει ακόμα!
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
Γαβριήλ Παναγιωσούλης
12 σχόλια:
Ένα κομμάτι της ζωής σου ζωγράφισε Γαβρίλη. Στ΄αλήθεια. Εκείνο το κομμάτι που ήσουν τότε.
Το κοιτάζεις και καταγράφεις τα χρόνια που πέρασαν.
Αυτή είναι η ζωή φίλε.
Ησουν τυχερός Γαβρίλη μου,γιατί ένας άγνωστος αποτύπωσε τη στιγμή, τη δική σου μοναδική στιγμή και στην ξαναφέρνει μπροστά σου έστω και μέσα απο ένα ευτελές υλικό,όπως η χαρτοπετσέτα,ίσως για να δείξει και πόσο απλή είναι η ίδια η ζωή τελικά!
Ισως...
Και πάλι τυχερός!
Την αγάπη μου
Καλημέρα φίλε Ντένη,
Πράγματι το κοιτάζω και διερωτώμαι που πήγαν τα χρόνια εκείνα, χρόνια ενός νοβάτου στις ΗΠΑ
αλλά πάλι φίλε μου ας λέμε δόξα το Θεό καταφέραμε και φθάσαμε ως σήμερα!
κι αυτό κατόρθωμα είναι
ευχαριστώ
χαρετώ
Γαβριήλ
Καλημέρα αγπητή μου Χαρά,
Ναι όπως το λες είναι δεν είναι μόνο ότι ο άνθρωπος αυτός αποτύπωσε μια στιγμή της τότε ζωής μου αλλά και το με τι ευλάβεια την φύλαξα την χαρτοπετσέτα και υπάρχει μέχρι σήμερα.
Στην δική σου ιστοσελίδα σε ρώτησα για την φώτο σκίτσο της κοπελιάς αν είναι ενός ζωγράφου κλπ.
Οταν τα βήματά μου, μάλλον όταν η θάλασσα με "εξέβρασε" στην ΝΥ εποχή 1950+ πάντα είχα την μανία να διαβάζω. Υπήρχε τότε το εβδομαδιαίο περιοδικό The Saturday Evening Post και στο εξώφυλλον ήταν "φωτογραφίες" σκίτσα του Norman Rockwell σαν αυτό της κοπελιάς κλπ...
¨ηταν το σήμα κατατεθέν του "ζωγράφου" αυτού
Μου άρεσε και ακόμη μου αρέσουν τόσο πολύ!
ευχαριστώ
με αγάπη
Γαβριήλ
Γεια σου, Γαβρίλη!
...ες αύριον τα σπουδαία!!!
Πολύ βιαστική,πάντα Φίλη,
Υιώτα
Καλησπέρα σας και από εδώ.
Η αποτύπωση του προσώπου σε μια χαρτοπετσέτα από κάποιον άγνωστο , καταθέτει απλά το τι είδε εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή . Μα ίσως να του θύμισε και κάτι από τα δικά του χρόνια . Όπως και να είναι , ευτυχώς φυλάχτηκε , για να θυμίζει τα ίχνη σας και την πορεία σας .
Με εκτίμηση
Αλήθεια τι θα ήθελε να εκφράσει ο σιωπηλός σκιτσογράφος;
Μπορεί να ήταν το χόμπυ του, πάντως σαν ενθύμιο που σου έμεινε είναι σημαντικό!
Χαιρετώ σε!
Γεια σου αγαπητή μου Υιώτα,
Την καλημέρα μου βγαίνοντας έξω προ ολίγου είδα που χιόνιζε, ελαφρά μεν αλλά τούτος ο εφετεινός χειμώνας είναι σαν την κατάρα.
Τα σπουδαία είναι αναλόγως το πως αισθάνεται ο κάθε ένας μας δηλαδή όταν αισθάνεσαι καλά πάντα υπάρχει κάτι σπουαίδο, μια αισιοδοξία όταν αισθάνεσαι άσχημα Ε! άστα (Εννοώ από υγεία)
Ο καιρός θα δείξει,
χαιρετισμούς
Ευχαριστώ
Γαβριήλ
Χάρηκα ιδιαιτέρως για την επίσκεψή σου αγαπητή μου Νικόλ,
Όπως το γράφεις, ο άγνωστος αποτύπωσε ότι έβλεπε αυτή την στιγμή.
Πράγματι έσι είναι, όμως για εμένα αυτή η στιγμή ζει μέχρι σήμερα αφού μου επιτρέπει να κοιτώ το σκίτσο και να αναπολλώ!
χίλια ευχαριστώ
un abrazo
Γαβριήλ
υ.γ.
Σε παρακαλώ θα χαρώ αν με αποκελείς σκέτο Γαβριήλ
Buenos dias
Καλημέρα φίλε μου.
Όταν πρωτόρθα από την Γουατεμάλα πηγα ένα φεγγάρι και δούλεψα στον πάγκο σε εστιατόριο στην γειτονιά Bowery κοντα στο Village, εκεί σύχναζαν αρτίστας, μπόμηδες, και απένταροι καλλιτέχνες.
Όμως η στιγμή αυτή αποτυπώθηκε, εκτός απ την χαρτοπετσέτα και στη μνήμη μου.
Έτσι ήμουν καποτε!
ευχαριστώ
χαιρετώ
Γαβριήλ
Γαβρίλη μου,
όλα πήγαν καλά...
Ελπίζουμε και τούτο το ...μάτι του, να βλέπει καλύτερα... από το άλλο!!!
Αύριο πρωί,
πάμε για τα ράμματα...
Τα υπόλοιπα;
Ο Θεός μαζί, σε όλους.
Χαιρετισμούς,
Υιώτα
Αγαπητή μου Υιώτα,
Εύχομαι το καλύτερο,
Όλα θα πανε καλά
με υγεία και χαρά
Όλοι έχουμε περάσει από αυτό το στάδιο,
θάρρος έρχεται η άνοιξη!
Χαιρετισμούς
Γαβριήλ
Δημοσίευση σχολίου