Happy Valentine's Day

 

14 Φεβρουαρίου, εορτάζουν εδώ στις ΗΠΑ την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ή αλλιώς την ημέρα των ερωτευμένων, (έστω κι ας έχει καταντήσει μια εμπορική ημέρα  με ανθοδέσμες και σοκολατάκια, ή δώρα αναλόγως της σφοδρότητας του έρωτα.)  Στην λατινική Αμερική αυτή η ημέρα ήταν και είναι  γνωστή σαν   día  de los Enamorados, δηλαδή ημέρα των ερωτευμένων.    

Λαμβάνοντας υπ όψιν αυτή την ημερομηνία εύχομαι σε όλους τους φίλους-ες  και επισκέπτες του ΠΥΛΑΡΟΣ να έχετε μια ευτυχισμένη ημέρα αγάπης και κατανόησης.

                                                 *   
Όταν  γελούσε το κορίτσι  στα μάγουλά της δίπλα απ’ τα χείλη της σχηματιζόταν δυο λακκάκια, δεν ξεκολλούσα τα μάτια μου, πάνω της έκανα  όνειρά, ήταν ο ήλιος μου, τα χτυποκάρδια της καρδιάς ακουγόταν σαν βοή, αυτή που τρελαίνει. 

Πρώτη  φορά που την είδα. Στην αρχή δεν έδωσα σημασία, έλα όμως που ξαναγύρισα στο ίδιο μέρος λες και είχε μαγνήτη.

 Όχι δεν ήταν αγάπη, αλλά  ένας έρωτας ζωής και θανάτου. Ένας έρωτας που σε κάνει  να υποφέρεις να χάνεις τον κόσμο κάτω απ’ τα πόδια σου, να παραλύει την θέλησή σου, να σε σκλαβώνει, ένα αρρωστημένο πάθος, όσο πιο πολύ προσπαθούσες να το βγάλεις από μέσα σου, τόσο πιο πολύ χωνόταν.

Ξέρω ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν γνωρίσει αυτόν τον παθιασμένο έρωτα, αλλά την αγάπη έτσι όπως κυλλά απαλά  σαν το γάργαρο νερό, νομίζω ότι αυτοί  είναι   οι τυχεροί.     

 

Εύχομαι καλή αγαπημένη κι ευτυχισμένη μέρα των ερωτευμένων την 14^η Φεβρουαρίου.

 

                                       Ο Ναυτικός

 Σαν  το  πουλί που πετάει για πρώτη φορά

φεύγοντας  απ’ την φωλιά, κοιτώ  προς τα πίσω.
Με το δάχτυλο στα χείλη,
σου έγνεψα ναρθείς.

Για σένα δημιούργησα  παιχνίδια του νερού

πάνω στις κορυφές των δένδρων.
Σ’ έκανα την πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου
τόσο όμορφη που κοκκίνιζες τα βράδια.   

Το φεγγάρι απομακρύνεται από κοντά μας,

κορώνα  φωτοστέφανου στον πόλο.
Έκανα ποτάμια να ρέουν,
εκεί που ποτέ δεν υπήρχαν.

Με έναν μου βρυχηθμό  ξέσχισα ένα βουνό,

απ’ την χαρά μας  χορέψαμε σ’ ένα καινούργιο σκοπό.
Για εσένα έκοψα όλα τα τριαντάφυλλα
απ’ τον παράδεισο της ανατολής.

Δίδαξα να κελαηδά το πουλί του χιονιού,

μαζί περπατήσαμε  πάνω στην τροχιά  του χρόνου  
Είμαι ένας πρώην  ναυτικός,
που ένωσε τους  κομμένους ορίζοντες μας.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης

Πήρα την ιδέα του ποιήματος και μερικές λέξεις  διαβάζοντας, το ποίημα:  

                               Marino

Antología de la poesía hispanoamericana contemporánea 1914-1987