Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Το Παρελθόν, το Σήμερα, το Χθες

                                                                  



                                 Ανακεφαλαίωση
Το   Σήμερα,
Τα Γραπτά ΜΜΕ Ελληνοαμερικανικά και Αμερικανικά της Νέας Υόρκης έχουν πρωτοσέλιδα τα κατορθώματα ενός Ελληνο-ορθόδοξου Ιερέα  και μιας Κυρίας, τουλάχιστον 20 χρόνια νεώτερης του.
Παντρεμένοι αμφότεροι με παιδιά, τα κατηγορώ  πέφτουν βροχή, και τα επακόλουθα ακόμα πιο σοβαρά!  Είχαν σχέση οκτώ ολόκληρα χρόνια!!!
Πολλοί κατηγορούν τον Ιερέα δεν του επιτρέπετε  από την θέση που κατείχε να παρεκκλίνει, από την μια και από την άλλη ήταν και ώριμος στην ηλικία.
Επιφανειακά η σημερινή η Ιεραρχία «σύνοδος», η  κοινωνία καθαίρεσε τον Ιερέα, όμως παραμένει άνθρωπος  την δε  γυναίκα την έστειλε σε ψυχίατρο για  θεραπεία, μάλλον για δικαιολογήσουν το αδικαιολόγητο.
 
Όμως σκέφτηκε ποτέ κανείς ότι είναι και αυτοί άνθρωποι, με αισθήσεις και λιποψυχούν μπροστά στον απαγορευμένο καρπό, είναι αυτό που σε τρελαίνει, το   ότι δεν μπορείς να αγγίξεις κάτι που το λαχταράς;   
 Και κάτι ακόμα, όταν μπει μέσα σου το πάθος του έρωτα, της έλξης  αυτό που σε κάνει σκλάβο για ένα συγκεκριμένο πρόσωπο του αντιθέτου φύλου, παραμερίζεται η λογική του εγκεφάλου, υποφέρεις εσύ, ή ίσως    και οι δυο μαζί σκλαβώνουν τις  υπάρξεις τους, το ερωτικό πάθος είναι τέτοιο όπου  έρχεται στιγμή, οι υποχρεώσεις,   η κοινωνία, η οικογένεια, οι ανθρώπινοι νόμοι περνούν σε δεύτερο χέρι.
Ευτυχισμένος είναι αυτός, ή αυτή   που δεν έχουν  γνωρίσει αυτό το ερωτικό πάθος που σε σκλαβώνει, χάνεις την προσωπικότητά σου, τον εγωισμό σου  γίνεσαι έρμαιο, εκλιπαρείς… δεν ξέρω ίσως να είναι από την πρωτόγονη έλξη για την διαιώνιση του γένους, πριν φτιαχτούν οι ανθρώπινοι νόμοι. Αλλά ένα μόνο ξέρω ότι αυτό το ερωτικό πάθος ακόμα υπάρχει και ακόμα ότι χρειάζονται δυο για να παράγει φλόγα τόσο δυνατή όπου προξενεί μια ευτυχισμένη εθελοτύφλωση, εξ’ άλλου χρειάζονται δυο για  χορέψουν ταγκό,  it takes two to tango.
Η μοναδική γιατρά είναι η  απομάκρυνση και ο χρόνος, εφόσον αυτά τα δυο δεν υπάρχουν το ερωτικό πάθος φουντώνει, τυφλώνει,  απομακρύνει τη λογική, ζουν  μια ονειρεμένη ζωή σε έναν κόσμο που πλάστηκε μόνο γι’ αυτούς.     
       
  

                                                             Το χθες
Η κόρη της Εύας  ήρθε  στην πιάτσα των ταξί να με βρει, πάμε σπίτι μούπε η μάνα μου θέλει να σου μιλήσει,
Έχω ένα πρόβλημα είπε η Εύα, έχουν βάλει φυλακή τον γιο μου για αποπλάνηση ανήλικου κοριτσιού και θέλω να πάμε μαζί στην αστυνομία να δούμε τι μπορεί να κάνουμε.
Τον γιο της τον ήξερα ήταν ταξιτζής παντρεμένος με 3 παιδιά.
Το ξέρει η γυναίκα του είπα;
Ναι κι έχει θυμώσει, έχει κλειστεί στο σπίτι της και δεν θέλει να ακούσει κανέναν
Τότε ας πάμε στην αστυνομία. Ο γραμματέας της αστυνομίας αφού συμβουλεύτηκε τον αστυνομικό διευθυντή της πόλης του λιμανιού ένα λοχαγό μας είπε:
Εφόσον υπάρχει κατήγορος και μάρτυρας αποκλείεται να βγει έξω, οπότε την μόνη συμβουλή που σας δίνω είναι να ψάξετε  να βρείτε την μάνα να έρθετε σε κάποια συμφωνία κι αυτή να αναιρέσει την μήνυση.  
Πάμε, μου είπε η Εύα.
Ρώτησα από δω κι από εκεί εν τέλει πετύχαμε την μάνα του κοριτσιού, ήταν στην υπαίθρια αγορά και παρακολουθούσε τα πάντα. Σταμάτησα το ταξί και της λέω.
Κυρά μου μια κυρία θέλει να σου μιλήσει.
Την κατάφερα και μπήκε στο ταξί, οι δυο γυναίκες και η κόρη μπροστά άρχισαν το παζάρεμα.
Μα είσαι σίγουρη κυρά μου ότι ο γιος μου βίασε την κόρη σου; Ρώτησε η Εύα;
Μα βεβαίως τους έπιασα εγώ η ίδια έκαναν έρωτα μέσα στο παρκαρισμένο ταξί. Ήταν χαράματα λίγο πριν φέξη παρακολουθούσα την κόρη μου που βγήκε και μπήκε στο ταξί, πάρκαραν κάτω από ένα δένδρο μακριά από τα βλέμματα του κόσμου, πήγα και φώναξα την αστυνομία…
Και χωρίς να της πει τίποτε άλλο είπε, ζητώ την αποκατάσταση της κόρης μου, ζητώ την προίκα της.
Και ποια είναι η τιμή είπε η Εύα;
Θα μου δώσετε 100 δολάρια κι εγώ θα αναιρέσω την μήνυση οπότε μπορεί να βγει ο γιος σου.
Καλά είπε η Εύα περίμενέ με αύριο εδώ θα έρθω με το ταξί να σε πάρουμε να πάμε στην αστυνομία να  αναιρέσεις  το κατηγορώ.
Την άλλη μέρα οι δυο γυναίκες συναντήθηκαν μέσα στο ταξί μου. Τους πήγα στην αστυνομία, το γραφείο στην είσοδο τα παράθυρα με σήτες  για να μην μπαίνουν τα κουνούπια έκοβαν το φως της ημέρας, οι τοίχοι  χρωματισμένοι  πράσινο με την φθοριούχα λάμπα να στέλνει ένα αρρωστιάρικο χλωμό φως  έβαλε στην γραφομηχανή δυο κόλλες χαρτί στη μέση έβαλε κι ένα καρμπόν και γύρισε τον μοχλό. Ακούστηκε ένα θρόισμα λες και περνούσε φίδι.
Η μάνα του κοριτσιού υπόγραψε ότι αναιρεί την κατηγορία, άπλωσε το χέρι της και έπιασε μα χαρά το 100 δολάρια.
Φύγετε  τώρα είπε ο γραμματέας, θα δώσω την αίτηση αυτή στον εισαγγελέα οπότε να διατάξει την αποφυλάκισή του, μάλλον αύριο.
Πήγα την Εύα σπίτι της, δεν είπε κανενός τίποτα μέχρι να βγει ο γιος της.
Την γυναίκα του κατηγορούμενου την ήξερα ήταν μια όμορφη γαλανομάτα και ανήκε στην εκκλησία των ευαγγελιστών         
Την επόμενη μέρα φώναξαν τον κατηγορούμενο και του είπαν δεν υπάρχει κατηγορώ εναντίων σου, είσαι ελεύθερος.
Αυτός πήγε κατευθείαν σπίτι του, τα παιδιά τους ήταν σχολείο πράγμα παράξενο βρήκε την πόρτα κλειστή, ήξερε που έκρυβαν ένα δεύτερο κλειδί κάτω από μια πέτρα το πήρε και άνοιξε!
Ω! το θαύμα, ώ! Τι έκπληξη! η γυναίκα του στο κρεβάτι με τον κινέζο έμπορο της γειτονιάς…
Τελικά χώρισαν η γυναίκα και τα παιδιά βρίσκονται  σήμερα στις ΗΠΑ, η γυναίκα ξαναέφτιαξε οικογένεια, ο άνδρας ήρθε κι αυτός και πέθανε εδώ στα ξένα.


                                            Για το Αύριο:  Γαβριήλ Παναγιωσούλης

       

14 σχόλια:

Dennis Kontarinis είπε...

Η ιστορία επαναλαμβάνεται φίλε μου.
Τον ελληνορθόδοξο ιερέα τον είχαμε πριν χρόνια στην εκκλησιά της γειτονιάς μου και κόντεψε να μας την γκρεμίσει. Πρόκειται για μεγάλο κάθαρμα. Αν τον δεις να του φιλήσεις το χέρι.
Η ιστορία σου με τον γιό της Εύας καταπληκτική.
Τον πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα.
Νάσαι καλά.

Αστοριανή είπε...

...και οι περιστάσεις της ζωής, μοιάζουν κι επαναλαμβάνονται...

Γαβρίλη μου!

Αφού τον ήξεραν, γιατί δεν τον ...ξήλωναν; ΤΙ ΘΑ πουν τώρα στα παιδιά; Αμάρτησε;
και τα παιδιά... ; Ω! κι εμείς έχουμε δικαίωμα να αμαρταίνουμε...

Τουλάχιστον, σε άλλη χώρα του... τότε, δεν γνωρίζεις τί νόμους είχαν.
Μα εδώ;;;;

Κι ο μέγας Δημήτριος; και πιο πριν ο μεγα-μέγας Ιάκωβος;;;; (και του είχα γράψει ένα ...όμορφο ποίημα, που δημοσιεύτηκε στο Ετήσιο Λεύκωμα της Ομοσπονδίας! Γη μου, για την Ιμβρο...)

"Μπίζινεςς" του διαβόλου!

Για να γυρίζουν τα ..."άντερά μας"

Σε φιλώ,
Υιώτα

pylaros είπε...

Γεια σου φίλε Ντένη,

Μα λέω κι εγώ λες από το φίλημα του χεριού να κόλλησε ο έρωτας και για τα παραπέρα;

Εξ' άλλου δεν είναι κάτι τι το πρωτάκουστο, μια κι αυτοί άνθρωποι είναι και οι ιερείς και οι γυναίκες, γυναίκες.

Φαντάσου να σου φιλήσει το χέρι μια αιθέρια ύπαρξη, είναι σαν ένας κεραυνός να διαπερνά όλο σου το σώμα...

Τώρα οι άνθρωποι είναι άνθρωποι με τα ελαττώματά τους, όμως φταίει και το ποίμνιο που πάει και τους φιλά το χέρι και αυτή η κοινωνία είναι φτιαγμένη από ανθρώπους όχι απ' τον Θεό.

ευχαριστώ
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα,
δεν είμαι σχεδόν καθόλου ενήμερος για τα εκκλησιαστικά μας, έτσι κρατώ μια απόσταση, απλούστατα διαβάζω για αυτό τον έρωτα ανάμεσα σε δυο του αντίθετου φύλου υπάρξεις όπου ήταν τόσο σφοδρός ώστε δεν υπολόγισαν τίποτα και οι δυο έχουν το φταίξιμο αν ποτέ
και οι δυο είναι ενήλικες παντρεμένοι με παιδιά, οπότε είναι αυτή η έλξη της σκλαβιάς που σε τυφλώνει, κυριολεκτικά που σε κάνει σκλάβο-βα στο πάθος, ένα πάθος που σε κουρελιάζει, νομίζω ότι πολλοί ολίγοι το έχουν ζήσει ...
χαιρετισμούς
ευχαριστώ
Γαβριήλ

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Ρόδα είναι και γυρίζει,Γαβρίλη μου και φυσικά όλοι μέσα της βρισκόμαστε.
Τι κι αν είναι ιερείς,τι κι αν...
Προτιμώ βέβαια αυτούς τους ιερείς,απο τους άλλους,τους ομοφοβικούς,ενώ είναι οι ίδιοι κραγμένοι(σόρρυ για την αργκό),προ πολλού. Αλλά βλέπεις το ράσο τα σκεπάζει όλα και το ποίμνιο δεν συγχωρεί τους αμαρτωλούς...
Χρόνια δε φιλάω χέρια που δε θεωρώ άσπιλα και μ ενοχλεί και τους δεσποταδες που τους αποκαλούν "Αγίους" .
Κατά τ άλλα αλλη μία διήγησή σου,που θέτει πολλά θέματα
Καλό Σ/κ,πάντα με αγάπη
Χαρά

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Χαρά,
Το ζήτημα αυτό εξακολουθεί να είναι πρωτοσέλιδο στα ΜΜΕ, λες και δεν έχουν τίποτα καλύτερο,
όμως έκανα μια ανακεφαλαίωση με νεότερα αλλά ότι έγινε, έγινε, πολλοί άνθρωποι ζουν τέτοιες σφοδρές καταστάσεις έρωτος, άλλοι τις απολαμβάνουν, άλλοι τις απορρίπτουν, αν έχουν την ψυχική δύναμη, ή το εγώ τους υπερυψωμένο.

Ευχαριστώ
Καλό Σαββατοκύριακο
Γαβριήλ



Μαρία Κανελλάκη είπε...

Απόλαυσα τα νέα σας μέσα απ' την γλαφυρότατη διήγησή σου κ. Γαβριήλ!
Θεωρούσα πιο προοδευτικούς τους ανθρώπους εκεί. Μου θύμισε παρόμοια σκάνδαλα με ιερωμένους, την ένδοξη εποχή του Σπύρου Καρατζαφέρη, που μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον με τις γαργαλιστικές λεπτομέρειες τους.
Προσωπικά, τα βρίσκω άκρως υποκριτικά όλα αυτά. Σε μια σάπια κοινωνία που είναι ανεκτική στην παιδοφιλία, στη βιομηχανία πολέμου που εξοντώνει ολάκερους λαούς, στην ανθρώπινη δουλεία και σε τόσα άλλα... το ατόπημα του ιερέα φαντάζει αστείο και σίγουρα ήσσονος δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος.
Είναι σαν τα πρωινάδικα που έχουμε εμείς εδώ. Στη γειτονιά μας πνίγονται καθημερινά ορδές ανθρώπων κι εμείς... το χαβά μας.
Άβυσσος η ψυχή...
Μένω στην τελευταία σου φωτογραφία κι αγναντεύω κι εγώ απ' το φινιστρίνι του κόσμου ένα καλύτερο αύριο. Με περισσότερη αλήθεια και δικαιοσύνη.
Και εννοείται πως χέρια δεν φιλάμε. Ο σεβασμός δεν δείχνεται με σκυψίματα μέσης και χειροφιλήματα. Μα με πράξεις αγάπης. Αυτό δίδαξε ο χριστιανισμός. Όλα τα άλλα είναι φαρισαϊσμοί αισχίστου είδους.
Τους χαιρετισμούς μου κ. Γαβριήλ!

nikol είπε...

Διάβασα την ιστορία με τον ιερέα Γαβρίλη μου και εγώ προσωπικά δεν κρίνω κανέναν, εκείνοι λόγω θέσης πληρώνουν το πάθος τους .
Δεν ξεχνώ ότι οι ιερείς είναι άνθρωποι και καλό θα είναι να κοιτάζουμε εκεί που οι άνθρωποι δεν έχουν να φάνε , παιδιά πεθαίνουν, αυτά είναι σκάνδαλα και όχι η κρεβατοκάμαρα του ιερέα !!!
Η ιστορία σου μου άρεσε και έτσι αρκούμαι σε αυτή την απόλαυση !!
Την αγάπη μου

Χαρά Θεοδωρίτση είπε...

Γαβρίλη μου
με κάλυψες με ΜΙΑ σου μόνο προτασούλα...
Νάσαι καλα΄.
Συμφωνώ απολύτως και με τα σχόλια των κοριτσιών που μ ακολούθησαν. Ο Χριστός είπε "μη κρίνετε ίνα μη κριθείτε" και το λέω εγω που δεν είμαι και η πλέον φανατική της "ζωσης" εκκλησίας
Πάντα με αγάπη,σεβασμό και εκτίμηση

airis είπε...

Φυσικά και οι ιερείς είναι άνθρωποι. Το βρίσκω πιο τίμιο και σωστό να έχουν πάθη. Αλλά όπως σε όλες τις σχέσεις των κοσμικών ανθρώπων βρίσκω τίμιο και σωστό να χωρίζεις όχι να ξεγελάς τον σύντροφό σου πίσω από την πλάτη του!
Γιατί αλλιώς θα την πληρώσεις κάποτε με το ίδιο νόμισμα όπως έγινε στην επόμενη ιστορία σου!
Καλή εβδομάδα εύχομαι αγαπημένε μου Γαβρίλη :))

pylaros είπε...

Αγαπητή μου κ. Κανελλάκη,

Παραδέχουμαι ότι είναι σωστά όσα λες και όχι μόνο αλλα τα πιστεύω.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ στο εξωτερικό σε πολλά μυαλά μεταναστών ή και άλλων για να θεωρείσε Έλληνας πρέπει να είσαι Χ. Ορθόδοξος ή ας το πούμε αλλιώς.
πρέπει να είσαι Χ. Ορθόδοξος και να προσκυνάς τους μεσολαβητές ανάμεσα σε γη και ουρανό (παπάδες) και μετά Έλληνας.
Η γνώμη μου σκουριασμένα μυαλά, που αμφισβητούν την Ελληνικότητά σου όταν πιστεύεις σε κάτι τι το οποίο αρέσει σε εσένα, ή όταν πιστεέυεις στην Χριστιανοσύνη και ακολουθείς πολιτικές εξελίξεις όπως ο γάμος, η κηδεία χωρίς να διαβαστείς σε εκκλησία κλπ, κλπ
Η τελευταία μου φωτογραφία αγναντεύοντας την θάλασσα από το φινιστρίνι είναι από την λίμνη Ατιτλάν της Γουατεμάλας σε υψόμετρο 3.500 μέτρο την περιτρυγυρίζουν τρεις κορφές από ηφαίστει στην πραγματικ΄τηα ε΄ίια μια Καλδέρα με βάθος 340 μέτρα και περιφέρεια 20 τετραγωνικά χιλιόμετρα.


Ευχαριστώ
Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Νικόλ,

Είμαι της γνώμης ότι και οι Ιερείς άνθρωποι είναι κι αυτοί.

Το ότι οι ανθρώπινοι νόμοι είναι φτιαγμένοι για ανθρώπους χωρίς αισθήματα χωρίς αγάπη, είναι λάθος,

Διότι πάνε εναντίων της ύπαρξης του ανθρώπου πάνω στη γη,
Αν σκεφτούμε ότι για να είναι κάποιος καλός Χριστιανός δεν χρειάζεται μεσολαβητή ανάμεσα στον ουρανό και τη γη,
Και οι Ιερείς άνθρωποι είναι με σάρκα και οστά, με αισθήματα και αγάπες.
Έτσι μας έπλασε ο Θεός, και έτσι πρέπει να συνεχίσει το ανθρώπινο γένος με ανοιχτά μυαλά...

Ευχαριστώ

με αγάπη

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Χαρά,
Ευχαριστώ για την ξανά επσκεψή σου.
Όπως θα καταλαβαίνεις στο άρθρο μου ή στην ανάρτησή μου δεν κατακρίνω απλούστατα αφηγούμε τα καθημερινά συμβάντα εδώ που ζούμε ή αυτά που είχα ζήσει καποτε σε άλλα κράτη.
Ο κοσμος είναι τεράστιος υπάρχπυν χιλιάδες φυλλές, ή ράτσες, ανατομικα είμαστε όλοι ίδιοι τα υπόλοιπα είναι MAN MADE

Ευχαριστώ
με αγάπη

Γαβριήλ

pylaros είπε...

Καλή σου εβδομάδα αγαπητή μου Αριστέα,

Με μια λέξη λέγοντε όλα και οι Ιερείς άνθρωποι είναι, με αισθήματα και αγάπες.

Τώρα αυτοι που μας κατάφεραν να πιστεύουμε, ότι οι Αρχιερείς ή ακόμα και οι ιερεις δεν πρέπει να παντρέυοντε ή αλλιώς δεν πρεπει να αγκίξουν γυναίκα είναι παρανοϊκοί,

Αν ήταν ετσι τότε η ανθρωπότητα θα είχε σβήσει,

Αλλά υπάρχει ακόμη ποίμνιο,
Ναι παραδέχομαι ότι θα έπρεπε να έχει το θάρρος να το πει στην σύζυγό του, ότι μέχρι εδώ αλλά έτσι κρυφά που το πηγαινε σε, έσφαλε.


Ευχαριστώ πολύ

με αγάπη

Γαβριήλ