Αναμνήσεις, ένεκα του κυκλώνα στην Μυανμάρ:

Ήμουν πλήρωμα μ’ ένα βαπόρι σάπιο από μηχανές, όπου φορτώναμε ρύζι στο Κολόμπο Κεϋλάνης σημερινή Sri Lanca με προορισμό Bassein, Burma, σημερινή Μυανμάρ

Για να φθάσουμε στο λιμάνι του προορισμού μας Bassein ταξιδεύαμε στον Ινδικό ωκεανό, κόλπο της Βεγγάλης και αρκετά μίλια σε ποτάμι.
Αγκυροβολήσαμε στη μέση του ποταμού, απέναντι από τη πόλη κι αμέσως έπεσαν δίπλα μας φορτηγίδες να ξεφορτώσουν το ρύζι. Η δε συγκοινωνία με τη στεριά γινόταν με κάτι στενόμακρες βάρκες σα μονόξυλα όπου στην πρύμη βάραγε κουπί στριφτό ένα μόνο άτομο με ένα τριγωνικό ψάθινο καπέλο. Οι βάρκες περνούσαν δίπλα μας γεμάτες κόσμο οι δε γυναίκες καθιστές δεξιά κι αριστερά είχαν πολύχρωμες ανοιχτές ομπρέλες.
Χαζεύοντας στο κατάστρωμα, τα πλοιάρια αυτά και ξέροντας πόσο δύσκολο είναι να πατήσεις στεριά, με συνέφερε η φωνή του πλοιάρχου.
-Για έλα επάνω που σε θέλω, θα πρέπει να διευκρινίσω ότι ο πλοίαρχος (ήταν της ακτοπλοΐας) ένα καλό γεροντάκι από το νησί Σάμο δεν τα πήγαινε καλά με τις ξένες γλώσσες.
Η θέση μου στο βαπόρι Chief Steward,

-Θα πας, μου λέει έξω στην πόλη, θα βρεις τον πράκτορα να του πεις να μας φέρει την αστυνομία και να έρθει κι αυτός μαζί. Τη νύχτα μας έκλεψαν τα σχοινιά αυτά που κατεβαίνουν εν ώρα κινδύνου οι σωσίβιες λέμβοι. (μπαρούμες).
Εντάξει, του λέω, η βραχνή σφυρίχτρα του βαποριού ξέρασε ατμό, μας διπλάρωσε μια από αυτές τις σχεδίες μπήκα μέσα μ’ έβγαλε στο λιμάνι εκεί κοντά ήταν και το πρακτορείο. Του ανέφερα όλη την ιστορία, ο άνθρωπος εξεπλάγην.
-Άκουσε, θα σας δώσω μια συμβουλή, μην αναφέρεται τίποτα στην αστυνομία, μην πείτε τίποτα, αλλά αγοράσετε καινούργια σχοινιά. Η κατάσταση εδώ δεν επιτρέπει τέτοιες κινήσεις.
Καλά, του είπα κι έφυγα, επί τη ευκαιρία μια και είχα πατήσει στεριά δεν μπορούσα να μην επισκεφθώ και τις παγόδες οι οποίες φάνταζαν από μακριά μ’ ένα χρυσοκίτρινο χρώμα, από τις οποίες ήταν γεμάτη η πόλη, έβγαλα λοιπόν τα παπούτσια μου απ’ έξω και μπήκα, τεράστια κωνικά κυλινδρικά κτήρια με αγάλματα, μα και με τάματα τα περισσότερα γυναικείες πλεξούδες.
Αφού έδωσα τα δέοντα στο άγαλμα του Βούδα που σταυροπόδι είχε ένα πιάτο ρύζι μπροστά του, είπα να γυρίσω και τον κύλινδρο των πιστών αλλά φοβήθηκα βγήκα και κατηφόρισα προς την αποβάθρα. Στο δρόμο συνάντησα κι έναν κινηματογράφο, μόνο έργα από Ινδίες ή τη Σοβιετική Ένωση επιτρέπονται, μου είπε ένας που κοίταζε μαζί μου τις διαφημίσεις.
Μια σκηνή από τη Βιρμανία σημερινή Μυανμάρ ο τότε πρόεδρός της λεγόταν U NU
Φωτογραφίες του ήταν σε κάθε γωνιά, αυτά σας τα γράφω σήμερα επί τη ευκαιρία του κυκλώνα που σάρωσε τα πάντα σε αυτή τη χώρα.

Γαβριήλ Παναγιωσούλης